เจิมๆๆ
บางครั้งความตายคืบคลานเข้ามาโดยยังไม่ทันได้กลัว

เป็นดังนั้นจะดีมากๆค่ะ

ขอบคุณที่เข้าไปเจิมบล็อกก่อนใคร

สวัสดียามเช้าครับ คุณก๋า
บางครั้งความกลัว ก็ช่วยลดยับยั้ง สิ่งที่ควร และ สิ่งที่ไม่สมควร
กลัวทำให้ไม่ประมาท แต่กลัวจนตัวสั่นทำอะไรงกๆเงิ่นๆก็อาจเกิดเรื่องที่ไม่คาดคิดได้
มีข่าวหลายครั้ง ที่นักท่องเที่ยวถ่ายรูปบริเวณหน้าผา ไหล่เขา
ถ่ายรูปถอยหลังไปหาหน้าผา แล้วตกไปเสียชีวิต

รูปภาพนกที่คุณก๋านำมาลงบล็อก สวยทุกภาพ ดูมีชีวิตชีวา

เช้านี้อากาศเย็น 22 องศา(ในบ้าน) แต่ในทุ่ง หุบเขา ไม่เกิน 20 องศาครับ

หูย วิทยายุทธ มาถึงขั้นสุดยอด มีดาบ เหมือนไม่มีดาบ
ไม่มีดาบ เหมือน มีดาบ

แต่ทำไม อ.เต๊ะ กลับไปนึกถึงตอนข่าว อนุสาวรีย์ พระองค์ดำ ดาบหายก็ไม่รู้ ที่มีคนขโมยดาบ"พระองค์ดำ"ขายเที่ยวคาเฟ่อะครับ สุดยอดโจรจริ้ง จริง มันช่างกล้า 555

ขอให้กระบี่ชักออกมาเพียงเพื่อปกป้อง
รักษาชีวิตของตัว

กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
ต้องรีบมาส่งคะแนนเดี๋ยวเผลอให้คนอื่นหมด

อรุณสวัสดิ์ค่ะพี่ก๋า..

หนอนเป็นพวกไม่สู้คน..
กลัวเนี่ยะมาก่อนเลย
ไม่พอวิ่งหนีด้วย 5555+

สวัสดีครับพี่ก๋า
จริงๆ แล้วความกลัวเป็นเรื่องปกติสินะครับ
บางอย่างกลัวไว้ก็ดี ทำให้ยับยั้งชั่งใจมาากขึ้น
บางอย่างกลัวไปก็เท่าไหร่ หนีไปพ้นอยู่แล้ว ใช่ไหมครับ ^^

จากบล๊อก
เพลงบางกอกน้อย...ไม่เคยได้ยินจริงๆ ด้วยครับพี่ก๋า
นี่ผมก็ไม่คิดเหมือนกันว่า อ้าวนี่หรอคลองบางกอกน้อย นึกว่าอยู่ไกลซะอีก

หลังๆ นี่คุณก๋าเหมือนเอาฉากจากเรื่องอะไรสักเรื่องมาเขียนเลยค่ะ

ตัดมาจากเรื่องยาวที่ตัวเองแต่งป่าวคะนี่?

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ



บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
nonnoiGiwGiw Diarist ดู Blog
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
หอมกร Movie Blog ดู Blog
ภาวิดา คนบ้านป่า Home & Garden Blog ดู Blog
tuk-tuk@korat Music Blog ดู Blog
สายหมอกและก้อนเมฆ Photo Blog ดู Blog
kae+aoe Parenting Blog ดู Blog
วลีลักษณา Literature Blog ดู Blog
ตะลีกีปัส Hobby Blog ดู Blog
mariabamboo Photo Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น
แวะมาส่งกำลังใจให้คุณก๋าค่ะ

ความตายอยู่ใกล้ ๆ เราทุกชั่วขณะเลยครับ

ชนะไปอีกนัด ทำลายสถิติชนะทุกทีมในพรีเมียร์แล้วครับ พร้อมกับเตรียมตัวทำลายทุกสถิติไปเรื่อย ๆ ผมงี้รอฉลองละครับ

