Group Blog
All Blog
|
Oh!! my sassy boss ตอนที่ 11 หน้า 3 เป็นเรื่องจริง 2 วันนี้ อากาศร้อน ทั้งสองเปิดคาเฟ่ ไอศกรีมที่บ้าน เมขลาทำกับข้าวกิน อย่างอิ่มหมี ทั้งสองเอาเบาะมานอนพื้น เปิดแอร์เย็นๆ ดูหนังฟังเพลง นอนเล่นคุยกัน เมขลาใส่กางเกงขาสั้น เสื้อยืนแขนสั้นสีขาว ดูเด็กลงไปหลายสิบปี ทั้งวันไม่สวมแมส ยิ่งทำให้กฤษ อิ่มเอิบใจที่ได้มองหน้าใสๆ ทั้งวัน เวลาเธอหลับเขานั่งมองอย่างเพลิดเพลินใจ เขาก็อดใจคิดไปไกลว่ากำลังเดทกันสองคน เมขลาอ่อยเขา ใส่กางเกงสั่นเสื้อตัวบาง นั่งนอนซบตักนัวเนียเขา และนอนแนบชิดข้างๆ หัวใจมันเต้นกระตุกไม่เป็นจังหวะเลยจริงๆ กำเดาแทบกำเริบ ความร้อนขึ้นเบื้องสูง ทั้งสายตา ท่าทางที่ยั่วยวนเขาให้หลงไหลเหล่านั้น จะไม่ให้ตกนรกได้อย่างไร ต่อให้ใจแข็งดุจหินผา โดนน้ำเซาะทุกวันก็ยังพังลงมาได้ นี่เขาเป็นแค่บุรุษที่อ่อนต่อชาวโลก 26 ปี ถ้าเกิดโดนสตรียั่วยุ แล้วเป็นคนที่เขามีใจแบบนี้ มีหรือที่จะไม่ตก นี่เขาแพ้ต่อสตรีตัวเล็กแบบนี้ไปได้อย่างไร เขาอยากซบอกอุ่นๆ ของเธอ นอนกอดเธอ แต่ถ้าเกิดเมขลาตื่นขึ้นมา คงตีเขาหัวแตกแน่ เมขลา “เธอไม่อยู่เป็นอาทิตย์ ฉันคงเหงาแน่เลย” นี่เป็นการพูดอ่อยกันเป็นแน่ เขาไม่เคยเห็นว่าเมขลาจะเหงาเวลาขาดใคร นี่เขามีความสำคัญกับเธอถึงขั้นเอ่ยปากแบบนี้ออกมา แสดงว่าเมขลาต้องมีใจกับเขาแน่นอน แค่คิดหัวใจก็พองยุบๆ กฤษ “ผมก็คงจะคิดถึงพี่” กฤษเอ่ยเบาๆ พยายามลอบมองสีหน้าว่าเมขลาจะมองเขาอย่างลึกซึ้งบ้างไหม แต่......ก็เปล่า...... แล้วช่างเป็นกรรมที่ผ่านไปอย่างรวดเร็ว 2 วันที่อยู่ชดใช้กรรมจนครบ เวลาแห่งความสุขมันผ่านไปไว คงจะเป็นเช่นนี้ หากคนเราได้แค่คิดไม่ลงมือทำ วันเวลาไม่เคยคอยใครจริงๆ กฤษ เก็บของขึ้นรถอย่างอ้อยอิ่ง เห็นเมขลาโบกมือลาเขา แล้วเธอก็ขึ้นรถไปทำงานฝากเขาปิดบ้านให้เรียบร้อยก่อนไป เขาตรงไปที่มหาวิทยาลัย วันนี้อาจารย์นัดนักศึกษาเอาไว้ 9 โมง เช้า เขามาถึงก่อนเวลาเริ่มงาน เห็นเพื่อนๆ ช่วยกันจัดเตรียมพื้นที่ ครูที่ปรึกษาจัดโต๊ะทดสอบ โปรเจคเตอร์ เขาเข้าไปช่วยอาจารย์ อาจารย์ “เป็นไงบ้าง ไปฝึกงาน” กฤษ “สนุกดีครับ มีอะไรให้ทำเยอะเลย” อาจารย์ “ดูหน้าตาสดใสมากเลยนะเรา” อาจารย์มองหน้าลูกศิษย์หนุ่มยิ้มๆ กฤษ “ครับ” กฤษ เอาแป้งร่ำฝากอาจารย์ที่ปรึกษา ทำเอาอาจารย์ยิ้มแก้มปริ ที่ได้เห็นผลงานของลูกศิษย์ อาจารย์ “นี่ได้ทำแป้งร่ำด้วยเหรอ ครูยังทำไม่เป็นเลย” กฤษ “ใช่ครับ พี่เขาสอนผมทำ” อาจารย์ “ดีๆ หอมชื่นใจ เย็นด้วย แบบนี้ดีเลย เหมาะกับหน้าร้อน” อาจารย์หยดใส่ฝ่ามือแล้วทา เมื่อทุกคนมาครบแล้ว และเริ่มรายงานผลการฝึกงาน แต่ก็มี นักศึกษา บางส่วนที่ยังไม่ได้ฝึกงานมาเข้าฟังด้วย ส่วนกฤษ รายงานเสร็จ อาจารย์ก็ชมว่าเก็บรายละเอียดได้มาดีมาก แต่กฤษ ก็เป็นคนเก่งที่เก็บรายละเอียดงานได้ดีอยู่แล้ว ไม่น่าเป็นห่วงสำหรับเหล่าคณาจารย์ เผลอๆ เขาเองก็อาจจะเป็นอาจารย์สอนที่ไหนสักแห่งด้วยซ้ำ แต่ที่น่าชื่นชมคงเป็นหมอที่เขาฝึกงานด้วย แสดงว่าที่ฝึกงานมีหมอที่มีฝีมืออยู่และคงสอนกฤษ มาทุกอย่าง ถือเป็นประสบการณ์ที่ดีมาก ที่เหล่าอาจารย์เองก็ยังไม่ได้มีประสบการณ์โดยตรงได้ขนาดนั้น กฤษ ได้แต่ยิ้มกับความสำเร็จของเขาเอง ที่มีเมขลาอยู่เบื้องหลัง เขาจะกลับไปบอกเธอว่า อาจารย์ชื่นชมผลงานเขามาก อาจารย์ “ฝึกงานเสร็จ เทอมหน้าทำโครงงานส่งนะ” กฤษ “ผมจะฝึกต่ออีก 3 เดือนครับ แค่ 3 เดือน ผมว่ายังไม่แน่น” อาจารย์ “จะให้เก่งทุกอย่างเลยเหรอ” กฤษ “ก็ไม่มีที่ไหน สอนผมอีกแล้วนะครับ” อาจารย์แม้จะสงสัยในเรื่องการฝึกงานครึ่งปีของเขา แต่ก็เป็นเรื่องดีที่จะส่งเสริมแพทย์แผนไทยให้มีความแข็งแกร่งขึ้น และผลักดันบุคคลการให้มีความชำนาญ จบไป เขาก็จะสามารถรักษาคนไข้ได้ อาจารย์ “งั้นก็ดี ดูแลตัวเองด้วยนะ” กฤษ “ครับ” หลังจากรายงานเสร็จ สาวๆ จะชวนเขาไปทานข้าว พยายามเข้ามาเพื่อตีซี้แล้วควงแขนเขาจะลากไปด้วยกันให้ได้ ระหว่างศึกแย่งผู้ชาย เขาก็ใช้วิชาล่องหนขอตัวจากไปเงียบๆ พอเอาตัวออกมาจากวงจราจลย่อมๆ ได้ เขาก็รีบขับรถกลับบ้านไปทันที แต่พอถึงบ้านเท่านั้นเอง เสียงสาวๆ ราวนกเสวนาแตกรังในห้องรับแขก ทำเอากฤษแปลกใจ ร้อยวันพันปี บ้านใหญ่โตแสนเงียบไม่ค่อยมีแขกมา หรืออาจจะมีมาในยามที่เขาไม่อยู่ เขาพาร่างสูงโปร่งเข้าไปในบ้าน พร้อมสะพานเป้ใส่โน๊ตบุ๊คกลับมาด้วย พบนายแม่กำลังคุยอย่างสนุกสนานออกรสกับบรรดา ท่านหญิงสูงศักดิ์ในสังคมทั้งหลาย และ 1 ในนั้น สายตาอันคมกริบได้พลันเห็นสาวน้อยแต่งตัวทันสมัยนั่งอย่างเรียบร้อย ข้างคุณนายฉวีวรรณที่คุณนายวรรณคดีหมายมั่นปั้นมือให้เขาได้รู้จัก นี่...ถึงขั้นทอดสะพานพาสาวเข้าบ้านมาเพื่อจับลูกชายเชียวหรือ ช่างเป็นแม่ที่ประเสริฐเลิศศรีที่สุดที่เขาเคยพบเจอมา นี่ถ้าหากเขามีสายสะพายประดับ คงได้คาดอวยตำแหน่งแม่ให้เป็นคุณแม่สื่อมือหนึ่งของประเทศ ที่มีฝีมือการหาคู่ครองให้กับบุตรธิดายิ่งนัก แม่วรรณ “อ้าว กลับมาแล้วเหรอลูก มาสิ มาไหว้ ป้าๆ” กฤษ เดินเข้าไปนั่งลงข้างๆแม่ แล้วยกมือสวัสดีทุกคน แม่วรรณยิ้มอย่างพึ่งใจ และนึกสะใจที่วันนี้ลูกชายหนีการนัดบอดวงใหญ่ไม่ได้ แม่วรรณ “นี่หนูฉัตร ลูกสาวคุณป้าฉวีวรรณ” หนูฉัตรของคุณแม่ฉวีวรรณ ยกมือไหว้ชายหนุ่ม กฤษรับไหว้หน้านิ่งๆ แม่วรรณ “แม่เตรียมข้าวไว้แล้วนะลูก เดี๋ยวทานข้าวด้วยกัน” แม่วรรณ “ตอนนี้ลูกชายกำลังต่อดอกเตอร์กับแพทย์แผนไทยค่ะ อิฉันส่งให้ไปดูแลโรงพยาบาลที่อยุธยา ที่นั่น มีหมอแพทย์แผนไทยที่เก่งมาก กระแสแพทย์แผนไทยมาแรง การรักษาแบบองค์รวมผสมผสานกับแผนปัจจุบัน เป็นทางเลือกเพื่อสุขภาพในอนาคต”
แหมเปิดตัวละครใหม่จนได้
 โดย: หอมกร
  วันที่: 6 พฤศจิกายน 2566 เวลา:7:23:58 น. |
unitan
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]  Link |
||||||||||||
