Oh!! my sassy boss ตอนที่ 27 หน้า 1
เลิกงานแล้วทั้งสองเก็บของใส่กระเป๋า ดูกฤษเร่งรีบอยากกลับบ้าน ส่วนเมขลาก็ยังเคยชินกับการตรวจเอกสารกับเช็คประวัติคนไข้ประจำวัน รวมทั้งสต๊อกยาและของที่ต้องใช้ซึ่งอาจจะล่าช้าบ้างเล็กน้อย แล้วก็มีสาวน้อยพยาบาลโผล่หน้ามา
พยาบาลจอย “หมอคะหนูเป็นสิว มียาทาสิวไหมคะ?”
ปากก็ถามเมขลา แต่ตากลับมองหมอหนุ่มแทน
กฤษเหลือบมองเมขลาว่าจะตอบสาวน้อยพยาบาลยังไง? เธอจะเห็นแก่เงินมืดขอตัวกลับช้าอีกเหมือนทุกครั้งหรือไม่?
แล้วสาวพยาบาลที่นี่ก็แปลก ไม่ไปพบแพทย์ผิวหนัง หรือคลินิกความงามแทนเหตุใดมาพบแพทย์แผนไทยด้วยโรคสิว
เมขลา “เป็นสิวเหรอ? ช่วงนี้นอนดึกหรือเปล่า?”
จอย “ไม่ค่ะหมอ หนูนอนเร็วนะ”
เมขลา “ประจำเดือนมาเมื่อไหร่?”
จอย “เอ...น่าจะอาทิตย์หน้าค่ะ ถ้านับแล้วนะคะ”
เมขลา “ช่วงนี้กินอะไรไปบ้าง?”
จอย “ส้มตำทุกวันเลยหมอ เปรี้ยวปาก”
เมขลา “มานี่ๆ”
เธอเผลอเรียกจอยให้มานั่งเก้าอี้เพื่อตรวจ แต่พอเหลือบมองหน้าสามีที่เริ่มตีหน้ายักษ์ ก็แกล้งทำเนียนไม่สนใจ
จอยเดินมานั่งลงที่เก้าอี้ข้างโต๊ะหมอ
เมขลา “อ้าปากสิ ขอดูลิ้นหน่อย ลิ้นแห้งลิ้นชาไหม?”
แม้จอยพยักหน้า งงๆ ว่า เป็นสิวเกี่ยวอะไรกับลิ้น แต่ก็ทำตามที่หมอสั่งโดยไม่แย้ง
เมขลา “ว่าแล้วเชียว กินเผ็ดจนเป็นร้อนใน เลยปะทุออกมาที่ผิว แล้วจะให้ยาเย็นไปลดความร้อนก็ไม่ได้ เพราะอาทิตย์หน้าเราก็จะเป็นประจำเดือนแล้ว เดี๋ยวประจำเดือนจะไม่งาม”
จอยทำหน้า งง งัน
จอย “แล้วหนูต้องทำยังไงล่ะหมอ”
เมขลา “งดกินส้มตำ งดของเผ็ดทุกอย่าง งดของหมักดองด้วย ของทอด ของปิ้งย่าง ก็งด ขนมก็งด”
จอย “แล้วหนูจะกินอะไรล่ะคะ?”
จอยรีบโอดครวญ
เมขลา “ถ้าเราไม่ลดความร้อนภายในลงช่วงนี้เราจะแย่เอานะ เลือดเป็นพิษจะเป็นสิวออกมาขนาดนี้ ยังจะร้องกินอะไรอีกล่ะ”
หมออดดุคนไข้ไม่ได้
เมขลา “ถ้าหมอจ่ายยาเย็นให้ก็กินแค่วันเดียว พรุ่งนี้ซื้อน้ำจับเลี้ยงกินนะ”
จอย “ทำไมกินน้อยจังหมอ แล้วหนูกินอะไรได้ได้ล่ะ ส้มตำก็กินไม่ได้ ปิ้งไม่ได้ ทอดไม่ได้ ขนมไม่ได้”
เมขลา “กินอาหารที่สุกด้วยการต้ม การนึ่ง การหมก”
จอย “อ้อ แบบนี้หมกหน่อไม้ก็ได้สิหมอ”
เมขลา “หน่อไม้ร้อน”
เมขลา “ปลานึ่ง ปลาต้มได้ ข้าวต้มเกลือ”
จอย “ห๊ะ ให้กินข้าวต้มเกลือ”
เมขลา “ใช่ ลดความร้อนแกนกลางลำตัวลง ถ้ายังสะสมร้อนต่อไปอีก ประจำเดือนก็จะไม่งาม ประจำเดือนจะแห้ง ผิวไม่สวย เป็นซีสท์ภายในได้”
จอยเริ่มหน้าถอดสี
จอย “หนูจะเป็นซีสท์เลยเหรอคะ”
เมขลา “ถ้าประจำเดือนขับออกไม่ดีแล้ว ก็มีโอกาส อยากเป็นไหมล่ะ”
จากที่ว่าไม่น่ากลัวก็ชักจะน่ากลัวแล้ว
เมขลา “เดี๋ยวหมอให้ยาเขียวหอมไปลดความร้อนก่อน กินแค่เย็นนี้กับพรุ่งนี้พอ แล้วกินน้ำจับเลี้ยงช่วย 1 วัน ก็พอ ก่อนเป็นประจำเดือนไม่ควรทานอาหารรสเย็น เพราะมีผลต่อการขับประจำเดือนเหมือนกัน”
จอย “ยังไงหมอ ร้อนก็ไม่ดี เย็นก็ไม่ดี”
เมขลา “ใช่ เพราะเราเป็นเพียงสัตว์เลือดอุ่น การเป็นประจำเดือนต้องอาศัยภาวะที่อุ่นค่อนข้างร้อน ถ้าเราเอาน้ำเย็นไปราดลง เขาก็ขับออกไม่สะดวกกลายเป็นลิ่มเป็นก้อนได้ แล้วขณะเดียวกัน ตอนนี้จอยร้อนเกินไป ความร้อนก็ไปเผาให้เลือดแห้ง เป็นก้อนเกรอะกรังเกาะตามอวัยวะ พอนึกภาพออกไหม?”
