Oh!! my sassy boss ตอนที่ 39 หน้า 2
ไอซ์ “เมขลา...”
เขาเรียกเธอแล้วเดินตามมา
ไอซ์ “แล้วสิ้นเดือนนี้คุณจะไปงานคืนสู่เย้าไหม?”
เมขลา “ไปสิ...ฉันไปทุกปีอยู่แล้ว ไปก่อนนะ”
เมขลาโบกมือลาเขา
หันมาดูกฤษที่เปิดประตูรถหน้าบึงๆ ก็รีบตามขึ้นรถมา มองหน้าเขาแล้วมองอีก
เมขลา “คุณแม่มีเรื่องอะไรด่วนเหรอเธอ?”
เธอถาม กฤษยังหน้าบึ้ง
เมขลา “นี่เธอ จะหน้าบึ้งใส่ฉันทำไมกัน อย่าบอกนะว่าหึงฉันน่ะ”
เธอแกล้งพูดแหย่
กฤษ “หล่อสู้ผมก็ไม่ได้จะไปหึงทำไม?”
คำพูดกับสีหน้าและท่าทางไม่สวนทางกันจนเมขลาอดขำไม่ไหว
เมขลา “นี่ก็แค่ทำงานด้วยกัน ต้องแยกแยะหน่อยนะ”
เธอบอกเขา
กฤษ “พี่อย่าคิดว่า เขาจะกลับมาหาพี่”
รู้จักใช้คำพูดบาดจิตบาดใจตั้งแต่เมื่อไหร่กัน
เมขลา “ถึงไม่มีเขา พวกเรา....พวกเรา....”
เมขลาทำเสียงล้อเล่นกับเขา เพราะรู้ว่ากฤษกำลังรู้สึกหึงหวง
เมขลา “พวกเราก็ควรที่จะไว้ใจกันบ้างนะ ฉันกับเธอ เรายังไม่นับว่าเป็นสามีภรรยากันโดยถูกต้องนัก”
กฤษ “ขนาดนี้แล้วยังเรียกว่าสามีภรรยากันอีกเหรอ?”
เมขลา “แหมๆๆ ฉันน่ะ ยังโสดอยู่นะ”
กฤษหันมาตาเขียวใส่ เมขลาไม่สนใจ หันมายิ้มให้
เมขลา “เธอมีปัญหาอะไรกับฉัน?”
ท่าทางที่ไม่คิดสักนิดว่าตัวเองพูดผิดอะไร
กฤษณะไม่อยากต่อล้อต่อเถียง ในเมื่อจิตสำนึกเมขลาไม่มี ก็คงมีทางเดียวที่เขาจะทำ รีบปั้มลูกให้เธอท้องโตไวๆ จะได้ไม่ปากเก่งไปบอกใครต่อใครว่าตัวเองโสดได้อีก
เมขลา “แล้วที่อ้างว่าคุณแม่มีเรื่องด่วน อย่าบอกว่าเป็นแค่ละครตบตาฉันนะ ใช่ไหม?”
เธอพยายามถามเขาเอาความจริง แต่กฤษไม่ตอบ
เมขลา “เธอ...”
