พฤศจิกายน 2566

 
 
 
2
3
4
5
7
8
9
10
11
12
14
15
16
17
18
19
21
22
23
24
26
28
29
30
 
 
25 พฤศจิกายน 2566
All Blog
Oh!! my sassy boss : ตอนที่ 12 หน้า 2
เมขลาบอกคนไข้ที่มาแต่เช้าไม่ได้นัดหมายไว้

แม่วรรณ “ไม่เป็นไร ฉันชอบกลิ่นนี้”

เมขลา “คุณนายเป็นอะไรมาค่ะ”

เธอเริ่มซักประวัตินายแม่

นายแม่วรรณ “ฉันปวดหลัง”

เมขลา “ไปทำอะไรมาคะ ถึงได้ปวดหลัง”

แม่วรรณ “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน อาจจะนั่งทำงานนาน ปวดได้ไหม?”

เหมือนเป็นการตอบง่ายๆ แต่ฟังดูเหมือนอยากจะประเมินความสามารถของเมขลาในการวินิจฉัย

เมขลา “นั่งนานขนาดไหนคะ”

แม่วรรณ “ก็น่าจะเป็น 10 ชั่วโมง”

เมขลา “ได้ออกกำลังกายบ้างไหมคะ?”

แม่วรรณ “ไม่ได้ออก”

เมขลา “คุณนาย ช่วยลุกเดินให้ดูหน่อยนะคะ”

เมขลาบอกเธอ นายแม่ทำตาม มองดูว่าเมขลาจะทำอย่างไรต่อ
เมขลาพิจารณาลักษณะการเดิน เธอเห็นปลายเท้าด้านซ้ายที่เบ้ออกด้านนอก

เมขลา “นั่งลงค่ะ”

นายแม่นั่งลง เมขลาพิจารณาไหล่ทั้งสองข้าง ไหล่ซ้ายเอียงสูงขึ้น

เมขลา “นอนลงค่ะ”

เมื่อจับคุณนายนอนลง เธอเช็คแนวเชิงกรานทั้งสองฝั่ง ปลายเท้า ส้นเท้า

เมขลา “คุณนายเคยประสบอุบัติเหตุมาก่อนไหมคะ?”

เมขลาถามอย่างสงสัย ทำเอานายแม่พลอยรู้สึกตื่นเต้นไปด้วย ที่คิดว่าแค่มาหาเรื่องนวดเฉยๆ แต่กลับว่าจะได้โรคอะไรกลับไป

แม่วรรณ “ทำไมเหรอ ฉันเป็นอะไร?”

เมขลา “ดูแนวเส้นศูนย์กลาง 2 ฝั่งไม่ค่อยสมดุล ไหล่สองข้างไม่เท่ากัน ซ้ายเอียงสูงกว่าขวา สะโพกก็เช่นกัน ปล่ายเท้าทั้งสองก็เช่นกัน แล้วชอบนั่งไขว้ห้างไหมค่ะ”

เป็นเรื่องที่ทำให้นายแม่ตกใจไม่ใช่น้อย เมขลาวินิจฉัยได้โดยไม่มีเรื่องสแกนร่างกายได้อย่างไร

แม่วรรณ “ฉันเคยล้ม แล้วก็เคยผ่าตัดมดลูก ฉันชอบนั่งไขว้ห้าง”

เมขลา “เกิดอุบัติเหตุนานหรือยังคะ?”

แม่วรรณ “ก็นานแล้ว ตอนคลอดลูกคนเล็ก”

เมขลา “อ้อ...คุณนายมีลูกกี่คนคะ”

แม่วรรณ “ 2 คน”

เมขลา “คลอดเองทั้ง 2 คน หรือ ผ่าคะ”

แม่วรรณ “คลอดเองคนแรก แต่คนที่ 2 ผ่า แล้วหมอเจอว่ามีเนื้องอก เลยต้องผ่าเอาเนื้องอกออกอีก”

กฤษนิ่งฟังนายแม่เล่า นับเป็นเรื่องจริง พอฟังแม่พูดถึงความทุกข์ยากของการคลอดบุตรแบบนี้ ทำเอาใจเขาอ่อน รู้สึกผิดที่ขัดใจแม่หลายเรื่อง และรู้สึกแปลกใจที่แม่เขาเปิดใจคุยกับเมขลาได้ไวกว่าที่คาดไว้

เมขลา “คุณนายมีประจำเดือนครั้งแรกตอนอายุเท่าไหร่ แล้วหมดไปตอนไหน?”

เมขลาค่อยๆ ซักประวัติของเธอไปทีละเรื่อง แม้แพทย์แผนปัจจุบันอย่างนายแม่อาจจะไม่เข้าใจว่า ทำไมเนื้อหาประวัติช่างมากมายอย่างที่เธอเองไม่เคยถูกซักมาก่อน

แม่วรรณ “ตอนอายุ 13 และหมดตอนอายุ 50 ปี”

เมขลา “คุณนายแข็งแรงมากเลยนะคะเนี่ย”

เมขลา “ขอโทษนะคะ ลืมถาม คุณนายชื่อ นามสกุลอะไรคะเนี่ย”

นายแม่ที่กำลังมึนงงกับโรคที่ตัวเองเป็น มองด้วงตาใสซื่อตรงหน้า เธอช่างมีวาจาที่หลอกล่อคุยได้อย่างแนบเนียน พูดจาเป็นกันเอง มีทั้งความเคารพและให้เกียรติคนไข้

