Group Blog
All Blog
|
Oh!! my sassy boss ตอนที่ 14 หน้า 1 แม่วรรณคดีนิ่งงันพิจารณาใบหน้าน้อยจิ้มลิ้ม หน้าผากมนเข้ารูป กับคิ้วโก่ง ตามตำราว่าดีนัก อีกโหนกแก้มเปล่งปลั่งนั่นเล่า ริมฝีปากอิ่มเอิบสีชมพู รับกับจมูกได้รูป ดวงตาอันสดใส เปร่งประกายความรุ่งเรืองและมีอำนาจ รอยยิ้มก็แสนสดใส ประกายยิ้มหูตาที่ทำให้ชวนมอง แม้หน้าจะดูใสซื่อ แต่ก็มีแววความเฉลี่ยวฉลาด จากคำพูดคำจา ที่ถ่ายทอดออกมา ไม่มุ่งร้ายใคร และมีแต่ความอารีย์ ถูกใจคุณแม่เป็นที่สุด สมองของนางวัย 62 ปี ใช่ว่าจะเฉื่อย เรื่องหนึ่งแว๊บเข้าหัวอย่างรวดเร็ว ในเมื่อไม่ได้คลอดนางเมขลาน้อยนี้เป็นบุตรสาวในอุทร นางก็ปรารถนาเกี่ยวดองรับมาเป็นสะไภ้ได้ แม้ฐานะ ทางการเงิน หรือหน้าตาทางบ้าน ไม่เด่นดัง ยามนี้ก็ช่างประไร เดี๋ยวนางก็แต่งเติมเสริมเท่าเทียมไม่ให้น้อยหน้า ไม่เป็นขี้ปากของใคร ในเมื่อลูกแต่ละคนไม่รักดีขนาดนั้น หาคนสวย รวย มาเป็นคู่ก็ไม่เอา สู้เอาคนที่แม่ถูกใจยิ่งกว่า ถูกชะตายิ่งนัก มีความเป็นผู้นำมากพอที่จะจัดการไอ้ตัวดีให้อยู่หมัด แค่คิดว่ายามนี้จะได้ชัยชนะอย่างใสใส จะช่องทางไหน ได้ด้วยเล่ห์ด้วยกล แม่คนนี้ย่อมคิดออกและดีใจจนเนื้อเต้น แม่วรรณ “ฉันมีอีกเรื่องที่จะเสนอ” เมขลากำลังอิ่มใจกับโปรเจคหน้าที่ผู้หลักผู้ใหญ่ให้ความสำคัญกับเธอ ก็หยุดคิด มันมีแค่ 2 เรื่องไม่ใช่เหรอที่คุณนายบอกเธอ เรื่องที่ 3 มาจากไหนอีกล่ะ เมขลา “ยังไม่หมดเหรอคะ” เธอถามอย่างฉงน แม่วรรณ “ฉันมีลูกชายอยู่ ยังเด็กกว่าเธอนักไม่รู้ประสีประสา ช่วยแต่งงานกับมันที แล้วช่วยฉันสั่งสอนพวกมันให้รู้จักมารยาทการเป็นลูกที่ดีทีควรปฎิบัติต่อพ่อแม่ยังไง?” เมขลานิ่งอึ้งฟังเข้าหูซ้าย ออกหูขวา ไม่แน่ชัดว่าหูฝาด หรือหูจะอื้อ นี่คุณนายจะยกลูกชายให้เธอด้วยอีกต่างหาก มันเป็นเรื่องใหญ่เกินที่เธอจะรับไหว แค่เจ้านายให้ความสำคัญมอบงาน พร้อมเงินเดือนที่เพิ่มขึ้นก็เหมือนบุญหล่นทับแล้ว แล้วนี่อะไร จะจับไปเป็นสะไภ้อีก เมขลา “เดี๋ยวก่อนนะคะ หนูฟังผิดไปหรือเปล่าคะ จะให้หนูแต่งงานกับลูกชายคุณนาย” ดวงตากลมโตเบิกกว้างอย่างตกใจ แม่วรรณ “ฟังไม่ผิดหรอก สินสอด 10 ล้าน แถมบ้านและรถยนต์” นี่มันเรื่องอะไรกัน ราวกับตกถังข้าวสารตอนแก่ ไม่สิๆ เรื่องแบบนี้จะดีอกดีใจได้ไง ทำไมอยู่ๆ คุณนายจะต้องมายกลูกชายให้เธอ แถมเงินทองมากมาย เรื่องที่อวยตำแหน่งเป็นผู้จัดการโรงงานก็ว่าโชคดีราวถูกล็อตเตอรี่แล้ว