นะ นอนขี่ ทีแรกผมคิดว่าตัวเองอ่านผิด 55555
ห้าวสุดของผมนี่แข่งรถบนทางหลวง คือดันมาดันกลับงี้ครับ
แต่ 3 ปีแล้ว เลิกแล้วครับ “กลัว”
เดี๋ยวนี้พี่ๆชวนไปสนามยังไม่อยากไป กลัวรถพัง กลับรถเสียตัง ค่าสนามครับ 55555555

ไม่เคยชักดาบค่ะ และก็ไม่อยากให้มีการชักดาบด้วย

สวัสดีตอนสายๆจ้าคุณก๋า

ขอคาราวะท่านจอมยุทธ์กะว่าก๋าหนึ่งจอก

บทกวีของท่าน ทำให้ข้ารู้สึกว่า จิตใจข้าได้ไหลเข้าสู่กระแสธรรม
สรรพสิ่งบนโลก ทั้งรูปและนาม ล้วนมีสองด้าน



สิ่งมีคุณ ย่อมมีโทษ ~ สิ่งมีโทษ ย่อมมีคุณ

“ใช่ว่าต้องไร้ความกลัวในจิต
ความกลัวมีได้ หาใช่ปัญหา
อย่างน้อยความกลัวก็ลดทอนความบ้าบิ่น
และไม่ทำให้ตนประมาท”

นั่นคืออีกด้านแห่งความกลัว

เมื่อวินาทีที่จิตไร้ซึ่งสรรพสิ่ง
พลวัตที่หมุนเวียนก็จะหายไป
ความเกิดดับก็จะหายไป
ก็จะ “ไร้ความเกิด – ตาย !” ดังบทกวีของท่าน

ผมงี้รอฉลองละครับ รอถ้วยนี้มานานมาก
ถ้าไม่ผิดพลาดด้วยประการทั้งปวง โอกาสแชมป์เกิน 99 % ละครับ 555

ลดดาบลงแล้ว

"ในวินาทีนั้น
ข้าฯรู้สึกราวกับดาบหายไป
ไร้ผู้ถือดาบ
ไร้ความกลัว
ไร้ความเกิด – ตาย !"
บทตอนนี้น่าจะตายไปแล้วนะคะ
เป็นความรู้สึกของวิญญาณหลังความตาย
แค่อยู่ต่อหน้าศัตรูถ้าลดดาบก็ตายแหงค่ะ


555 เรื่องของสะสม เย็นเป็นคนบ้าห้าร้อยจำพวกค่ะ
มีเยอะอย่างที่บอก มีแต่ไร้สาระไม่ได้มีของดีมีราคาอะไรหรอกนะคะ ของอะไรชอบถ้าไม่เดือดร้อนใครก็ซื้อแล้วซื้ออีก

จนใครต้องขอร้องและบอกให้เลิกได้แล้ว นอกจากเสียเงิน รกบ้าน แล้วจะเป็นภาระให้คนอื่นๆเวลาตายต้องมาขนทิ้งเหนื่อย..พี่สาวเพิ่งมาบ่นเมื่อครั้งมาล่าสุดค่ะ

น่ากลัวที่สุดที่คือ ใจของตนเอง

ตะวามีลูกค้าทำเอียพอด หูฟังไร้สายของไอโฟนหายไปข้างหนึ่งเจ้า
อีกค้างอยู่ที่ลูกแก หาเต้าใดกะหาบะเจอ
ป้อแกกะเหมือนว่า น่าจะมีคนเอาไป ประมาณนี้

ตอนที่แกกินเสร็จ กะมีลูกค้ากลุ่มใหม่มานั่งต่อ
พอแวะวนรถมาถามกะจ๊วยกั๋นหากะบะเจอ
ซึ่งมันมันเล็กมาก ข้างที่ตกหายอยู่ในกล่องเก็บหูฟังเล็กๆ
ช่วยหาแล้วบะเจอบะฮุ้จะยะจะใด

