Group Blog
All Blog
|
Oh!! my sassy boss ตอนที่ 10 หน้า 4 เรื่องเล็กน้อยแบบนี้ เขาเองก็ไม่เคยรู้มาก่อน เมขลา นับว่าเป็นคนที่มีความละเอียดอ่อนกับงานที่ทำ จะให้แย้งมากไปกว่านี้คงไม่ได้ เมขลา “แล้วการเอาหม้ออบขึ้นรถไปที ก็ช่วยเขย่าหม้อด้วยนะ อนุภาคของความหอมก็จะค่อยๆ แทรกตัวออกมา” มันมีเรื่องแบบนี้ด้วยเหรอ อาจจะลึกลับเกินที่คนอย่างเขา ผู้ไร้ประสบการณ์ ไม่อาจจะล่วงรู้ได้ ก็เอาเถอะ ถ้าเธอพอใจกับงานแบบนี้เขาก็แค่ช่วยในสิ่งที่พอทำได้ก็พอ เมขลาก็จะไปเก็บดอกไม้มาร่ำน้ำอบเธอ ตอนเย็น แล้วกรองที่บ้านตอนตื่นนอน เช่นนี้ทุกวันโดยมีกฤษ ช่วยยกหม้อ ขึ้นรถให้ และช่วยหั่นมะกรูด ใบเตย ใบเนียม ส่วนดอกไม้แค่เด็ดดอกลงหม้อ ไม่อยากเชื่อเลย ลูกคุณหนูแบบเขา เรียนเก่ง หัวดี ชีวิตสุขสบาย มีแม่บ้านทำอะไรให้ เป็นคุณหมอผ่าสมอง ที่อายุยังน้อย แต่กลับได้มาทำอะไรหลายอย่างที่แตกต่างไม่เหมือนเดิม เมขลาเป็นแค่หมอแพทย์แผนไทยธรรมดา แม้จะมีความไม่เหมือนผู้หญิงทั่วไปที่เขานึกสงสัยว่าเธอน่าจะเป็นทอม แต่ก็มีความอ่อนหวานและแกร่งที่ผสมผสานกันอย่างลงตัว เขารู้สึกถูกชะตากับเมขลาตั้งแต่ยังไม่เคยเจอกัน แม้จะรู้สึกถึงความกวนของอีกฝ่าย แล้วค่อยๆ มากวนป่วนข้างในใจจนเขาไม่คิดว่าเธอจะมีอิทธิพลต่อความนึกคิดของเขามากมาย กฤษ ฝึกงานต่อจนครบ 3 เดือน แต่ละวันของเขาช่างผ่านไปอย่างแสนอยากเย็นเกินจะเอ่ย เขาคิดตลอดเมขลาอ่อยเขาอยู่ทุกวันเพื่อทดสอบความแข็งแกร่งของจิตใจของเขา ต้องการยั่วยุเข้าเข้าสู่แดนโลกียะ เป็นคนที่ร้ายกาจที่เขาแสนหวาดกลัว ทำไมเขาต้องมาพบเจอ มารตัวใหญ่ในชีวิตได้ขนาดนี้ ถึงพยายามหลอกว่าจะผลักออกทีไร ก็เหมือนดูดเข้าหาขั่วแม่เหล็กของมารตัวนี้ตลอดเวลา แม้จะพยายามคุยกับเธอให้น้อยลง อ่านหนังสือให้มากขึ้น พยายามไม่กินข้าวเที่ยงด้วย แต่เมขลาเธอก็มักมีสมาคมอาหารกลางวันและไม่กินที่โรงอาหาร ส่วนข้าวเย็น เธอกลับทีหลังเขาทุกวันอยู่แล้ว เลยหลีกเลี่ยงการพบกันได้ แต่พอถึงวันอาทิตย์ทีไร โธ่.....เขาอยากให้ฝนตกทุกวันอาทิตย์ ถึงมันจะเป็นฤดูร้อนก็เถอะ เขาอยากอยู่บ้านกับเมขลาทั้งวัน ทั้งที่โรงพยาบาลก็อยู่ด้วยกันตลอดแล้ว แต่ฟิวอยู่บ้าน นั่งนอน ดูทีวีด้วยกัน ทำกับข้าวกินด้วยกัน เขาช่างมีความสุขใจยิ่งนัก แต่พอครบ 3 เดือน เขาต้องกับไปนำเสนอผลการฝึกงานกับคณะ เขาแจ้งเรื่องนี้กับเมขลาก่อนไป 1 อาทิตย์ เมขลา “เธอจะเอาเรื่องอะไรไปนำเสนอล่ะ” เธอตั้งคำถามเขาราวกับเขาเป็นลูกศิษย์ตัวน้อยของเธอ กฤษ “เรื่องที่พี่สอนนวดผม