Oh!! my sassy boss : ตอนที่ 21 หน้า 1
พอขึ้นจากน้ำ เมขลาก็ลากเก้าอี้มานอนข้างกฤษ
เมขลา “ตรงนี้สวยนะ ได้มองเห็นทะเลสุดตาเลย”
เธอนอนลงอย่างสบายใจ ยามเย็นไม่โดนแดดแล้ว มีเพียงลมทะเลพัดมา
เธอหันมามองกฤษที่มองดูทะเลเช่นกัน
เมขลา “เธอยังเกลียดฉันอยู่เหรอ?”
เธอตั้งคำถาม กฤษนิ่งงันไป ไม่ได้หันมามองเธอ
กฤษ “ไม่นิ ผมจะเกลียดพี่เรื่องอะไร?”
เมขลา “เรื่องที่เธอว่าฉันแต่งเพราะเงินไง ฉันรู้ว่าเธอไม่อยากแต่งงาน ฉันก็ไม่บังคับเธอหรอก พอ 2 เดือน เราก็เลิกกันก็ได้”
2 เดือนมันจะเร็วไปจนมีพิรุจกับแม่ไปหรือไม่?
กฤษ “มันเร็วไป”
เขาตอบอย่างไม่ต้องคิด
เมขลา “ห๊ะ ทำไมเร็วไปล่ะ”
เธอสงสัย
กฤษ “แม่ผมก็ต้องสงสัยสิ ทำไมเราเลิกกันเร็ว”
เมขลา “ก็เธอเกลียดฉัน”
เธอรีบแย้ง
กฤษ “ผมไม่ได้เกลียด”
ปฎิเสธอย่างไว
เมขลา “ถ้าไม่เกลียดแล้วทำไมไม่มองหน้าฉันล่ะ”
เธอจ้องเขา หน้าแทบจะโน้มเข้ามาจรดหน้าเขาอยู่แล้ว ลมทะเลก็แสนเย็น แต่ทำไมเหงื่อกฤษ ผุดออกมาไม่รู้ได้ เขาจะต้องลำบากใจขนาดไหนที่จะต้องอยู่กับเมขลาแบบใกล้ชิดขนาดนี้ กฤษรีบเบี่ยงหน้าหนี
เมขลา “นี่ไง ก็รังเกียจกันเห็นๆ”
เธอยังว่าเขาต่อ
กฤษ “ผมไม่ได้เกลียด เพียงแต่.....”
ไม่ชอบที่พี่ไม่รักผม...กฤษหันมาเผชิญหน้า ในหัวเขามันพูดแบบนั้นจริงๆ แต่ก็ไมได้เอ่ยออกมา พอมองเห็นหน้าใสๆ อยู่ห่างแค่เพียงคีบแล้วยังเนื้อหนังที่เกลี้ยงเกลา มองเห็นร่องเนินเนื้อ หัวใจก็สั่น
คนตัวเล็กไม่พูดเปล่าย้ายตัวเองมานั่งลงที่ตักเขา นี่คงเป็นการอ่อยสุดฤทธิ์สุดเดช ของเธอที่คิดจะทำมายั่วอารมณ์เขาให้ได้
กฤษ “พี่จะทำอะไร?”
เหมือนเราพยายามเบี่ยงตัวหนี แต่ก็หนีไม่ได้เพราะตัวติดเก้าอี้
เมขลา ”ถ้าไม่เกลียด จะหลบฉันทำไม แล้วทำไมต้องทำหน้างอนใส่ฉันด้วย”
เธอพยายามเคลียร์ความเข้าใจ มือน้อยๆ ช้อนหน้าเขาให้หันมามองเธอ
แต่เคลียร์แบบนี้ไม่ได้จบปัญหา แต่มันจะเกิดปัญหาใหม่ตามมาเสียมากกว่า มือน้อยๆ ก็ลูบไล้หน้าเขา
กฤษ “ผมไม่ได้งอนพี่ แล้วพี่ไม่จำเป็นต้องมาตัวติดผมขนาดนี้”
เสียงกฤษสูงเหมือนถูกโดนทำร้าย ยิ่งพูดเหมือนยิ่งยุ เมื่อร่างน้อยๆ โน้มตัวลงแนบกับอกเขา
เมขลา “เธอไม่คิดจะเรียนรู้กับฉันเหรอ”
แล้วคำพูดคำจาแบบนี้อีกเล่า ภูเขาไฟมันแทบจะพร้อมระเบิดอยู่ตลอดเวลาอยู่แล้ว เดิมทีเขาเคยคิดมาตลอดว่าเมขลาชอบอ่อยเขา แต่พอถูกเธอยั่วเขาจริงๆ หัวใจมันจะวายเสียให้ได้ เป็นใครจะไปทนไหวกันเล่า
กฤษ “พี่!!”
