กรกฏาคม 2566

 
 
 
 
 
 
1
2
4
5
6
7
8
9
11
12
13
14
15
16
17
18
20
21
22
23
24
26
27
28
29
30
 
 
All Blog
Oh!! my sassy boss ตอนที่ 6 หน้า 3
เธอตอบเขาเบาๆ กฤษ ลอบมองเสี้ยวหน้าสลดของอีกฝ่าย เท่าที่เจอเมขลามา 2 วัน ดูเธอสดใสร่าเริง แต่ก็อย่างว่าคนเราย่อมมีมุมมืดที่ใครไม่รู้ได้

กฤษ “ไม่เป็นไร ผมมาอยู่เป็นเพื่อนพี่แล้วนะ ผมไม่มีพี่สาวด้วย ผมดีใจนะจะได้มีพี่สาว”

เมขลามองเขาตาปริบๆ นี่เขามาทึกทักเอาเธอเป็นพี่สาวไปเฉยเลยเหรอ ตอนเกิดมาก็เกิดมาคนเดียว โตจนอายุ 38 ทำไมมีคนอยากเป็นน้องชายเธอซะแล้ว

เมขลา “เอ่อ ฉันลูกคนเดียวมาตลอดชีวิต”

กฤษ “พี่ไม่เคยเหงาเลยครับ”

เมขลา “ไม่”

กฤษ “แต่ผมเหงานะ”

ผู้ชายอกสามศอกบอกว่าเหงา ทำเอาเมขลานิ่งงัน ค่อยๆ ชำเรืองดูหน้าคมสันเกลี้ยงเกลาผิวขาวอมชมพูราวผู้รากมากดีจากในรั่วในวัง

เมขลา “นี่เธอ เป็นตุ๊ดเหรอ”

เธอตั้งคำถามตาโตมองเขาอย่างไม่อยากจะเชื่อ เธอมองเขาราวเห็นผีตอนกลางวัน เธอจะเล่นมุขกับเขา หรือว่าพูดเอาจริง
กฤษ ยิ้มขันกับท่าทางสงสัย หากเธอมีหูยาวเหมือนกระต่ายคงตั้งขึ้นกลางหัวไปแล้ว

กฤษ “ผมแมนทั้งแท่ง”

เมขลา “ไม่เชื่อหรอกผู้ชายที่ไหนเขาจะพูดว่าเหงากัน”

เธอแย้ง

กฤษ “ผู้ชายก็เป็นคนเหมือนกันนิครับ จะเหงาไม่เป็นเลยเหรอ”

เขารีบโต้ตอบเพราะเห็นสายตาของเมขลาน่าจะสรุปว่าเขาไม่เป็นเกย์หรือตุ๊ดไปแล้ว

เมขลา “อย่ามาแต่พูดเล่นหน่อยเลย ไปล้างมือแล้วมาสวมถุงมือ แล้วเอาตาชั่งออกมาจากตู้ อ้าวนี่สูตร มาชั่งของตามนี้”

กฤษยิ้มก่อนจะรีบไปทำตามที่เธอสั่ง เมขลามองตามเขาไป เด็กสมัยนี้หน้าตาดี ก็จะจบลงด้วยการเป็นเพศที่ 3 และที่ 4 ได้เสมอ มันไม่ใช่เรื่องแปลก ถึงเขาจะเป็นอะไร ขอเพียงเป็นคนดีของสังคมก็คงพอ เมขลาเดินออกไปล้างมือในห้องน้ำเช่นกันก่อนจะกลับมาสวมถุงมือ

เธอหยิบสมุดออกมาจากตู้ เป็นสมุดจดสูตรผลิตภัณฑ์ต่างๆ ที่เธอบันทึกเอาไว้ เล่มหนาพอประมาณ เขียนด้วยลายมือของเธอเอง

เมขลา “วาสลีน 1 กก, ไขผึ้ง 80 กรัม, น้ำมันระกำ 80 ซีซี น้ำสมุนไพร ขวดละ 4 ซีซี”