เสียงเมขลาเริ่มดุ เพราะเธอไม่ชอบการที่ไม่มีการตอบโต้กลับ
กฤษ “วันนี้เขานัดไปรับรถแล้ว คุณแม่ให้เขามาส่งที่บ้าน เลยจะพาไปเอารถ แล้วอีกอย่าง พรุ่งนี้ผมต้องกลับไปเคลียร์งานที่โรงพยาบาล คนไข้นัดตรวจสมอง”
เขารีบบอกเธอ
เมขลา “เธอไม่อยู่ถึงสิ้นเดือนเหรอ อีก 3-4 วันเอง เอ...พรุ่งนี้คุณแม่นัดประชุมนิ เพราะมะรืนสิ้นเดือนเป็นวันเสาร์”
เธอบอกเขา
กฤษ “ประชุมที่นี่ คุณแม่นัดเอง ก็น่าจะไม่เกี่ยวอะไรกับผม ผมมีคนไข้ต้องดูแล”
เขาตอบ
เมขลา “คุณแม่จะแจ้งทุกคนว่าต่อไปเธอจะมาประจำอยู่ที่นี่นิ”
เธอบอกเขา กฤษไม่รู้เรื่องนี้ด้วยหันมามองหน้าเมขลาอย่างสงสัย
ทั้งสองมาถึงบ้านเรียบร้อย นายแม่รอทั้งสองคนมาถึงนางก็อวดรถเบนซ์คันหรูที่นางจองไว้ให้ลูกสะไภ้ เมขลากราบขอบคุณคุณแม่กับคุณพ่อทั้งสอง ทานข้าวเย็นด้วยกันเสร็จแล้ว นายแม่พูดคุยกับเมขลาอย่างสนุกสนาน ไม่ได้เหมือนแม่สามีที่อยากจะให้ลูกชายเลิกด้วยสักนิดเดียว เขามองทั้งสองเงียบๆ ไม่ได้พูดอะไร พ่อถามเขาเรื่องงาน พูดคุยกันตามประสาผู้ชาย พอห่างจากแม่หน่อยพ่อก็ถามลูกชายอย่างเป็นห่วงเรื่องชีวิตคู่
ตาอินทร์ “อยู่ด้วยกันมาสักพักแล้วเป็นยังไงบ้างไอ้หมา พอจะไปด้วยกันได้ไหม ยังไงก็ค่อยๆ พูด ค่อยคุยกันนะ”
พ่อพยายามประนีประนอมลูกชายเอาไว้ แม้จะรู้ดีว่าลูกชายเป็นคนใจเย็น ไม่วู่วามอะไร เรื่องที่แม่บอกให้หย่า เขาคิดตกได้หรือยัง
ตาอินทร์ “เรื่องที่แม่แกพูดก็อย่าไปสนใจเลย”
กฤษมองหน้าพ่อ ก็คงมีแค่พ่อที่ใจดีเข้าอกเข้าใจลูก
กฤษ “ผมว่า เรื่องนี้อาจจะมีเงื่อนงำอะไรอยู่นะครับพ่อ”
ตาอินทร์เองไม่ได้เข้าใจแผนการของเมีย แต่ก็เห็นว่ากฤษกับเมขลาดูเข้ากันดีก็ไม่อยากให้เลิก
ตาอินทร์ “ช่างแม่แกเถอะ อย่าไปฟัง ถ้าคิดว่าเขาเป็นคนดีอยู่ด้วยแล้วดี ก็ไม่ต้องหย่าหรอก”
กฤษ “ที่จริงเราก็ยังไม่ไปจดทะเบียนสมรสกันนะครับ จะหย่าก็ไม่ได้หรอก แต่กลับไปผมอาจจะต้องคิดเรื่องนี้แล้ว”
ตาอินทร์ “แล้วลูกคิดว่าไง?”
ตาอินทร์ได้แต่สงสารลูกชาย
กฤษเหลือบมองสองสาวที่คุยกันไปหัวเราะเข้าขากันดี
กฤษ “พ่อดูไม่ออกเหรอ ว่าแม่รักเมขลากว่าผมเสียอีก แม่จะอยากให้เราเลิกกันจริงๆ เหรอครับ?”
พ่อเองก็ไม่ได้ตาบอด สิ่งที่ลูกพูดมันก็เรื่องจริง
ตาอินทร์ “ก็แม่แกคิดอ่านไม่เหมือนชาวบ้าน”
กฤษ “แต่พ่อก็รักแม่ ยอมแม่นิครับ”
เขาอดแหย่พ่อไม่ได้
ตาอินทร์หัวเราะชอบใจ
ตาอินทร์ “ถ้าเป็นคู่กันแล้วก็แบบนี้ล่ะลูกชาย”
พ่อตบไหล่ลูกชายเบาๆ
ตาอินทร์ “แล้วนี่ คิดจะทำอะไรต่อ?”