Oh!! my sassy boss ตอนที่ 39 หน้า 1
ทั้งสองมองหน้ากันนิ่ง สายตาเมขลาเต็มไปด้วยความสงสัย แต่สายตาละมุนนั่นล่ะ มองเธอแทบละลาย ทำไมกัน ผู้หญิงทั้งโรงพยาบาลถ้าเขามองพวกสาวๆ แบบนี้ ก็พากันละลายหมด ทำไมเมขลาไม่รู้สึกอะไรบ้างเลย
กฤษ “ตัวเองจะไว้ผมยาวไหม?”
เมขลา มองเขาอย่างหวาดๆ กับการเปลี่ยนชื่อเรียกเธอใหม่
เมขลา “มาเรียกตังองตัวเองอะไร ขนลุก”
เธอสะบัดตัวทำท่าขนลุก
กฤษ “จะได้เรียกพี่เหมือนเดิมหรือไง มีผัวที่ไหนเรียกเมียตัวเองว่าพี่ล่ะ?”
เขาแย้ง เออ...ใช่น่ะสิ แล้วทำไมมันดูแปลกๆ ไปแล้วล่ะทีนี้
เมขลา “เป็นอะไร?”
เธอถามเขาอย่างสงสัย
กฤษเปลี่ยนมากอดเธอไว้
กฤษ “ตัวเองอยากมีลูกกับเค้าไหม?”
ทำไมฟังรอบนี้เมขลาถึงกับขนลุกมากกว่าเดิม แต่แว๊บหนึ่งของความงก
แม่วรรณ “ถ้าเธอมีหลานให้ฉันไวเท่าไหร่ ก็จะมีเงินพิเศษให้เธออีกก้อน สัก 10 ล้าน เป็นค่าตอบแทนสำหรับการเสียสละมีทายาทให้ตระกูลฉัน”
เธอลืมสัญญาข้อนี้ไปได้ยังไง สินสอดก็ได้มาแล้ว แบ่งให้ตาไปนิดหน่อยและพร้อมซัพพอร์ตตลอดเวลามาขอได้ทุกเมื่อ เกิดมายกเลิกงานแต่งตอนนี้เกิดเขาขอสินสอดคืนเธอก็เจ้งกันพอดี บ้านตากอากาศนายแม่ก็ให้มาแล้ว บ้านพร้อมโฉลด รอไปโอนกัน ส่วนรถยนต์นายแม่บอกว่ากำลังรอทำสี คาดว่าจะเสร็จไวๆ นี้ เหลือก็แค่มีหลานให้นายแม่สักคน แลกกับเงิน 10 ล้านอีกก้อน ใช่สิ เธอจะขัดใจสามีเด็กทำไม ไม่มีอะไรต้องเสียสักแดงเดียว พอคิดได้ เธอก็เอี้ยวตัวเอามือมาคล้องคอเขาเอาไว้ยิ้มประกายวิบวับ
แต่เรื่องนี้ช่างคนละเรื่องกับที่คุณนายแม่กุเรื่องมาหลอกลูกชาย
เมขลา “ตัวเอง คิดว่ามีน้ำยาไหมจ๊ะ”
เสียงออดอ้อนน่ารักนั่นคืออะไร แถมสบประมาณวัยหนุ่มอย่างเขาไปได้ ทำเอาใจกฤษฮึกเหิมขึ้นมาทันที
กฤษ “ไม่ไปทำงานก็ได้นะ”
เมขลาซ็อตฟีลไปครู่ใหม่
เมขลา “สายแล้วไปทำงาน”
เธอเร่งกฤษเสียงดุ จากที่กำลังจะบิ้วอารมณ์เมขลาก็ต้องเซ็งไปทันที ไม่เป็นไรหรอก เวลานี้เธอให้ความร่วมมือกับเขาหลายอย่างแล้ว จากที่ว่าปฎิบัติเหมือนพี่กับน้อง ตอนนี้มันเปลี่ยนไปเยอะมากแล้ว อะไรที่ไม่เคยก็เคยกันหมดแล้ว เขาอยากจะรู้นักว่าระหว่างเงินกับเขา เธอคิดว่าอะไรสำคัญกว่ากัน
วันนี้ไปทำงานด้วยกันเช่นเคย คนที่มองอยู่ก็ซุบซิบกันบ้างเล็กน้อย แต่ก็เริ่มคุ้นเคยกับการที่เห็นเมขลาเดินคียงข้างกฤษเข้าตึกมา
ยิ่งวันครบกำหนดฝึกงานจะมาถึงอีกไม่กี่วันแล้ว เมขลาก็ยุ่งวุ่นวายกับการสัมภาษณ์คน แล้วเธอได้คนถูกใจมา 2 คน ให้เริ่มมาฝึกงานได้ทันที เมื่อกฤษเห็นว่าเมขลามีผู้ช่วยแล้ว เขาเลยขอกลับไปทำงานที่กรุงเทพก่อน
แต่ก็ดันสะดุดกับหนุ่มหน้าตาดีที่มาแวะมาดูที่แล้วเขาก็ไปด้วยกันแบบนี้ เห็นแล้วก็ขวางหูขวางตาไม่เบา
เด็กในสังกัดเก่านั่น
อายุก็มากกว่าเขา แถมหล่อน้อยกว่าเขา รวยอาจจะสูสีหรือน้อยกว่าเขา ก็เถอะ แต่ก็อดไม่ได้ ก็เพราะเมขลาน่ารักขนาดนั้น ใครอยู่ใกล้จะอดใจไม่หลงรักยังไงไหว เขาแอบเห็นสายตาที่เขามองเมขลาแล้ว มันไม่ใช่ มองแบบคนธรรมดา เพื่อนเก่า
เขาจะพยายามขนาดไหนที่จะไม่อดใจที่จะหึงหวง
นี่เขา หึงหวง อย่างนั้นหรือ?