แต่สายตาของผู้ปกครอง พุ่งเป้ามาที่ร้าน
ซึ่งในความเป็นจริง ไผ๋จะเอาไป เอียพอดข้างเดียว
เอาไปทำหยังกะบะได้ มันกะคือ ขยะดี ๆ นี่เอง
เพราะมันต้องเชื่อมกับไอโฟนรุ่น 8 อัพขึ้นไป
ละกะมีหายข้างเดียว อีกข้างยังอยู่ แปลกดี

ขอดูกล้องวงจร กะเปิดกล้องหื้อดูย้อนหลัง
มุมเป็นมุมกว้างส่องจากที่สูง บะได้เจาะรายโต๊ะ
ของหายกล่องเท่ากับนิ้วกว่า ส่องผ่อตึงบะหัน
ยกมือถือหื้อเขาดูหื้อแล้วใจ จะหื้อดูหลาย ๆ รอบเลย
ว่าละอ่อนมาเก็บโต๊ะจะใดๆ จะได้คิดว่าละอ่อนปี้บะได้เอาไป

อีกอย่างสมบัติของไผ๋ คนนั้นกะต้องรักษา
ถ้าทำมันหายกะควรเป็นความรับผิดชอบของคน ๆ นั้น
ฮู้อยู่ว่ามันแพง ยิ่งแพงยิ่งต้องระมัดระวัง
บะใช่ว่ามันหายแล้วพุ่งเป้าหื้อคนอื่นฮับผิดชอบ
แม้จะอยู่คุณคิดว่ามันหายที่ร้าน ซึ่งความจริงบะฮู้
ว่าหายจากที่ไหนกันแน่

ไผ๋ว่าเอาคัวหายที่ร้าน จากประสบการณ์เจอเคสมาเยอะ
ปี้บะเจื้อไผ๋ทั้งนั้น ถ้าตกที่ฮ้านกะต้องเจอ ซึ่งเจอมากกว่าบะเจอ
ถ้าหายที่ฮ้านจริง บางทีรอลูกค้าเป็นปี ๆ เป็นลูกค้าต่างประเทศ
ปิ๊กมาเอา ยังเก็บไว้หื้ออยู่

แล้วกะเบื่อมากที่ลูกค้าชอบลืมของ
ปี้ต้องมาฮับผิดชอบ โดยเฉพาะมือถือต้องฮักษาหื้อ
คอยฟังเสียงรับเวลามีคนโทรมาแล้วบอกว่าอยู่ที่ฮ้าน
มันบ่อยมาก ยิ่งถ้าเป็นรีเทรนเนอร์ทีชอบถอดแล้วห่อทิชชูแล้วลืม
เด็กที่ร้านเห็นเป็นทิชชูกะกวาดลงถังขยะ

เวลามาหา กลับบะค้นขยะเอง
หื้อเด็กที่ร้านเสียเวลาค้นขยะหื้อ
คนบะฮู้จักฮักษาของ น่าเบื่อ ยิ่งสำคัญ ยิ่งแพง
ยิ่งต้องระมัดระวัง ถ้าทำหายควรจะแสดงความฮับชอบ
บะใช้หื้อคนอื่นหาคัวหื้อ หรือถ้าจะหื้อช่วยหา
ควรจะอู้จ๋าดี ๆ ลักษณะร้องขอ บะใช้มองคนอื่นเป็นผู้ต้องหาเสียเอง

บ่นระบายยาวเลย 555
หัวอกคนทำร้านอาหารที่ต้องเจอเหตุการณ์
ลักษณะแบบนี้แทบจะรายวัน มันบ่อยจ๋นน่าเบื่อเจ้า

เรื่องชักดาบในฝักออกนี่.... คุณก๋าไม่ทันลุงซะแล้ว อุตส่าห์เล่า
ว่าเตรียมมาเดือนแล้ว... ยังกะรู็เรื่องก่อน 555

ตอนนี้ที่อื่่นเขาพาคนของเขาหนีออกมาแล้ว ของเราชักไม่ออก
สงสัยจะติดน้ำลายหรือไม่ก็สนิมเกาะ

ไปละครับ

สวัสดีเจ้า
เข้ามาอ่านคนดาบหาย เมนท์เอียปี๊กหาย ดาบจั๊กบ่ออก ไปพร้อมเลยเจ้า อิอิ

ปอลอลิง ต๋อนนี้ท่าจะหากกั๋วโคโรน่าละเนาะเจ้า

สวัสดียามบ่ายค่ะก๋า

บางครั้ง ความกลัว ทำให้เรายั้บยั้งชั่งใจมันก็เป็นเรื่องดีนะคะ

ภาพสวยอีกตามเคยนะคะ ...

