good morning teacher
^_____^

อาลมเศร้าแท้ แต่ก็ไม่แคร์
^_____^

อรุณสวัสดิ์ค่ะ พี่ก๋า
เหมือนจะยังคงจดจำความหลัง
ที่ไม่สมดังหวัง ยังไม่กล้าเริ่มเดินใหม่อีกครั้ง
ต้องกล้าที่จะเปลี่ยนแปลง เดินไปพบความสุขอีกครั้ง

ไปทำบุญกันค่ะ ^^

คนมีบาดแผล
ย่อมระแวงแคลงใจ
ในการเริ่มต้นความสัมพันธ์ครั้งใหม่กับใคร

เห็นด้วยเลยค่า คุณก๋า
ภาพประกอบ ไปถ่ายที่โรงบาลเลยหรือค่า

วันนี้บล๊อกน้ำค้างปอย มีกุ้งแห้ง
กินได้ปล่าว ค่า
กร๊ากกกกกกกกกกกกกก

สวัดดี ต้อนรับสู่..อรุนรุ่ง ครับ 555

จากไปทั้ง น้ำตา ที่ร่วงหล่น
เธอไล่ฉัน ไปให้พ้น เหมือนหมูหมา
ฉันคงโดน เธอหลอก ตลอดมา
คงเป็นฉัน ที่บ้า ไปรักเธอ

ความรักแรก เริ่มหวาน บานชุ่มฉ่ำ
กำถ้อยคำ เคือบผสม อมน้ำผึ้ง
พรรณา งามหยดย้อย แสนตราตรึง
สายแล้วจึง รู้ตัวว่า โดนวางยา

ยากจัง อยากให้คนเข้าใจเนี่ย

อรุณสวัสดิ์ค่ะน้องก๋า..

.. .. ..

สวัสดีคะคุณก๋า

อ่านเรื่องวันนี้ทำให้นึกถึงเรื่องพ่อลูกต่างวัย
บังเอิญมีโอกาสได้สัมผัสผ่านเรื่องเล่าของคุณพ่อ
ที่ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน
ต้องการให้ลูกใช้ชีวิตวัยเริ่มเข้าวัยรุ่น
ไม่เที่ยวเถลไถลกับเพื่อน
....
สุดท้ายลงเอยด้วยการใช้ถ้อยคำและอาการแสดงออก
ที่ดุดันและทำให้ลูกเสียขวัญ
พอเข้าไปคุยทั้งสองฝ่าย
เห็นเส้นบางๆที่กั้นอยู่
..
การโอบกอด สบตาและบอกว่า
..พ่อรักลูก และผมรักพ่อ..
เท่านี้ความสุขเล็กๆในครอบครัว
ก็ดำเนินต่อไปด้วยความเข้าใจกันมากขึ้น

....
เรื่องเล็กๆที่เรามองข้าม
แต่พอลงมือทำ ความสุขอบอวลได้มากเลยทีเดียวค่ะ
...
แอบดีใจที่เห็นรอยยิ้มของทุกคนที่ได้ให้คำแนะนำค่ะ

อรุณสวัสดิ์ครับก๋า.....ชอบคำว่า..."สำลักชีวิต" จังครับ...มันเห็นภาพเลยค่ะ มีความสุขกับวันอาสหบูชานะครับ

ตอนนี้ จะพยายามทำใจให้มีความสุขกับการรอคอยที่ยาวนานนะคะ

น้ำลายหยด 38 เอื้อกเนี่ย
ปอยแอบสงสัยนะค่ะว่า
น้ำลายหยดเท่ากะอายุเลยป่ะ

ความสุขอยู่กะตัวเราค่ะ
อย่าได้ขวนขวายจากที่ได้เลย
ส่วนบาดแผลต้องใช้ระยะเวลาในการเยียวยาค่ะ

ความสุขไม่เคยเล็ก
เมื่ออยู่กับหมิง หมิง จ๊ะ

สวัสดีครับพี่เจี๊ยบ


วันนี้เกือบทุกบล็อก
เขียนบล็อกตะพาบด้วยความสุข
สุขเล็กๆ
สุขจากสิ่งใกล้ตัว

สงสัยผมจะหักมุมอยู่คนเดียว

มาเขียนความสุขในมุมของควาเมศร้า 555


แต่ผมคิดว่าโลกมันมีสองด้านมุมเสมอ

ในสุขมีเศร้า
ในเศร้ามีสุข

อยู่ที่ว่าเราจะเลือกอยู่กับสิ่งใดเท่าันั้นเอง

แหม๊ ลดได้เร็วดีแท้

วันนี้พี่ก๋าไปทำบุญหรือป่าวค่ะ
เมื่อวานปอยไปหล่อเทียนพรรษามานะค่ะ
ปอยนำบุญมาฝากด้วยนะค่ะ

