Group Blog
All Blog
|
Oh!! my sassy boss : ตอนที่ 8 หน้า 1 เขากลับมาที่เรือนยาไทย ส่วนเมขลากลับมาตอนบ่าย เธอมานั่งนับเงินในกระป๋องอย่างสบายใจ ฮัมเพลงเบาๆ อย่างอารมณ์ดี กฤษนั่งอ่านสมุดจดยาของเธอเล่น กฤษ “ทำไมเกลือถึงได้แตกเสียงดังครับ” เขาเอ่ยถามอย่างอยากรู้ เพราะตอนที่ทำในห้องเรียน อาจารย์แทบจะสอนแลบแห้ง แลบแห้งหมายถึงมีแค่สไลด์ให้ดูไม่ได้ปฎิบัติจริง เมขลา “ก็เกลือมีความชื้น เวลาเขาโดนความร้อนมันก็แตกดังเปรี้ยะๆ แสดงว่าใช้ได้แล้วจ๊ะ” เมขลา “นี่ฉันเก็บตังค์รอบนี้ได้เกือบ 2 หมื่นแน่ะ แค่ 2 อาทิตย์เอง ขนาดหยุดปีใหม่ไปตั้งหลายวัน” เธอบอกกฤษอย่างอารมณ์ดี กฤษ “เป็นเงินที่พี่ได้จากการนวดคนในโรงพยาบาลเหรอครับ” ถือว่าได้มากไม่ใช่น้อย เมขลา “ใช่ นี่เงินมืด ที่ได้จากคนนั้นคนนี้มาไว้วานให้นวดให้ พอกหน้าให้บ้าง แต่ก่อนก็ไม่คิดเงินหรอก พอหลังๆมาทุกวัน เลยเริ่มเก็บตังค์บ้าง จะได้ไม่เคยตัว” เงินมืดของเธอคงหมายถึงเงินที่ได้จากการรับนอกบัญชีรายได้ กฤษ “ส่วนมากเขามาทำตอนไหน?” กฤษยังไม่รู้ว่างานที่เธอได้เงินมืดมา เธอเอาเวลาไหนไปทำ ยกเว้น ผอ เดช ที่อยู่ๆ ก็มา เมขลา “ส่วนมากเขามาหลังเลิกงานน่ะสิ ฉันก็ต้องอยู่ทำให้ วันละคนบ้าง 2 คนบ้าง ยกเว้นงานเขี่ยตา” งานเขี่ยตาคืออะไร? กฤษอาจจะไม่เข้าใจมันเป็นหัตถการอย่างหนึ่งของแพทย์แผนไทยอย่างนั้นหรือทำไมเขาไม่ได้เรียนในหลักสูตร กฤษ “แบบนี้พี่ก็ไม่ได้พักสิครับ” เมขลา “ก็ไม่เป็นไรหรอก กลับบ้านฉันก็อยู่คนเดียว ไม่มีอะไรทำอยู่แล้ว แค่กลับเลต ชั่วโมง 2 ชั่วโมงก็ไม่เป็นไร วันนี้เธอก็กลับก่อนนะ ทำอะไรกินเองล่ะ” เธอบอกกฤษพลางมัดเงินอย่างอารมณ์ดี สาวน้อยพยาบาลนางหนึ่งเปิดประตูเข้ามา ถือแฟ้มมาวางที่โต๊ะเมขลา แต่ตามองจ้างกฤษอย่างสนใจ มด “พรุ่งนี้มีประชุมประจำเดือนค่ะ หมอเมข” เธอบอกการมาของเธอ เอาเอกสารมาให้เมขลาเซนส์รับทราบ เมขลา “จ๊ะ” เธอเซนส์แล้วส่งแฟ้มคืนให้ มองร่างน้อยเดินบิดออกไปคอยชำเรืองมองกฤษที่ก้มหน้าอ่านหนังสือ เมขลา “สาวๆ คงอยากมาห้องนี้ทุกวัน” เธอเอ่ยบอกเขา กฤษพอจะรู้ว่าเธอคงจะหมายถึง