Group Blog
All Blog
|
Oh!! my sassy boss : ตอนที่ 11 หน้า 2 .....ตุ๊บ......ปวด....ใจ ทำไมเขาได้ยินเสียงหัวใจบอก รับรู้ถึงรอยมีดกรีด ในเนื้อของหัวใจ มันปวดแปล๊ปลึกลงไปตามเนื้อเยื่อ นี่เขาเริ่มมีอารมณ์ร้อนรุ่ม เจ็บปวด อิจฉา หึงหวงได้ตั้งแต่เมื่อไหร่ แค่คิดว่าเขาจะรักกัน ทำไมถึงต้องปวดใจกันเล่า เมขลาจะรักใคร หมอเอกจะรักเธอ มันก็เรื่องของพวกเขา กฤษ “หมอเอกอาจจะชอบพี่ก็ได้นะครับ” นี่ก็เป็นปัญหาของผู้ชายทั่วโลก ที่เวลาอยู่กับคนที่อ่อนไหว ก็มักจะไม่กล้าพูดความจริง ปากกับใจมันจะตรงกันข้ามเสมอ แล้วเขาจะไปพูดเพื่อทำคะแนนให้หมอเอกทำไมกัน เมขลา “ถ้ามันจะชอบพี่ ก็อนุโมทนาสาธุ พี่คงขอไปบวชชีตลอดชีวิต” น้ำเสียงที่ดูเหมือนขุ่นใจไม่เลิก เมขลา “ทำไม ต้องเอา วิชาชีพ มาดูถูกกันด้วยเล่า ฉันจะฟ้องสภา ที่มีหมอปากหมา ดูถูกกันแบบนี้ ก่อนมันจะสอบเป็นหมอ มันไม่เรียนกฎหมายวิชาชีพมาหรือไง?” เมขลาเป็นแค่ผู้หญิงตัวเล็กๆ คนหนึ่ง แค่ใจดี มีน้ำใจ ไม่เอาเปรียบใครและไม่ชอบใครมาเอาเปรียบ เธอชอบช่วยเหลือคนแม้จะต้องมีการตอบแทนด้วยเงินมืด แม้บางครั้งคนที่มีทุนน้อย เธอก็เคยลดราคาแล้วแต่ศรัทธา คนจ่ายมาไม่รู้กี่ครั้ง เวลาเธอโกรธขึ้นมา ก็เอาเรื่องเหมือนกัน ถึงไม่ได้โวยวายเสียงดังอะไร แต่ก็แสบทรวงมากกว่าพวกโวยวายเก่งๆ เสียอีก อย่างน้อยก็พอรู้ว่าเมขลาไม่ได้มีใจให้หมอเอก ทำไมรู้สึกโล่งใจยังไงบอกไม่ถูกเอาเสียเลย ตราบเท่าที่เธอไม่ได้ชอบใคร เขาก็ยังมีโอกาสเสมอ ว่าแต่...คนที่ไม่เคยจีบใครแบบเขา จะเริ่มต้นยังไง..... จีบ....เหรอ..... นี่เขาคิดอะไรไปอี๊ก....เขากำลังจะก้าวเข้าสู่เดินโลกีย์อีกแล้วเหรอ แค่ฟังเสียงสำออยของเมขลา หัวใจก็หล่นตุ๊บตั๊บ ไม่ได้การแล้ว นะโม..นะโม.......