พฤษภาคม 2567

 
 
 
1
2
4
5
7
8
9
10
12
14
15
16
18
19
21
22
24
25
26
28
29
30
31
 
 
All Blog
Oh!! my sassy boss ตอนที่ 23 หน้า 3
ปากก็ตอบมาแบบนี้เหมือนกันหมดทุกคน แต่ปฎิบัติจริงมักสอบตกเสมอ กฤษเฝ้าดูการซักประวัติอย่างใกล้ชิด เห็นเมขลาชอบกวนโอ้ยแบบนี้ แต่เวลารักษาคนไข้ เธอไม่ได้อ่อนข้อให้กับการดูแลสุขภาพ


พอคนไข้ไปแล้ว ก็ได้เวลาเลิกงานพอดี



กฤษ “วันนี้ผมอยากกินปลา”
กฤษรีบบอกเธอเพราะเขาอยากให้เธอกลับบ้านกับเขาไม่รับงานหลังเวลาเลิกงานแล้ว
เมขลา “ได้สิ ต้องไปแวะตลาดก่อน จะกินแบบนึ่งหรือแบบต้ม”
กฤษ “ปลานึ่งมะนาวก็ได้ครับ”


เขาบอกเมนูอาหารที่ต้องการกินเย็นนี้ เขาเชื่อว่ายังไงเมขลาตามที่เคยรับปากไว้ว่าจะทำหน้าที่ภรรยาเขา ก็ต้องกลับบ้านเพื่อทำอาหารให้เขาทาน  เขาหันมองเธอ แทบอยากจะถือกระเป๋าให้ เพื่อที่จะเอาเธอกลับบ้านให้ได้ เปิดงานวันแรกแบบนี้ ต้องมีคนอยากโผล่มาทำหน้าหลังจากไปเที่ยวตากแดดหน้าดำในช่วงสงกรานต์ ถึงดูเป็นการเห็นแก่ตัวที่จะเอาเมขลากลับบ้าน โดนไม่สนใจคนไข้

แต่ตัวเขา ไม่ต้องการเมขลาทำงานหนัก ในเมื่อเธอเป็นภรรยาเขาแล้ว การดูแลสาระทุกข์สุกดิบ เป็นเรื่องจำเป็น เขาไม่ได้ขัดสนเงินทองขนาดต้องให้เมขลารับจ๊อบหลังเลิกงาน ถึงเธอจะเป็นผู้หญิงขี้งก เห็นแก่เงินก็ตามที



กฤษ “ไม่ต้องรับงานแล้วนะครับ ผมหิวข้าว”
เกิดอยากเรียกร้องสิทธิขอคนดูแลขึ้นมา ราวกับเด็ก งอแง เอาแต่ใจ
เมข “รู้แล้วน่า กลับก็กลับ”



เมขลาปิดคอมพิวเตอร์ ดูแลความเรียบร้อยในห้อง ถือกระเป๋าเดินตามกฤษที่ออกไปเปิดประตูรอ


น้ำฝน “หมอจะกลับแล้วเหรอ?”
น้ำฝนหน้าตาตื่นมา
เมข “ใช่ มีอะไรเหรอ?”
น้ำฝน “หนูอยากพอกหน้าสิคะ ไปเที่ยวมาทั้งผื่นทั้งไหม้ สงสัยเจอน้ำสกปรกกับแดดแรงๆ”
เมขลามองหน้าสาวพยาบาล แล้วเหลือบไปมองหน้ากฤษที่ทำหน้าเข้มหล่อ เป็นการวัดใจว่า เธอจะเลือกใคร
เมข “อ้อ วันนี้พี่รีบนะ เดี๋ยวเอาว่านหางไปพอกก่อนล่ะกัน”



แม้ว่าจะต้องไปทำหน้าที่ของภรรยา แต่เธอก็ไม่ไร้น้ำใจที่จะทิ้งผู้ทุกข์ยาก เมขลาหมุนกลับไปเปิดตู้เย็นหยิบเอาซองว่านหางจระเข้มาให้น้ำฝนไปพอก



เมข “ก่อนนอนก็พอกนะจ๊ะ  พรุ่งนี้ค่อยมาให้พี่ดูให้ เดี๋ยวพี่ไปก่อนนะ”


