:: ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 218 ::
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 218 ::
โจทย์ --- พึ่งตัวเอง
ผู้คิดโจทย์ --- toor36

:: พึ่งพา ? ::
เรื่องและภาพ : กะว่าก๋า
ทำไมยิ่งแจก ยิ่งจน ทำไมประชาชนอดอยาก ทำไมชีวิตจึงลำบาก ทำไมยิ่งอยู่ยาก มากความทุกข์
ทำไมต้องพึ่งพารัฐบาล ทำไมรัฐประหารไม่สิ้นสุด ทำไมประชาธิปไตยจึงสะดุด ทำไมเศรษฐกิจจึงซมทรุดฉุดรั้ง
ถึงเวลาปวงประชาพึ่งตนเอง อย่าให้ใครข่มเหงข่มขู่ เปิดตา เปิดใจ ไว้เพื่อดู เพื่อรู้ทัน ทุกเล่ห์ กลการเมือง !!!

นานแล้วที่ประเทศตกอยู่ในหล่มหลุมแห่งการช่วงชิงอำนาจ รัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้งไม่สามารถปกครองประเทศได้ อำนาจทหารกลายเป็นอำนาจสูงสุดแห่งการปกครอง แต่ในโลกที่แข่งขันและการต่อสู้กันทางด้านเศรษฐกิจซึ่งเป็นไปอย่างรุนแรงและรวดเร็ว ทหารไม่สามารถเอาชนะในสงครามนี้ได้ ด้วยวิธีคิดและวิธีการบริหารงานแบบเก่า ทำให้การบริหารงานประเทศล้มเหลวอย่างสิ้นเชิง
การปฏิรูปการเมืองซึ่งถูกใช้เป็นข้ออ้างแรก ๆ ในการทำรัฐประหาร เมื่อเวลาผ่านไป กลับไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง ทหารด่านักการเมืองว่าเลว ว่าชั่ว ต้องสร้างการเมืองใหม่ แต่สิ่งที่ทำ คือ การดูด สส. และกลุ่มการเมืองก๊วนก้อนต่าง ๆ เข้าสู่พรรคที่ตนเองตั้ง เพื่อหวังได้ สส.สำเร็จรูปแบบรวดเร็วทันใจ มีการกำหนดกฎ กติกา แต่งตั้งคณะกรรมการการเลือกตั้ง เขียนรัฐธรรมนูญขึ้นใหม่ เพื่อให้ตนเองได้เปรียบในการเลือกตั้งมากที่สุด
มีการกำหนดวิสัยทัศน์ 20 ปีล่วงหน้า ในขณะที่โลกเปลี่ยนแปลงในระดับ วินาที
เศรษฐกิจตกต่ำดำดิ่งอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน สวนทางกับการขึ้นเงินเดือนข้าราชการประจำ บางหน่วยงานมีการเพิ่มเงินเดือนย้อนหลังให้อีก 5 ปี แต่ระบบภาษีเข้มงวดกวดขันมากขึ้นแทบไม่มีการผ่อนปรน ทำให้เศรษฐกิจฝืดเคืองอย่างหนัก และธุรกิจจำนวนมากมายต้องปิดตัวลง
การคอรัปชั่นที่ว่าจะลดลง --- ไม่ได้ลดลงเลย แถมพอถูกจับได้ว่ามีการโกง ก็ตัดขั้นตอนการตรวจสอบออกไป การคุกคามสื่อมวลชนเกิดขึ้นตลอดเวลา คนที่เห็นต่างถูกผลักให้ไปยืนเป็นฝ่ายตรงข้าม เป็นศัตรูทางการเมือง
ราคาพืชผลผลิตทางการเกษตรตกต่ำแทบทุกอย่าง เนื่องจากขาดการวางแผนและการทำการตลาดที่ดี
โครงการลงทุนขนาดมหภาคของภาครัฐ ไม่สำเร็จแม้แต่โครงการเดียว ไม่ว่าจะเป็นการสร้างรถไฟฟ้าความเร็วสูง หรือการจัดการเรื่องระบบน้ำของประเทศ ไม่ต้องมองไกลไปถึงการปฏิรูปการศึกษา การปฏิรูประบบสาธารณสุข ระบบการเมืองการปกครอง ทุกอย่างถดถอยไปเรื่อย ๆ
กลุ่มทุนผูกขาดไม่กี่ตระกูลกลายเป็นผู้ถือครองทรัพย์สินเกือบทั้งหมดของประเทศ ไม่ว่าจะเกิดขึ้นในรูปแบบของการถือครองที่ดิน การทำอภิโครงการอสังหาริมทรัพย์ การได้รับสิทธิพิเศษในการลงทุนกับโครงการขนาดใหญ่ของภาครัฐ ในขณะที่ธุรกิจขนาดกลางและเล็ก ค่อย ๆ ล้มหายตายจากไปเรื่อย ๆ เพราะขาดเงินทุนสนับสนุนจากภาครัฐและธนาคารที่ไม่ยอมปล่อยสินเชื่อ
ระบบต่าง ๆ ในกระทรวงและรัฐวิสาหกิจต่าง ๆ เกิดระบบเส้นสาย การแต่งตั้งพรรคพวกของตนเข้าไปเป็นกรรมการบริหารระดับสูงพร้อมกันทีเดียวหลายหน่วยงาน บางคนควบหลายตำแหน่งมากกว่า 10-20 หน่วยงาน สร้างรายได้เงินเดือนเป็นกอบเป็นกำ
การศึกษา ศาสนา สาธารณสุข จับตรงไหน ก็เต็มไปด้วยปัญหาที่ไม่ได้รับการเยียวยาแก้ไข
