ตุลาคม 2566

1
3
4
5
6
7
8
10
11
12
13
14
15
17
18
19
20
22
23
24
25
27
28
29
31
 
 
All Blog
Oh!! my sassy boss : ตอนที่ 10 หน้า 3
เอาอีกแล้ว......
เขาคิดอะไรอยู่ ออกนอกลู่นอกทางตลอด ตั้งแต่เจอเมขลา จิตใจไม่เคยอยู่กับตัว สักที มันสร้างวิมานลึกลับจนเขาเองก็สุดจะห้ามใจได้ รู้ตัวเองทีก็เหมาไปแล้วว่าเป็นแฟน เป็นสามีของเมขลา

เมขลา เจ้าช่างเป็นพญามารที่ร้ายกาจนัก....

ที่เข้ามาปั่นป่วนว้าวุ่นกระตุกใจเขาอย่างแรง

ทั้งที่เมขลา ก็เอ็นดูเขาเช่นน้องชายคนหนึ่งเท่านั้นเอง ดูเขาเรียบร้อยไม่ค่อยมีปากมีเสียง ปากก็บอกเธอว่าอยากบวชไม่อยากสึก เธอได้แต่อนุโมทนาสาธุ หากเขาค้นพบเส้นทางดับทุกข์ของตัวเองได้ในอายุขนาดนี้ นับว่าเป็นเรื่องดี

ทาผักบุ้งไปได้แป๊ปเดียวอาการคันก็หายไป

กฤษ “ผมไม่คันแล้ว”

เมขลา “ดีใช่ไหมล่ะ?”

เธอยิ้ม

เมขลา “สรรพคุณของผักบุ้งแดง ถอนพิษอักเสบได้ เพราะเขามียางใสๆ ที่มีรสเย็น การอักเสบมันร้อน ก็เลยเย็นลง”

เธออธิบายบอกเขา แล้วยังป้ายๆ ผักบุ้งที่ขยี้ไว้ที่เหลือต่อ ราวกับว่าแก้มเขาเป็นแก้มเด็ก เล่นให้สนุก

เมขลา “ปื้นก็ค่อยๆ หายแดงด้วยนะ”

เธอบอกเขา กฤษ ส่องกระจกดูเป็นอย่างที่เธอบอกเขา
สรรพคุณของสมุนไพร ไม่ได้เป็นแค่ตัวหนังสือในตำราให้ท่องไปสอบจริงๆ แล้ว ตัวยาตั้ง 700 ชนิดในตำรา ถ้าหากเรารู้วิธีใช้ได้ คงเกิดประโยชน์มากกว่ายาเคมีเป็นพัน ล้านๆ เท่า


*********************


เย็นวันจันทร์อากาศดี

กฤษเห็นเธอหายไปร่วมชั่วโมงนึกว่าไปเมาส์มอยกับสาวๆ บนตึกแต่ปกติเธอก็ไม่เคยไป หรือไม่ก็สาวพยาบาลที่ห้องพัก

หรือไม่ก็คนป่วยที่เคยมารักษากับเธอเอาของมาฝากเลยคุยกันต่อที่สวน แต่มองไปทางไหนก็ไม่เจอ เมขลาหายไปนานพอสมควรกลับมามีถาดใส่ดอกไม้รอบสวนมาพร้อมกับลูกมะกรูด ใบเนียม ใบเตย เธอมาล้างให้สะอาดแล้ววางบนโต๊ะทำยา


กฤษ “พี่จะทำอะไรครับ”

เขาถามอย่างสงสัย

เมขลา “จะสงกรานต์แล้วต้องทำน้ำอบ”

เธอตอบเขา

กฤษ “สงกรานต์อีกตั้งเดือนกว่าเลยนะครับ”

เมขลา “การทำน้ำอบ เราต้องร่ำดอกไม้สด อย่างน้อยสุด คือ 1 เดือน บางคนร่ำนาน 6 เดือน หรือเป็นปี ยิ่งร่ำนานยิ่งหอม น้ำอบไทยเป็นการผลิตจากความหอมของดอกไม้ และพืชพรรณที่มีกลิ่น เป็นน้ำหอมที่แสนออแกนิกส์ไม่มีพิษภัยกับผู้ใช้ แต่กลิ่นเขาอาจจะไม่ได้แรงหรือติดทนนานเท่ากับน้ำหอมสะกัดก็เถอะ แต่ก็ปลอดภัย และคนกลุ่มหนึ่งก็ยังนิยมอยู่”

เธออธิบายเขา

การทำน้ำอบแป้งร่ำ เครื่องหอมโบราณ กลื่นไทยๆ เป็นวิชาที่หลักสูตรเขาไม่มี แล้วน้อยสำนักจะเปิดสอน นับได้ว่าเป็นวิชาในรั่วในวัง ไม่ได้หาเรียนกันได้ง่ายๆ การที่เมขลาทำน้ำอบได้ ถือว่าไม่ธรรมดาเลยทีเดียว

ผู้หญิงคนนี้มีอะไรที่น่าพิศวงอยู่หลายเรื่อง ไม่ใช่แค่เรื่องหน้าตา ความฉลาด ทันคน ไม่ยอมใครแล้ว แม้จะทะโมนไปมาก แต่กลับมีความอ่อนหวานซุกซ่อนอยู่ กฤษ ได้แต่แอบคิดอยู่ลำพัง เขารู้สึกคุ้นเคยกับเมขลาตั้งแต่คุยกันทางไลน์ แม้จะมีความขัดแย้งไม่เข้าใจเพราะความก่อกวนด้วยคำพูดทะเล้นของเธอบ้าง แต่เวลาการงาน เธอคือที่หนึ่ง เธอใช้ชีวิตเรียบง่าย และมีความโบร่ำโบราณ ที่สาวๆ ในยุคนี้ไม่มี เขาชอบแบบนี้ ถ้าได้เมขลาเป็นแฟนก็คงดี


แฟน.........


