Group Blog
All Blog
|
Oh!! my sassy boss ตอนที่ 7 หน้า 3 ประตูเรือนยาไทยเปิดออก พร้อมร่างหนุ่มสูงวัยสวมแว่นตาเปิดเข้ามา กฤษยกมือไหว้เขา เมขลาก็เช่นกัน แต่เธอทำหน้าเหนื่อย ผอ เดช “ทำอะไรกัน 2 คน” เมขลา “ทำยาหม่องค่ะ เห็นคลังบอกว่าของขาด” ผอ เดช “ขายดีนะ ยาหม่อง วันนี้ปวดหลัง ปวดไหล่” พูดแล้วก็เดินไปนั่งที่เตียง มาแบบนี้ไม่ได้เชิญ ไม่ให้ซักประวัติสักคำ นั่งประจำที่อย่างไว แถมบอกอาการเรียกร้องความสนใจ ไม่สนเจ้าของบ้านว่าจะยินดีต้อนรับหรือไม่ ใช้อำนาจมืดเกินความจำเป็น แต่คนที่ไวกว่าคือเมขลา เธอเดินไปหยิบประป๋องใหญ่เท่าถังเล็กมีฝาปิดออกมา ข้างๆ เขียนป้ายติด “แล้วแต่กำลังศรัทธา” มาถือไว้ เดินไปวางบนโต๊ะเลื่อนยา ผอ เดช “อ้อ กล่องนี้เต็มยัง?” เมขลา “ก็ยังนะ ผอ ก็ควรใส่หลายๆ ใบ จะได้เต็มไวๆ” ในเมื่อปฎิเสธไม่ได้ ใยจะต้องทำฟรีให้เหนื่อย เธอไม่ได้ใจดีกับทุกเคส เมื่อเห็นเมขลาเตรียมกล่อง “แล้วแต่กำลังศรัทธา” มาขนาดนี้แล้ว ไม่จ่ายตังค์ไม่รักษา ผอ เดช หยิบกระเป๋าตังค์ออกมาจากกระเป๋ากางเกงหยิบใบสีม่วงมาหยอดลงในกระป๋อง เธอรูดม่านเอาเสื้อวางให้เขาเปลี่ยนเสื้อผ้า เมขลา “เธอนวดไม่เป็นใช่ไหม” กฤษ “ไม่ค่อยชำนาญครับ” เมขลา “เดี๋ยวพี่จะสอนเธอนวดนะ นวดแก้อาการ” ผอ เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้ว เปิดม่านออกมา เขาเตรียมตัวโดนนวด เมขลา “วันนี้แค่ปวดหลังปวดไหล่ใช่ไหมคะ?” ผอ เดช “ใช่” เมขลา “นอนคว่ำค่ะ” ผอ ถอดแว่นก่อนแล้วนอนลงอย่างว่าง่าย ผอ “ช่วงนี้ไม่รู้เป็นไร ปวดหลัง” เมขลา “ก็ตามอายุล่ะค่ะ ผอ.” ผอ เดช “จะบอกว่าผมแก่เหรอ” เมขลา “ไม่แก่ค่ะ แค่อายุเยอะ” คำตอบก็เหมือนค้อน ยิ่งตอกยิ่งย้ำให้ช้ำกระดองหัวใจ ผอ. เดช “เมขลา อีกหน่อยคุณก็อายุเท่าผม” เมขลา “อ้อ อีกนานค่ะ ผอ” เสียงใสๆ ตอบ ผอ เดช ผู้ถูกปรักปร่ำให้เป็นผู้ชราร่วง กฤษ แทบจะหลุดขำ ช่างเป็นการคุยกันแบบนุ่มนวล แต่เชือดเชือนใจมิใช่น้อย นี่ก็คงเป็นเรื่อนเด่นของเมขลา เมขลา “ถ้าคนไข้อายุมากแล้ว เราก็อย่าใช้น้ำหนักเยอะ เพราะจะทำให้เกิดการอักเสบภายในได้ เบื้องต้นการคลายกล้ามเนื้อ เราจะใช้อ่อนต้านแข็ง