Oh!! my sassy boss ตอนที่ 44 หน้า 2
เลขามดลงมาที่ห้องเรือนยาไทย พร้อมแจ้งข่าวเรื่องห้องทำงานใหม่ของเมขลาตกแต่งเรียบร้อยแล้ว
ให้ย้ายของได้วันนี้เลย โดย ผอ ให้เลขามดมาช่วยยกของ พร้อมทีมงานแม่บ้านและช่าง ทุกคนเลยช่วยกันขนของเมขลาขึ้นไปจัดที่ห้องทำงานใหม่ เมขลาจัดที่ทางเสร็จแล้ว มองไปที่โต๊ะทำงานอีกตัว แล้วก็คิดถึงเขาขึ้นมาก
เขาบอกเธอว่าต้องเคลียร์งานอีกตั้ง 1 อาทิตย์กว่าจะเรียบร้อยและจะมาประชุมกับทีมงานที่โรงพยาบาลได้ นั่นไม่ใช่เรื่องที่ทำให้เธอตื่นเต้น
การที่ทุกคนจะได้รู้สถานะเธอกับเขา หรือการได้เป็นสะไภ้เจ้านาย มันไม่ได้น่าตื่นเต้นเท่ากับตอนที่กฤษสารภาพว่ารักเธอจริงๆ แค่คิดขึ้นมาก็ทำเอาเธอหน้าแดง อมยิ้มอยู่คนเดียว
ผ่านไป 1 อาทิตย์
ผอ เดช แจ้งหมอและพนักงานทุกคนแล้วว่า ผู้บริหารคนใหม่จะนัดประชุม ขอให้ทุกคนมาเข้าประชุมเพื่อทำความรู้จักเขาผู้บริหาร เช้านี้เลยมีความวุ่นวายในการตระเตรียมทำความสะอาด สถานที่
ทุกคนดูขยันขันแข็งอย่างมาก เมขลาช่วย ผอ เดินตรวจงาน ตอนเช้า และดูความเรียบร้อยเป็นอย่างดี เมขลา บอก ผอ ให้เตรียม อาหารกลางวันเลี้ยงพนักงานทุกคน เธอแจ้งเขาว่าได้ของบนายแม่ไว้แล้ว
ทุกคนต่างยินดีที่จะได้ต้อนรับผู้บริหารคนใหม่ที่จะมาดูแลที่นี่แทนนายแม่ ที่เริ่มจะถอยและเปิดทางให้ลูกๆ ได้ทำงานเต็มตัวเสียที
ช่วงสายวันนั้น รถยนต์หรูหราจอดตรงช่องผู้บริหาร ชายหนุ่มรางสูงโปร่งผิวขาว แต่งตัวด้วยสูทราคาแพงก้าวลงจากรถ รปภ ที่ยืนอยู่ตะเบะให้ แต่ก็ทำท่าทางตกใจที่เจอเขา
“คุณกฤษ”
กฤษยิ้มให้ รปภ แล้วก้าวยาวๆ เข้าตึก มี ผอ และ เมขลา และสาวๆ เวชระเบียน ยืนรออยู่แล้ว พอเดินเข้ามาหาทุกคน สาวๆ เวชระเบียนแทบกรี๊ดที่เห็นว่าเป็นกฤษ
หน้าตาหล่อเหลาสะอาดสะอ้าน แต่งตัวใส่สูทดูแตกต่างจากเสื้อกราวน์หมอ พอไหว้ผู้สูงวัยแล้ว และรับไหว้จากสาวๆ ที่ยืนเรียงแถวต้อนรับ
ก็โผเข้ากอดเมียรักอย่างไม่แคร์สายตาใครๆ ด้วยความคิดถึง ทำเอาสาวๆ ที่กัดปากอยู่ปล่อยกรี๊ดกันเบาๆ อย่างกับทนไม่ได้
เสียง ผอ กระแอมกระไอ ข้างๆ กฤษยอมปล่อยตัวเมขลาแต่โดยดี
ผอ “ใจเย็นๆ พ่อ มายืนกอดกันแถวนี้ไม่งามนะ”
แทบจะกัดฟันต่อว่า เมขลาหันไปยิ้ม
เมขลา “อิจฉาหนูเหรอคะ ผอ”
