Oh!! my sassy boss ตอนที่ 30 หน้า 4
หมอนิ่มเหมือนไม่ค่อยอดทนกับอะไรไหว แม้อายุจะเลยเลข 4 ไปแล้ว หรือไม่อยากทนมองหน้าเมขลาก็สุดจะทนได้ แล้วเธอก็รู้สึกอายที่เมขลาถามเธอละเอียดจนเกินไป ทั้งที่เธอก็คือหมอแผนปัจจุบันที่เป็นหน้าเป็นตาของโรงพยาบาลมากกว่าเมขลา ที่หลบอยู่เรือนยาไทยหลังตึกใหญ่ แค่คิดเธอก็ไม่อยากจะย่างกรายมา แต่ความทรมานจากการคันที่มีจนแทบจะไม่ได้นอน และได้ยินหมอแอนคุยกับหมอมุขเรื่องมาอบตัวที่เรือนยาไทย ทำให้เธอสนใจขึ้นมา อาจจะเป็นหนทางที่รักษาเธอได้ ตอนนี้อะไรคว้าได้ก็คว้าไว้ก่อน เรื่องขุ่นเคืองใจก็เอาไว้ก่อน
หมอนิ่ม “บอกไว้ก่อนนะการที่เธอเที่ยวไปเดทกับเด็กฝึกงาน มันเรื่องที่ขายหน้า”
อยู่ๆ ก็เอาเรื่องนี้มาแซะเธอระหว่างรักษา ทำเอาเมขลามองหน้าเธอตาโตทำหน้ากวนๆ
เมขลา “อยากหายไหม?”
เธอสวนกลับ
หมอนิ่ม “ที่จริงก็ไม่คิดหรอกว่าเธอจะช่วยอะไรฉันได้ ถามไปเยอะแยะ ยังไม่รู้เลยจะทำอะไร?”
เมขลา “ถอดสิ”
เธอบอกหมอนิ่มแล้วลุกขึ้น
หมอนิ่ม “นี่เธอจะให้ฉันถอดเสื้อผ้าเหรอ?”
ทำหน้าตาตื่น
เมขลา “ถ้าไม่ถอดแล้วจะรักษายังไง?”
เมขลามองอย่าง งงๆ แต่อีกฝ่ายก็ งง ไม่ต่างจากเธอ
เมขลา “รีบสิ เดี๋ยวก็มีคนมาหรอก”
เธอเร่ง หมอนิ่มเลยต้องลุกตาม เมขลาหยิบผ้าถุงกระโปรงมาให้หมอนิ่ม แล้วบอกให้เปลี่ยนกางเกงในห้องน้ำด้านหลัง ส่วนเธอก็จุดโกฐจุฬาลัมภาในกระถางดินเผารอ จนหมอนิ่มออกมา
เมขลา “ถอดกางเกงในด้วยนะ”
เธอบอกหมอนิ่ม แล้วขำเบาๆ หมอนิ่มตกใจ ด้วยสถานการณ์พามาแบบนี้ ทำไมเธอต้องมาตกกระไดพลอยโจนโดนหมอเมขลาจับถอดเสื้อผ้า
หมอนิ่ม “นิ หมอเมขมันจะหายจริงไหม?”