ครั้นแอบไปเห็นหมอเอกที่ชะเง้อแอบเสาดูอยู่เช่นกัน กฤษเลยเดินไปหา
กฤษ “หมอเอก แอบดูอะไรครับ?”
เขาถามหน้านิ่งๆ
หมอเอก “หมอกฤษ ก็เหมือนกันแหล่ะครับ มาแอบดูอะไร?”
หมอเอกรีบถามอย่างรู้ทัน ไก่เห็นตีนงู งูเห็นนมไก่
กฤษ “ผมไม่ได้แอบ ผมเป็นผู้ช่วยหมอเมขนิครับ ก็ต้องมาช่วยเขาดูงาน”
กฤษตอบหน้าตาเย็นชา หมอเอกตอบไม่ถูกว่าเสี้ยวหน้าแบบนี้เคยเห็นทีไหน มันดูมีอำนาจและน่าเกรงขาม หางตาที่ดูเขาช่างดูแข็งแกร่ง แต่สายตาที่จ้องเมขลากลับดูอ่อนโยน มันคืออะไรกัน ก็นั่นสินะ เขาประกาศให้โลกรู้แล้วนิว่าคบหากับเมขลา สายสัมพันธ์ของทั้งสองคนก็น่าจะลึกซึ้งกันไปแล้ว ผู้ชายด้วยกันดูออก เห็นแบบนี้แล้วก็เจ็บแปล็บเหมือนโดนมีดกีดเข้าอกซ้าย
กฤษแกล้งยกมือขึ้นมาใต้คางเพื่อโชว์แหวนที่นิ้วนางข้างซ้าย มันวิบวับเข้าตา จนหมอเอกสะเทือนใจ
เมขลากับไอซ์เดินกลับมาที่หน้าตึก เห็น 2 หนุ่มต่างวัยยืนคุยกันอยู่ หมอเอกมองไอซ์อย่างสนใจในความหน้าตาดี แอบมองกฤษที่มองตาแข็งอย่างเคืองๆ ก็นึกสะใจ ที่กฤษต้องสะเทือนใจเหมือนเขาบ้าง
เมขลา “มายืนทำอะไรกันสองคน?”
กฤษ “นายโทรมา ท่านแจ้งให้หมอเมขเข้ากรุงเทพด่วน”
เมขลาทำหน้าฉงน นายแม่โทรมาด่วนด้วยเรื่องอะไร? มองหน้ากฤษที่นิ่งๆ ก็แปลกใจ
เมขลา “มีเรื่องอะไรอย่างนั้นเหรอ ต้องไปด่วนเลยเหรอ?”
เธอถามอย่างสงสัยหน้าซื่อๆ
เมขลามองหน้ากฤษที่เข้มนิ่ง ก็คงจะจริงอย่างว่าแน่นอน เลยหันไปบอกไอซ์
เมขลา “คุณลองไปเขียนแปลนมาก่อนได้นะคะ ใช้เวลาเขียนนานหรือเปล่า?”
ไอซ์ “อย่างน้อยก็ 1 เดือน เผื่อปรึกษาสภาวิศวกรก่อน”
เมขลาพยักหน้าทำความเข้าใจ
เมขลา “ก็ได้ค่ะ เสร็จแล้วเราค่อยมาคุยรายละเอียดกันอีกทีได้นะคะ”
ไอซ์ “ครับ ผมจะเร่งงานให้”
เมขลา “ขอบคุณค่ะ”
กฤษกอดอกอย่างไม่พอใจกับการสนทนาของทั้งสองคน เมขลาหันมองเขา
เมขลา “ให้ไปตอนนี้เลยเหรอ?”
เธอถามเขา
กฤษพยักหน้านิ่งๆ แล้วก้าวออกไปจากตึกก่อนเธอ เมขลาหันมาบอกลาไอซ์
เมขลา “เดี่ยวฉันคงขอตัวก่อนนะคะ คุณมีอะไรอยากได้เพิ่มเติมหรือเปล่า?”
ไอซ์ “ผมก็คงกลับเหมือนกันครับ”
เมขลา “ค่ะ ขอบคุณนะคะ ขับรถดีๆ”
ไอซ์ “ขอบคุณมากครับ”
ไอซ์มองตามหลังเมขลาที่เดินลงตึกไป เหมือนนึกขึ้นได้
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
สวัสดีปีใหม่ 2568 จ้า