....
....

พี่ก็เอาแบบอย่างมาจากแม่ล่ะค่ะ
แม่พี่ทำเป็นทุกอย่างเลยค่ะ
แต่แม่เก่งกว่าพี่ในหลายๆเรื่องนะคะ
ถ้าจะเทียบกัน พี่ยังห่างจากแม่ค่ะ


รักษาสุขภาพด้วยนะคะก๋า

สวัสดียามบ่ายๆค่ะคุณก๋า
โอ๊ย ๆ ภาพสวยแย่งซีน บทความวันนี้ไปเลย
อ่านไม่รู้เรื่องเลยคร้า...หุ หุ

เมื่อคืนตื่นมาทันลุ้นหงส์แดง ลิเวอร์พูล สนุกมากกกก...
ดีใจอีกรอบที่ชนะ แบบคลีนชีตอีก
(แต่ก็เกือบเสียประตูหลายครั้ง)
คู่แข่งเราก็ชื่นชมน๊า...เล่นดีมากเช่นกัน
เลยลุ้นสนุก

สวสัดีครับคุณก๋า
ภาพประกอบสวยๆทุกภาพเลยนะครับ

หนังสือเล่มนี้เป็นภาพนกทั้งนั้นเลยนะคะ
พี่ชอบหลายภาพ สำหรับวันนี้ชอบภาพนกที่กำลังสานรัง
ทำเรียบร้อยละเอียดมากเลยนะคะ ทำให้นึกเปรียบกับ
นกกระจาบของเรา ตัวนกก็คล้ายๆกันนะคะ
แต่รังไม่เหมือนกัน งานสวยคนละอย่าง

แถวบ้านป่าก็มีนกกระจาบเยอะ
แถมมีค้างคาวเยอะอีกด้วย หน้าฝันไม่บินมาทางบ้านเรา
แต่หน้าหนาวนี่ มาบ่อย เริ่มจะไม่ค่อยสบายใจ

ขอบคุณที่ชอบกล้วยไม้ของเราค่ะ

แม่น่ารักมากจริงๆ ค่ะพี่ก๋า แต่เวลาทำไรผิดเนี่ยะ
นางไม่ตีนะคะพี่ นางจะเล่นสงครามเงียบ
บางทีเงียบเป็นวันๆ ยิ่งกว่า.. สงครามจิตวิตยา
พอเราง้อสำเร็จ.. นางก็จะมาละ เป็นแพทเทิล
ว่า.. รู้ไม๊ ว่าทำอะไรผิด ผิดเพราะอะไร ยังไง
ต้องตอบให้ถูกด้วยนะ ถ้าตอบผิดก็นั่งถามตอบกันอยู่นั่นแหละ

พอโตมาน้องชอบแซวนางว่า..
แม่บ้านเนี่ยะ ถูกทุกอย่าง บ้านนี้ ปกครองแม่สมมติเทพ 5555+

เป็นได้ค่ะ หรืออาจจะเป็นช่วงที่คุณก๋าอินพุทพวกเรื่องกำลังภายในเยอะๆ ก็เป็นได้ค่ะ พออินพุทอะไรเยอะๆ พอจะเขียนมันจะติดมาด้วยอะค่ะ

อาจจะมีปัญหา เดือนที่มีแข่งแอฟริกัน เนชั่นคัพ เพราะมาเน่ กับซาล่าไปแข่งด้วย เดือนนึงนะครับ

