:: ดาบซ่อนคม 3 :: :: ดาบซ่อนคม 3 :: เขียนคำ : กะว่าก๋า 3 เพลงดาบที่เปลี่ยนชีวิตข้าฯ คือปลายกระบี่ที่หยุดอยู่ตรงคอหอย ปรมาจารย์ท่านนั้นเอ่ยกับข้าฯว่า “มันง่ายที่จะขยับมือเพื่อฆ่าใครสักคน แต่ยากนักที่จะยั้งปลายกระบี่เอาไว้...เพื่อให้อภัย” 4 ข้าฯอ่านคัมภีร์ แล้วลบลืมเนื้อหาทั้งหมด ข้าฯศึกษาตำราวิชาต่าง ๆ แล้วละทิ้งวิชาทั้งหมดจนหมดสิ้น บัดนี้... ข้าฯเป็นเพียงชายชราผมหงอกขาว อะไรคือที่สุดแห่งความรู้น่ะหรือ ? คือ “การไม่รู้” นั่นเอง   Create Date : 23 มกราคม 2563 26 comments Last Update : 23 มกราคม 2563 6:25:16 น. Counter : 2125 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณเริงฤดีนะ, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณสองแผ่นดิน, คุณmcayenne94, คุณTui Laksi, คุณหอมกร, คุณnonnoiGiwGiw, คุณJinnyTent, คุณmultiple, คุณThe Kop Civil, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณสาวไกด์ใจซื่อ, คุณtuk-tuk@korat, คุณที่เห็นและเป็นมา, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณRinsa Yoyolive, คุณSai Eeuu, คุณnewyorknurse

อรุณสวัสดิ์ครับ.... ชอบภาพประกอบหนังสือเล่มนี้ เขาวาดด้วยสีน้ำใช้เปล่าครับ   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 23 มกราคม 2563 7:06:45 น.

การให้อภัยดีกว่าการฆ่า ก็จริง แต่โจรปล้นทองที่ลพบุรี เป็นถึง ผ.อ. จับได้แล้วอยากจะเอาปลายกระบี่ทะลวงหัวใจ ทรามๆของโจรตัวนี้จริงๆจ้าคุณก๋า   โดย: โอน่าจอมซ่าส์ 23 มกราคม 2563 7:11:10 น.

ข้อ 3 จิงเลยครับพี่ก๋า ตบยุงให้ตายก็ง่าย แต่แค่คว้าเอาไว้ให้ได้แล้วโยนออกหน้าหน้าต่างรถนี่...อย่างยากเลย   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 23 มกราคม 2563 8:06:30 น.

ที่สุดของความรู้ คือ การไม่รู้ จริงๆ จึงควรทำตนประดุจน้ำที่ยังไม่เต็มแก้ว   โดย: เริงฤดีนะ 23 มกราคม 2563 8:16:59 น.

สวัสดียามเช้าครับ คุณก๋า ดูภาพยนตร์จีน ฝีมือสูสีกัน จะดาบจ่อคอหอยทั้งคู่ แต่ถ้าอีกฝ่ายเพลี่ยงพล้ำ ก็มรณะทันที ศึกษาหาความรู้มากมาย สุดท้าย ไม่รู้อะไรเลย ภาพประกอบบางภาพ มีไผ่ผสมอยู่ด้วย ช่วยเพิ่มความสวยแปลกดีครับ   โดย: สองแผ่นดิน 23 มกราคม 2563 8:23:54 น.

ปล่อยไปก็ดีแล้วค่ะ ถ้าแทงจะเห็นภาพไม่น่าดูและยังต้องเสียเวลาเช็ดเลือดที่มีดอีก ภาพแรกสวยกว่าเพื่อนค่ะ   โดย: mcayenne94 23 มกราคม 2563 8:31:54 น.

สวัสดียามเช้าค่ะคุณก๋า คนที่ได้เรียนรู้มาครบหมดทุกอย่าง เมื่อถึงที่สุด ก็เป็นเพียงความว่างปล่า ไม่รู้อะไรเลย ...ก็ดีเหมือนกัน เอ...สมองจะ Blank ไปป่ะ   โดย: Tui Laksi 23 มกราคม 2563 8:39:26 น.

กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog คนวาดภาพเขาวาดภาพสวยดีนะคุณก๋า   โดย: หอมกร 23 มกราคม 2563 9:04:05 น.

สวัสดีค่า ขอบคุณคุณก๋ามาก ๆ นะคะที่หลังไมค์ไปแสดงความยินดีก่อนเพื่อนเลย แวะมาแสดงความยินดีที่คุณก๋าได้สายสะพายเช่นกันค่ะ ภาพในบล็อกงามขนาดเลย ชอบภาพแบบจีน ๆ ดูแล้วเย็นตาดีค่ะ นานทีปีหนถึงจะเปิดเม้นท์สักครั้งนึงเพราะไม่ค่อยมีเวลาตอบเม้นท์กลับเพื่อนบล็อกน่ะ ดีใจที่คุณก๋าและเพื่อน ๆ แวะไปคุยด้วยหลายท่านเลย เป็นมือใหม่ฝึกจัดดอกไม้ เลยใช้เวลานานมากกว่าจะจัดได้สักแจกันนึง แต่จัดแล้วมีความสุข และเหมือนเป็นการฝึกสมาธิด้วยค่ะ ไม่ได้ไปเรียนที่ไหน ใช้วิธีครูพักลักจำ ดูรูปในเวบอากู๋กับ pinterest นี่แหละ มีรูปให้ดูตรึม อย่างพวกอิเคบานะก็มีรูปเยอะมากกกก แต่ดูแล้วก็ใช่ว่าจะจัดได้สวยอย่างเขา ต้องค่อย ๆ จัด ค่อย ๆ ดูจนรู้สึกว่าโอเค ที่จริง อยากไปเรียนอิเคบานะอยู่เหมือนกัน แต่ยังติดเรื่องเวลานี่แหละ แล้วคิดว่าราคาเรียนน่าจะแพงเอาการ โหวตให้ค่า   โดย: haiku 23 มกราคม 2563 9:23:16 น.

น่าอึ้งเหมือนกันนะเจ้า อ่านที่คุณก๋าเม้นส์ยัง เอิ่ม...30 โล คือ สามารถมาก ยอม 5555 แต่งามแต้ ๆ ดูภาพวันนี้กะยังชอบ มันอ่อนช้อย งดงาม ตามธรรมชาติ ลงตัว วันนี้อากาศดีหน้อยนะเจ้า ยังหันดอยสุเทพอยู่ กรุงเทพหนักหนาแต้ ๆ ปีนี้ แต่ว่าปีที่แล้วกะจะเอี้ย ต่อมาเป็นเจียงใหม่ ที่หนักหนากว่ากรุงเทพแห๋ม นี่หวั่น ๆ ว่า จะหนักกว่าปีแล้วก่อ นี่กะว่าจะหาซื้อหน้ากากมาตุนไว้เจ้า ปีก่อนหาซื้อที่ยาก ปี้จะตั้งตั๋วใหม่ ถึงจะใดกะต้องเจอ บะนักกะหน้อย วันนี้อัพตะพาบก่อนนะเจ้า จำวันที่ผิด 5555 นึกว่าวันนี้วันที่ 24 ไปอวดคุณต่อตะวาว่าทำแล้ว คุณต่อมาเตือนว่าอัพวันที่ 24 หนา ถึงได้ฮู้ว่าตัวเองจำวันผิด แต่ตั้งใจไว้แล้ว ทำเสร็จแล้ว กะเลยอัพก่อน จากบล็อก การเอาชนะด้วยกำลัง ง่ายกว่าการเอาชนะด้วยใจ การหื้ออภัยนั้นยากกว่าการชำระแค้นเน้อ อภัยแต่ปากนั้นง่าย แต่อภัยจากใจแต้ ๆ นักยาก ต้องใช้เวลายาวนาน ขึ้นอยู่กับความเจ็บช้ำนั้นหนักหนาแค่ไหน ถ้ามีโอกาสเอาคืน บางทีกะยั้งใจตัวเองบะอยู่เหมือนกันเจ้า 555   โดย: JinnyTent 23 มกราคม 2563 11:19:41 น.

โอ๊ยยยยย .. การไม่รู้ .. ปิดหู .. ปิดตา .. ปิดปาก .. มันช่างยากเย็นยิ่งนักค่ะพี่ ..   โดย: nonnoiGiwGiw 23 มกราคม 2563 11:42:04 น.