และงานหัตถการหลังคลอดครับ” เมขลา “เออ ก็ดี ตั้งใจรายงานล่ะ อย่าทำให้ฉันขายหน้า” กฤษ “ครับ” เวลาใกล้จะเลิกงานแล้ว แขกที่ไม่ได้รับเชิญเปิดประตูเข้ามา แต่เดิมกฤษ ก็ไม่เคยรู้สึกอะไรกับลุงหน้าตี๋สวมแว่นหนาหรอก เขาก็แค่นิ่งๆ ไม่ค่อยคุยอะไรด้วยมาก อาจจะทักทายกันบ้าง เมขลา “มีอะไร? ฉันจะกลับบ้านแล้ว” เธอออกปากไล่แบบไม่สนใจ หมอเอก “ผมรู้น่า แต่ผมปวดหลัง” เขารีบบอกปัญหาที่มาก่อนที่จะไร้ความเมตตาไล่เขาออกจากเรือน บอกตามตรงเมื่อก่อนเจอหน้าหมอเอก กฤษก็แค่เฉยๆ แต่พอเจอบ่อยๆ กับการมาตอแยเมขลา ปากก็ทำเป็นกัดเป็นไม้เบื่อไม้เมา แต่สายตาและการกระทำหลายอย่างมันแย้งกับสิ่งที่ปากพูดเสมอ แม้จะรู้สึกขัดใจว่าทำไมหมอเอกชอบมาวุ่นวายกับเมขลา หาเรื่องต่อปากต่อคำไม่วายเว้น กฤษก็แค่ได้แต่มองเงียบๆ เอาไว้ เพราะเมขลาก็ปฎิบัติกับหมอเอกเช่นเพื่อนร่วมงานคนหนึ่ง และที่สำคัญเธอมองเห็นเงินมืดสำคัญกว่าเรื่องความสนใจชู้สาว ที่หมอเอกพยายามที่จะสื่อถึงเธอ แม้สายตาผู้หญิงชื่อๆ แบบเมขลามองไม่ออก สายตาผู้ชายด้วยกันมองออก หมอเอกถือได้ว่าหน้าตาดี ภูมิฐาน มีดีกรีหมอ และเป็นผู้ชายที่ดูถือตัว เขาไม่เคยพูดเล่นพูดหัวกับผู้หญิงคนไหน หรือแค่ชายตามองเขาก็ไม่เคย ยิ่งเวลาเข้าประชุม เขาเห็นหมอเอกมองเมขลาหลายครั้ง ยิ่งเวลาเมขลาถอดแมสออกเพื่อกินน้ำ เขามองแทบไม่วางตา สิ่งที่ชัดเจนคือ หมอเอกพยายามตามดื้อ ตามจีบเมขลา ทั้งที่สาวเจ้าไม่รู้เรื่องเลย หมอเอกปากร้าย การแสดงออกของเขาเลยทำได้เพียงคอยตอแยกัดเซาะเมขลาอย่างสนุก ไม่ใช่ความสนุก แต่หากความคือความสนใจที่เขามีต่อเธอ เพราะหมอเอกเองก็ไม่คุยกับหมอหรือพยาบาลสาวๆ คนอื่น เป็นเรื่องเป็นราว เมขลา “งั้นก็นอนลงสิ ไปทำอะไรมา?” จากที่เสียงดุ ก็พูดเบาลง หมอเอก “น่าจะยกกล่องหนัก” เมขลาเหมือนเป็นคนพูดดุบางครั้ง แต่จริงๆ เธอเป็นคนที่ขี้สงสารและใจอ่อน พอมีคนเป็นทุกข์มาเธอก็ยอมช่วยเหลือไม่ว่าคนนั้นจะไม่ชอบเธอขนาดไหน จะด้วยเหตุผลว่าเธอเห็นแก่เงินมืด หรือจะต้องการช่วยเพื่อนมนุษย์ด้วยกันก็สุดจะเดาได้ กฤษหันไปหาเธอเป็นเชิงถามว่าจะให้อยู่เป็นเพื่อนไหม เมขลา “กลับก่อนนะกฤษ” เธอกลับออกปากไล่เขากลับบ้าน แม้จะรู้สึก 2 จิต 2 ใจ จะไปหรือจะอยู่ดี ก็พอดีที่น้ำฝนเปิดประตูเข้ามาอีกคน ฝน “หนูอยากพอกหน้าค่ะหมอ” ปากพูดกับเมขลา แต่สายตากลับมองหน้ากฤษ เมขลาพอมองสายตาฝนออก เมขลา “ไม่ได้รีบกลับใช่ไหมกฤษ พอกหน้าให้ฝนก่อนก็ได้นะ” เธอยิ้มๆ บอกเขา แม้จะอยากอยู่เป็นเพื่อนเมขลา แต่การต้องมีบุคคลอื่นทำให้กฤษลังเล