ผอ “ก็เออ..... สิ ไปกันเถอะ ทุกคนรอที่ห้องประชุมแล้ว จริงๆ เล้ย วัยรุ่นนี่”
ผอ ไล่ต้อนทั้งสองคนไป ปล่อยสาวเวชระเบีบนยืนบิดด้วยความอิจฉา
เบล “พวกหล่อน เกินคาดไหม คุณกฤษ เป็นเจ้าของโรงพยาบาลซะงั้น”
ชมพู่ “ฉันอยากได้เด็กฝึกงานๆๆๆ”
ชมพู่ครวญครางก่อนใคร
ทั้งสามเดินตัวบิดกันเข้าเคาน์เตอร์เวชระเบียน เอาแต่ซุบซิบกันเรื่องนายต่อ
ผอ เดช เมขลา กับกฤษเดินไปที่ห้องประชุมที่ทุกคนยืนรอต้อนรับการมาของนายคนใหม่ต่างก็พากันตาค้างพี่พบว่าเป็นกฤษณะที่เป็นเจ้านายของพวกเขา
เรื่องที่ว่าทำไมเมขลาได้สามีเป็นเจ้าของโรงพยาบาลเลยถึงบางอ้อ แม้จะไม่อยากจะเชื่อก็ต้องเชื่อ ข่าวต่างๆ ที่ลือเกี่ยวกับเมขลาด้านเสียๆ หายๆ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องคั่วเด็ก ลูกรักนาย ก็เป็นอันพับไป
แม้จะให้ความสงสัยกันจนคันปากว่าเขาไปปิ้งปั้งกันตอนไหน หรือเมขลารวบหัวรวบหางกฤษตอนฝึกงานด้วยกัน มันก็ช่างเถอะตอนนี้ สถานะของเมขลา
ไม่น่าเอามาเมาส์เล่น น่ากลัวจะโดนไล่ออกกันทุกคน ถ้าไม่เปลี่ยนสีวันนี้ ก็ต้องซวยวันหน้าเห็นๆ เอาเป็นเรื่องนี้เป็นเรื่องดีก็แล้วกัน
กฤษ “วันนี้ผมมาแนะนำตัวอีกครั้งนะครับ ผม กฤษ จะมาดูแลทุกคนที่นี่ แต่ก็ใช่ว่ามาประจำ ผมอาจจะมา ทุกเดือน เพื่อมาตรวจงานและเซนส์เอกสารบางอย่างที่สำคัญ ยังไงฝากเนื้อฝากตัวกับทุกคนด้วยนะครับ”
รอยยิ้มที่มีเสน่หานั่น ทำเอา พี่ๆ ป้าๆ ก็ต้องยอมให้อภัยกันหมด ด้วยไม่เคยเห็นคนหน้าหล่อยิ้ม
กฤษ “ก่อนหน้านี้ทุกคนอาจจะคุ้นเคยผมเป็นอย่างดี เพราะผมมาฝึกงานกับหมอเมข ซึ่งก็เป็นอีกสาขาที่ผมกำลังจะจบ เนื่องจากว่าผมเล็งเห็นว่าแล้วว่าการใช้ยาสมุนไพร และกรรมวิธีแพทย์แผนไทยในอนาคตนั้น มีความจำเป็นควบคู่ไปกับแผนปัจจุบัน และผมเองก็ไม่อยากให้การแพทย์ดั้งเดิมของประเทศเราสูญหายไป ผมเลยไปเรียนด้านนี้เพิ่ม ประจวบเหมาะต้องฝึกงาน เลยมาลองฝึกงานที่นี่”
เขาแจ้งวิสัยทัศน์และนโยบายให้ทุกคนทราบหันมองหน้าทุกคนที่มองเขาและตั้งใจฟังเขาอยู่ กับท่าทีที่ดูเป็นผู้นำแม้อายุยังน้อย แต่หน้าตาเต็มไปด้วยประสบการณ์ทำเอาทุกคนทึ่งๆ
กฤษ “ผมอาจจะยังมีประสบการณ์น้อยในด้านการใช้ยาไทย แต่ก็เห็นว่า งานสายนี้มีความสำคัญ เท่าที่ผมฝึกงาน มา 6 เดือน เห็นว่ามีคนไข้ที่ชื่นชอบการรักษาด้วยกรรมวิธีการแพทย์แผนไทยอย่างดี ในอนาคตไม่แน่ที่เราจะมีโครงการดีๆ ด้านนี้กับคนไข้”