เมขลา “วาสลีน 1 ถุง เท่ากับ 1 กก อยู่แล้ว ชั่งแค่ไขผึ้งพอ แล้วหั่นไขผึ้งเป็นชิ้นเล็กๆ จะได้ละลายง่าย เอาเตาไฟฟ้าออกมา ใช้อุณภูมิ 80-100 องศาได้ เอาวาสลีนลง ไขผึ้งลง จนละลาย คนเข้ากัน พักลงมาไว้ ใส่นำมันระกำ ระหว่างที่รอวาสลีนละลาย เราก็เตรียมน้ำสมุนไพรใส่ขวดไว้ เราจะทำขวดละ 50 กรัม ซึ่ง วาสลีน 1 กก จะได้ประมาณ 20 ขวด”

เธออธิบาย พลางช่วยกฤษเตรียมของ ด้วยความที่เขาไม่เคยทำเลยดูเก้ๆ กังๆ แต่ก็ช่วยเธอหยิบเอาของที่ต้องใช้ออกมาวางเรียงเตรียมความพร้อม เธอให้กฤษจัดการละลายวาสลีนกับไขผึ้ง

เมขลา “เวลาละลายวาสลีน เราต้องใส่หม้อ 2 ชั้น หรือว่างที่ลองหม้อด้านใน ไม่งั้นจะร้อนเกินไปมีผลต่อวาสลีน สีและกลิ่นอาจจะไหม้กลายเป็นกลิ่นปิโตรเคมี เหมือนกลิ่นน้ำมันน่ะ”

กฤษพยักหน้าทำความเข้าใจ แล้วทำตามที่เธอบอก ส่วนเมขลาก็ใช้ไซริงค์ยาดูดน้ำสมุนไพรใส่ขวดยาหม่องที่เธอเปิดฝาเอาไว้ 20 ขวด

เมขลา “เราก็ทยอยทำก่อน ทีละ 20 ขวด ปกติพี่ทำคนเดียวก็จะทำแค่วันละ 20 ขวดแบบนี้ล่ะ ทำเยอะจะไม่ค่อยทัน”

กฤษ “พวกยาสมุนไพร พี่ทำใช้เองเหรอครับ”

เมขลา “ใช่แล้วล่ะ การทำสมุนไพรใช้เอง อย่างน้อยก็เป็นการพัฒนาความสามารถของเรา แต่ก็ต้องสะอาดหน่อย”

กฤษแม้จะไม่ค่อยอยากจะเชื่อนักว่า โรงพยาบาลระดับแถวหน้าจะให้ หมอผลิตยาจ่ายคนไข้เองแบบนี้ เขาเพียงคิดว่าถึงจะมีแผนกแพทย์แผนไทย แต่ก็น่าจะซื้อยาที่ผลิตจากแหล่งที่น่าเชื่อถือและได้มาตรฐาน แต่จากประสบการณ์ในวงการแพทย์แผนไทยของเมขลา ก็น่าจะมีความเก่งกาจเรื่องการทำยาไม่ใช่น้อย ก็เป็นเรื่องดีที่เขาจะได้ศึกษาเรื่องพวกนี้จากเธอ เพราะอ่านสูตรจากหนังสือ หรืออาจารย์จะเคยพาทำ แต่เขาก็ไม่ได้เข้าใจอยู่ดี

เริ่มจะสงสัยตัวเองว่าเขามาถูกทางแล้วหรือไม่ เขาชอบด้านแพทย์แผนไทยจริงๆ อย่างที่ใจอยากทำอย่างนั้นหรือ เขาจะสามารถผสมผสานการรักษาผู้ป่วยจากแพทย์ทั้งสองศาสตร์ได้อย่างลงตัวหรือไม่?