แต่ก็เอาเถอะอย่างน้อยจะปล่อยหมอเอกอยู่กันลำพังกับเมขลาไม่ได้ กฤษ “ก็ได้ครับ เดี๋ยวผมช่วยพอกหน้าให้” เขาบอกฝน สาวพยาบาลก็ดีใจรีบเข้ามาในเรือนลงนอนเตียงข้างๆ หมอเอก ซึ่งหมอเอกก็รู้สึกไม่พอใจที่มีคนมาขัดจังหวะได้อยู่กันสองคนกับเมขลา น้ำฝนไม่ได้สนใจนอนหลับตาพริ้มรอกฤษเตรียมของมาพอกหน้าให้เธอ โดยที่มีเมขลาบอกสูตรพอกหน้าให้ ซึ่งการพอกหน้าสูตรลดสิวหน้าใสของเมขลา ก็ใช้เวลาพอกอย่างน้อย 30 นาที แต่กฤษ จะแถมเวลาให้ อาจจะพอกไปนานๆ หน่อยรอเมขลานวดหมอเอกเสร็จ เมขลานวดหมอเอกประมาณ 1 ชั่วโมง แล้วลองให้เขาลองขยับตัวถามว่ายังเจ็บอยู่ไหม หมอเอก “ตอนนี้ก็ยังไม่รู้สึกปวด” เมขลา “ใช่ เพราะอาจจะระบมจากมือฉันอยู่ คืนนี้คุณก็กินยาแก้ปวดแก้อักเสบไปด้วยนะ” หมอเอกมองหน้าใสๆ ที่เก็บของอย่างไม่สนใจเขานัก เขาดึงเงินออกมาจากกระเป๋าวางลงให้เธอที่โต๊ะ หมอเอก “เกิดผมเป็นหนักกว่าเดิมคุณต้องรับผิดชอบผมด้วยนะ” เขาเอ่ยอย่างเอาแต่ใจ น้ำฝนที่พึ่งพอกหน้าเสร็จทำหน้าสดใสตอนตื่นก็หันมามองหมอเอก แม้จะนึกหมั่นไส้ เพราะคนทั้งโรงพยาบาลรู้ดีว่าหมอเอกชอบแขวะกัดหมอเมขลา ด้วยความเป็นคนปากร้าย นอกจากเมขลาแล้ว ถึงเขาจะไม่ค่อยคุยสุงสิงกับใครก็ยังกัดคนอื่นไม่เลือก อย่างน้ำฝนก็โดนบ่อยจนเบื่อไม่อยากขึ้นเวรเจอหมอเอก แต่ทุกคนไม่ได้รู้ใจหมอเอกทุกอย่าง เมขลา “คุณแก่แล้ว ก็ต้องระวังตัวเองด้วยสิ อย่าคิดว่าอายุยังน้อย ร่างกายจะฟื้นตัวเองได้เอง สังขารเป็นสิ่งไม่เที่ยง ยิ่งแก่ยิ่งเสื่อม” เมขลาอดต่อว่าเขาไม่ได้ แล้วยังตอกย้ำเรื่องแก่ ย้ำๆ ทำเอาน้ำฝนเกือบหลุดขำ แต่ต้องฟอร์มไว้ เดี๋ยวหมอเอกจะกินหัวเธอทีหลัง หันมองหากฤษที่เก็บของไปล้าง อยากชวนคุยมากกว่า หมอเอก “คุณก็ไม่ได้เด็กเหมือนกันกับผมล่ะ” เขาต้องหาทางเถียงข้างๆ คู่ๆ จะมาแพ้หมอเมขลาต่อหน้าเด็กพวกนี้เก็บไปนินทาแย่เลย เมขลา “จ๊ะ แต่ฉันก็ไม่ทำให้ใครเดือดร้อนนะ” เธอแย้งอย่างไม่ลดลา กฤษ กลับเข้ามาในห้อง กฤษ “เราจะกลับกันยังครับ” เขาเห็นว่าไม่ควรให้สองคนนี้อยู่สานสัมพันธ์กันนานนักรีบพาเมขลากลับบ้านจะดีกว่า เมขลา “เชิญแขกออกจากเรือนได้แล้วจ๊ะ วันนี้ปิดกิจการแล้ว” เมขลาเชิญแขกทั้งสองออกจากเรือน ฝนรีบหยอดเงินใส่กระป๋องแล้วตัวลีบหนีก่อนหมอเอก เมขลาหันมามองกฤษ เมขลา “ป่ะวันนี้เดี๋ยวจะทำกับข้าวให้กิน” นี่สิคือสวรรค์ของเขา
 โดย: หอมกร
  วันที่: 26 ตุลาคม 2566 เวลา:19:56:04 น. |
unitan
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]  Link |
||||||||||||||
