Oh!! my sassy boss : ตอนที่ 24 หน้า 4
เมขลาตอบยิ้มๆ
หมอนิ่มเริ่มกอดอก แม้จะอายุมากกว่าเมขลาเกือบ 5 ปี แต่นางก็ทรงมีอายุคุณป้าแล้ว ต่างกับเมขลาที่ยังดูวัยรุ่นอยู่
หมอนิ่ม “ดีจังนะ ใครๆ ก็รัก เป็นคนโปรดของ ผอ ก็แบบนี้”
วาจาเชือดเฉียนแบบนี้น่าจะไม่มาดี
เมขลา “อ้อ ไม่ต้องเป็นคนโปรดของ ผอ ก็ได้ค่ะ ถ้าคนเขาจะรัก อยู่เฉยๆ ทำยังไงเขาก็รัก”
เมขลายักคิ้วให้ แล้วโบกมือบ๊ายบาย ป้านิ่ม จากไปให้อีกคนยืนมองตามตาแทบถลนใส่ เธอเดินมาจนทันกฤษ ที่ขึ้นรถแล้วเตรียมออกจากโรงพยาบาลเพื่อแวะไปซื้อของด้วยกัน
เมนูของเธอวันนี้ไม่ได้ยาก ใช้เวลาไม่นาน เป็นอาหารจานเดียวหรือจะทานกับข้าวก็ได้ แต่กฤษ เขาไม่ทานข้าวเย็น เธอเตรียมผลไม้มาวางไว้ข้างๆ ด้วย
เมขลา “หน้าตาดี ทำกับข้าวอร่อย มีจริงในโลกนะ”
หน้าทะเล้นๆ เอ่ยบอกกฤษ ซึ่งก็ทำให้เขาเผลอขำ จะมีใครทำหน้าตาได้ทะเล้น พูดโม้เข้าข้างตัวเองเก่งเท่าเมขลา แต่ก็เป็นมุขน่ารักที่ทำให้กฤษขำได้ตลอด ยังไม่เคยมีใครสร้างความสุขแม้เพียงเล็กน้อยในชีวิตให้เขาได้เลย ชีวิตที่แสนเงียบเหงา ไม่มีใครพูดคุยด้วย เรื่องตลกในชีวิตไม่เคยมี
แม้จะมีสาวน้อยสาวใหญ่พยายามเข้ามาอ่อย จริตของสาวๆ เหล่านั้น ไม่ได้สร้างแรงรัญจรใจให้เขาได้เลย เขายังอยู่กับความเคร่งเครียด และแรงกดดันจากคุณนายวรรณคดี ทุกเรื่อง ชีวิตที่มีกรอบ จนเขาสร้างเกราะมาหุ้ม หล่อหลอมใจจนแข็ง แต่ใน เวลาเหล่านี้ เมขลากลับแซะเข้ามาง่ายๆ ด้วยธรรมชาติของเธอ ด้วยความใสซื่อ ของเธอ แม้แต่เขาเองก็ไม่รู้ตัวว่าทำไมในหัวเขาเอามีแต่เมขลา ตั้งแต่เช้าจนเย็น มันดูสดใสและเบ่งบาน เวลานี้เขาอยากเก็บเอาไว้ให้นานที่สุด
แม้วันข้างหน้าอะไรจะเปลี่ยนไป เขายังอยากจะมีวันดีๆ เหล่านี้ เรื่องที่แต่งงาน จะไม่ใช่เพียงแค่การคลุมถุงชน ในเมื่อเขาเองก็ใฝ่ฝันแบบนี้ตั้งแต่ต้น แม้จะมีกำแพงบางๆ มาขวางไว้แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องยากที่จะทลายลง ส่วนเมขลาก็มีความสุขดีมากกว่าคนที่ถูกบังคับ แล้วแบบนี้จะฟอร์มเป็นโกรธเธอต่อไปทำไมกัน
เมขลา “อร่อยไหม?”
เธอถามเขาเมื่อเห็นเขาตักเข้าปากแล้ว
กฤษ “อือ อร่อยครับ”
เมขลายิ้มร่า
เมขลา “ยังมีอีกเมนูที่ฉันอยากกิน”
เธอบอกเขา กฤษมองหน้าน้อยๆ
เมขลา “เธอเคยกินมันปูไหม?”
กฤษส่ายหน้า
เมขลา “อาหารบ้านๆ ลูกคุณหนูแบบเธอคงไม่เคยลองหรอก เดี๋ยวฉันจะสั่งมาให้เธอกิน”
แล้วดูเธอก็มีความสุขกับการสร้างความสุขด้วยอาหารใหม่ๆ ให้เขากิน มันก็เหมือนเรื่องราวชีวิตครอบครัวปกติ แต่มันก็มีเรื่องที่ไม่ปกติ ที่เขาจะต้องชัดเจนกับเธอมากกว่านี้
หลังทานข้าวเสร็จทั้งสองแยกย้ายกันเข้าห้องนอน
เสียงเคาะประตูห้องเมขลาดังขึ้น เธอเดินมาเปิดเห็นกฤษในชุดนอนยืนอยู่ กฤษมองสำรวจเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า เธอสวมชุดนอนแขนยาวที่ชอบใส่
เมขลา “มีอะไร?”