สองฮู้ปแรกงามดีแต่ฮู้ปหลังๆผ่อแล้วน่ากลัว

สวัสดียามเช้า วันอาสาฬหบูชา ครับพี่ก๋า

อิ่มบุญ และ มีความสุขมากๆนะครับ

สวัสดียามเช้าครับคุณก๋า

สวัสดียามเช้าค่ะพี่ก๋า น้องหมิงหมิง

วันนี้หยุดเรียนแล้ว ป่วนรึป่าวค่ะ ++ พี่ปันปันไปอยู่บ้านเนอส ปั่นจักรยานไปแต่เช้าเชียว

สงสัยว่าทำไม ภาพประกอบ ต้องเป็นโรงพยาบาล แฮะแฮะ
..
สวัสดีค ะวันนี้วันหยุด
เด๋ว สาย ๆ จะมาอัพตะพาบมั่ง ขาดไม่ได้ เด็ดขาดดด

สว้สดีค่ะ คุณน้องก๋า


newyorknurse

แอบเถียงอะค่ะ เข้าใจตัวเองยากน้อยกว่าค่ะ

สวัสดีค่ะน้องก๋า พี่กิ่งเพิ่งกลับจากพาแม่ไปวัดมาค่ะ เอาบุญมาฝากด้วยเน้อ ขอบคุณมากนะคะที่ไปโหวตวันแม่ให้พี่กิ่งมาอ่านความสุขเล็กๆของน้องก๋าแล้วรู้สึกสงสารจังเลยยิ่งมีอาร์มแชร์มาประกอบแล้วทำให้นึกภาพออกเลยค่ะ

พี่กิ่งโหวตให้ด้วยค่ะ

กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 3 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น


มีความสุขวันหยุดนะคะ

555 โถๆ สาวๆ ไม่เข้าใจหมิงหมิง เลย สามก๊กตกประเด็นไป

อดีตที่ฝังใจยากที่จะหาความสุขได้ แต่สุขได้ถ้าใจเราต้องการ ^^

สวัสดีวันพระค่ะคุณก๋า
งานเขียนตะพาบฯ ชิ้นนี้ "เป็นมุมความสุขเล็กๆของความรัก เคล้าความเศร้าเหงา
รอคนที่เข้าใจมาโอบกอดปลอบใจให้คลายระทม...


อุ๊ย... อ่านแล้วเคลิ้มตามเลยค่ะคุณก๋า !!!
อินกับเรื่องราว เพราะเราก้าวผ่านช่วงเวลาเช่นนี้มาได้แล้ว
มองแต่ความสุขข้างหน้า รอแค่วันเวลา
ที่ต้องพลัดพรากจากกันตามอายุขัย ของสัจธรรมชีวิต

.... อืม แค่นี่แร๊ะน๊อ !

สวัสดีค่าพี่ก๋า
น้ำค้างกลับมาจากทำบุญแล้วค่า
เอาบุญมาฝากด้วยะนคร๊าา แหะ



คนมีบาดแผล
ย่อมระแวงแคลงใจ
ในการเริ่มต้นความสัมพันธ์ครั้งใหม่กับใคร
---------------------------------------
ความหวาดระแวง เป็นต้นเหตุแห่งทุกข์จริงๆเลยเนอะ
หากขาดความเชื่อใจ เชื่อมั่น ในกันและกันแล้ว
ชีวิตเส้นทางแห่งรัก ก็คงจะหาความสุขได้ยากเน๊าะ



ทักทายช่วงสายๆวันหยุดพักผ่อนของน้ำค้างนะค่า
ส่วนพี่ก๋าคงต่อสู้กะหมิงหมิงอยู่ที่ร้านใช่ป่าวคะเนี่ย หุหุ
มีความสุขกับการทำงานนะคะ