เสียงเขาดุเหมือนกำลังโกรธ พยายามจับมือน้อยๆ ดันตัวเธอออก แต่ดันไปมือก็พลาดไปโดนหน้าอกนุ่มนิ่มเธอเข้า จากที่ว่าลาวาจะปะทุ คราวนี้มันจะพุ่งออกจากปล่องอยู่แล้ว จะดีดตัวออกก็ไม่ได้ เมขลาเกาะเขาแน่นหนึบ โอ้ยพระเจ้าไปอยู่ไหนกันหมดนี่ มาช่วยเขาที
กฤษ “พี่!! จะมาทำแบบนี้ไม่ได้นะ ผมเป็นผู้ชาย พี่เป็นผู้หญิง”
เขาละล่ำละลักต่อว่าเธอ
เมขลาลุกขึ้นมองหน้าแดงกล่ำของกฤษ แล้วยิ้ม แต่เธอก็ยังไม่ยอมลุก
เมขลา “เวลาเธอเขินน่ารักจัง”
รอยยิ้มน้อยๆ ที่กฤษเห็นทุกวันก่อนหน้านี้มันเคยทำใจเขากระตุกมาแล้ว แต่เวลานี้ อกที่เดือดหัวใจเต้นเสียงดังจะดับหรือจะพุ่งทำเอาหูตาเขาลายไปหมด ดูเธอไม่ได้ใส่ใจกับอารมณ์เขาเลยสักนิด
เมขลา “เธอจะพูดแบบนั้นไม่ได้นะ ก่อนหน้านี้เราแค่เป็นพี่น้องกัน แต่ตอนนี้ฉันเป็นเมียเธอแล้ว การที่ฉันจะกอดสามีตัวเอง ฉันผิดเหรอ?”
เธอตั้งคำถามเขา
เขามองหน้าใสซื่อ เธอช่างไม่ได้ซื่อเหมือนหน้าตา
เมขลา “หรือเธอจะให้ฉันไปกอดกับผู้ชายคนอื่น?”
กฤษมองแรง เมขลาลูบอกเขาเบาๆ ยิ้มพร่างพรายเต็มหน้า
เมขลา “จริงๆ ฉันไม่เคยอ่อยใคร ฉันไม่เคยยั่วใคร นี่ฉันก็เรียนรู้ที่จะทำกับเธอ ตอนที่ฉันเห็นเธอเป็นเจ้าบ่าวฉัน ตอนแรกฉันก็ตกใจนะ แต่ฉันกลับดีใจมากกว่า อย่างน้อยสามีของฉันก็เป็นคนที่ฉันรู้จัก อย่างน้อยก็เคยอยู่ด้วยกันมาแล้ว คุ้นเคยกันดี”
เมขลา “ถึงเธอจะมองว่าฉันเป็นคนเห็นแก่เงินก็ตาม จะไปแต่งกับใครก็ได้ เพียงเพราะได้เงินสินสอดเยอะ แต่เรื่องนั้นมันอาจจะเป็นสิ่งเลวร้ายก็ได้ หากว่าฉันเจอสามีที่ไม่ได้ดีกับฉันเลย ฉันจะเอาตัวรอดยังไง? เงินแค่นั้นมันซื้อชีวิตใครสักคนไม่ได้เลยแม้กระทั่งใจใครบางคน”
สิ่งที่กฤษมักจะแพ้เมขลาเสมอคือเวลาที่เธอพูดอะไรเป็นเรื่องเป็นราวและมีเหตุผล แล้วมือน้อยๆ ที่ลูบอกซ้ายเขาเบาๆ ชวนสยิวนั่นอีก