Oh!! my sassy boss ตอนที่ 32 หน้า 4
แม่ตอบ คิดถึงเมื่อตอนกลางวันที่เมขลาต่อรองกับนางเรื่องปั้นหัวลูกชายตัวดี นับเป็นเรื่องที่แสนสนุกที่นางไม่เคยทำมาก่อน วันๆ เอาแต่ด่าดุลูก จนเส้นเลือดในสมองจะแตกตายอยู่แล้ว ยังมาเจอลูกที่ไม่สะทกสะท้านคำด่าทอแล้วมันโมโหนัก แต่วันนี้ เห็นมันหน้าซีดยังกะไก่ต้ม สาแก่ใจนางนัก
เรื่องดีๆ แบบนี้ทำคนเดียวก็ไม่เคยสำเร็จสักที เมขลานี่สิ ช่างฉลาดถูกใจนางนัก เหมาะแล้วที่จะมาต่อกรกับลูกชายที่แสนเย็นชาแต่หัวหดกับนางเสียจริง
เมขลา “คุณแม่คะ หนูไม่มั่นใจว่าเขาจะสนใจหนูบ้างไหม อยากจะขอความร่วมมือคุณแม่ค่ะ คุณแม่หาเรื่องให้เขาหย่ากับหนูได้ไหมคะ?”
แม่วรรณ “ห๊ะ...มันจะดีเหรอลูก พึ่งจะแต่งงานกันเองนะ แบบนี้ คนเขาก็เอาไปนินทากันใหญ่สิ”
แม่วรรณผู้หน้าบางบอกลูกสะไภ้ มีเรื่องแบบนี้ขึ้นชื่อเสียงนางป่นปี้ในสังคมพอดี คนที่คอยประจบประแจงนางยามนี้คงเอาไปพูดสนุกปากไปหลายวัน
เมขลา “ไม่ต้องห่วงค่ะ ถ้าเขาไม่รักหนูจริงๆ พร้อมที่จะหย่าให้คุณแม่ หนูก็จะเริ่มแผน 2 ของหนูต่อ”
แม่วรรณ “หนูจะทำอะไร?”
แม่วรรณยิ่งอยากรู้เข้าไปอีก ทำไมลูกสะไภ้ช่างมีเรื่องตื่นเต้นให้นางทำแบบนี้นัก
เมขลา “หนูก็จะปล้ำเขาเองน่ะสิคะ”
โห...เรื่องโลดโผนแบบนี้ใครจะไปคิดออก เมขลาแม้จะกัดฟันพูด แต่เอาจริงๆ เธอจะกล้าทำจริงๆ ไหม? ถามตัวเองก่อน
แม่วรรณ นึกขันกับความแก่นแก้วของลูกสะไภ้ แต่มันก็ช่างถูกใจนางนัก
........................
ตาอินทร์ “แต่ฉันก็ยังไม่เข้าใจแม่อยู่ดี”
แม่วรรณ “พ่อก็รอดูหลังจากนี้อีก 2 เดือน”
แม่วรรณมองหน้าพ่อที่ยังตามเรื่องนี้ไม่ทัน
แม่วรรณ “ที่แล้วมามันไม่เถียงฉัน แต่ไม่ทำตามที่ฉันบอกสักอย่าง รอดูรอบนี้สิ ฉันบอกให้หย่า ฮิๆๆๆๆ”
แม่หัวเราะออกมาอย่างชอบอกชอบใจ
ตาอินทร์ “แม่คิดว่ามันจะขัดใจแม่อีกเหรอ?”
แม่วรรณ “พ่อไม่เห็นเหรอ เวลาที่ลูกเราอยู่กับหมอเมข หน้ามันมีความสุขนะ”
ตาอินทร์ “แม่รู้ได้ไง วันแต่งงานหน้ามันอมทุกข์จะตาย”
พ่อเถียง
ตาอินทร์ “นี่ฉันยังคิดว่า เราบังคับลูกมากเกินไปหรือเปล่า?”
แม่วรรณ “พ่อไม่ได้ยินมันตอบเหรอ ว่าฝึกงานเสร็จมันก็จะไปอยู่อยุธยา”
แม่วรรณ “แล้วตอนที่ฉันพาหนูฉัตรมาบ้าน มันก็รีบแจ้นกลับอยุธยา”
ตาอินทร์มองหน้าเมียรัก มันก็จริง แม่วรรณ ไม่ใช่วันๆ เอาแต่ด่าลูก อันที่จริงแม่เก็บรายละเอียดของลูกได้ดีกว่าพ่อ ทำเอาตาอินทร์ถึงบางอ้อ
แม่วรรณ “หนูฉัตรออกจะสวย น่ารัก จบ โท จาก อังกฤษ เชียวนะ ทำไม มันไม่สนใจ?”
แม่วรรณ “แล้วปกติ ลูกเรา มันเข้าใกล้ผู้หญิงซะที่ไหนกัน แล้วนี่ ไปอยู่บ้านเดียวกันกับเขาตั้งแต่ปีใหม่แล้ว"
ตาอินทร์มองตาปริบๆ
แม่วรรณ “ที่จริงฉันให้คนไปแอบสืบดูตั้งแต่มันไปอยู่อยุธยาแล้วว่ามันอยู่ยังไง?”
ความเป็นแม่ของนางก็เต็มเปี่ยม ลูกคนเล็กนับว่าเป็นลูกที่นางรักและห่วงไม่เคยปล่อยไปไกลหูไกลตา แม้อยู่ด้วยกันจะชอบกัดจิกกันไม่วายเว้นก็ตาม แต่เวลาห่างสายสัมพันธ์แม่ลูกย่อมผูกพัน ตาอินทร์รู้ดี แม่วรรณ แข็งนอกแต่อ่อนในยิ่งนัก
แม่วรรณ “เขากลับมารายงานว่ามันไปอยู่กับหมอที่ทำงานที่โรงพยาบาล ทีแรกฉันก็แปลกใจนะ แต่ก็ดีใจที่อย่างน้อยมันมีเพื่อน ฉันก็คิดว่าคนนั้นคงจะเป็นผู้ชาย แต่พอฉันมารู้ทีหลังว่าหมอคนนั้นคือหมอเมข ตอนที่ฉันได้เจอกับหมอเมขที่โรงพยาบาล ฉันยิ่งแปลกใจ ที่ไอ้หมา อยู่กับผู้หญิงจริงๆ ฉันเลย จับเขาแต่งงานกัน”
เป็นเรื่องที่ตาอินทร์ไม่เคยรู้มาก่อนจริงๆ
ตาอินทร์ “มันหนีตามผู้หญิงไปจริงๆ เหรอนี่”
พ่อเอ่ยอย่างไม่อยากเชื่อ
ตาอินทร์ “เชื้อพ่อมันแรงจริง ฮ้าๆๆๆ”
ตาอินทร์หัวเราะชอบใจแทน
แม่ผู้อยากมีหลาน
ลูกสะไภ้ที่อยากจะเลิก
ลูกชายที่ไม่อยากเลิก
แล้วเรื่องนี้จะจบลงเช่นไร
วันที่: 17 กันยายน 2567 เวลา:11:20:20 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