จอย “อ้อ ค่ะ”
จอยทำหน้าตกใจใหญ่ จากที่ว่าเป็นสิว เธอจะกลายเป็นโรคอื่นได้ยังไง มาหาหมอเมข ถึงไม่มีมีดผ่าตัด แต่ก็น่ากลัวกว่าที่คิด แม้ใจจะอยากเจอหน้าคนหล่อก็ตาม แต่ได้โรคเพิ่มก็สร้างความหวาดหวั่นได้
กฤษผู้ไม่เกี่ยวข้องกับการเป็นประจำเดือนของสาวๆ และไม่เข้าใจว่าเมขลาจะมัวมานั่งอธิบายระบบเลือดอะไรยามนี้ เธอช่างมีจิตวิญญาณความเป็นหมอเต็มเปี่ยมนัก ไม่ไดสนใจเขาว่าหน้ากำลังเหลือ 2 นิ้ว
เมขลา “เดี๋ยวเอาว่านหางจระเข้ไปโป๊ะด้วยล่ะกัน หรือไม่ก็เอาเจลโปะตามหน้าไปก่อน”
จอย “มันช่วยได้เหรอคะหมอ”
เมขลามองเธอจริงจัง
เมขลา “ก็ได้เพียงนิดหน่อย แต่ดีกว่าไม่ทำไร ว่านหางจระเข้เย็น ช่วยลดความร้อนได้ แล้วไม่ทำให้เกิดแผลเป็นจากสิวได้”
จอย “อ้อ”
อันนี้น่าจะดีสำหรับสาวๆ ที่ห่วงสวย
เธอหยิบยาเขียวหอมให้กับจอย 1ห่อ แล้วกำชับเธอให้ไปหาจับเลี้ยงทานวันนี้เลย จะได้รีบลดความร้อนภายใน พร้อมทั้งเน้นเรื่องอาหารที่ช่วยปรับสมดุลภายใน ไม่ให้ยึดติดการกินยา
จอยเลยจากไปได้แต่แอบมองหน้าหล่อของหมอหนุ่ม แต่ดูเขาก็หน้ายักษ์เหมือนโกรธให้ใครมาก็ต้องรีบเผ่นไป เมขลาเก็บของเสร็จมองดูสามีที่นั่งรอเธอเหมือนอารมณ์ไม่ดี
เมขลา “วันนี้กินอะไรดีจ๊ะ?”
เธอเอ่ยปากชวนเขา มันก็เป็นแบบนี้มาตั้งแต่ถูกว่าจ้างให้กลับไปทำกับข้าว นับว่าเธอปรับตัวได้ไวอยู่เหมือนกัน
กฤษ “วันนี้เราไปหาอะไรทานในเมืองกันไหม ผมอยากทานอาหารอร่อยๆ”
เมขลา “ฉันทำกับข้าวไม่อร่อยเหรอ?”
เธอถามเขาอย่างขัดใจเหมือนโดนสบประมาท
กฤษ “อร่อยครับ แต่วันนี้เลิกเย็นแล้ว เดี๋ยวจะเหนื่อยทำกับข้าว”
เมขลา “ฉันมีร้านลูกทุ่งพาไปกิน...เอ เอาในเมืองก็ได้”
ทีแรกเธอว่าจะพาเขาไปกินร้านอาหารเมนูปลาเจ้าประจำที่เธอชอบไปทาน แต่ดูทรงคุณหนูกฤษแล้ว พาไปหาของอร่อยในเมืองอย่างเขาร้องขอจะดีกว่า
เมขลา “อยากทานอาหารญี่ปุ่นไหมล่ะ?”
วันที่: 22 มิถุนายน 2567 เวลา:5:58:41 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
