1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30
พิพิธภัณฑ์ครูศิลป์ พีระศรี คอราโด เฟโรชี สุภาพบุรุษจากฟลอเรนซ์ Santa Lucia วันศิลป์ พีระศรี ๒๕๕๖ บอกข่าวเพื่อน ๆ แล้วก็ตั้งใจจะไปด้วย โชคดีปีนี้งานตรงกับวันอาทิตย์ แล้วพอดีช่วงบ่ายจะไปดูคอนเสิร์ตที่หอประชุมมธ. กะว่าจะไปตั้งแต่เช้า แต่ดันติดธุระ กว่าจะแวะไปได้ก็บ่ายกว่าแล้ว คอนเสิร์ตเริ่มตอนบ่ายสอง มีเวลาเดินชมไม่นานนัก ในพิพิธภัณฑ์มีงานศิลปะชองทั้งครูศิลป์และศิลปินชั้นครูจัดแสดงมากมาย ไม่มีเวลาเลยเก็บภาพมาพอคร่าว ๆ (ขนาดคร่าว ๆ ภาพก็ยังเยอะ แฮะ แฮะ บล็อกคุณปอนที่อัพล่าสุดโมโจกู ในวงแขนของแม่วงก์ เสพงานศิลป์ ๕๗ ภาพจาก tongsu-tuping.blogspot.com อาคารชั้นเดียวทรงทึบขนาดย่อม ที่อยู่ภายในกรมศิลปากร คงไม่เด่นสะดุดตาผู้คนมากนัก แต่ใครเล่าจะรู้บ้างว่าอาคารโบราณหลังนี้ ถือเป็นจุดเริ่มต้นแห่งประวัติศาสตร์วงการศิลปะของสยามประเทศเลยทีเดียว ศิลปินไทย" ผู้มีฝีมือมากมายถือกำเนิดขึ้นในช่วงเวลาต่อมาเต้นท์ด้านหน้าให้ลงทะเบียนเข้าชมงาน มีการ์ดและของที่ระลึกวางขาย เขาแจกดอกกุหลาบไหว้ครูด้วย ห้องช่างปั้น ซึ่งเป็นห้องทำงานเพียงห้องเดียวตลอดชีวิตการทำงานในเมืองไทยของศิลปินชาวอิตาเลียนผู้นี้ และในเวลาต่อมา อาคารหลังนี้ ก็ยังได้ใช้เป็นสถานที่เรียนรู้งานของเหล่าลูกมือ หรือ บรรดาลูกศิษย์ของอาจารย์ฝรั่ง คอราโด เฟโรชี จนในที่สุด เมื่อชีวิตท่านได้ล่วงลับไป อาคารหลังนี้จึงได้ถูกยกระดับขึ้นมาเป็น พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ ศิลป์ พีระศรี อนุสรณ์ เพื่อเป็นอนุสรณ์สถานรำลึกถึงคุณงามความดีของท่านที่มีต่อวงการศิลปะของไทยพิพิธภัณฑ์แห่งความทรงจำ manager.co.th และสูจิบัตรงานนิทรรศการคอราโด เฟโรชี เป็นผู้รับผิดชอบการเรียนการสอนทั้งภาคทฤษฎีและปฏิบัติ ซึ่งห้องเรียนในยุคแรก ๆ ก็ยังคงต้องใช้อาคารหลังนี้อยู่ จากนั้น มหาวิทยาลัยศิลปากร อันเป็นสถาบันศิลปะระดับอุดมศึกษาแห่งแรกในประเทศไทยก็ได้ถือกำเนิดขึ้นในพ.ศ. ๒๔๘๖ หลังจากคณะรัฐมนตรีสมัย ฯพณฯ จอมพล ป. พิบูลสงคราม ได้เล็งเห็นถึงการทุ่มเทและทำงานอย่างหนักของ โปรเฟสเซอร์คอราโด เฟโรชี ในการถ่ายทอดวิชาความรู้เพื่อสร้างบุคลากรทางศิลปะให้แก่ประเทศไทยศิลป์ พีระศรี นับแต่ปี ๒๔๘๗ เป็นต้นมา เพื่อปกป้องท่านจากการถูกคุมตัวไปเป็นเชลยด้านนึงมีตู้โชว์จัดแสดงข้าวของเครื่องใช้ของครูศิลป์ แบบร่างจิตรกรรมในอุโบสถพุทธรัตนสถานพระบรมมหาราชวัง (๒๕o๓) ศาสตราจารย์ศิลป์ พีระศรี ยังคงทุ่มเทแรงกายแรงใจในการถ่ายทอดความรู้ในการศาสตร์ศิลป์ทั้งหมดทั้งปวงให้แก่ลูกศิษย์ กาลเวลาผ่านไปรุ่นแล้วรุ่นเล่า แม้จะเกิดวิกฤติทางเศรษฐกิจตามมาหลังจากสงครามโลก แต่ท่านก็มิได้ย่อท้อ และแม้ท่านจะได้รับทางเลือกพร้อมรายได้อย่างน่าพอใจจากอิตาลี อันจะทำให้ท่านสามารถใช้ชีวิตบั้นปลายกับครอบครัวได้ แต่ท่านก็เลือกที่จะอยู่เมืองไทยเพื่อสานต่องานศิลปะที่ท่านได้วางรากฐานไว้แต่แรกให้สืบต่อไป ครูศิลป์ในห้องทำงาน เดินเข้าไปอีกห้องนึง เป็นห้องทำงานของครูศิลป์ จัดแสดงของใช้ของครูและให้วางดอกไม้บูชาครู ศาสตราจารย์ศิลป์ พีระศรี ได้อุทิศทุกสิ่งทุกอย่างให้กับวงการศิลปะของไทย จนกระทั่งวันที่ ๑๔ พฤษภาคม ๒๕o๕ ท่านเข้ารับการผ่าตัดโรคมะเร็งในลำไส้ และสองทุ่มของคืนวันนั้นเอง ท่านก็ลาจากวงการศิลปะของไทยและมหาวิทยาลัยศิลปากรที่ท่านสร้างมากับมือไปอย่างนิรันดร์เครื่องพิมพ์ดีดอักษรอังกฤษ จัดโต๊ะทำงานเหมือนเมื่อครั้งครูศิลป์ยังมีชีวิตอยู่ "จดหมายถึงคุณมาลินี" (Personal Letter to Madam Malini) อุปกรณ์เครื่องเขียนและโต๊ะทำงาน เสียงขลุ่ยทิพย์ โดย เขียน ยิ้มศิริ , ต้นไม้แห่งชีวิต โดย อนิก สมบูรณ์ และ ศาสตราจารย์ศิลป์ พีระศรี โดยสนั่น ศิลากร เป็นต้นศาสตราจารย์ศิลป์ เมื่อครั้งยังมีชีวิตมาจัดแสดงด้วย ไม่ว่าจะเป็นหลอดสี ทีแปรง รวมถึงจานสีที่ยังหลงเหลือร่องรอยของสีที่แห้งกรังติดก้นจาน ล้วนแล้วแต่ชวนให้ผู้พบเห็นรู้สึกถึงกลิ่นสีและกาวแป้ง หรือแม้แต่ แว่นกรอบดำหนาเตอะ ที่สะท้อนบุคลิกของความมุ่งมั่น ทุ่มเทของผู้สวมใส่ได้เป็นอย่างดีพิมพ์ดีดโบราณ ซึ่งครั้งหนึ่งได้รับใช้ ศาสตราจารย์ศิลป์ เมื่อครั้งยังมีชีวิต รวมถึงเครื่องเล่นแผ่นเสียงที่ท่านได้เคยเปิดฟังเป็นนิจศาสตราจารย์ศิลป์ พีระศรี ได้สร้างไว้ให้กับวงการศิลปะของประเทศไทย พร้อมกับประโยคคุ้นหูที่ว่า ARS LONGA VITA BREVIS : ศิลปะยืนยาว ชีวิตสั้น ซึ่งก็จริงตามที่ท่านกล่าวไว้ เพราะแม้ว่า ศาสตราจารย์ศิลป์ พีระศรี จะจากโลกนี้ไปนานแล้ว แต่ผลงานและคุณูปการของท่านที่มอบให้แก่วงการศิลปะของไทยยังคงยืนยาวมาจนถึงปัจจุบัน(ซ้าย) "มาลินี พีระศรี" (๒๕๓๘) ศิลปิน ศิลป์ พีระศรี เทคนิค สำริด หล่อจากต้นแบบปลาสเตอร์ ขนาดสูง ๓๘ ซ.ม. "คิด" ศิลปิน ชลูด นิ่มเสมอ "ความบริสุทธิ์แห่งธรรมชาติ" ศิลปิน ชลูด นิ่มเสมอ เทคนิค ไม้แกะสลัก ...พรุ่งนี้ก็สายไปเสียแล้ว ศิลป์ พีระศรี ก็ทำให้ผมรู้สึกประทับใจในตัวของท่านเป็นอย่างมาก จะมีชาวต่างชาติสักกี่คนกันเชียวที่เข้ามามีบทบาทและสร้างรากฐานความเจริญในด้านใดด้านหนึ่งให้กับประเทศไทยเช่นนี้ดีใจจริง ๆ ที่ผมได้มารำลึกถึงท่านแล้ว ณ อนุสรณ์สถานแห่งนี้ ก่อนที่...วันพรุ่งนี้จะสายเกินไป บทกลอนที่ท่านอังคารเขียนไว้อาลัยครูศิลป์ ลายมือสวยมาก ๆ ข้อมูลจากเวบ walkwaywhy.com บีจีและไลน์จากคุณญามี่ Free TextEditor
Create Date : 30 กันยายน 2556
Last Update : 1 ตุลาคม 2556 8:23:41 น.