จะบอกว่าเจอละ อิอิ
เป็นว่ามันตกอยู่ใต้ท้องรถของลูกค้าร้านข้าวต้มปลาฝั่งตรงข้ามร้าน

สาย ๆ วันนี้ เจ๊เจ้าของร้านเข้าต้มปลาเอามาหื้อ
เพราะเห็นช่วยลูกค้าหาคัวตอนตะคืน
แกบอกว่า ลูกค้าประจำแกเอามาคืนหื้อแกตอนเช้าวันนี้
บอกว่ามันตกอยู่ที่ริมรถของลูกค้าแกประมาณ
แล้วเปิ้นเก็บไป แล้วเอามาหื้อเจ๊ เผื่อเป็นของลูกค้าเจ๊เขา
เจ๊กะเลยข้ามฝั่งเอามาหื้อปี้ที่ฮ้าน เอ้อเอ้ย...
เปิงดีหาแถวฮ้านปี้บะเจอ ท่าจะโขดฮ้านปี้ไปปุ้นละ 555

คงเอารถไปจอดที่เดียวกัน แล้วลงรถทำตก
ตอนคิดได้นึกว่าตกที่ร้านเพราะบะได้ไปตางใดต่อ
แล้วกะเป็นเหตุการณ์ที่มีคนเก็บไป ลูกค้าคนละร้าน
ดีที่ยังเอามาตวยหาเจ้าของ

เขาบะได้หื้อเบอร์โทรไว้ ปี้กะลืมขอเบอร์ไว้
เพราะคิดว่าบะน่าจะเจอที่ร้านละ น่าจะตกในรถเขานั่นแหละ
เลยประกาศหาที่เพจ บะฮู้จะคืนหื้อจะใด

สวัสดีตอนค่ำๆครับ

สวัสดี จ้ะ น้องก๋า

วันนี้ ภาพประกอบบล็อกวันนี้ สวยมาก นะ ชอบ จ้ะ

บล็อกวันนี้ ว่าด้วยความกลัว ความกล้า สองอย่างนี้
น่าจะมาพร้อม ๆ กันได้นะ มีทั้งคุณและโทษ บางครั้งถ้าไม่มี
ความกล้า เราก็ไม่ทำในสิ่งที่เราอยากทำ หรือ ถ้ากล้าเกินไป
ก็อาจจะขาดสติ เป็นอันตรายทั้งต่อตัวเองและคนอื่นได้ เนาะ
ความกลัว ก็เช่นกัน กลัวในสิ่งที่ไม่ดี ก็ทำให้เรา
หลีกจากความชั่วได้ แต่ถ้ากลัวในสิ่งที่ทำแล้วเกิดประโยชน์แต่กลัวคนหมั่นไส้ หรือกลัวเขานินทา ก็ถือว่ากลัวในทางไม่ถูกต้อง เนาะ ดังงนั้น จะกล้า จะกลัว ย่อมต้องให้ถุูต้องตาม
สถาณการณ์ นั่นแหละนะ จริงไหม

โหวดหมวด งานเขียน ฯ

ปลงเสียเถอะแม่จำจำเนียร เป็นคำพูดที่ปรากฏอยู่ใน
นวนิยายเรื่องหนึ่ง จ้ะ แต่ครูจำไม่ได้ว่า เรื่องอะไร

พริบตาเดียวนั้นคือคำตอบ
คำตอบ.... แห่งชะตากรรม !

นึกถึงคำว่า "อารมณ์ชั่ววูบ"
หลายคนใช้เป็นข้ออ้างเวลาทำผิดแล้วถูกจับได้
วูบเดียวก็เปลี่ยนชีวิตได้เลยจริง ๆ

ทุกอย่างอยู่ที่วินาทีแห่งการตัดสินใจ จิตที่ส่งออกไปมันส่งผลต่อการกระทำ พริบตาเดียวก็อาจกลายเป็นฆาตกรได้ แต่ในบางสถานการณ์ไม่ฆ่าก็ถูกฆ่า

ช่วงที่ไม่รู้สึกถึงความเป็นความตาย อาจไม่ได้อยู่บนโลกนี้แล้วก็ได้นะครับ