Group Blog
All Blog
|
Oh!! my sassy boss ตอนที่ 14 หน้า 2 แม่วรรณ “ก็ได้ แต่อาทิตย์หน้า เธอมาให้คำตอบฉันด้วยนะ พร้อมกับชุดสปาหน้า ฉันอยากทำอีก” อ้อ นี่ติดอกติดใจ สมุนไพรทำหน้านี่เอง กลายเป็นเรื่องที่สำคัญกว่าซะงั้นเลย เมขลา “ได้ค่ะ เดี๋ยวหนูไปคิดสูตรพิเศษให้สำหรับคุณนายเลยนะคะ เอาที่แบบหน้าวิบวับ กลับบ้านไป คุณผู้ชายต้องช็อคเหมือนได้เมียใหม่เลยค่ะ” เสียงเปลี่ยนเป็นร่าเริงยิ้มร่าทันทีเวลาที่พูดถึงสินค้าตัวเอง คุณนายวรรณคดี ถึงกับยิ้มแก้มปริ ต้องได้แบบนี้สิ ลูกที่ดี ต้องทำให้แม่เป็นสุข ไม่ใช่วันๆ เอาแต่เฉยชาใส่ เถียงฉอดๆๆ เมขลาดูน่ารักและเป็นธรรมชาติ ไม่ต้องพยายามวางมาดให้ดูดี อะไรดีเธอก็บอกว่าดี แม่วรรณ “ฉันให้คนจัดเตรียมอาหารให้หมอเมขกับ ผอ แล้วนะ กินข้าวเที่ยงด้วยกันก่อนค่อยกลับ” เมขลา “เอ่อ ค่ะ” แม่วรรณ “เดี๋ยวฉันจะพาหมอเมขไปดู แผนกแพทย์แผนไทยที่นี่ ตอนนี้ยังไม่เป็นรูปร่างอะไร ช่วยไปดูและแนะนำฉันหน่อย” นายแม่ลุกขึ้นแล้วมาดึงแขนว่าที่สะไภ้ออกจากห้อง ผอ เดช ที่นั่งคุยงานกับ ผอ สาขา เห็นสองสาวต่างวัยออกมาจากห้อง แถมเจ้านายดูอารมณ์ดี ก็ให้แปลกใจ ตามปกติธรรมชาติของนายที่ร่วมงานมา 5 ปี ต่างก็รู้ในเรื่องความเด็ดขาด และแสนดุ จนใครต่อใครก็กลัวไม่กล้าเข้าหา ก่อนจะมาก็ใจหายใจคว่ำ ว่าเมขลาไปก่อวีระกรรมอะไรไว้หรือไม่ จนเจ้านายต้องให้เขาอุ้มมาพบ แต่พอเห็นท่าเดินกระหนุงกระหนิงไปด้วยกันก็เบาใจ เลยลุกเดินตามไปด้วย นายแม่พาไปที่ชั้น 9 เป็นชั้นที่ถูกตกแต่งเพื่อที่จะใช้เป็นสถานที่ของแผนกแพทย์แผนไทย แล้วเลยไปทานข้าวกันที่ห้องรับรอง ผอ เดช ได้แต่แอบมองความใกล้ชิดที่เจ้านายมีให้เมขลา จนอดสงสัยไม่ได้ว่า โดนยาอะไรมา พอทานข้าวเสร็จเรียบร้อย ทั้งสองอำลาเจ้านายและเดินทางกลับอยุธยา พอขึ้นรถ ผอ เดช ว่าจะถามข้อมูลที่เธอถูกเรียกตัวมาพบวันนี้ แต่พอหันมาเมขลาก็คอพับไปแล้ว พอมาถึงโรงพยาบาลเธอก็เปิดแนบหายไปที่เรือนยาไทยด้านหลัง ไม่รอ ผอ เดช เลย สร้างเรื่องข้องใจให้กับ ผอ เดช ผอ เดช “มันน่าสงสัยนัก” ชายสูงวัยบ่นพรึมพรำเบาๆ เมขลา กลับมาที่เรือนยาไทย กฤษ กำลังมีคนไข้มานวดพอดี เธอเลยเป็นคนจัดการให้ พอเสร็จงานจากคนไข้ กฤษ ก็เลียบๆ เคียงๆ ถามเธอ กฤษ “กลับมาซะบ่าย เลย เจ้านายมีเรื่องด่วนอะไรเหรอครับ? พี่ทานข้าวหรือยัง?” เมขลา “ทานแล้ว เธอล่ะ” เธอตอบคำถามประโยคหลัง กฤษ “ทานแล้วครับ” เมขลามองซ้ายมองขวา ก่อนจะลากเก้าอี้มานั่งข้างกฤษ กระซิบกระซาบคุยด้วย ราวกับเป็นความลับ ทั้งที่ในเรือนก็อยู่กันแค่ 2 คน เมขลา “เจ้านายเขาจะขยายแผนกแพทย์แผนไทย แล้วอาจจะทำเป็นสปา เขาพอใจที่นวดหน้าไปวันก่อน เขาว่าดี” เสียงเธอกดต่ำราวคนได้ยิน กฤษ ก็ไม่เข้าใจมันเป็นความลับอย่างนั้นหรือ ถ้าเป็นความลับจะมาเล่าให้เขาฟังทำไม เรื่องขยายงานแพทย์แผนไทยเขาก็พอรู้มาบ้างแล้ว แม่เกริ่นเรื่องนี้มาหลายปี ตั้งแต่เราเริ่มไปเรียนแพทย์แผนไทยเพิ่ม ส่วนหนึ่งไม่ใช่เพราะชอบ ตัวเขาเองไม่ได้ถูกเลี้ยงมากับหมอยาโบราณ ย่อมไม่มีภูมิความรู้ด้านนี้นัก แต่เพราะต้องการนำสมุนไพรที่เรามีอยู่มาใช้ให้เกิดประโยชน์ก่อนที่ชาติอื่นจะมาเอาจดสิทธิบัตรเป็นของเขาไปกันหมด เมขลา “แล้วท่านก็จะสร้างโรงงานผลิตผลิตภัณฑ์สมุนไพรให้ฉันไปเป็นผู้จัดการ” เธอทำสีหน้าตื่นเต้นกับงานใหม่ที่ได้รับมอบหมายหมาย เรื่องสร้างโรงงานผลิตผลิตภัณฑ์สมุนไพรนับว่าเป็นเรื่องใหม่ที่เขาพึ่งจะได้ยิน นับว่าเมขลาเป็นคนสำคัญมากพอที่แม่เขาจะบอกเป็นคนแรก เมขลา “แล้วก็..” เธอมองซ้ายทีขวาที อย่างระวัง เมขลา “เขาจะให้ฉันแต่งงานกับลูกชายเขา” เรื่องนี้ทำเอากฤษตกใจราวโดนไฟช็อค นิ่งงันไป พูดอะไรไม่ออก นี่แม่จะให้เขาแต่งงานกับเมขลาอย่างนั้นหรือ เป็นเรื่องไม่คาดคิดมาก่อน หัวใจกระตุกดังจนหน้าแดง เมขลามองหน้าเขา เมขลา “เธอจะทำหน้าตกใจไปทำไม?” กฤษ “แล้วพี่ว่ายังไงครับ?” เมขลา “ฉันยังไม่ให้คำตอบท่านหรอก ก็ต้องเล่นตัวก่อนสิ เรื่องอะไรจะไปตอบตกลงง่ายๆ คุณนายบอกอายุก็น้อยกว่าฉัน เป็นยังไงก็ไม่รู้ นี่บอกว่าจะให้ฉันไปดัดนิสัยลูกชายท่าน นิสัยก็น่าจะเสียหรือเปล่าก็ไม่รู้ ยังไม่เคยเจอกัน ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน” เมขลาทำหน้าจริงจัง กฤษ ถึงกับอึ้ง ไม่รู้โดนด่า หรือเขากำลังช็อคกับข่าวที่เมขลาบอกเขา ถ้าไม่เคยเจอกัน หมายความว่ายังไง ตอนนี้จากที่ตกใจ ก็แปรเปลี่ยนเป็นรุ่มร้อน และสงสัย เมขลาจะหมายถึงเขาหรือพี่ณุ เพราะทั้งเขาและพิษณุ ต่างก็อายุน้อยกว่าเมขลา แต่ณุ อ่อนกว่าเพียงไม่กี่ปี ถ้าเทียบกับเขาแล้วยังมากเกินไป อีกทั้งเมขลาบอกว่าไม่เคยเจอ มันหมายความว่าไง ถ้าเป็นตัวเขาที่จะต้องแต่งงาน แม่ก็น่าจะบอกว่าเขาอยู่ที่นี่กับเธอแล้ว เธอรู้จักเขาอยู่ทุกวัน เห็นหน้าเขาอยู่ทุกวัน เหตุใดจะบอกว่าไม่เคยรู้จักไม่เคยพบเคยเจอ เรื่องนี้มันจะยังไงกันแน่ หรือที่วางตัวไว้ แม่จะให้พี่ณุ แต่งงานก่อนเขา ก็น่าจะป็นเช่นนั้น ในเมื่อแม่ดูพอใจกับเมขลาซะขนาดนี้ ย่อมอยากให้แต่งกับลูกชายสุดที่รัก ความน้อยเนื้อต่ำใจมันแล่นมาจุกที่อก นี่เขากำลังมีอารมณ์ที่ไม่เคยมีมาก่อน เมขลา “ฉันเลยขอเวลาคุณนายก่อน ขอเวลาตัดสินใจสัก 7 วัน และขอเจอลูกชายคุณนายก่อน อาจจะจะทำความรู้จักกัน ไปเที่ยวกัน ไปเดทกัน แล้วมาดูว่าจะชอบกันไหม? จะอยู่ด้วยกันได้ไหม?” เธอบรรยายงานทั้งหมดให้เขาฟัง ตอนนี้กฤษ เหมือนใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว นี่แม่คิดจะพรากเมขลาไปจากเขาอย่างนั้นหรือ แค่คิดก็รวดร้าวใจ ราวโดนของมีคมกรีดเข้าเนื้อเยื้อข้างใน จนแทบกระอักเลือดออกมา จากการที่เขาขัดแย้งแบบเย็นชามาตลอด หลีกเลี่ยงการนัดบอด ออกเดทที่แม่จัด แถมประกาศว่าจะไม่แต่งงานมา เป็นไปได้สูงที่แม่จะให้แต่งกับพี่ณุ แม่คงคิดว่าพี่คงสมควรแต่งงานก่อนเขาเป็นแน่ แค่คิดว่าถ้าทั้งสองได้เจอกัน ไม่มีชายใดในโลกที่จะไม่ชอบเมขลา ผู้แสนทะโมน ดื้อรั้นและมีความฉลาดเฉลี่ยว ผู้หญิงที่แสนอบอุ่น อ่อนโยน เอาใจใส่เพื่อนมนุษย์ แม้ปากจะร้ายปนขบขัน แต่เธอก็น่ารักที่สุดในใจเขา ต้นไม้ที่เขาบังเกิดขึ้นในใจ เขาคิดไปก่อนหน้านี้ว่าเมขลาจะมีใจให้เขา ดอกไม้นั่นคาดว่าน่าจะเบ่งบานรับรุ่งอรุณที่สดใส ช่วงชีวิตที่อ่อนต่อโลกของเขามันวิเศษมากมายที่ได้มาพบเจอคนที่ใช่และถูกชะตาราวคนรู้จักกันมาแสนนาน เหมือนพระเจ้าดลบันดาลเขามาที่นี่เพื่อมาพบเจอเธอ แต่ทำไมวันนี้ แม่ผู้เกิดมาเพื่อทำลายล้างลูก ต้องมาย่ำยีกล้าต้นไม้ที่บ่มเพาะปลูกให้ตายไปกับมือด้วยเล่า มันไม่ยุติธรรมเอาเสียเลย
แหมช่างคิดเนอะพระเอกนี่
 โดย: หอมกร
  วันที่: 22 ธันวาคม 2566 เวลา:10:28:08 น. |
unitan
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]  Link |
||||||||||||||