นี่เขาคิดอะไรอีกแล้ว เผลอทีไร จิตออกนอกลู่นอกทางตลอด สิ่งที่ไม่เคยคิดก็คิด มันเป็นปัญหาจริงๆ เขาจะต้องแก้ไขมูลแห่งทุกข์นี้ให้ได้....แล้วเมื่อไหร่ล่ะ...เมื่อไหร่......


เมขลาหั่นมะกรูดกับใบเตย กฤษช่วยเธอทำ กลิ่นมะกรูดที่โดนหั่น หอมตะลบอบออวนทั่วห้อง


ป้าสุ่นเปิดประตูเข้ามาเก็บผ้า ถึงกับร้อง หอม หอม ตลอดเวลา


ป้าสุ่น “หอมจังเลยค่ะหมอ”


เมขลายิ้ม

เมขลา “กลิ่นสมุนไพรก็ช่วยบำบัดโรคได้นะ”

ป้าสุ่น “นี่หมอจะทำอะไรคะ”

เมขลา “ทำแป้งร่ำ น้ำอบไง จะเอาไว้ขายสงกรานต์ด้วย”

เธอตอบ นี่คงเป็นวิธีการเงินด้านมืดของเธออีกอย่างเป็นแน่

ป้าสุ่น “ป้าจอง 1 ชุดนะคะ”

เมขลา “ได้ค่ะ”

เธอยิ้มยินดีกับออเดอร์ที่ได้รับเพียงแค่เปิดประตูมา พอป้าสุ่นจากไปไม่ถึง 5 นาที ก็มีสาวๆ โผล่เข้ามาในห้องอีกหลายคน บางคนก็มาประจำทุกวัน เพื่อมาหาเรื่องคุยกับกฤษ วันนี้ เพื่อมาจองแป้งร่ำ กับมาส่องกฤษ ทั้งที่เมขลายังไม่บอกใคร แต่ป้าสุ่นคงไปโฆษณาให้เรียบร้อย ทั้งโรงพยาบาลก็คงจะรู้ได้ในไม่ช้า เมขลาเลยต้องจดออเดอร์เอาไว้

เมขลา “จากที่คิดว่าจะทำไม่กี่ลิตร สงสัยเราต้องทำสัก 10 ลิตรถึงจะพอ”


เธอหันไปบอกกฤษ

กฤษ “แล้วมันทำยากไหมล่ะครับ”

เมขลา “ก็ไม่ยากหรอก เราก็ร่ำสมุนไพรแบบนี้ทุกวัน ใส่หม้ออวย อาจจะต้องเอาหม้อใหญ่กว่านี้ ใส่ดอกไม้ มะกรูด เตย ใบเนียม ตอนเย็น แล้วต้องกรองก่อนพระอาทิตย์ขึ้น ฉันต้องเอากลับบ้าน เพื่อกรองที่บ้าน แล้วเอามาใส่ดอกไม้ตอนเย็นที่นี่หลังจากวันแรกที่เราใส่ครบทุกอย่าง วันถัดไปก็ใส่แค่ดอกไม้”

กฤษ “แล้วทำไมไม่เอาดอกไม้ไปใส่ที่บ้านล่ะครับ”

เขาเกิดความสงสัย เหตุใดต้องอุ้มไปอุ้มมา ให้เป็นเรื่องยาก

เมขลา “ฉันก็อยากทำแบบนั้นล่ะ”

อ้าว...พูดชักให้งงอีกแล้ว ก็ในเมื่อทางที่ง่ายกว่ามีให้ทำ ทำไมไม่ทำ ปกติ กฤษ คิดว่าทางไหนได้ประโยชน์สูงสุด และไม่เสียประโยชน์ มันควรเป็นเส้นทางที่ดีที่เราควรเลือก

เมขลา “แต่การที่เราเด็ดดอกไม้แล้วใส่ในหม้ออบเลย เราจะได้กลิ่นอีกแบบ ถ้าเราเก็บไว้ก่อนไปใส่ เราจะได้อีกแบบ มันเป็นกลิ่นที่ละเอียดอ่อนมาก”

 



Create Date : 21 ตุลาคม 2566
Last Update : 26 ตุลาคม 2566 17:58:02 น.
Counter : 355 Pageviews.

1 comments

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณ**mp5**, คุณหอมกร, คุณนายแว่นขยันเที่ยว

  
โดย: หอมกร วันที่: 21 ตุลาคม 2566 เวลา:18:19:07 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

unitan
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]