33 comments
Counter : 13815 Pageviews.
โดย: haiku
โดย: เกศสุริยง
โดย: pantawan
โดย: ข้ามขอบฟ้า
โดย: **mp5**
โดย: อุ้มสี
โดย: haiku
โดย: diamondsky
โดย: กะว่าก๋า
โดย: ถปรร
โดย: พรหมญาณี
โดย: ป้าคาล่า วันที่: 2 ตุลาคม 2556 เวลา:10:12:55 น.
โดย: pantawan
โดย: เกศสุริยง
โดย: ชีริว
โดย: nulaw.m (คนบ้า(น)ป่า
โดย: เป็ดสวรรค์
โดย: haiku
โดย: nulaw.m (คนบ้า(น)ป่า
โดย: คุณต่อ (toor36
โดย: กะว่าก๋า
โดย: ป้าคาล่า วันที่: 4 ตุลาคม 2556 เวลา:9:23:11 น.
โดย: sawkitty วันที่: 4 ตุลาคม 2556 เวลา:15:15:03 น.
โดย: tui/Laksi วันที่: 4 ตุลาคม 2556 เวลา:20:26:15 น.
โดย: haiku
โดย: nuboonme วันที่: 7 ตุลาคม 2556 เวลา:15:37:21 น.
) มีแต่รูปอย่างเดียวก็กระไรอยู่ ไปค้นข้อมูลในเวบ ถูกใจข้อเขียนของคุณ Asawin ในเวบ walkwaywhy.com แฮ้บมาลงทั้งกระบิเลย ขอขอบคุณไว้ตรงนี้ด้วยค่ะ 
copy มาให้อ่าน ถ้าอยากอ่านรายละเอียดมากว่านี้ก็คลิกเลยค่ะ 
คุณเอิงอยู่ไกล ชมภาพในบล็อกเราไปก่อน ไว้กลับไปเมืองไทยเมื่อไหร่ค่อยแวะไปชม
เป็นภาพที่หาชมได้ยาก เวลาอัพบล็อกครูศิลป์ทีไรก็ต้องแปะไว้
อยากให้เขาสร้างพิพิธภัณฑ์ครูศิลป์ให้ใหญ่ขึ้นเหมือนกันนะ จะได้จัดวางงานศิลปะให้ดูเด่นขึ้น แต่ถึงสถานที่ค่อนข้างเล็กก็จริง แต่ก็ให้ความประทับใจกับแบบเต็ม ๆ เลยค่ะ 
พอคุณชีริวบอกก็นึกได้ว่าเคยแวะไปแสดงความยินดีกับเหล่าสหายบล็อกที่ได้สายสะพาย แต่อย่าโกรธกันนะคะที่ไม่ได้แวะไปหาคุณชีริวอีกเลย ก็แค่เพื่อนบล็อกที่มีลิงค์ในบล็อกยังไปเยี่ยมไม่ครบคนเลย 
แอบเสียดายตอนที่หนังสือการ์ตูนสิ้นชีวิตไปกับน้ำท่วมหลายร้อยเล่ม อีกอย่างที่ชอบมากคือ ลายเส้นการ์ตูน วาดได้งามขนาดเลยค่ะ 
เคยได้ยินว่าทั้งสามเรื่องมีสนพ.เอามาพิมพ์ใหม่ โดยเฉพาะเรื่องไออิ มาโคโต้ มีทั้งพิมพ์ใหม่และสร้างเป็นหนังด้วย ในกระทู้ 
สวัสดีค่ะคุณไฮกุ เอนทรีย์นี้เปี่ยมด้วยคุณค่ามากมาย
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 166 คน [