มกราคม 2567

 
1
2
3
5
6
7
9
10
11
13
14
16
18
19
20
21
22
23
25
26
27
28
30
31
 
 
All Blog
Oh!! my sassy boss ตอนที 15 หน้า 2
กฤษ มองหน้าน้อยๆ ยิ้มสดใส ช่วงนี้มันเป็นช่วงที่หัวใจเขาห่อเหี่ยวเป็นที่สุดแล้วนินา การได้ไปพักผ่อนท่องเที่ยวบ้างมันก็คงจะดีอยู่ไม่น้อย อย่างน้อยได้ไปกับเมขลา ถึงหลังจากนั้นจะต้องอยู่อย่างช้ำๆ ต่อก็ช่างมันเถอะ โอกาสน้อยนิดก็คว้าเอาไว้ก่อนเป็นดี

กฤษ “ก็ดีนะ”

เขารีบขอใช้สิทธิ์นี้ก่อนล่ะกันนะพี่ณุ หลังจากนี้ เขาจะต้องเห็นเธอเป็นพี่สะไภ้ รักและเคารพดุจพี่สาว เขาต้องใช้ความพยายามอย่างหนัก ที่จะตัดอกตัดใจ

นี่รักครั้งแรกของเขา ทำไมมันชอกช้ำขนาดนี้กันนะ

หลังจากนี้ เขาก็ควรภาวนาละทางโลกอย่างไม่ลังเลเรื่องใดๆ อีก

ในเมื่อตั้งใจแบบนี้แล้ว เราก็ควรจะทำให้ได้ อย่าปล่อยให้กิเลสมันมาเกาะแกะกับหัวใจได้อีก

กฤษ “ทำไมถึงชวนผมไปเที่ยวได้ล่ะครับ”

เมขลา “ฉันอยู่กับเธอแล้ว เหมือนอยู่กับน้อง กับเพื่อน ทำอะไร คิดอะไร พูดอะไรฉันก็สบายใจ”

กฤษรู้สึกดีใจที่เธอให้ความสำคัญกับเขา จนหัวใจกลับมามีความชุ่มชื่นใจอีกครั้ง

กฤษ “เป็นลูกคนเดียว ไม่มีลูกพี่ลูกน้องที่สนิทเหรอครับ”

เขาจำได้เมขลาเคยบอกว่าเธอเป็นลูกคนเดียว แล้วญาติๆ เธอล่ะ

เมขลา “ก็มีนะ แต่พอโต ฉันมาทำงานที่นี่ ไม่ได้ใกล้ชิดกับใคร ก็เลยห่างๆ”

ตัวเขาเองก็มีพี่ชาย แต่ไม่เคยอยู่ด้วยกัน ไม่คุยกัน ไม่สนิทกัน ยังห่างเหินกันขนาดนี้ นี่ตัวคนเดียวเขาไม่รู้ว่าเมขลาต้องเหงาขนาดไหน

กฤษ “งั้นวันหยุดนี้เราไปเที่ยวกันครับ”

ช่วงเวลานี้เขาต้องเก็บเกี่ยววันเวลาอันมีค่าเหล่านี้ ก่อนที่มันจะเป็นความทรงจำอันแสนหวานที่ไม่อาจจะหวนมาได้ ขณะที่เขามัวแต่เศร้ากับข่าวร้าย สู้เอามาดูแลเมขลาอย่างดี เพื่อที่เธอจะได้มีความทรงจำดีๆ กับเขาจะดีกว่า อย่างน้อยเวลาที่เธอคิดถึงเขา จะได้มีแต่รอยยิ้ม
 
หลังจากที่ตัดสินใจครบ 7 วันตามที่ขอเวลากับคุณนายวรรณคดีเอาไว้  ผอ เดช พาเมขลาไปพบเจ้านายตามที่ท่านสั่งไว้เมื่ออาทิตย์ที่แล้วอีกครั้ง แม้เขาจะสงสัยว่า ทำไมนายมีความลับมากมายกับเมขลาคนเดียว แม้แต่เขาก็ทำได้แค่มาส่ง และ รออยู่ข้างนอก ไปเม้าส์มอยส์กับทีมบริหารด้วยกัน พูดคุยถึงปัญหาและแนวทางแก้ไข ก็เป็นการดีที่ไม่เสียเวลาเปล่า

เมขลานั่งต่อหน้าเจ้านายอย่างประหม่า เธอก็อดที่จะเกร็งไม่ได้ แม้ตลอดอาทิตย์จะคิดไม่ตกว่าจะแต่งหรือไม่แต่งดี? แต่ใจก็คิดว่าไม่เป็นไร ไหนๆ ขอใช้สิทธิ์บนเจ้าไว้ แต่งแล้วเก็บเงินเยอะๆ ไปกันไม่รอดก็หย่า เงินทองที่เก็บไว้ก็เอาไว้หนีไปใช้ชีวิตกับลูก 2 คนก็ได้ ไม่เห็นจะเดือดร้อนอะไร อายุขนาดนี้แล้ว

ไม่ต้องหวงตัวมากมาย สักครั้งในชีวิตได้ทำหน้าที่ภรรยากับแม่คน จะได้บอกใครไม่อายปาก ว่ามีผัวกับเขาแล้ว อีกทั้ง ราชรถมาเกยก็เคลือบเงินเคลือบทองจนแทบจะช็อคตาย ก็แค่ทำเล่นตัวสักหน่อยอย่าให้เขาคิดว่าเห็นแก่เงิน

แม่นายวรรณคดี มองหน้าใสๆ ตรงหน้า เธอรอคำตอบอย่างใจจดใจจ่อ ตลอดอาทิตย์แทบจะอยากโทรหาถามเช้าเย็นว่าตัดสินใจได้หรือยัง แม่คนนี้พร้อมที่จะจัดงานให้ทุกเมื่อ

แม่วรรณ “เธอตัดสินใจได้แล้วใช่ไหม?”

เมขลา “ค่ะ”

แม่วรรณ “เธอตกลงจะแต่งหรือไม่แต่ง?”

เมขลา “หนูตัดสินใจที่จะแต่งค่ะ แต่ก็อยากจะขอเจอลูกชายคุณนายก่อน”

แม่วรรณ “ฉันไม่มีปัญหา เดี๋ยวอาทิตย์หน้าฉันจะนัดลูกชายฉันแล้วจะพาเธอไปพบสามีฉันด้วย สินสอดที่คุยกันไว้ เธอพอใจไหม?”

เมขลาไหว้คุณนาย

เมขลา “หนูต้องกราบขอบพระคุณในความเมตตาของคุณนายค่ะ มันมากเกินที่หนูไม่คิดมาก่อนว่าจะมีคนมาขอหนูแต่งเป็นล้าน”

แม่วรรณ “แต่ฉันยังมีเรื่องให้เธอต้องให้อีกอย่าง”

นั่นไง เงินเยอะ เรื่องมันต้องแยะเป็นแน่ เมขลาชักจะลำบากใจ ว่าตัวเองไม่น่าตัดสินใจเพราะเรื่องเงินแบบนี้

แม่วรรณ “ถ้าเธอมีหลานให้ฉันไวเท่าไหร่ ก็จะมีเงินพิเศษให้เธออีกก้อน สัก 10 ล้าน เป็นค่าตอบแทนสำหรับการเสียสละมีทายาทให้ตระกูลฉัน”

นี่ยังไม่สาแก่ใจคุณนายแม่อีกหรือ เงินแก้ปัญหาได้ทุกอย่างอย่างนั้นเชียวหรือนี่ แล้วคนอย่างเมขลาจะต้องทำอย่างไร

เมขลา “หนูจะพยายามค่ะ แต่ถ้าลูกชายคุณนายเขาไม่เล่นด้วยล่ะคะ”

แม่วรรณ “มีผู้ชายที่ไหน ทนผู้หญิงยั่วได้กันเล่า”

นี่ต้องลงทุนยั่วกันเลยเชียวเหรอ เกิดมาก็ไม่คาดคิดมาก่อนว่าจะต้องยั่วผู้ชาย ก็เอาเถอะพอแต่งแล้ว ผู้ชายคนนั้นก็คือสามี หาคนอื่นคนไกล จะไปอายก็อดมีลูกให้คุณนายสืบสกุลพอดี
อายุเธอขนาดนี้ไม่ใช่สาวน้อย