ที่สาวๆมา ก็เพื่อที่จะมาหาเขาเป็นแน่ มันเป็นเรื่องที่เขาไม่ได้สนใจ เก็บมาใส่สมอง กฤษ “แล้วไม่มีหนุ่มๆ มาห้องนี้บ้างเหรอครับ” เขาถามกลับอย่างสงสัย เมขลา “มีสิ ฉันก็เสน่ห์แรงนะ มากันทุกวัน ถึงไม่อยากเชิญก็มา โดยเฉพาะคนพิการน่ะ ฮ้าๆๆๆ” เธอตอบกวนๆ ตามเคย เวลาตอบทำหน้าซื่อๆ ตาใสๆ ยังนึกในใจ บางทีก็มุขแลกแตกกระจาย เธอเคยโดนบาทาใครหรือยัง แต่จะว่าไป เมขลามีความสามารถเยอะ ไม่ว่าจะด้วยวาจาต่อล้อต่อเถียง การพูดจาดุจใบมีดอาบยาพิษ รวมทั้งพวกกวนอวัยวะเบื้องล่าง นับว่าสร้างแรงกระตุ้นทางอารมณ์คู่สนทนาได้ดีทีเดียว แต่ก็แปลกเท่าที่เขาดู ปริมาณคนรักและเกลียด เธอจะมีคนรักมากกว่า เขาเองจะสามารถทำให้คนรักมากขนาดได้แบบเธอได้ไหม แต่นั่นเป็นนิสัยส่วนตัวมันเป็นเรื่องที่กฤษคงแก้ไขไม่ได้ ถ้านับอายุของ เมขลาแล้ว แก่กว่าเขา 12 ปี แล้วกว่าเธอจะเติบโต และอายุขนาดนี้ ต้องสะสมความดื้อรัน และทะโมนมาไม่น้อย เขายังอายุน้อยด้อยกว่า ประสบการณ์ทางโลกอันน้อยนิด หรือจะไปทันมุขและความทะโมนของเธอ แต่ฝีมือการทำงานของเมขลา เท่าที่เขาดูมา 2-3 วัน เธอจัดการได้ทุกเคสอยู่หมัด สมกับประสบการณ์งาน 15 ปี แบบไม่ต้องโม้เล่นๆ แค่เอาหน้า นอกจากนิสัยเหล่านี้ ยังมีความใจดีและมีน้ำใจของเธอมันดูอบอุ่นลึกๆ แบบที่เขาเคยสัมผัสมาก่อน คงเป็นแบบนี้เลยมีคนรักมากกว่าคนเกลียดก็เป็นได้ ช่วงบ่ายมีคนไข้เป็นงูสวัดมา กฤษเคยเห็นคนป่วยที่มารักษาทางแผนปัจจุบันบ้าง ที่โรงพยาบาลที่เขาทำงานอยู่ อาการแบบนี้ต้องใช้เวลาร่วมเดือนในการรักษา ซึ่งผู้ป่วยเองก็บอกว่าเอายาแผนปัจจุบันไปทานร่วมอาทิตย์แล้วยังไม่ยุบเลย ยิ่งลามมากกว่าเก่าสร้างความกังวลให้ผู้ป่วยอย่างมาก มาคราวนี้ผู้ป่วยขอมารักษาแบบแผนไทย เมขลาตรวจดูอาการ พบการลามตามแขนมาจากไขสันหลัง เธอซักประวัติคนไช้ ถามประวัติการเจ็บป่วยย้อนหลัง และระยะการปรากฎของโรค ลุง “เป็นมา อาทิตย์กว่า เอายาไปกินแล้ว แต่ไม่ไหวจริงๆ หมอ มันแสบมันร้อน ไม่ได้นอน” เมขลา “ลุงงดกินอาหารแสลงนะคะ ลดอาหารที่ฤทธิ์ร้อน พวก เผ็ด เค็ม เปรี้ยว