ที่สุดของความรู้ คือ ความไม่รู้ ขันสุดยอดเลยครับ เมื่อคืนปีศาจแดงโดนอีกแล้วครับ แฟนผีจะโกรธผมป่าวหว่า 555   โดย: The Kop Civil 23 มกราคม 2563 13:24:28 น.

ที่สุดของความรู้คือการไม่รู้ ... ความรู้ไม่สิ้นสุด ยิ่งรู้เท่าไหร่ก็เหมือนยังมีเรื่องที่ไม่รู้อีกมากมาย รู้สึกอย่างนั้นจริง ๆ ค่ะ   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 23 มกราคม 2563 13:44:18 น.

วันนี้บ้านคุณก๋ายังคึกคักดีนะคะ บ้านพี่เงียบสนิทเลย ถ้าการให้อภัยมันยากขนาดนั้น ชีวิตจะหาจุดเย็นได้อย่างไร คนและสิ่งที่ทำให้เรารู้สึกไม่ดี ไม่ว่ามากหรือน้อยมีอยู่ทั่วไปจริงๆ   โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า 23 มกราคม 2563 14:11:11 น.

สวัสดียามบ่ายๆค่ะก๋า แหะๆ วันนี้พี่ถือว่า ฤกษ์ดี ได้เข้ามาอัพบล็อก ตั้งใจแล้วตั้งใจอีก วันนี้ได้เข้ามาสักทีค่ะ “มันง่ายที่จะขยับมือเพื่อฆ่าใครสักคน แต่ยากนักที่จะยั้งปลายกระบี่เอาไว้...เพื่อให้อภัย” อ่านบทนี้ทำให้นึกถึงคดีที่กำลังดังเลยนะคะ ยากจังนะคะการใช้ชีวิตในทุกวันนี้ แล้วพี่จะแวะเข้ามาอีกนะคะ   โดย: tanjira 23 มกราคม 2563 14:52:05 น.

ค่าปรับฮาจริงๆ ค่ะพี่ กับแกล้มราคาไม่แพง แต่จานก็เล็กตามด้วยค่ะ อิอิ แต่ของน้องมันรวมอยู่ในบุฟเฟ่แล้ว.. น้องว่าข้าวโพดอ่ะ อร่อยสุด   โดย: nonnoiGiwGiw 23 มกราคม 2563 14:56:32 น.

การรู้ว่าตัวเองไม่รู้นี่เป็นความรู้อย่างหนึ่งเลยนะคะ แต่ส่วนใหญ่จะไม่รู้ว่าตัวเองไม่รู้ หรือคิดว่าตัวเองรู้กันทั้งนั้นเลย บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 23 มกราคม 2563 15:13:46 น.

ขอหื้อหลานหายเว่ย ๆ นะเจ้า ละอ่อนเป่นกันนักแต้ ๆ เจ้า ขนาด รพ.บะมีห้องหื้อแอดมินนี่ สุด ๆ ละ แล้วหมิงหมิงได้แอดมิดก่อเจ้า หรือแอดมิดแล้วออกมาฟักฟื้นต่อที่บ้านแล้ว จะใดก่อขอหื้อหายเว่ย ๆ เน้อ คุณก๋ากับมาดามกะฮักษาสุขภาพตวยเน้อ บะดีหื้อติดจากหมิงหมิงหนา ปี้นี่ กัวขนาด เพราะเฮาก้าขาย เม้ยกำ เป่นหวัดกำ มันทรมาน หยุดฮ้านกะบะได้ อัดยาลูกเดียว บะไหวแต้ ๆ นอนพักเป็นเตื้อ ๆ ช่วงนี้ ทั้งวิตตามินซี ส้ม มะม่วง น้ำขิงฮ้อน ซะปะ อัดไปตึงวัน 555 แค่รับมือกับไมเกรนนี่กะ รำคาญตัวเก่าจะแย่ละ มันไค่ปวดมะใดกะปวด ไค่เป็นมะใดกะเป่น สองสามวันก่อน ตื่นเจ๊ามาปวดเลยเจ้า บะมีสาเหตุหยังสักอย่าง นอนกะหลับ ตื่นมาปวดกะมี เหมือนคุณก๋าเกยบอกว่า มาดามเคยเป็นไมเกรน ตอนนี้หายขาดหรือยังเจ้า   โดย: JinnyTent 23 มกราคม 2563 16:04:32 น.