เพื่อดูความตึงเครียดของกล้ามเนื้อก่อน” เธอหันมาสอนกฤษแทนไม่อยากต่อความให้ ผอ เสียใจไปมากกว่านี้ แต่ทุกถ้อยคำของเธอก็ไม่เคยถนอมน้ำใจอีกฝ่าย เธอใช้อุ้มมือกดไล่เส้นแนวข้างกระดูกทั้งสองข้างให้กฤษ ดูก่อนแล้วบอกเขาลองทำ เมขลา “น้ำหนักเป็นไงบ้าง?” ผอ เดช “ใช้ได้นะ” เมขลา “แล้วไปทำอะไรมาถึงปวดหลังคะ” ผอ เดช “น่าจะเป็นยกของหนักวันก่อน” เมขลา “นี่ล่ะน้า ไม่ดูสังขารก่อน” ผอ เดช ได้แต่ถอนหายใจ มาทีไรโดนเมขลาทั้งต่อว่าที่เขาใช้งานร่างกายเกินกำลัง แล้วต้องพิการมาให้เธอนวดให้เป็นประจำ มันช่างน่าเจ็บหัวใจ คำว่าแก่ พูดเบาๆ มันก็เจ็บ เมขลาถึงจะเป็นผู้น้อยที่มีความอ่อนน้อม แต่หาได้อ่อนข้อให้กับพฤติกรรมที่ไม่ถูกต้อง เมขลา “ถ้าคนป่วยตัวใหญ่ เส้นตึงมาก เราจะใช้นิ้วโป้งไม่ไหว เราก็ใข้อุปกรณ์ช่วย” เธอเปิดดระเป๋าอุปกรณ์นวด เอาไม้ 3 เหลี่ยมออกมาช่วยคลึงๆ ตามจุด เมขลา “เส้นนี้เป็นเส้นเลือดลม ตอนที่เราใช้ฝ่ามือคลายเส้นจะเห็นว่ามันตึงมากและยังแข็งสุดๆ ก็ใช้ไม้กดได้ ค่อยๆ ไล่ไปตามเส้น” เธอพูดไปทำไปให้กฤษ ดู เมขลา “อ้อ ลืมถาม ผอ ทานข้าวมายังคะ?” ผอ เดช “ยังๆ” เมขลา “ถ้าคนไข้ พึ่งทานข้าวมาห้ามนวดท่าหลังเป็นอันขาดนะ ไม่งั้นจะอ๊วกได้” มาถามตอนนี้ทำไมกัน ผอ เดช นึกถอนหายใจ นี่ถ้าเกิดว่าเขาเดินไปกินข้าวมาก่อน เป็นได้อ๊วกใส่เตียงเป็นแน่ เมขลานวดไปสอนกฤษไป ไม่ถึง 15 นาที ผอ เดช เริ่มกรน มีแบบนี้ด้วยเหรอ เมขลาสบตากับกฤษ เธอยักไหล่ ราวเป็นเรื่องปกติที่ได้เจอ พอนวดเสร็จ ก็เที่ยงพอดี เธอปลุก ผอ เดช ตื่น เปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วออกไป เมขลา “นี่พี่ให้เธอ” เธอหยิบตังค์จากกระป๋องให้กฤษ ชายหนุ่มรีบปฎิเสธ กฤษ “ไม่ดีครับ ผมไม่ได้ช่วยพี่ทำอะไรเลย เงินตรงนี้เป็นของพี่นะครับ” เมขลา “ไม่เป็นไร เงินมืด ฉันได้ทุกวันอยู่แล้ว” กฤษ “ผมไม่เอาหรอกครับ” เมขลา “เอาไปเถอะน่า เอาไปกินข้าวแล้วมาทอนใส่กระป๋องไว้” เธอยัดเงินใส่มือกฤษ เมขลา “ไปกินข้าวได้แล้ว” เธอไล่เขาไปทานข้าว
ผอ.เจ้าชู้นี่ถ้าจะมีอยู่จริงค่ะ
 โดย: หอมกร
  วันที่: 7 สิงหาคม 2566 เวลา:19:56:51 น. |
unitan
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]  Link |
||||||||||||||
