Group Blog
All Blog
|
Oh!! my sassy boss : ตอนที่ 12 หน้า 1 เป็นที่น่าสงสัยของนายแม่วรรณ เรื่องที่ลูกชายหักหน้าหนีออกจากวงสนทนาไปเมื่อวานนี้ ทำเอาคุณนายนั่งไม่ติด นอนไม่หลับมาทั้งคืน แม่วรรณ “กรรมเก่าอะไรของมัน?” นางบ่นหัวเสียตอนเช้าขณะทานอาหารกับสามี ตาอินทร์ “ถามฉันเหรอแม่?” พ่อถามหน้าซื่อๆ แม่วรรณ “ก็ใช่สิ เมื่อวานมันแหกวงหนี บอกว่าไปใช้เก่ากรรม ยังไม่หมด ฉันอยากจะรู้นัก กรรมเก่าอะไรของมัน” แม่วรรณ “ไปฝึกงานแค่อยุธยา ไม่เคยกลับบ้านมา 3 เดือน แถมโทรหาแม่ก็ไม่มี นี่อะไร โทรไปหาก็ถามคำตอบคำ กลับมาบ้านไม่ถึงชั่วโมงก็รีบกลับไปแล้ว” นี่เป็นเรื่องเคืองอกเคืองใจถึงขั้นนอนไม่หลับมาทั้งคืน ตาอินทร์ “หรือไอ้หมาจะมีสาวอยู่อยุธยาล่ะแม่” พ่อก็แกล้งพูดแหย่ รู้ทั้งรู้ว่าไฟกำลังลุก แม่หันมาทำตาเขียว จากที่คิดว่าจะกินข้าวเช้า ก็พลอยกินไม่ลงอีก แม่วรรณ “หรือฉันจะไปดูมันดี ว่ามันมีใครอยู่ที่นั่น ไปฝึกงานสามเดือน แค่นี้ โดนผู้หญิงที่ไหนหลอกเอาแล้ว” ตาอินทร์ “ไปเลยแม่ ไปอยู่สัก วัน 2 วันนะ ดูให้ชัดเจนแล้วค่อยกลับ” นี่ก็ถือเป็นช่องทางที่ตาอินทร์จะได้พักหูบ้าง ลูกชายไม่อยู่ต้องมาคอยรับบทบาทฟังแม่วรรณบ่นทุกวัน แม่วรรณ “คอยดูนะ ถ้าเกิดมันคว้าเอาผู้หญิงที่ไหนมาทำเมีย ฉันจะเอาเงินฟาดหัวให้เลิกให้หมด” ตาอินทร์ ได้แต่พยักหน้าไม่ขัดใจในความรวยของนายแม่ ตอนสายเมื่อคนขับรถจอดรถหน้าตึกเรียบร้อยแล้ว แม้ เวรเปล จะไม่เคยรู้จัก คุณนายวรรณคดีมาก่อน ก็เดินมาถามว่ามาติดต่อเรื่องอะไร แม่วรรณ “ฉันมาแผนกแพทย์แผนไทย” คุณนายแม่ตอบอย่างเชิดๆ เวรเปล “ได้นัดไว้ไหมคะ?” คุณนายแม่เริ่มจะรำคาญกับคำถาม แต่ก็ไม่อยากถือสาพวกเด็กๆ ที่ไม่รู้จักเจ้านายตัวเอง จะว่าไป ตั้งแต่เปิดโรงพยาบาล นานๆ ทีที่คุณนายแม่มา เวลามาก็เข้าห้องทำงานส่วนตัว คุยกับ ผอ มาทีไม่กี่ชั่วโมงก็กลับ เวลาประชุมช่วงหลังๆ มา 4-5 ปี นี้ ก็ผ่านคอนเฟอร์เร้นท์ หรือไม่ สุรเดชก็เดินทางไปร่วมประชุมกับบอร์ดในกรุงเทพฯ นายไม่เคยเดินวางอำนาจให้เด็กๆ ได้เห็นบารมี เป็นใครไม่เคยเจอคงจำไม่ได้ แม่วรรณ “บอกฉันแค่ว่าเดินไปทางไหนก็พอ” เสียงดูมีอำนาจออกคำสั่งตามนิสัย เวรเปล มองอย่างไม่พอใจที่โดนข่ม เวรเปล “อยู่ด้านหลังค่ะ ถ้าเดินเข้าไปข้างใน ก็ตรงตามทางเดินไปอย่างเดียว เดี๋ยวจะไปทะลุตึกหลังค่ะ มีป้ายบอกทาง เรือนยาไทย” สาวน้อยจำต้องบอกตามมารยาท แม้จะไม่ชอบกิริยาของนายแม่เท่าไหร่ แต่ลูกค้าก็คือพระเจ้า เธอท่องเอาไว้ทุกครั้งเมื่อเจอคนไข้ที่คุยกันไม่ค่อยรู้เรื่อง ต้องเอาน้ำเย็นเข้าลูบไว้ก่อน อีกอย่างเวลาเช้าแบบนี้ไม่ใช่ฤกษ์จะไปวิวาทกับคนไข้ เดี๋ยวรู้ถึงหู ผอ เดช มีหวังโดนทำโทษ นายแม่เดินเชิดจากไป เวรเปลก็แค่เบ้ปากตามหลัง แล้วนั่งจัดโต๊ะต่อ นายแม่มาถึงเรือนยาไทย ยืนพิจารณาอยู่ครู่ใหญ่ ก่อนจะเดินผลักบานประตูเข้าไป เห็น ชายหนุ่มรูปร่างสูงโปรงกำลังช่วยหญิงสาวร่างน้อยๆ หยอดยาลงขวดแก้ว กลิ่นสมุนไพรที่กำลังเตรียมผ่านความร้อน หอมกรุ่นชื่นใจนางยิ่งนัก แม่วรรณ “กำลังทำอะไรกันอยู่เหรอ?” เสียงดูมีอำนาจเอ่ยถาม เมขลาหันมามองแขกมาเยือน เมขลา “สวัสดีค่ะ มีธุระติดต่ออะไรคะ” ด้วยตอนเช้ายังไม่มีการแจ้งมาว่ามีคนไข้บุ๊คกิ้ง เมขลาเลยชวนกฤษทำยาหม่องรอ แต่กฤษยืนตัวแข็งตาโต ช็อคที่เจอนายแม่มาที่นี่ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ หน้าหล่อๆ ก็เอาแต่นิ่ง แม่มาที่นี่ด้วยเหตุใด หรือเพราะเหตุที่เขาหนีออกจากวงนัดบอดของแม่เมื่อวาน ก็แม่เล่นเอาแต่สาวใหญ่มานั่งคุยมากขนาดนั้น เพื่อที่จะบังคับเขาไม่ให้หนีออกมาได้ แต่เรื่องอะไรที่เขาจะต้องอยู่ ในเมื่อเขาไม่ชอบเหล่าคุณนายผู้สูงศักดิ์แล้วยังลูกสาวคุณนายนั่นอีก ถึงจะแต่งหน้าสวยก็เถอะ ท่าทางดูเรียบร้อยก็เถอะ จบจากนอกมา ก็คงไม่ต่างจากสาวหัวสูง ที่ทนงตน เย่อหยิง เป็นสิ่งที่เขาไม่ต้องการ แม่ถึงขั้นตามมาราวีเขาที่นี่เลยเชียวหรือ และก็แปลกใจที่เมขลาไม่รู้จักแม่ของเขา แม่วรรณ “ฉันมานวด” นางบอกวัตถุประสงค์การมา นายแม่ตอบ มองหน้าลูกชายที่ซีดราวไก่ต้ม คงจะช็อคกับการมาของนางที่ไม่ได้บอกล่วงหน้า คนเป็นแม่อย่างนางมีหรือจะต้องแพ้กับลูกไม้ตื้นๆ ของลูกชาย ในเมื่อ เขาไม่ยอมทำตามที่นางต้องการ นางก็ต้องมาเคลียร์ว่ามันเกิดอะไรขึ้นหนักหนา ถึงขั้นทำเรื่องขัดใจนางได้ พิจารณาหญิงสาวร่างน้อย ผมสั้น ท่าทางคล่องแคล่วว่องไว และซุกซนอยู่ในที ด้วงตาเป็นประกายสดใส คิ้วโก่งคมถือว่าโหวงเฮ้งดี หรือจะเป็นคนที่ลูกให้ความสนใจ เมขลามองผู้มาเยือนอย่างแปลกใจ แต่ก็ต้องต้อนรับตามหน้าที่ แขกผู้มาเยือนดูดี แต่งกายด้วยเสื้อผ้าดูมีราคาและรสนิยมสูง และท่าทางสง่ามีราศรี ราวคุณหญิงคุณนาย น่าจะไม่ใช่ชาวบ้านร้านตลาด เมขลา “อ้อ ค่ะ เชิญเลยค่ะ คุณนาย....กฤษ เดี๋ยวเทให้หมดนะ เหลือนิดเดียวแล้ว เดี๋ยวพี่ให้คนไข้เปลี่ยนชุดก่อน” เธอบอกกฤษเบาๆ ชายหนุ่มพยักหน้า เมขลาเดินไปหาคุณนายแม่ เชิญเธอไปที่เตียง แล้วเอาชุดที่ตู้ มาวางไว้ให้ เมขลา “คุณนายเปลี่ยนชุดก่อนนะคะ” เธอบอกนายแม่แล้วก็ดึกม่านปิด เธอมาช่วยกฤษ เคลียร์โต๊ะ ยาหม่อง จนเรียบร้อย เมขลา “เดี๋ยวเธอต้องช่วยฉันจดประวัติคนไข้นะ” กฤษ “ครับ” ผ่านไปครู่ใหญ่คุณนายเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ เปิดม่านมาบอกเธอ แม่วรรณ “ฉันเสร็จแล้ว” เมขลา ดึงม่านออก เมขลา “กลิ่นในห้องอาจจะอบอวลอยู่นะคะ เดี๋ยวให้น้องเขาเปิดพัดลมไล่กลิ่นออก สักครู่คงดีขึ้นค่ะ”
อุ้ยแม่สามีในอนาคตมาเยี่ยมค่ะ
 โดย: หอมกร
  วันที่: 20 พฤศจิกายน 2566 เวลา:9:22:04 น. |
unitan
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]  Link |
||||||||||||||