เป็นเรื่องที่เขาต้องใช้ความพยายามในการเรียนรู้ให้มากที่สุด จากหน้าตาคนตรงหน้า ดูเธอกวนๆ ไม่สมวัย บางครั้งก็ปากคอเราะร้าย ไม่ยอมใคร ทีเล่นทีจริง ตบมุขที่เขาแทบตามไม่ทัน แต่เวลาทำงานนิ่งเงียบ และแน่วแน่ จนเขาเองยังรู้สึกเกรงขาม มองร่างเล็กภายใต้เสื้อกราวน์สีขาวสวมถุงมือขาว ดูดสมุนไพรใส่ขวด อย่างระวังไม่มีหกสักเม็ดแล้วก็อดชื่นชมในความนิ่งและใจเย็นของเธอไม่ได้ มันช่างดูขัดกับเวลาเธอพูดจากวนโอ้ยเสียจริง


เมขลาดูดสมุนไพรใส่ขวดเรียบร้อยแล้ว เธอก็ปิดฝาขวด

สมุนไพรแล้วเก็บใส่ตู้ ขวดสมุนไพรมีฉลากวันที่ผลิตและหมดอายุ รวมทั้งตัวยาที่สกัดรวมกันทั้งหมด เขาดูรวมๆ แล้ว เป็นกลุ่มแก้เส้นตึง คลายเส้นให้หย่อนทั้งนั้น เช่น เถาเอ็นอ่อน เถาวัลย์เปรียง ไพล ขมิ้นอ้อย ผักเสี้ยนผี และยังมีเมล็ดลำไย ทำเอาเขาอดสงสัยไม่ได้ว่า เมล็ดลำไยมีสรรพคุณอะไร เท่าที่เรียนมายังไม่เห็นปรากฎในหนังสือ


กฤษ “เมล็ดลำไยช่วยเรื่องอะไรครับ”


เขาเอ่ยถามเพื่อเป็นความรู้


เมขลา “ช่วยในเรื่องปวดเข่า ส่วนมากพี่เอาไว้ทำน้ำมันมากกว่า เพราะยาหม่องซึมได้ไม่ลึกถึงกระดูก เป็นแค่ยาทาผิว”


การใช้ยาแต่ละชนิดนั้นเราต้องเข้าใจเบสของยา และตัวยาที่ใช้ทำด้วย ซึ่งหมอทุกคนต้องมีความรู้และความละเอียดอ่อนมากพอ


หลังจากละลายวาสลีนและไขผึ้งได้เรียบร้อย กฤษปิดเตายกออกจากหม้อวางข้างนอก

เมข “ถ้าเกิดว่าเราไม่ใช้ไขผึ้ง เราสามารถใช้อะไรได้”

เธอลองถามความรู้จากกฤษ

กฤษ “ใช้พาราฟิน”

เมข “เก่งมาก ปกติถ้าเชิงอุตสาหกรรม จะใช้พาราฟิน เพราะราคาถูกกว่า แต่พี่เลือกใช้ไขผึ้งแทน เดี๋ยวรออุ่นๆ ก็ใส่ น้ำมันระกำลงไป แล้วเทใส่ขวดได้เลยนะ เดี๋ยวพี่จะคอยกวนเอง”

 



Create Date : 10 กรกฎาคม 2566
Last Update : 11 กรกฎาคม 2566 13:24:49 น.
Counter : 466 Pageviews.

2 comments

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณหอมกร

  
หน้าตาดีค่ะ ไม่ใช่น่าตาดี 55
ไปล้างมือ ไม่ใช่ไปบ้างมือ
พยักหน้า ไม่ใช่พนักหน้า
สลิ้ง ไม่ใช่สลิงนะคะ
งวดนี้พิมพ์ผิดเยอะนิดนึงค่ะ



โดย: หอมกร วันที่: 11 กรกฎาคม 2566 เวลา:9:30:53 น.
  

โดย: unitan วันที่: 11 กรกฎาคม 2566 เวลา:13:17:54 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

unitan
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]