Group Blog
All Blog
|
Oh!! my sassy boss ตอนที่ 16 หน้า 1 เย็นนั้นเมขลาทำกุ้งอบวุ้นเส้นให้เขากิน เป็นมื้อเย็นแบบง่ายๆ แต่ก็อร่อยสำหรับเขา เมขลา “อร่อยไหมเธอ?” กฤษพยักหน้า ถ้าเวลาหยุดหมุนได้คงจะดีไม่น้อย เขาใช้เวลามาตลอดอาทิตย์เพื่อทำใจเรื่องนี้ อีก 2 วันก็หยุดสงกรานต์แล้ว เรื่องอื่นก็ช่างมันเถอะไปเที่ยวกับเมขลาก่อนจะดีกว่า กฤษ “พี่เตรียมกระเป๋ายัง?” เมขลา “ของฉันไม่เยอะหรอก จัดแป๊ปเดียวเอง” กฤษ “แล้วจะไปเที่ยวไหนบ้างครับ” เมขลา “ค่อยเสริซในเน็ตก็แล้วกัน” นี่ไม่ได้วางแผนล่วงหน้าเอาไว้เหรอ เมขลา “อยากไปล่องแพ หรือน้ำตกล่ะ” กฤษ “ที่ไหนก็ได้ครับ” ขอแค่มีพี่อยู่ก็พอ มันเป็นแค่ความคิดที่ไร้เสียง ได้ยินแค่เพียงกฤษคนเดียว เมขลา “แต่ฉันอยากไปแช่น้ำพุร้อน แล้วเราก็ไปเที่ยวน้ำตก ไปสะพานข้ามแม่น้ำแคว ดีไหม” กฤษ “ดีครับ แต่ร้อนแบบนี้ ยังจะแช่น้ำพุร้อนอีกเหรอครับ” เมขลา “น้ำพุร้อนมีแร่ธาตุ บำบัดเลยนะเธอ ถ้าไปออนเซน ค่าเดินทางแสนแพง แต่ฉันรู้ว่าที่กาญ มีที่ถูกๆ ที่เราไปได้” เธอบอกเขา ที่ไหนก็น่าไปทั้งนั้น แค่มีเมขลาไปด้วยก็พอ แม่วรรณคดีกลับไปบ้านเย็นนั้น ดูนางอารมณ์ดีจนสามีก็แอบสงสัยที่ศรีภรรยา ไม่บ่นเช้าบ่นเย็นให้เขาฟัง แม่วรรณ “ตาอินทร์ ฉันหาลูกสะไภ้ให้แกได้แล้ว” ตาอินทร์ที่กำลังตักข้าวเข้าปากถึงกับชะงัก ที่เห็นเงียบไป 2 อาทิตย์ ไม่บ่นให้ลูกชายคนเล็ก เพราะแอบซุ่มหาสะไภ้ให้ตัวเองได้แล้วนี่เอง ตาอินทร์ “เอาอีกแล้วเหรอแม่” แม่วรรณ “ทำไมล่ะ ถ้าฉันจะรอให้แกเป็นคนหาลูกสะไภ้ ลูกชายคงหนีไปบวชเสียก่อน” ตาอินทร์ “เรื่องแต่งงาน ให้ลูกเขาเลือกเองก็จะเป็นการดี ปลูกเรือนตามใจผู้อยู่” ตาอินทร์พูดแล้วตักข้าวเข้าปาก แม่วรรณ “คนนี้ฉันชอบ” ตาอินทร์ “ฉันเห็นแม่ชอบทุกคน” แม่วรรณ “คนนี้ถูกใจฉัน” ตาอินทร์ “ถูกใจแม่ แล้วไอ้หมามันล่ะ” แม่วรรณ “ฉันไปหาฤกษ์มาแล้ว” นี่ถึงขั้นไปหากฤษ์ไว้เลยเชียว โธ่.... หนีไม่ทันแน่มึ....ง นางไม่เคยยอมและไม่ลดลาวาศอก เกิดเป็นลูกเป็นผัว ชอบไม่ชอบก็ต้องยอมทน ตาอินทร์ “แล้วลูกว่าไง?” แม่วรรณ “จะว่าไง ถ้าฉันต้องการแล้ว คิดจะแย้งฉัน ก็ต้องข้ามศพฉันไปก่อน” หน้าตาแบบนี้รบไปก็แพ้ ตาอินทร์เลยตั้งใจกินข้าวสงบปากสงบคำเป็นการดีกว่า วันหยุดที่กฤษรอคอยก็มาถึง เขาอาสาเป็นคนขับรถ แล้วเอารถของเขาเองไป โดยเมขลาเป็นคนดูทาง ทั้งสองออกจากบ้านแต่เช้ามืด ขับรถเล่นไปเรื่อยๆจอดพักข้างทางบ้าง แวะหาอะไรกินบ้าง เมขลาแต่งตัวสบายๆ ผิวขาว หน้าผ่องใส เวลามองหน้ากินอิ่มยิ้มน้อยๆ มันทำให้หัวใจเขาเบ่งบาน เมขลาแอบหลับบ้าง แต่ก็พยายามตื่นมาทำตาใสคุยกับกฤษ บอกทางให้เขาจนมาถึงจุดหมายอย่างปลอดภัยทั้งคู่ วัดวังขนายทายิการามคือจุดหมายแรกที่เธอตั้งใจมาเพื่อแช่น้ำแร่ เธอพาเขาไปที่อ่างน้ำแร่ที่ทางวัดทำเป็นทั้งแบบอ่างน้ำแยกชายหญิง และแบบท่อกลมให้เลือกใช้บริการ รวมทั้งแบบบ่อแช่เท้า สำหรับนั่งบำบัดชิวๆ แบบไม่อยากเปียกทั้งตัว มีเจ้าหน้าที่สูงอายุคอยมาให้คำแนะนำวิธีลงบ่อ กฤษ มองดูท่อกลมเหมือนหม้อก๋วยเตี๋ยว เมขลาเดินไปทำบุญแล้วเอาถุงยางมาด้วย 2 ถุง เมขลา “เอาไว้ใส่ชุดเปียก” ทางวัดได้เปิดเทปบันทึกเสียงเป็นเรื่องประวัติความเป็นมาของบ่อน้ำแร่ และการมาใช้บริการของประชาชน เมขลา “เธอสนใจจะแช่น้ำแร่ไหม” กฤษ “ก็เอาสิครับ เรามาถึงแล้วนิ” เขาบอกแม้จะไม่เคยมาที่แบบนี้ ถ้าอยากแช่น้ำพุร้อนเขาก็แค่ไปโรงแรมหรูๆ สักแห่งในกรุงเทพที่มีน้ำพุร้อนบริการให้แช่อย่างสบายใจ หรือให้ไกลหน่อยก็ไปญี่ปุ่น แต่เปลี่ยนบรรยากาศมาแบบโลคอลไทยๆ ในวัดที่เขาไม่เคยรู้มาก่อนก็น่าสนใจไม่น้อย เมื่อทั้งสองเปลี่ยนชุดแล้ว ก็เลือกเอาบ่อกลมด้านนอก แช่ไปนั่งคุยกันไป แบบนี้ก็น่าจะดีกว่าไปนอนแช่น้ำพุร้อนคนเดียว หรือเข้าบ่อร่วมกับผู้ชายเป็นไหนๆ กฤษ “พี่เคยมาที่นี่เหรอครับ” เมขลา “ใช่ มาที่นี่อย่างน้อยปีละครั้ง มาแช่น้ำแร่บำบัดโรคสักหน่อย บางทีโรคที่อยู่ข้างในเราไม่รู้ได้ หรือพวกโรคผิวหนัง สิว ฝ้า กะ ก็ช่วยได้นะ คนแถวนี้จะชอบมาเป็นประจำ” เธอบรรยายให้เขาฟัง แสดงว่าเธอน่าจะมาที่นี่บ่อย กฤษ มองไปรอบๆ บรรยากาศก็ไม่เลวเลย มีคนมาทำบุญประปราย และมีรถบัสนักท่องเที่ยวมาลง เพื่ออาบน้ำแร่ เมขลาหันมายิ้มให้เขา เมขลา “มีนักท่องเที่ยวมากันเยอะเลยนะ ที่นี่บ่อน้ำแร่ออกตลอดทั้งปี เราได้แช่อย่างสบายใจได้ทั้งปีเลย” กฤษ อาจจะยังไม่เคยมาสถานที่แบบนี้ อากาศถึงจะร้อน ยังมาแช่น้ำแร่ร้อนให้ตับแลบออกมาอีก สำหรับเขาคนธาตุดิน แม้จะทนร้อนทนหนาวได้ดี ด้วยไม่ถูกเลี้ยงมาแบบลำบาก ความสะดวกสบายที่เคยถูกประเคนมาตั้งแต่เด็ก ก็ไม่รู้ว่าเหตุใด วันนี้ถึงยอมมาตกระกำลำบาก เพียงเพราะอยากอยู่กับเมขลา แต่การมาแช่น้ำแร่แบบโลคอล มันเป็นการลำบากตรงไหน คนครึ่งประเทศเขาก็ทำกัน
วังขนายนี่เคยแวะไปเหมือนกันค่ะ
 โดย: หอมกร
  วันที่: 17 มกราคม 2567 เวลา:19:58:37 น. |
unitan
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]  Link |
||||||||||||||
