Group Blog
All Blog
|
Oh!! my sassy boss ตอนที่ 6 หน้า 2 เช้าวันต่อมาทั้งสองออกไปทำงานพร้อมกันแต่ไปรถคนละคัน กฤษขับรถไปเอง เพื่อที่เขาจะได้ศึกษาเส้นทาง ระยะทางจากบ้านไปโรงพยาบาลไม่ไกลมาก ใช้เวลาแค่ 15 นาทีก็ถึง จะว่าไปช่างเป็นเรื่องดี ชาวกรุงเทพไม่สามารถทำแบบนี้ได้ วันๆ ต้องติดอยู่บนท้องถนนนานกว่าบ้านเสียอีก ตอนเช้ามาถึงโรงพยาบาลเมขลา ก็เริ่มงานสอนเขา เมขลา “ตรงนี้มีเตียง 2 เตียงสำหรับคนไข้นะ ทุกเช้าจะมีป้าแม่บ้านมาทำความสะอาดเอาผ้าปูเตียงที่ใช้แล้วไปซัก เวลาที่มีคนไข้มา เราทำหัตถการเสร็จก็ต้องแปลี่ยนเอง เพราะเราไม่มีพยาบาลช่วย เราเขียนใบสั่งยาเราได้ให้คนไข้ไปรับที่แผนกจ่ายยา ส่วนมากยาที่ทำก็จะเป็นยาหม่อง น้ำมัน ส่วนพวกยาต้มก็มีแบบแห้งให้คนไข้ไปต้มเอง แต่คนไข้ก็มีขอให้เราต้มให้ ซึ่งเขาจะโทรมาแจ้งล่วงหน้า เราก็ต้มไว้ให้ และแจ้งแผนกจ่ายยาคิดเงินก่อนคนไข้มา” เธออธิบายงาน แต่เรื่องสำคัญแบบนี้เธอคงไม่ได้ปล่อยให้กฤษทำ แต่เธออาจจะพาเขาต้มยาบ้างเพื่อให้รู้ไว้บ้าง เพราะเป็นแพทย์แผนไทยแล้วต้มมาไม่ได้ก็เท่ากับไม่บรรลุหลักสูตรของการเรียนแพทย์อแผนไทย เมขลา “เธอเคยต้มยาไหม?” กฤษ “ยังเลยครับ” เมขลา “ถ้าวันไหนมีคนไข้เขาขอยาต้ม พี่จะพาต้มนะ มาดูด้านหลังบ้านเรา” เธอพากฤษเปิดประตูด้านหลังออกไป ตรงหน้าประตูเป็นเตาแก้ส ด้านหลังเรือนยาไทยเป็นติดกับคลอง บรรยากาศถือว่าดี มีเสาไม้ 2 อันวางคู่กับเก้าอี้หลุม มีห้องน้ำริมสุด และเตาถ่านทรงทันสมัยยกสูงมีถุงถ่านอยู่ข้างล่าง เมขลา “ตรงนี้ไว้อบกระโจมและนั่งถ่าน คนไข้จะชอบมาก นั่งดูนกดูบัวไป ลมเย็นดี ไม่น่าเบื่อตรงนี้” เมขลา “บางทีต้มยาพี่ก็จะใช้ทั้งเตาถ่าน เตาแกส หรือเตาไฟฟ้า แล้วแค่ความเร่งด่วน” เธออธิบาย ที่นี่ก็จัดสรรสิ่งที่เธอปรารถนาได้ครบทุกอย่าง เมขลา “วันนี้พี่อาจจะพาเราทำยาหม่อง เห็นทางคลังยาบอกว่ายาหม่องหมดแล้ว” เธอพาเข้ากลับเข้าห้องแต่ก็เปิดด้านหลังไว้ แล้วดึงประตูมุ้งลวดแบบม้วนได้ออกมาปิด เดินไปประตูหน้าห้องก็ทำเช่นกัน เมขลา ”ขอปิดแอร์หน่อยนะ เพราะว่าอาจจะมีกลิ่นนิดหน่อย เธอช่วยพัดลมมาเป่าที่ประตูหน้าหน่อยสิ” เธอวานกฤษช่วยเธอ กฤษเดินไปยกพัดลมจากหลังห้องมาเปิดที่ประตูหน้า เมขลา “เคยทำยาหม่องหรือยัง?” กฤษ “ยังครับ” เมขลามองหน้าเขาอย่างสงสัย เมขลา “เรียนปี 4 แล้ว ใช่ไหม?” กฤษ “ครับ” เขาตอบเธองงๆ อยู่ๆ ก็ถามเรื่องที่เรียน เมขลา “ฉันจะฟ้องสภา มหาลัยนี้ ฝึกงานก็เยอะ แถมไม่สอนอะไรที่สำคัญให้กับ นักศักษา” เธอต่อว่าสถาบันแบบไม่เกรงอกเกรงใจ จนกฤษรู้สึกผิด จะว่าไปเรื่องพวกนี้ อาจารย์สอนเขามาหมดแล้ว เพียงแต่เขาไม่ได้ทำเป็นประจำเท่านั้นเอง อาจจะไม่ค่อย หรือไม่ชำนาญพอ แล้วเขาเองก็คิดว่าโอกาสที่จะทำผลิตภัณฑ์เหล่านี้ช่างน้อยนักในชีวิตของเขา การตอบคำถามให้เธอเข้าใจผิดแบบนี้เป็นเรื่องเสียหาย กฤษ “ที่จริงอาจารย์สอนนะครับ แต่ผมไม่ได้ทำบ่อยๆ เลยอาจจะไม่เก่ง แล้วอีกอย่างแต่ละที่สูตรอาจจะไม่เหมือนกัน” เมขลา “การต้มยา ทำยาหม่อง ทำน้ำมันใช้เอง มันก็เป็นเรื่องดีและจุดเด่นของหมอแพทย์แผนไทย เราเป็นหมอที่ทำยาขายได้ แต่ยาที่เราทำให้คนไข้ ต้องมีที่มาที่ไป ตามประกาศตำรับยา” มันเป็นเรื่องจริงที่เขาแย้งไม่ได้ การรับยาเคมีที่ผลิตมาใช้เป็นเรื่องปกติธรรมดาของทุกโรงพยาบาล ยาที่ขึ้นทะเบียนแล้วและมีชื่อในบัญชีรายชื่อ แต่ละโรงพยาบาลต้องมีรายการชี้แจง เมขลา “ไม่เป็นไร พี่จะสอนเธอเอง” เมขลาพุดคุยกับเขาแบบกันเอง เรียกเขาเธอทุกครั้งราวคนรู้จักกันมานาน เวลาเธอคุยเหมือนเพื่อนรุ่นราวคราวเดียวกัน จนทำให้กฤษไม่คิดว่าเธอจะอายุมากกว่าเขาเป็นรอบ แล้วท่าทางที่ไม่ถือตัวของเมขลา ทำให้เขารู้สึกคุ้นเคยเหมือนคนรู้จักมานาน หรือกฤษจะคิดไปเองว่าเคยเจอเมขลามาก่อนหน้านี้ กฤษ “ขอบคุณครับ” เมขลา “กฤษ มาฝึกงานต่างจังหวัดแบบนี้คิดถึงบ้านไหม?” อยู่ๆ เธอก็ถามเขา ขณะที่เธอเปิดตู้เตรียมอุปกรณ์สำหรับทำยาหม่อง กฤษ “ไม่ครับ” เมขลา “พ่อกับเม่เราไม่คิดถึงเหรอ” กฤษ “ก็คงคิดถึงครับ” เมขลา “มีพี่น้องไหม?” กฤษ “มีคนเดียวครับ พี่ชาย อายุ 34 ปี” เขาตอบเธอ เมขลาพยักหน้ารับทราบ เมขลา “ยังดีที่มีพี่น้อง” กฤษ “แล้วพี่ไม่มีเพี่น้องเหรอครับ” เมขลา “ไม่มี ฉันอยู่ตัวคนเดียวมานานแล้ว”
นางเอกของเราเหงาแล้วค่ะ
 โดย: หอมกร
  วันที่: 4 กรกฎาคม 2566 เวลา:7:07:36 น. |
unitan
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]  Link |
||||||||||||||