นี่จะมายกลูกชายมาแต่งงานกับเธอ แถมอายุน้อยกว่าอีก หน้าตาเป็นไงก็ไม่รู้ ถึงคุณนายจะสวย ลูกคงหน้าตาดีไม่น้อย แต่ลูกคนรวยส่วนมาก นิสัยเสีย คุณนายก็พึ่งจะบอกให้ไปช่วยดัดนิสัย ต่อให้รวยแล้วนิสัยไม่ดีจะเอามาทำสามีทำไม อีกอย่างงานแต่งมันก็ต้องมีพิธีการสู่ขอให้ถูกต้องตามประเพณีมิใช่หรือ ทำไมคุณนายไม่ไถ่ถามถึงครอบครัวของเธอเสียก่อนแล้วไปตกลงกันกับพ่อแม่ ญาติ ฝ่ายหญิง เล่นเอาเงิน 10 ล้าน บ้านและรถยนต์มาฟาดหัวแบบนี้ ไม่ถูกต้องเสียทีเดียว อีกทั้ง ปัญหาแม่ผัวกับลูกสะไภ้ ก็เป็นซีรี่ย์เรื่องใหญ่ที่ทุกบ้านต้องมี ฐานะเธอต่ำต้อยกว่า มีหวังโดนสับโขลกเป็นแน่ มาถึงตรงนี้ถ้าจะแสดงออกว่าเห็นแก่เงิน 10 ล้านจนออกนอกหน้า มีหวังภาพพจน์เสียหาย จำเป็นต้องมีท่า มีราคาเสียบ้าง เมขลา “มันจะดีเหรอคะคุณนาย เอ่อ..คือ..” ทำท่าอึกอัดเพื่อเป็นพิธีให้อีกฝ่ายดูว่าเธอไม่ได้ง่าย แม่วรรณ “เธอคิดว่าสินสอดของฉันน้อยไปเหรอ?” นายแม่ชักจะไม่มั่นใจ ว่าที่ยื่นข้อเสนอไปมันบกพร่องตรงไหน? เรื่องใช้เงินขอให้บอก ใครๆ ก็เห็นเงินเป็นพระเจ้าทั้งนั้น เมขลา “คุณนายให้หนู เป็นผู้จัดการ พร้อมเพิ่มเงินเดือนให้ หนูก็ดีใจมากแล้วนะคะ แต่จะให้แต่งงานกับลูกชายด้วย มันจะเหมาะสมเหรอคะ คุณนายยังไม่รู้ฐานะทางครอบครัว และประวัติพื้นหลังหนูเลย หนู เป็นลูกคนเดียว พ่อแม่ หนูตายหมดแล้ว ฐานะทางบ้านก็ไม่ได้ร่ำรวยอะไร เป็นแค่หมอรับเงินเดือนจากคุณนายทุกเดือน เกรงว่าจะไม่สมฐานะคุณนายพอ ที่มีหน้ามีตาทางสังคม” ใช่...จะเกิดทำหน้าดีอกดีใจเกินไป เดี๋ยวจะคิดว่าเธอเห็นแก่เงิน แต่ก็ต้องรีบบอกกำพืดแท้จริงให้เขารู้ นายแม่ มองหญิงสาวตรงหน้า พิจารณาความจริงใจจากดวงตาแล้ว คนแบบนี้มีอุดมการณ์ที่สูงส่ง เงินก็ไม่อาจจะซื้อได้ แต่นายแม่จะปล่อยหลุดมือไปได้อย่างไร คนอย่างนายแม่อยากได้ก็ต้องได้ การได้เมขลามาเป็นสะไภ้ ช่วยธุระกิจด้านผลิตภัณฑ์สมุนไพร ช่วยดูแลด้านความงามให้กับนางจะได้สวยเป็นสาวสองพันปีอย่างว่า แค่คิดมันถึงผลประกอบการแล้ว นางไม่มีเสียเปรียบ จะค่าสินสอดเท่าไหร่นางก็ยอมจ่าย เงินมีอิทธิพลมากพอกับทุกคน ยิ่งคนที่ถูกใจ จะเท่าไหร่นางก็ทุ่ม แม่วรรณ “งั้นเธอคิดว่ายังไงจะเหมาะสม การที่ฉันเป็นเจ้านายเธอ มีทรัพย์สมบัติมากกว่า มีหน้ามีตามากกว่า ฉันผิดอย่างนั้นหรือ” แต่สายตาจะดูเป็นคนมุ่งมั่นแต่นางก็เชื่อว่าเมขลาต้องมีจุดอ่อน