รัฐมนตรีหลายกระทรวงเป็นนักการเมืองที่โลกลืม ไม่มีผลงาน ไม่มีนโยบายเชิงรุก ไม่มีการปฏิรูปเปลี่ยนแปลงระบบการทำงาน
เป็นโจทย์ท้าทายอย่างยิ่งกับการเลือกตั้ง ถ้ามันจะเกิดขึ้นจริง ว่าสิ่งใดจะถูกใช้เป็นเงื่อนไขให้รัฐบาลทหารกลับมาชนะได้ นโยบาย ? บุคลากรที่มีคุณภาพ ? หรือการทำทุกวิธีทางเพื่อให้ได้รับชัยชนะในการเลือกตั้ง โดยไม่ต้องสนใจกฎ กรอบ รูปแบบ หรือแม้แต่ความพึงพอใจของประชาชน
การแจกเงินให้กับคนจนช่วงปลายปีเป็นเงินกว่า 1 แสนล้านบาท จะแก้ปัญหาความยากจน ความเหลื่อมล้ำทางรายได้ของประชาชนได้อย่างไร หรือเป็นเพียงการแจกเพื่อซื้อใจ ซื้อคะแนนเสียงชั่วคราวก่อนเลือกตั้ง การนำภาษีรายได้ที่จัดเก็บจากประชาชนกลุ่มหนึ่ง ไปมอบให้กับประชาชนอีกกลุ่มหนึ่ง จะแก้ปัญหาความยากจนได้อย่างยั่งยืนหรือ ? หรือจะกลายเป็น ยิ่งแจก ยิ่งจน หรือ จะเป็นการแจกเงินอันสูญเปล่าเหมือนที่หลายรัฐบาลก่อนหน้านี้เคยทำมา
คนส่วนใหญ่ของประเทศนี้ ทน ด้วยความอดทน หวังว่าจะเห็นการเลือกตั้งที่ตอบโจทย์ความต้องการที่แท้จริงของประชาชน ไม่มีใครคาดหวังว่าการเลือกตั้งครั้งนี้จะยุติธรรมอยู่แล้ว เพราะจุดเริ่มต้นการแข่งขันก็ไม่ได้เริ่มจากความยุติธรรมมาตั้งแต่ต้น จากคนที่ทำตัวเหมือนเป็นกรรมการห้ามศึก กลับเปลี่ยนตัวเองให้กลายเป็นผู้เล่น แถมยังเป็นผู้เล่นที่ถือกฎกติกาไว้ในมือ อยากทำอะไรก็ทำ อยากแก้อะไรก็แก้ อยากเปลี่ยนอะไรก็เปลี่ยน ทำตามใจตัวเองล้วน ๆ รวมทั้งการลงโทษฝ่ายตรงข้ามด้วยเงื่อนไขที่ตนเองเขียนขึ้น
หลายปีที่ผ่านมาประเทศเสียโอกาสไปมากมายมหาศาล การเลือกตั้ง ที่จะมาถึง ผมมองว่ามันเป็นการตัดสินใจครั้งสำคัญจริง ๆ ว่าประชาชนจะกำหนดทิศทางและชะตากรรมของประเทศไปในทิศทางใด ไม่ว่าฝ่ายเผด็จการทหารจะชนะ หรือฝ่ายประชาธิปไตยจะชนะ ไม่ใช่งานง่ายเลยที่รัฐบาลต่อไปจะเข้ามาบริหารประเทศ ภายใต้กฎหมายและเงื่อนปมปัญหามากมายที่ถูกผูกโยงไว้จากรัฐบาลชุดนี้
ประเทศที่แข็งแกร่งเจริญก้าวหน้า ประชาชนไม่ควรพึ่งพารัฐบาลมากเกินไป แต่ควร พึ่งตัวเอง ให้มาก โดยมีรัฐบาลที่ดีเป็นผู้คอยสนับสนุนและให้ความช่วยเหลือ มิใช่การผลักภาระต่าง ๆ นานาอันหนักหนาสาหัสให้กับประชาชน
ผมหวังว่าเราจะมีคำตอบในเรื่องนี้ ในห้วงเวลานี้ และไม่ควรหมดหวังกับอนาคต ไม่ว่าผลของการเลือกตั้งจะจบลงอย่างไรก็ตาม
Create Date : 22 ธันวาคม 2561 |
|
15 comments |
Last Update : 22 ธันวาคม 2561 6:18:17 น. |
Counter : 1160 Pageviews. |
 |
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณเริงฤดีนะ, คุณmambymam, คุณสันตะวาใบข้าว, คุณอุ้มสี, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณRinsa Yoyolive, คุณtoor36, คุณTui Laksi, คุณtuk-tuk@korat, คุณสองแผ่นดิน, คุณschnuggy |
| |
โดย: mambymam 22 ธันวาคม 2561 8:58:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: อุ้มสี 22 ธันวาคม 2561 11:05:56 น. |
|
|
|
| |
โดย: คุณต่อ (toor36 ) 22 ธันวาคม 2561 17:24:33 น. |
|
|
|
| |
โดย: คุณต่อ (toor36 ) 22 ธันวาคม 2561 18:13:02 น. |
|
|
|
| |
โดย: คุณต่อ (toor36 ) 22 ธันวาคม 2561 18:39:58 น. |
|
|
|
| |
โดย: คุณต่อ (toor36 ) 22 ธันวาคม 2561 18:54:43 น. |
|
|
|
| |
แล้วค่อยรอดูรัฐบาลหลังการเลือกตั้งค่ะ
อย่าพึ่งยอมแพ้ และหมดหวังนะคะ