แม่นละเจ้า ไม่รู้อะไรก่ดี   โดย: tuk-tuk@korat 23 มกราคม 2563 19:16:51 น.

การให้อภัย มันยากกว่าการทำร้าย กระบี่อยู่ในมือเรา เราต้องเลือกใช่ไหมค่ะพี่ ตอนนี้กำลังพยายามเตือนสติตัวเองอยู่เสมอค่ะ ไม่ให้คิดอะไรมากเกินไปแต่ไม่ถึงกับไม่คิดอะไรเลย ทักทายก่อนนอนค่ะพี่ก๋า   โดย: blog pu 23 มกราคม 2563 20:30:49 น.

วันนี้ อ.เต๊ะ ยุ่งมากๆเลยครับ พึ่งจะได้เปิดคอม พูดถึง เรื่องการให้อภัยนี่ เหล่าจอมยุทธุ์น้อยรายเลยนะครับ ที่จะทำใจำด้ ส่วนใหญ่มีแต่ ล้างแค้นสิบปี ยังไม่สาย 555   โดย: multiple 23 มกราคม 2563 22:16:56 น.

สวัสดี ยามดึก จ้ะ น้องก๋า วันนี้ช่วยแม่บ้านทำความสะอาดบ้าน พรุ่งนี้ วันไหว้แล้ว เหนื่อยมาก นะ บ้าน ก๋า ไหว้ไหม อิอิ บล็อกวันนี้ ว่าด้วยเรื่อง ความรู้ ที่จริง ความรู้บนโลกนี้ เรียนอย่างไร ก็ไม่หมด เนาะ ข้อความสุดท้ายที่ว่า "บัดนี้... ข้าฯเป็นเพียงชายชราผมหงอกขาว อะไรคือที่สุดแห่งความรู้น่ะหรือ ? คือ “การไม่รู้” นั่นเอง" ลึกอยู่นะ อะไรที่ถึงสุดแล้ว มักจะกลายเป็นสูญ คือความว่าวเปล่า ใช่ไหม น้องก๋า อิอิ โหวดหมวด งานเขียน ฯ ู   โดย: อาจารย์สุวิมล 23 มกราคม 2563 22:42:45 น.

การให้อภัย คือการปล่อยวางได้แล้วจึงอภัยได้ แต่ทำแล้วใจสบายจริงๆ เจ้า หากได้ทำด้วยใจจริงๆ ยิ่งสบายใจ ยินดีกับสายสะพายอ้ายก๋าตวยเจ้า รินเพิ่งเข้าบล็อกมาเป็นทางการจริงๆ เจ้า เพิ่งรู้ว่าเขาประกาศมาแล้ว แต่ก็ไม่ค่อยตื่นเต้นอะไรเลย ยังอัพบล็อกทีนี่เป็นปกติ แต่อาจจะน้อยลงตามเวลาที่อำนวยเจ้า คือจะเข้าบล็อกก็ต่อเมื่อ ได้จับคอมเท่านั้น เล่นมือถือนี่ไม่ได้เปิดเข้าเวปมาเลย   โดย: Rinsa Yoyolive 23 มกราคม 2563 23:10:19 น.

ความตายอยู่ที่คอหอย ในหนังจีนบางครั้งฝ่ายที่ถือดาบอยู่จะเอาดาบฟันไปที่ผม (ตัดผมอีกฝ่าย) หมายความว่า ถ้าต่ำกว่านี้อีกหน่อยก็คือ หัว ฉันเอาชีวิตเธอได้เลยนะ ซึ่งเป็นเหมือนการลบหลู่ สูงสุดสู่สามัญสินะ รู้จนไม่รู้อะไรเลย   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 24 มกราคม 2563 0:11:04 น.

ที่สุดของการรู้ คือการไม่รู้ เฮ้ย อะไรเนี่ย   โดย: Sai Eeuu 24 มกราคม 2563 3:52:04 น.

สวัสดีค่ะน้องก๋า   โดย: newyorknurse 25 มกราคม 2563 4:01:39 น.