มองตาใสๆ ก็พอดูออกว่าขี้สงสารคนขนาดไหน เมขลา “เปล่าๆ ค่ะ เพียงแต่ว่า หนูรู้สึกตกใจกับข้อเสนอนี้มาก หนูไม่เคยคิดอาจเอื้อมกับเจ้านายที่ทั้งรวยมีหน้ามีหน้าในสังคม ตัวหนูแสนธรรมดา อีกอย่างหนูยังไม่เคยรู้จักลูกชายคุณนายเลยนะคะ ไม่รู้จะเข้ากันได้ไหม เรื่องการคลุมถุงชน มันทำร้ายจิตใจลูกๆมาก การสร้างครอบครัวในอนาคต ต้องมากจากความรักของทั้งสองคน ถึงจะอยู่ด้วยกันไปจนแก่เฒ่า แต่งไม่นานแล้วเลิกกันจะเป็นขี้ปากในสังคมได้ ลูกๆ คงอยากมีครอบครัวที่อยู่ด้วยกัน กระหนุงกระหนิงน่ารักไปจนแก่ เหมือนคุณพ่อกับคุณแม่นะคะ” ในเรื่องการพูดเพื่อไม่ให้ทำร้ายใจใคร เธอก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าคนอื่น ยกเอาคู่แม่มาอ้างเสียเลยจะได้ดูดี แม่วรรณ ยิ้มกับคำตอบนั้น แม้การตกลงจะไม่สำเร็จในทันที ดูเหมือนเมขลาไม่ได้ตื่นเต้นกับเรื่องเงินที่นางจะประเคนให้ ใช่....สำหรับเมขลาแล้ว เงินไม่ได้มีอิทธิพลกับเธอ...................... หากไม่มากพอ แม่วรรณ “เธออยากจะทำความรู้จักกับลูกชายฉันก่อนใช่ไหม?” เมขลา “ถ้าเป็นไปได้ก็คงดีค่ะ เราทั้งสองจะได้มีเวลาศึกษาดูใจกันไปด้วย ว่าจะไปต่อหรือพอแค่นี้ เอาอย่างนี้ ให้พวกหนูได้รู้จักกันก่อนจะดีไหมคะ อาจจะเจอกัน ไปเดทกันก่อนก็ได้ค่ะ?” การต่อรองที่ไม่ได้หักหาญน้ำใจกัน เธอช่างเป็นคนที่กล้าแม้คนนั้นจะเป็นนางพญาที่ไม่เคยยอมใคร เธอไม่ได้เห็นด้วยแต่ก็ไม่ได้ขัดแย้ง เด็กคนนี้ช่างอยู่เป็น เอาไม้อ่อน มางัดไม้แข็ง เอาน้ำเย็นมาดับน้ำร้อน ทั้งที่ยาก แต่ก็ทำได้ เมขลา “เรื่องแต่งงานเรื่องใหญ่ หนูขอเวลาตัดสินใจก่อนนะคะ” เมขลา “หนูขอเวลาตัดสินใจสัก 1 เดือน” เธอยื่นข้อเสนอ แม่วรรณ “มากไป” เมขลามองหน้าอีกฝ่ายตาใสๆ ไม่เข้าใจว่านายแม่จะชอบพอเธอขนาดนั้น เจอหน้าแค่วันเดียวจะให้ตกแต่งกับลูกชาย เมขลา “ 2 อาทิตย์” แม่วรรณ “มากไป” อะไรกัน คนแก่จะใจร้อนมากมายขนาดนั้น หน้าตาผู้ชายเธอก็ยังไม่เห็น เกิดมาก็พึ่งจะเจอ คนอื่นจับเธอคลุมถุงชน ขนาดพ่อแม่ที่จากเธอไป จะขอร้องให้เธอรีบหาผู้ชายแต่งงานก็ยังไม่ทันเลย เมขลา “คุณนายค่ะ 1 อาทิตย์พอนะคะ น้อยกว่านี้ หนูคงติดสินใจไม่ได้ค่ะ” เธอต้องร้องขอแทน
โอ๊ย ขำมากเลยค่ะตอนนี้
 โดย: หอมกร
  วันที่: 18 ธันวาคม 2566 เวลา:8:12:00 น. |
unitan
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]  Link |
||||||||||||||