เธอมองหน้าเขาถามอย่างสงสัย นึกว่ากฤษมีเรื่องเร่งด่วน ปวดหัวตัวร้อน
กฤษ “ผมจะนอนห้องพี่”
เขาบอกจุดประสงค์การมา
เมขลา “ห๊ะ....ห้องฉันมันรกนะ แคบก็แคบ”
กฤษมองไปรอบห้องก็ไม่ได้เป็นไปอย่างคำตอบ
กฤษ “หรือพี่จะให้ผมไปฟ้องแม่ว่าพี่นอนแยกห้องกับผม พี่ได้ค่าจ้างแต่งงานมาเยอะแล้วนะ แล้วยังจะไม่ทำตามหน้าที่ที่ตกลงกัน หรือแค่จำใจแต่ง”
เสียงทุ้มดุเอ่ยกดดันเธอ เมขลาทำตากระปริบๆ มองร่างสูงโปรง นี่ถึงขั้นจะฟ้องแม่เลยเชียวหรือ ตัวก็ออกโต ทำไมใจน้อยเสียจริง
เมขลา “เรื่องแค่นี้ทำไมจะต้องไปฟ้องแม่ด้วย”
เสียงเธออุ๊บอิ๊บต่อว่า กฤษณะ ไม่สนใจสีหน้าท่าทางที่ไม่ต้อนรับของเจ้าของห้อง เขาแทรกตัวเข้าไปในห้องเธอแล้วเดินไปขึ้นบนเตียง 6 ฟุต มองไปรอบห้อง แม้จะแคบกว่าห้องนอนที่บ้านเขาก็จริง แต่ก็กว้างกว่าห้องเล็กที่เขานอน แต่ประเด็นไม่ได้อยู่ที่ขนาดห้อง แต่การนอนคนเดียวของเมขลาจำเป็นต้องนอนเตียงใหญ่ขนาดนี้เชียวหรือ แต่ก็เป็นการดีคนตัวสูงยาวแบบเขา เจอที่นอนมาตรฐาน ขาเลยเตียงทุกที
เขามองไปรอบห้อง ผู้หญิงของเยอะเป็นเรื่องปกติ ตู้เสื้อผ้าก็น่าจะเต็ม เครื่องสำอางค์ก็มากมาย มีตู้ใส่เครื่องนอนต่างหาก บนหลังตู้มีรูป เธอกับครอบครัวตั้งอยู่บ้าง รวมทั้งมีรูปรับปริญญา ซึ่งเขาก็เห็นมาอยู่ที่ข้างล่าง เมขลาจบ มหาบัณฑิตจาก
มหาวิทยาลัยชื่อดัง ด้วยความสามารถและความเฉลียวฉลาดมีไหวพริบดี ก็ไม่แปลกใจที่เธอสามารถต่อกรณ์กับเหล่าเสือสิงห์ได้ดีและว่องไว เธอไม่ได้เป็นกวางอ่อน ที่มีเขาเป็นแค่ยาบำรุง แต่ก็เป็นเขากวางแก่ ที่แก้ไข้พิษไข้กาฬได้
เมขลา “ห้องฉันไม่มีแอร์นะ”
เธอยังย้ำกับเขาอีกเพื่อหวังให้เขาเปลี่ยนใจ
กฤษ “ห้องโน้นก็ไม่มีแอร์ ผมก็นอนร้อนมาตั้งหลายเดือนแล้ว”
เมขลา “บ้านฉัน ห้องนอนไม่มีแอร์สักห้องหรอกเธอ จะย้ายไปอยู่บ้านที่ติดแอร์ไหมล่ะ”
เกิดจะไล่สามีตัวเองออกจากบ้านซะงั้น
กฤษ “ถ้าผมไปพี่ก็ต้องไปนอนกับผม”
เขายื่นคำขาด
เมขลา “ฉันมีบ้านอยู่ จะไปอยู่ที่อื่นทำไม?”
กฤษ “ผมก็ต้องอยู่กับพี่ เพราะพี่เป็นเมียผม”
เมขลาเบ้ปากมองบน บทเขาจะหัวแข็งกับเธอมันก็มีสักวันสินะ เขาถึงเรียกว่าชีวิตคู่
เมขลา “ไม่เห็นจะต้องฝืนใจเรียกว่าเมียเลยนิ”
เธอโต้แย้งชายหนุ่มรุ่นน้องแต่ยามนี้สถานะเปลี่ยนเป็นสามีเธอแล้ว
กฤษ “พี่เป็นคนบอกผมเองนะ ให้ผมเรียนรู้การใช้ชีวิตอยู่กับพี่ เรียนรู้การเป็นสามีภรรยากัน พี่จะทำหน้าที่ของภรรยาของพี่ ให้ผมทำหน้าที่สามี เราก็ตกลงกันแบบนี้นิ พี่เป็นคนพูดเองทุกอย่าง อายุขนาดนี้แล้วจะมากลับคำพูดตัวเอง จะดีเหรอ”
ถ้อยคำเหมือนถากถางเธอด้วยหน้าหล่อๆ นิ่งๆ โดนสบประมาทจนเลือดขึ้นหน้า มีหรือคนอย่างเธอจะยอมความ
เมขลา “คนอย่างฉันไม่เคยกลับคำพูด ว่าแต่เธอ แน่ใจเหรอว่าที่ตัวเองพูดไว้จะทำได้”
กฤษ “ผมเป็นลูกผู้ชาย พูดคำไหนก็คำนั้น พี่เตรียมตัวเตรียมใจหรือยัง?”
เมขลาเบ้ปากมองบน
วันที่: 20 พฤษภาคม 2567 เวลา:17:43:48 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
