ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณmariabamboo, คุณhaiku, คุณเนินน้ำ, คุณตะลีกีปัส, คุณสาวไกด์ใจซื่อ, คุณNoppamas Bee, คุณสันตะวาใบข้าว, คุณInsignia_Museum, คุณTui Laksi, คุณmcayenne94, คุณThe Kop Civil, คุณชีริว, คุณสองแผ่นดิน, คุณnewyorknurse |
| |
โดย: mambymam 17 ธันวาคม 2561 7:13:48 น. |
|
|
|
| |
โดย: อุ้มสี 17 ธันวาคม 2561 8:05:10 น. |
|
|
|
| |
โดย: เนินน้ำ 17 ธันวาคม 2561 9:59:10 น. |
|
|
|
| |
โดย: kae+aoe 17 ธันวาคม 2561 12:57:24 น. |
|
|
|
| |
โดย: คุณต่อ (toor36 ) 17 ธันวาคม 2561 21:02:38 น. |
|
|
|
| |
โดย: ชีริว 17 ธันวาคม 2561 23:07:16 น. |
|
|
|
| |
ดีใจกับคุณเปิ้ล ฝนรินที่ได้หนังสือเล่มเดียวในโลก..ครับ
...
คุณก๋าเขียน 11 ปีตั้ง 5000 โห.. ผมเขียนยังไม่ถึง 1 พัน
เลย ก็รุ่นน้องคุณก๋าหลายปี นี่นา 555 (อายุผมมากกว่าแน่นอน)
เห็นอักษรแรก นั่งมองละม้ายกับภาษาอินเดียว... เป็นศิลป
จริง ๆ.... ผมใช้พิมพ์ดีดหรือคอมพิวเตอร์พิมพ์ งานที่ทำตาม
อาชีพมานานหลายสิบปี.. เขียนด้วยมือน้อยมาก..ปัจจุบันไม่
ค่อยกล้าเขียนด้วยมือ... กลัวคนอ่านไม่ออก
ผมเพิ่งกลับจากญี่ปุ่น กลับมาได้นอน คิดถึงเพื่อน ๆ เลย
เขียน ๆ บ่น ๆ อัพบล๊อกหน่อย...เดี๋ยวกลับไปเยี่ยมเพื่อนๆ
ที่ทิ้งร่องรอยไว้ ด้วยความคิดถึงครับ