หมอนิ่มอดสงสัยเดินอย่างหวาดระแวงออกมาจากห้องน้ำ
เมขลา “ไม่รู้สิ”
เธอตอบกวนๆ พอโกฐจุซาลัมภาติดไฟเรียบร้อยแล้ว เธอวางใต้เก้าอี้มีรู้เท่าตูดคนนั่งแล้วยื่นถ้วยเล็กๆ ที่มีผงยาบดให้หมอนิ่ม
เมขลา “นั่งลงไปเอาตูดลงตรงหลุมนะ ผ้าถุงก็ครอบเก้าอี้ไว้ แล้วก็ยานี้เอาช้อนตักโรยลงบนไฟแดงๆ”
เธอบอกวิธีรักษาตัวเองให้หมอนิ่ม
หมอนิ่ม “ทำแบบนี้จะรักษาหายจริงๆเหรอ”
เธอยังไม่อยากจะเชื่อ กรรมวิธีการรักษาที่ไม่เคยรู้จักมาก่อนเลยในชีวิต พลางนึกบ่นตัวเองที่เอาตัวเข้ามาเรือนหลังนี้ จนต้องตกเป็นเบี้ยล่างของเมขลา จะให้ทำอะไรพิลึกๆ ให้อับอาย
เมขลา “ไม่เชื่อก็ลองดูสิ”
เธอท้าหมอนิ่ม จึงจำใจทำตามอย่างเลี่ยงไม่ได้ กางเกงก็ถอดออกหมดแล้ว ไหนๆ มาก็ลองดูก่อนไม่เสียหาย ในเมื่อรักษามา 2 อาทิตย์ไม่เห็นผลแล้ว
เมขลา “มา.....เดี่ยวโรยให้ดูก่อน”
เมขลา ตักผงยาโรยลงโกฐจุฬารัมภาที่ตอนนี้แดงเหมือนก้อนถ่านที่ติดไฟ แล้วมีควันพวยพุ่งออกมาอย่างมาก กลิ่นยาตลบอบอวน
เมขลา “หมอนิ่มก็เอาหอย เอ้ย ตูดนั่งลงตรงนี้นะ รมควันยาไปเรื่อยๆ จะโรยหลายๆ รอบก็ได้”
หมอนิ่มไม่อยากเชื่อว่าตัวเองหมอระดับมาตรฐานเกียรตินิยมอันดับหนึ่ง จะต้องมารักษาอะไรแบบนี้ ทำหน้าลังเลอยู่ครู่
เมขลา “รีบนั่งสิ เดี๋ยวควันก็หมดก่อนหรอก”
เมขลาเร่ง หมอนิ่มเลยจำยอมนั่งลง มองหน้าเมขลาอย่างระวัง เมขลายืนดูครู่ใหญ่ หมอเมขก็เอาแต่เร่งๆ กลัวคนจะมา เลยต้องจำใจยอม
เมขลา “ถ้าควันหมดก็โรยยาไปเรื่อยๆ นะ นั่งจนพอใจก็ค่อยพอ”
หมอนิ่ม “แบบนี้เขาเรียกอะไร?”
เมขลา “เขาเรียกนั่งถ่าน เป็นการรักษาแม่หลังคลอดแบบโบราณ ที่คลอดตามธรรมชาติ ซึ่งอาจจะมีแผลฉีกขาดบริเวณช่องคลอดก็จะใช้ควันยารมสมานแผล เชื่อว่าก็ช่วยทำให้แผลแห้งไว ไม่ติดเชื้อ สมานแผลได้ดี อีกทั้งยังช่วยระงับการเกิดระดูขาว มุตกิตได้ รวมทั้งอาการติดเชื้อทางช่องคลอด อาการคัน แม้กระทั้งริดสีดวงทวารหนัก ก็สามารถรมยาได้เช่นกัน”
หมอนิ่มจากที่เหม็นขี้หน้าเมขลามาตลอด แม้จะไม่อยากทนฟัง วันนี้ยอมลดตัวลงมารักษา เพราะยาขนาดไหนก็เอาไม่อยู่ ก็นิ่งอึ้งไปครู่ใหญ่ กับการรักษาของเมขลา
เมขลา “นั่งชมนกชมไม้ไปนะ เดี๋ยวฉันไปเฝ้าหน้าบ้านฉันก่อน”
เธอทิ้งคนไข้ให้รักษาตัวเองต่อไป เพราะดูท่าหมอนิ่มก็คงไม่อยากจะเสวนากับเธอมากมายนัก อีกทั้งยังมีความขวยเขินจากแววตาที่สื่อมา บ่งบอกว่าแม้มีฑิฐิกับเธอมากมาย แต่ก็อับอายที่มาขอความช่วยเหลือ
นางย่อมระอายใจ เพราะดูถูกเมขลาสาระพัด แต่สุดท้ายโรคร้ายก็มาทำให้หมอมือหนึ่งหมดหนทางรักษา จำยอมลงมาที่เรือนยาไทย ขอให้บริการที่นี่
แม้จะรู้สึกผิดนิดๆ ที่เธอคิดร้ายกับเมขลามาตลอด มีแต่ความไร้มิตร ยามพูดจาก็แดกดันไม่ลดลา เมขลาก็ไม่เคยอ่อนข้อให้เธอ แต่เหนือความคาดหมายเธอยังรักษาให้โดยไม่ได้มีทีท่าว่าจะไล่ออกจากเรือนเลยสักนิด หมอนิ่มอาจจะเก้ๆกังๆ เพราะเขิน แต่เมขลาก็เตรียมของและรักษาอย่างมืออาชีพ
แต่ก็ช่างเถอะจะหายหรือเปล่าก็ยังไม่รู้เลย ถ้าไม่คันก็ไม่คิดจะมาหรอกเรือนยาไทย
วันที่: 21 สิงหาคม 2567 เวลา:7:07:28 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