แม้จะไม่เคยปล้ำใครมาก่อน เรื่องยั่วผู้ชายก็ไม่เคย มารยาหญิงก็ไม่รู้มีกับเขาขนาดไหน หน้าก็ไม่เคยแต่ง กระโปรงก็ไม่เคยใส่ โถ่....เงิน 10 ล้าน ก็ไม่ใช่เรื่องกล้วยๆ เสียแล้ว

ไหนๆ ก็ตัดสินใจแล้วก็ต้องสู้ไปสักตั้งล่ะน้า

คนอย่างเมขลาหรือจะยอมแพ้อะไรง่ายๆ เรื่องขี้ปะติ๋ว ก็แค่หาข้อมูลจากกูเกิ้ลเท่านั้น อากู๋บอกเราได้ทุกเรื่อง แม้เรื่องนั้นจะถูกหรือผิด ก็ตาม เดี๋ยวนี้โซเซียล มีทุกอย่างให้เราเป็นกรณีศึกษา เรื่องอะไรที่เธอจะมาเนียมอายแล้วไม่ศึกษากันเล่า

เมขลา “ได้ค่ะ เดี๋ยวหนูจะยั่วเขาทุกคืนเลย”

แม่วรรณ “ดี”

นางแสนถูกใจกับว่าที่ลูกสะไภ้คนนี้ พูดอะไรก็เออออห่อหมกไปกับนางไปหมด แบบนี้สิ ขึ้นแท่นลูกรักได้สมหน้าตาหน่อย ลูกชายคนไหนมันหัวแข็งมันจะโดนนางจัดการไม่ไว้หน้าอินทร์หน้าพรหมทั้งนั้น

แม่วรรณ “วันนี้จะมาทำหน้าให้แม่ด้วยใช่ไหม”

แล้วสรรพนามก็เปลี่ยนไปไวตามสถานการณ์ รีบเอาเรื่องสำคัญมาคุยก่อน ในเมื่อการเจรจาผ่านไปด้วยดีแล้ว

เมขลา “หนูเตรียมสมุนไพร มาด้วยนะคะ แถมด้วยว่านนางคำ ไพล ขมิ้น แล้วยังมะขามป้อม มะเฟือง บัวหิมะ ที่บำรุงผิวพรรณ ลดริ้วรอยอย่างได้ผล เพียงใช้เป็นประจำ”

เมขลา โฆษณาสรรพคุณสินค้าเธอ

เมขลา “หนูยังเพิ่ม อัลฟาอาบูติน สารสกัดจากธรรมชาติ เพิ่มความผ่องใสให้กับใบหน้าด้วยนะคะ”

ดูเมขลาภูมิใจในสินค้าตัวเอง และยิ่งทำให้คุณนายวรรณคดีอยากจะทดลองยิ่งนัก ชวนเธอไปที่ห้องพักส่วนตัว ให้เธอทดสอบการใช้งานผลิตภัณฑ์ที่เธอจัดเตรียมเอามาให้ นางก็แสนเพลิดเพลินใจ จนหลับไปเป็นชั่วโมง พอตื่นมา เมขลากำลังทาครีมบำรุงให้

แม่วรรณ “ครีมอะไรเนี่ย?”

เมขลา “ครีมจากสารสกัดมะขาวป้อมค่ะ มะขามป้อมมีวิตามินซีสูง แล้วยังช่วยบำรุงผิวพรรณให้แต่งตึงอีกด้วยนะคะ”

เธอเสนอสรรพคุณของสินค้าอย่างคล่องแคล่ว จะไม่คล่องได้อย่างไร สาวๆ ทั้งโรพยาบาลมาใช้บริการไม่ขาด

แม่วรรณ “เย็นดีนะ”

เมขลา “มีสารสะกัดจากบัวหิมะด้วยนะคะ เรื่องริ้วรอยไม่ต้องห่วงเลยค่ะ”

แม่วรรณ “เธอนี่เก่งจริงๆ”

 



Create Date : 08 มกราคม 2567
Last Update : 12 มกราคม 2567 8:06:32 น.
Counter : 327 Pageviews.

1 comments
(โหวต blog นี้) 

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณหอมกร, คุณnewyorknurse

  
กำลังสนุกเชียวค่ะ


โดย: หอมกร วันที่: 8 มกราคม 2567 เวลา:8:37:07 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

unitan
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]