เธอบอกน้ำฝน ปิดเรือน แล้วเดินไปกับกฤษ น้ำฝนได้แต่มองตามอย่างเสียดาย อย่างน้อยกฤษอยู่ทำให้เธอหน่อยก็ยังดีแต่ก็ไม่เป็นอย่างที่คิด มองสองคนเดินจากไปแล้วเดินกลับตึก
กฤษแอบยิ้มอย่างดีใจอย่างน้อยเมขลาก็ไม่ถึงขั้นไม่สนใจเขา เธอยังพอที่จะมีใจเอาใจใส่เขาบ้าง ถือเป็นการเริ่มต้นหน้าที่ที่ดีไม่น้อย ทั้งสองเดินออกมาที่โรงรถ


กฤษ “พี่จะไปแวะซื้อปลาที่ไหนครับ”
เมข “มีตลาดนัดไม่ไกลจากนี้เท่าไหร่ เป็นตลาดตอนเย็น”
กฤษ “เดี๋ยวผมขับรถตามพี่ไปก็แล้วกัน”



ทั้งสองขึ้นรถขับออกไปพร้อมกันโดยที่กฤษขับตามหลังเมขลาไป พอมาถึงตลาดสดที่เมขลาบอกไว้ หาที่จอดรถได้แล้ว เมขลาก็พาเขาเดินเข้าตลาด เป็นตลาดนัดบนลานกว้างที่ขายของหลากหลาย ทั้งอาหาร ผัก ผลไม้ ของสด และมีเสื้อผ้า เหมือนตลาดนัดทั่วไป เมขลาเดินเข้าแต่ละซอยอย่างชำนาญ เธอเดินไปเลือกปลามีแค่ 2 ร้านที่มาขาย เธอเลือกเอาตัวที่สนใจ



เมขลา “เอาไปนึ่งค่ะ”
เธอบอกคนขายเพื่อให้เขาทำการขอดเกล็ดตัดครีบปลาตามที่ลูกค้าบอกว่าจะไปทำเมนูอะไร
เมขลา “เดี๋ยวมาเอานะคะ ไปซื้อผักก่อน”



เธอเดินเข้าไปหาซื้อผักด้านใน กฤษเดินตามไป ผักสดมีเยอะหลายร้าน ราคาถูกกว่าในห้างสรรพสินค้ามากแถมยังสดและสวยกว่า กฤษรอเมขลาเลือกซื้อตามที่เธอพอใจ แล้วรับมาถือและจ่ายเงินให้ ทั้งสองซื้อของจนพอใจแล้ว กลับมาเอาปลาและกลับบ้าน เมขลาเข้าครัวทำอาหาร กฤษเข้าไปช่วยดูว่าเธอทำอะไรบ้างเผื่อมีอะไรเล็กน้อยที่เขาพอจะทำได้ เธอก็ใช้เขาโขกน้ำพริกบ้าง หั่นผักบ้าง งานง่ายๆ ที่พอจะทำได้ แต่ก็อดขำกับท่าทางเก้งกังของเขาไม่ได้


ลูกคุณหนูที่ไม่เคยทำอาหารมาก่อน


พออาหารสุกแล้วทั้งสองนั่งทานด้วยกัน  นอกจากปลานึ่งมะนาว ผัก เห็ดนึ่งแล้ว เมขลาทำน้ำพริกจากพริกหยวกหวาน รสชาติอร่อยกลมกล่อมทานกับปลานึ่ง ถือว่าเป็นการเริ่มทำอาหารครั้งแรกของชีวิตที่ไม่เลวของ กฤษ เขาทานอย่างอร่อยทานอย่างอร่อย


เมนูอาหารส่วนใหญ่ของเมขลา จะเน้นปลา และของนึ่ง ของต้มมากกว่าของทอดมันๆ


ส่วนของหวานของเธอ อาจจะลดเรื่องไอศกรีมไม่ได้เลย แต่เธอก็พยายามที่จะทำเองที่ไม่ใส่น้ำตาลและนมมากเกินไป

 



Create Date : 03 พฤษภาคม 2567
Last Update : 3 พฤษภาคม 2567 7:43:25 น.
Counter : 500 Pageviews.

1 comments

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณหอมกร, คุณnewyorknurse

  
ขยายความได้สนุกดีค่ะ

โดย: หอมกร วันที่: 3 พฤษภาคม 2567 เวลา:8:54:13 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

unitan
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]