พี่ก๋ามาเศร้าเชียวตะพาบชิ้นนี้ แต่..ก็ดีนะคะพี่ เหมือนเตือนสติคนอ่านเหมือนกันว่าทุกอย่างมันมีสองด้านเสมอ วันนี้ไปทำบุญกับครอบครัวไหมคะเนี๊ยะ ยังไงก็ขอให้มีมุมสุขเล็กๆ ในทุกๆ วันนะคะ

สวัสดีจ้ะคุณก๋า..และคุณหมิงหมิง ..อ้อที่คุณแม่หมิงหมิงด้วย ..เพิ่งกลับมาจากออกกำลังกาย...วันนี้ยังไม่ได้อัพบล็อกเพราะมั่วแต่ชมโอลิมปิกจ้ะ....

แหะๆ อารมณ์นี้วิจารณ์ไม่ถูกเลยนะครับน้องก๋า อิอิ ^^

อ่านแล้วรู้สึกว่าบางครั้งมันก็ไม่ง่ายนะครับ

สำหรับที่จะเริ่มต้นใหม่กับใครสักคน

ความสุขเล็ก ๆ ..นึกถึงเพลงพี่อ๊อฟ พงษ์พัฒน์...ความสุขเล็ก ๆ ความสุขน้อย ๆ ความสุขเล็กน้อยที่ได้เฝ้ามองงงงง

อรุณสวัสดิ์ค่ะ พี่ก๋า

อ่านแล้วคิดถึง "รอยตำหนิ" ของพี่หนึ่ง วรพจน์ เลยค่ะ

สุขสันต์วันหยุดค่ะ แต่คนตกงานไม่มีวันหยุดค่ะ

หางานกันต่อไป 555 ^__^

ฮือออ แต้ ๆ ตวยคุณก๋า
หักมุมแตนน้องรินกาเจ้า
ขานั้น คราวนี้มาแปลก กู้เตื้อจะหักมุม อิอิ

..ขอเพียงความสุขเล็ก ๆ
ก่อสามารถเติมเต็มในส่วนตี้ขาดหายไป
ขอเพียงเศษเสี้ยวแห่งความสุข
ก็สามารถหื้อมีแรงที่จะเดินต่อ..

..โจทย์เอื้อวันนี้ มันแสดงถึงอะหยังน๊อ
คนเขียนกั๋นนัก แสดงความมีความสุขกันนักเนอะ^^

ปี้หนา แวปแรก ปี้ก่คิดถึงความทุกข์เน้อ
พอถามหาความสุข ก่ต้องนึกของกู้กั๋นเนอะ

กึ๊ดไปกึ๊ดมา ความสุขเล็ก ๆ นึกบะออก
เลยนึกถึงความสุขใหญ่ ๆ ในชีวิตอยู่ตางใด
เลยนึกถึงตี้มาของความสุขเล็ก ๆ ได้เจ้า อิอิ

วันนี้คนไปวัดหลายคนเนอะ
ปี้ชิ่งไปคราวตี้แล้วละเจ้า กัวคนหลายนะ
สี่วันนี้ เตรียมรับมือลูกค้าเจ้า
ลองวิกเอน สีท่าจะหลายอยู่เน้อ

อ้ายเต้ยชิ่งหนีขอขี่รถเครื่องไปแอ่วกับเปื้อน
ตี้แม่สอดปุ๊น ไปสามคืนสี่วันก่อน
ประมาณค่ำไหนนอนนั่นเจ้า
รถยนต์มีบะเอาไป ไค่ขี่รถเครื่อง กางเต็นท์นอนอิ๊
ขอไปแอ่วตามประสาป้อจาย อี้หวะ หมั่นไส้ขนาด
กะเด่วปิ๊กมา จะขอแอ่วตามประสาแม่หญิงผ่อง ฮี่ๆๆ

แวะมาอ่านงานตะพาบค่า

ทักทายวันหยุดนะคะ พี่ก๋า
มีความสุขมากมากค่ะ

อ่านบล๊อกนี้เหมือนอ่านเนื้อเพลงเลย
มีสัมผัสระหว่างบรรทัดด้วย

หมิงหมิงเป็นไงบ้างอ่ะ หายยัง

อ่านเรื่องนี้แล้ว .. .เหมือนว่า
เวลา สำคัญนัก คงจะต้องรอเวลาให้ความรู้สึก
เคยเจ็บปวดจางหาย พยายามอยากให้คนที่รู้สึก
แบบนี้หายเร็วๆ คะ่ เพราะจะได้เริ่มต้นอะไรใหม่ๆ
ได้อีกครั้ง ...

