Oh!! my sassy boss ตอนที่ 40 หน้า 4
เขาถามเสียงเบา สายตาเจ็บปวดเหลือจะเอ่ย ทำเอาเมขลาเริ่มสั่นคลอน อะไรก็แล้วแต่ เธออดทนต่อความน่าสงสารไมได้ เอาจริงๆ ตั้งแต่โดนกฤษกอดจูบ ร่างกายเธอก็ร้อนๆ หนาวๆ มือไม้อ่อนในอกเขาแทบทุกคืน ไม่สิ จะไปหวั่นไหวกับเรื่องแบบนี้ได้อย่างไร
เมขลา “ทำไม? เสียตัวแค่นี้ ต้องเรียกร้องให้รับผิดชอบเลยเหรอ?”
เป็นคำพูดที่ผู้หญิงสมควรพูดอย่างนั้นหรือ
กฤษ “แล้วจะมีผู้หญิงคนไหนจะอยากได้คนมีตำหนิแบบเค้ากันเล่า?”
เมขลาเอียงหูฟังอย่าง งงๆ
เมขลา “เธอเป็นผู้ชาย แถมรวยอีกต่างหาก เสียตัวแค่ 2-3 ที ไม่สึกหรอหรอก”
เธออธิบายเขา แม้มันจะดูช่างขัดแย้งกับเพศยิ่งนัก แล้วผู้หญิงที่ไหนจะมาพูดเรื่องแบบนี้หน้าตาเฉย
กฤษ “พูดไม่อายได้ผมไปหลายทีแล้วนะ”
กฤษแย้ง
เมขลา “สมัยนี้ เขาไม่ถือเรื่องนี้กันหรอก”
ไม่ถือ.....เรื่องนี้หมายความว่ายังไง ผู้ชาย 2 คน นั่นก็คงจะเหมือนกันสินะ นี่เมขลากะจะฟันเขาแล้วทิ้งอย่างนั้นหรือ?
กฤษ “แต่ผม...ไม่ใช่ของเล่นนะ ตัวเองคิดเอาจะได้แล้วทิ้งง่ายๆ”
เขาทำหน้าเศร้าๆ บีบน้ำตาพริ่ม เขาไม่อยู่ด้วยแค่วันเดียว เหตุใดแมลงหวี่แมลงวันมาทำให้เมขลาไขว่เขวไปได้
เมขลามองหน้าตาเศร้าอีกฝ่ายก็อดสงสารไปไม่ได้
เมขลา “นี่เธอ...ทำยังกะว่า ฉันผิดอย่างนั้นแร่ะ”
เสียงเธออ่อนลง
กฤษ “พี่ไม่รู้สึกอะไรบ้างเลยเหรอครับ การที่ผู้ชายผู้หญิงเกินเลยกันไปแล้ว แล้วเราก็อยู่ในสถานะสามีภรรยาที่ถูกต้องทางพฤตินัย แล้วพี่ก็ทำอะไรผมตั้งหลายที ทำไมถึงไม่คิดถึงเรื่องความรับผิดชอบบ้าง”
เมื่อกฤษเห็นว่าการบีบน้ำตามารยาเขาทำให้เมขลาไขว่เขวได้เหมือนกัน เขาเริ่มทำเสียงจริงจัง
กฤษ “หรือพี่มีคนที่อยู่ในใจอยู่แล้ว แล้วมาทำแบบนี้กับผมทำไม? มาหลอกมีอะไรกับผมแล้วก็จะเลิก”
เขาเริ่มคร่ำครวญหลอกถามเธอ
เมขลา “นี่ๆ อย่ามาพาลว่าฉันไปมีใครนะ ถึงฉันจะหน้าตาดี แต่ฉันก็เป็นคนมีความซื่อสัตย์ และมีความรับผิดชอบพอ แล้วเรื่องนอกใจอะไร อย่ามาตู่ใส่ความฉัน ฉันไม่เคยคิด ถ้าฉันเป็นคนทำ ฉันก็รับผิดชอบได้ แต่นี่เธอทำฉันก่อนนะ เราหายกันแล้ว”
เธอรีบสวน
กฤษ “ยัง....คืนก่อนพี่เป็นคนเริ่มก่อนนะ”
กฤษเริ่มอ่อยเธอ เมื่อเห็นว่าเมขลาเผยความในใจบ้างแล้วถึงไม่รู้ตัวก็ตามที
เมขลาฟังกฤษพูดถึงกับหน้าแดง คิดถึงคืนก่อน กลางดึกที่เธอเป็นคนกลิ้งไปกอดกฤษก่อน แล้วก็ราวกับกฤษเองก็รอเธอสะกิดเขาอยู่
กฤษ “พี่ต้องให้ผมกลับไปเอาคืนก่อน เรื่องอื่นค่อยว่ากัน”
เมขลา “เอ๋...ว่าอะไร? เธออย่ามาหื่นกะฉันนะ เรื่องนั้นก็ให้มันแล้วไปสิ”
กฤษ “แล้วไปได้ยังไง พี่ทำผม ผมทำพี่ มันถึงจะเสมอกัน”
จากสายตาเศร้าสร้อย เปลี่ยนเป็นกรุ่มกริ่มเสียนี่ เมขลาเม้มปากอย่างหมั่นไส้
เมขลา “แล้วทำไม พูดเรื่องเลิกแล้วจะต้องตีหน้าเศร้าหลอกลวงฉันด้วยมิทราบ”
เธอถามอย่างรู้ทัน
กฤษ “ใครเศร้ากัน..พี่เข้าใจผิดแล้ว”
กฤษแกล้งเย้าเธอ
เมขลา เม้มปากมองบนกับการยียวนของอีกฝ่าย
นี่จะเป็นการสนทนาทั่วไปของชีวิตผัวเมียอย่างนั้นหรือ?
วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:12:16:34 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