ของหมักดอง กาแฟ แล้วก็ระวังช็อก เวลาร้อนจัด ให้เอาถุงใส่น้ำเย็นประคบได้” เมขลาทำยาพอกและทำยาแบบสเปรย์น้ำไว้ฉีดให้คนไข้ไปใช้ เมขลา “อันนี้ยาพอกผิวนะ ตรงไหนถ้าเริ่มแตกก็ไม่ต้องพอก ส่วนสเปรย์ ลุงพ่นได้ตลอดเวลาเลยถ้าปวดแสบปวดร้อน วันนี้จะพอกให้ ส่วนยาที่เหลือกลับไปใช้ต่อที่บ้านนะคะแล้วไปยื่นใบสั่งยาที่ช่องบัญชีก่อน รับอีกตัวไปกินกระทุ้งไข้ออก” เธอเตรียมยาให้ลุงเรียบร้อย ลุง “พอกตอนไหนได้ล่ะหมอ” เมขลา “พอกตอนอยู่บ้านค่ะลุง หรือตอนลุงปวดแสบร้อนมากก็พอกได้เลย” ลุง “ขอบคุณมากหมอ” ลุงรับใบสั่งยากับถุงยาไป กลับไปที่ตักใหญ่เพื่อยื่นรับยาอีกชนิด กฤษ “ลุงแกจะหายไหม?” เขาถามอย่างสนใจ ในเมื่อยาแผนปัจจุบันเอาไม่อยู่ แล้วยาสมุนไพรที่เธอทำให้ จะเอาอยู่ได้อย่างไร เมขลา “เดี๋ยวมารอบหน้าก็รู้ แต่ถ้าลุงแกอาจจะไม่มา คนแก่ ถ้าไม่หนักหนาจะไม่มาหาหมอ” เธอตอบ ซึ่งเป็นเรื่องที่กฤษ ไม่เคยรู้มาก่อน ประสบการณ์ของเขากับการได้สัมผัสคนไข้ที่หลากหลายยังน้อย เคสของเขาคือเคสที่มีความจำเป็นต้องรักษา ต้องนัดกันล่วงหน้า ความเป็นความตายอยู่ที่ปลายมีด ช่วงบ่ายคนไข้มาอีก 2-3 คน มาเพื่อนวดซึ่งก็เป็นหนักมากแล้ว ไปร้านนวดเล็กๆ ไม่สามารถจัดการได้ เพราะร้านนวดผ่อนคลายก็คือนวดผ่อนคลายตามสรรพคุณของร้าน จะถึงขั้นแก้อาการมันยังไม่พอ ได้เวลา 5 โมงเย็น เธอก็บอกให้กฤษกลับบ้านก่อน เมขลา “เธอทำกับข้าวเป็นไหม?” เธอถามอย่างเป็นห่วง กฤษยืดอกขึ้น “ก็พอทำเป็นครับ” เมขลา “ก็ดี หาอะไรกินเองนะ หรือไม่ก็แวะซื้อ หรือจะซื้อที่โรงอาหารไปกินก็ได้” เธอสั่งเขาราวกับเป็นลูก กฤษ “ให้ผมทำเผื่อพี่ไหมครับ” เมขลา “ไม่ต้องหรอก กลับบ้านดีๆ นะ” แม้จะรู้สึกแปลกๆ ที่มีคนเอาใจใส่มากขนาดนี้ เอาใจใส่กว่าคนเป็นแม่เสียอีก วันๆ มีแต่จะหาเมียให้ลูก กฤษรู้สึกว่าไม่ได้โดดเดี่ยวเปลี่ยวเหงาเหมือนเมื่อก่อนซะทีเดียว กฤษ “ครับ”
พรุ่งนี้มาโหวตจ้า
 โดย: หอมกร
  วันที่: 18 สิงหาคม 2566 เวลา:10:24:07 น. |
unitan
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]  Link |
||||||||||||||