แม่วรรณ “ฉันชื่อวรรณคดี นามสกุลไม่เปิดเผย”

เมขลา “นามสกุลแปลกดีนะคะ”

เธอเอ่ยอย่างซื่อๆ ทำเอากฤษที่กำลังจดรายละเอียดที่โต๊ะ เกือบหลุดขำ เขาได้แต่แอบดูปฎิกิริยาของสองสาวเงียบๆ เพราะไม่รู้การมาของนายแม่มีจุดประสงค์อะไร ส่วนนายแม่ขมวดคิ้วนึกขำและเอ็นดูใสความซื่อกำลังตัดสินใจว่าจะบอกเธอดีหรือไม่ แต่ก็ช่างเถอะไม่ใช่เรื่องสำคัญ มองดูลูกชายที่แอบขำนิดๆ อย่างน่าสนใจ

แม่วรรณ “แล้วหมอชื่ออะไร?”

เมขลา “หนูชื่อเมข ค่ะ เมขลา”

เธอตอบคนไข้ ปกติ ไม่เคยมีใครถาม แต่ทำเอาคุณนายวรรณคดีสะดุดหู เป็นชื่อที่ ผอ นำเสนอผลงานให้ได้ฟังแทบทุกเดือน และถูกชะตาเพียงแค่ได้ยินชื่อ แค่ชื่อก็ใช่แล้ว ตรงตามตำราที่นางชอบ ถ้าหน้าตางามสมชื่อแล้วนับว่าเป็นผู้หญิงที่คุณนายต้องจับเข้าสังกัดคนถูกใจ

เมขลา “อายุเท่าไหร่แล้วค่ะ ปีนี้”

แม่วรรณ “62 ปี”

เมขลา “โห.... ไม่อยากเชื่อ คูณนายยังดูสาวเลยนะคะ ผิวพรรณเปล่งปลั่งมีน้ำมีนวล ดูแลสุขภาพได้ดีมากๆ เลยค่ะ เหมือนคนอายุ 40 เลย”

โดนชมไปขนาดนี้ทำเอานายแม่ที่มาตอนแรกด้วยความร้อนกรุ่น ก็เย็นลงแล้วยิ้มร่าอย่างถูกอกถูกใจ เด็กคนนี้ช่างอยู่เป็น

แม่วรรณ “แล้วหมอล่ะอายุเท่าไหร่”

เมขลา “หนูเหรอคะ จะ 40 แล้วค่ะ”

สร้างความพิศวงให้แม่วรรณอยู่มิใช่น้อย ร่างเล็กบอบบาง ทีแรกก็คาดว่าอายุน่าจะ 30 ต้นๆ หรือจะเป็นคนที่ลูกชายนางสนใจ แต่พอรู้อายุ ที่ดูขัดแย้งกับใบหน้า ลูกชายนางคงไม่ได้ชอบ สาวใหญ่เป็นแน่ และคนวัยนี้คงจะมีครอบครัวไปเรียบร้อยแล้ว
นางแอบเหลือบมองบุตรชายที่ก้มหน้าก้มตาเขียนอะไรบนโต๊ะ ไม่ได้มีท่าทีสนิทสนมกับเมขลา ก็คาดคิดว่านางคิดถูกแล้ว

แม่วรรณ “ทำงานที่นี่มานานหรือยัง?”

นางถามอย่างแปลกใจ เพราะนางเองก็ไม่เคยเจอเมขลามาก่อน แต่ในระยะ 4-5 ปี มานี้ นางก็ไม่ค่อยเดินทางมาที่สาขาอยุธยา มีเพียงสุรเดชที่รายงานผลงานทุกเดือน ชื่อเสียงเมขลา นางได้ยินจาก ผอ แทบทุกเดือน

เมขลา “ 5 ปีแล้วค่ะ”

เมขลา “คุณนายนอนลงนะคะ”

แม่วรรณ “ฉันขอรูดม่านปิดได้ไหม อยากเป็นส่วนตัว”

เมขลามองหน้าผู้สูงวัยยิ้มๆ แม้จะดูถือตัว วางอำนาจนิดๆ แต่เธอก็ไม่เคยขัดความต้องการของคนไข้

เมขลา “กฤษ ช่วยทำหม้อเกลือให้พี่ด้วยนะ”

เธอหันไปสั่งผู้ช่วยแล้ว เขารับคำแล้วไปทำตามที่เธอบอก ส่วนตัวเธอแล้วกลับมาดูคนไข้ต่อ คุณนายมองดูลูกชายที่ทำตามอย่างว่าง่ายก็ยิ้ม

เมขลา “คุณนายหนูขอดูมดลูกหน่อยนะคะ”

ทำเอานายแม่ตกใจ เมขลาจะตรวจภายในเธออย่างนั้นหรือ เครื่องมืออะไรก็ไม่มี

เมขลา “ดูช่วงท้องน้อยค่ะ”

 



Create Date : 25 พฤศจิกายน 2566
Last Update : 25 พฤศจิกายน 2566 7:32:24 น.
Counter : 400 Pageviews.

1 comments

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณหอมกร

  
กำลังอยากอ่านต่อเลยค่ะ

โดย: หอมกร วันที่: 25 พฤศจิกายน 2566 เวลา:8:50:20 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

unitan
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]