ท่องยังไงก็ได้แค่นะโม ไม่จบบทสวดสักที แล้วการท่องนะโมมันจะช่วยอะไรกับเรื่องนี้? เขาจะเข้าสู่ร่มกาสาวพัสตร์ตลอดกาลได้อย่างไรกันเล่า แค่ 3 เดือนอยู่กับเมขลา กลับมีเรื่องรบกวนจิตใจได้ขนาดนี้ เดี๋ยวก็ทึกทักเป็นแฟน เป็นภรรยา เดี๋ยวก็จีบ นี่เขาควบคุมจิตใจไม่ได้อีกต่อไปแล้วหรือ ไม่ได้การ งั้นกลับไปรายงานตัวรอบนี้ขอกลับสัก 1 อาทิตย์ก็แล้วกัน เพื่อไปขัดเกลาจิตใจไม่ให้หลงมัวเมาในโลกธรรมทั้ง 8 กฤษ “เดี๋ยว .... อาทิตย์หน้า ผมคงกลับไปรายงานอาจารย์ กับตามงาน อาทิตย์นึงนะครับ” เขาเอ่ยบอกเธอ เมขลา “หือ...” เมขลา “จะกลับวันไหนล่ะ นี่ก็วันศุกร์แล้วนะ พรุ่งนี้เราก็หยุดแล้ว” นั่นสิ เขาควรกลับเย็นนี้เลยดีไหม ยิ่งกลับเร็วเท่าไหร่ ก็จะได้อยู่ห่างเมขลามากเท่านั้น เขาจะได้ทำจิตใจให้สงบนิ่งได้ ไม่วอกแวก ยิ่งอยู่นาน พญามารตัวนี้ก็ยิ่งเพิ่มกำลังความสับสวนอลหม่านในจิตใจเขาไม่สิ้นสุด มันทั้งร้อนรุ่ม พลุกพล่าน ปั่นป่วน รัญจวนใจ กระตุกหัวใจแรง กฤษ “ผมจะกลับเช้าวันจันทร์ครับ” นี่ก็ปัญหาของกล้ามเนื้อหัวใจที่ไม่แข็งแรงพอ ธาตุดินหย่อน โดนกระทบร้อน เย็น จนอ่อนเกินไปและคาดว่าต้องหายารักษายาก ตราบเท่าที่เขาไม่คิดจะสู้กับมารตัวนี้ เมขลา “งั้น 2 วัน เราไปเที่ยวในเมืองก็ได้นะ” เธอเสนอเขา เสียงเหมือนจะกลับมาร่าเริงเล็กน้อย กฤษ “เราเปลี่ยนเป็นทำคาเฟ่ที่บ้านจะดีกว่า เดี๋ยวผมแวะไปซื้อไอศครีมไว้ทาน 2 วัน กับท็อปปิ้ง และพี่อยากกินอะไรเราก็ซื้อไปไว้ทำกันก็ได้” เขาเสนอไอเดียดีๆ เหมือนจะเป็นการปลอบใจเธอ เมขลา “ส้มตำ ไก่ย่าง ลาบ น้ำตก ต้มยำ” เธอบอกเมนูที่อยากจะกิน เห็นเธอยิ้มได้ โลกเขาก็สดใสแล้ว อะไรที่ตั้งใจไว้....ก็ช่างมันเถอะ เขาให้เหตุผลว่าอยู่ปลอบใจเมขลาเท่านี้ก็พ้นความผิดของ 2 ใจที่ขัดแย้ง 2 วันคือวิมานที่บ้านก็อิ่มเอิบใจแล้ว หมอเอกก็เถอะ ไม่มีโอกาสแบบนี้แน่นอน ห้วงคำนึงความคิดอันสุกใส เมขลาใส่ชุดบางเบา นอนเล่นดูหนังฟังเพลิงกับเขาทั้งวัน แค่คิดหัวใจก็พองยุบๆ ไม่เป็นจังหวะ นี่พญามารตัวนี้ มีวิชาที่ร้ายลึก เขาโดนเธอทำร้ายแบบนี้ เขาต้องให้หมอที่ไหนรักษา เมขลา “เธอจะไปเป็นอาทิตย์ ไม่อยู่ต่อสงกรานต์เลยล่ะ” เมขลาเสนอวันหยุดเพิ่มให้เขา นั่นสิ นี่ก็ต้นเดือน เมษายนแล้ว อาทิตย์หน้าเขาไปเสนองานและเคลียร์งานแล้ว อาทิตย์ถัดไปก็เข้าสู่เทศกาลสงกรานต์ กฤษ “ไม่เป็นไรหรอก กรุงเทพฯ ขับรถแค่ 2 ชั่วโมงเอง” เขาตอบเธอ เมขลา “ฉันว่าจะทำแป้งร่ำให้เธอไปฝากแม่เลย” เธอบอกเขา ก่อนจะเดินไปเตรียมของเพื่อทำแป้งร่ำให้กับเขา เมขลาให้เขาช่วยหั่นมะกรูดใส่พิมเสน แล้วเติมน้ำอบลงไปกรองกากออก นำน้ำจากผิวมะกรูดใส่ลงไปในแป้งที่เตรียมไว้ เมขลา “ฉันจะใส่น้ำฝางลงไป จะได้มีสีชมพูของฝาง แล้วฝางก็มีสรรพคุณลดไข้ ก็จะช่วยลดความร้อนในหน้าร้อนได้ดี ช่วงนี้เป็นหน้าร้อน เราอาจจะต้มฝางกินเพื่อดับพิษร้อนข้างในได้นะ หรือจะใช้น้ำยาอุทัยทิพย์หยดลงไปในน้ำดื่มได้เช่นกัน” เธอก็ยังให้ความรู้เพิ่มเติม หลังจากที่เธอทำน้ำแป้งได้แล้วก็ค่อยๆ เติมน้ำอบดอกไม้ที่เธอทำทุกวันลงไป สีของฝางเป็นสีชมพู ถ้าใส่เยอะจะสีเข้ม ใส่น้อยจะเป็นสีชมพูอ่อนๆ เธอกวนอย่างใจเย็น ทั้งโกรก ทั้งกวน จนได้ที่ แล้ว ก็บรรจุลงในขวด ติดสติ๊กเกอร์ “แป้งร่ำไทย” แล้วใส่ถุงให้เขาไป 5 ขวด เมขลา “เผื่อเอาไปฝากญาติ ผู้ใหญ่ด้วยนะ” กฤษ “ขอบคุณครับ” พอหลังจากเสร็จภาระกิจทำแป้งร่ำ เย็นวันนั้น กฤษ แวะซื้อของในซุปเปอร์ก่อนกลับบ้านกับเมขลา เธอเลือกสิ่งที่อยากจะกินใส่รถเข็นกัน แค่มาซื้อของด้วยกันยังมีความสุขขนาดนี้เลย เหมือน สามี ภรรยา ที่มาซื้อของเข้าบ้านประจำเดือน เดินเลือกของกันกระหนุงกระหนิง หัวใจเขามันยุบพองๆ แรงๆ จนเลือดฉีดขึ้นหน้า เมขลา “เธอเป็นไข้หรอ” เมขลาหันมามองและตกใจที่เห็นหน้ากฤษแดง เธอเอาหลังมือแตะที่หน้าผาก กลิ่นหอมอ่อนๆ จากมือนิ่มๆ ทำเอากฤษ ล่องลอยไปไกล เขาจะกำจัดทุกข์เข็ญในใจได้อย่างไร เข้าวัดครานี้ ต้องไปบำเพ็ญตะบะเพิ่ม 7 วันจะเพียงพอหรือไม่? แต่คงจะช่วยได้ ต้องให้หลวงพ่อพรมน้ำมนต์ ขับไล่ไอมารออกจากร่างเขา แล้วทุกอย่างคงจะดีขึ้นเป็นแน่ แต่ 2 วันนี้ เขาขอลงนรกก่อนก็แล้วกัน สงสัยมีเก่ากรรมที่ยังไม่หมด ไหนๆ ยังไม่หมด ก็ตะลุยใช้กรรมไปก่อน
สนุกมากค่ะตอนนี้
 โดย: หอมกร
  วันที่: 1 พฤศจิกายน 2566 เวลา:7:23:33 น. |
unitan
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]  Link |
||||||||||||||