กฤษเอ่ยกับทุกคน ทำเอาไม่มีใครกล้าแย้ง ที่เจ้านายจะอวยเมียตัวเอง
กฤษ “ยังไงก็ต้องขอบคุณทุกคนด้วยนะครับ ที่ช่วยกันทำงานให้โรงพยาบาลเรามีการพัฒนาอย่างต่อเนื่องมาตลอด หวังว่าต่อไปนี้เราคงได้ร่วมกันกันและพัฒนาไปด้วยกันครับ”
การเปิดตัวครั้งแรกนับว่าประทับใจ ที่แล้วมาใครทำอะไรไว้ กฤษเห็นหมดแล้วต่างก็อดหนาวๆ สันหลังไม่ได้
กฤษ “อ้อ..ส่วนหมอเมข ทุกคนคงทราบแล้วนะครับ พวกเราแต่งงานกันแล้ว คงไม่ได้ยินเรื่องเสียๆ หายๆ ที่จะพูดลับหลังอีกนะครับ แล้วไม่ต้องสงสัยว่าหมอเมขจะกินเด็กอย่างผมตอนไหน? เรื่องนี้เป็นเรื่องส่วนตัวครับ ผมรู้จักหมอเมขมาเป็นเวลา 10 ปีแล้ว ผมแอบหลงรักพี่สาวมาตั้งแต่แรกเห็น เพียงแค่ผมโตไม่ทันเท่านั้นเอง”
กฤษ หันไปยิ้มหวานให้ภรรยา ทำเอา ทุกคนต่างทนไม่ไหวกับความหวานที่อบอวลทั่วห้อง เมขลายิ้มให้สามี โมเม้นแบบนี้พึ่งจะได้เห็น คนหน้าเข้มๆ ตลอดเวลาพูดหยอดเอาวันนี้
เมขลา “พูดแบบนี้ก็เขินแย่สิ”
ผอ เดช ผู้ทนไม่ไหว
ผอ “เอ่อ ...... เจ้านายครับ ช่วยเมตตาพวกผมด้วยนะครับ เบาหวานขึ้นตาแล้ว”
กฤษ หันมายิ้มหล่อให้ทุกคน
กฤษ “งั้นวันนี้ผมคงรบกวนทุกคนแค่นี้นะครับ วันนี้มีอาหารกลางวันเลี้ยงด้วยนะครับ”
“ขอบคุณค่ะ/ครับ”
เมื่อทุกคนออกไปหมดแล้ว เหลือแค่ ผอ อยู่กับทั้งสอง
กฤษ “ช่วงบ่าย คุณไอซ์เขาจะเอาแปลนโรงงานมาให้ตรวจนะครับ”
เขาบอกทั้งสอง ผอ เดช เลยแจ้งเขาเรื่องเอกสารต่างๆ ที่จะให้เขาช่วยตรวจสอบ และโทรไปบอกเลขามดให้ช่วยยกมาให้ที่ห้องทำงาน
ส่วนด้านนอกเมื่อทุกคนออกมาต่างซุบซิบการเรื่องนายไม่หยุด
ป้าแป๋ว “เป็นไงล่ะ ทำเรื่องอะไรงามไส้ไว้บ้าง กลบไม่มิดเลย คุณกฤษ มาแอบเป็นสปายตั้งนาน”
ป้าโสมได้แต่ยิ้ม
ป้าแป๋ว “อย่าบอกนะว่าแกรู้ไม่บอกใคร?”
ป้าโสม “มันเรื่องของนาย เพราะงั้นทุกคนก็ควรทำตัวให้เป็นปกติ เรื่องอะไรไม่ควรก็ไม่ต้องทำ”
หมอมุข “ไม่น่าเชื่อเลยนะ ว่าเจ้านาย จะมีโมเมนส์น่ารักขนาดนี้ แอบรักพี่สาว แต่โตไม่ทัน”
หมอมุขทำท่าชวนฝัน
หมอแอน “เราก็ต้องกินแห้วน่ะสิ”
สองสาวมองหน้ากันแล้วเดินกลับห้องพัก
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