ดีจังนะคับ...
ความสุขเล็กๆมีได้หลาก หลาย...ความสุขที่ได้เฝ้าคอย
ความสุขที่ได้สบตา ... ความสุขทีเค้าเข้าใจ...


มีความสุขมากๆๆเลยนะคับ..ช่วงวันหยุดยาว

สวัสดีค่ะคุณก๋า เพิ่งกลับจากทำบูญค่ะ อ่านงานตะพาบของคุณก๋า เห็นภาพประกอบเรื่องแล้วเศร้ามาก วันนี้เล็กตั้งใจไปทำบุญ เตรียมของแห้งจัดเป็นชุดไว้ตั้งแต่เมื่อคืน ตื่นเช้ามาจิตใจแจ่มใสดี ตอนสายๆประมาณ9โมง ได้รับโทรศัพท์จากญาติว่าลูกสาวของน้าชายเสียชีวิตซึ่งก็มีศักดิ์เป็นน้องเรา อายุไม่เท่าไหร่เลย เพิ่งเรียนจบไม่กี่ปี มีงานทำยังเป็นโสด พ่อแม่ภูมิใจ น้องกลับมาหาพ่อแม่เมื่อวานเย็นไม่ได้ค้างเพื่ออยู่ทำบุญกับแม่เหมือนทุกปี เพราะลูกค้านัดรับรถตอนเช้าวันนี้เลยรีบกลับ มีเพื่อนขับไปส่งที่พักเหตุเกิดเพราะไปส่งเพื่อนที่พนัสก่อนถึงคิวตัวเอง คนขับคาดว่าหลับในตอนประมาณเที่ยงคืนชนเข้ากับรถ10ล้อน้องนั่งคู่คนขับเสียชีวิตทั้งคนขับและน้อง ยังไม่ควรจากไปเร็วขนาดนี้เลย สงสารน้องสงสารน้าชายกับน้าสะใภ้มากหัวใจคงสลาย เล็กฟังข่าวแล้วเศร้าใจมาก ไปทำบุญขณะกำลังไหว้พระเทียนพรรษาขนาดดังรูปที่ชาวบ้านนำมาถวายถูกจุดตั้งประดับหน้าพระประธาน คาดว่าฐานยึดคงไม่แข็งแรง ขณะลูกสาวกำลังก้มลงกราบพระ เทียนได้ล้มลงมาน้ำตาเทียนที่มีล้นอยู่ในไส้เทียนหล่นใส่ลูกสาวตั้งแต่หัวไหล่ขวายันเอวเป็นทาง น้ำตาเทียนร้อนๆชุ่มเสื้อผ้าติดกรังทั้งแขน ลูกสาวตกใจร้องไห้ เล็กนะเห็นแล้วสงสารลูกมากกลัวเนื้อจะพอง หลวงพ่อเห็นท่านมาสวดเป่ามนต์ให้บอกไม่พองแล้วนะลูก กลับมาทายากลัวเนื้อบวมพองมากโชคดีที่ไม่เป็นไรมากแต่ต้องมานั่งขูดน้ำตาเทียนเต็มชุดของน้องเลยค่ะ จากเรื่องที่เกิดขึ้น เล็กมานั่งนึกถึงหัวอกคนเป็นแม่แล้วเห็นลูกเจ็บเพียงนิดยังอยากเจ็บแทน บอกลูกเล่าให้เค้าฟังว่า ตอนเรายังมีชีวิตอยู่ พี่น้องกันให้รักกันมากๆ อย่าทะเลาะกัน หรือเถียงกันให้โกรธเคือง สู้เรารักกันทุกวันดีกว่า ตายจากกันไปแล้วมันเศร้าเสียใจ เรียกคืนกลับมาไม่ได้ เดี๋ยวตอนบ่ายเล็กก็ต้องขับรถไปบ้านบึงไปรดน้ำศพน้อง เล่ามาเยอะแค่อยากจะบอกว่า ทำดีกับคนรอบข้างไว้มากๆนะคะ

ก็มีกำหนดเวลาค่ะ เรื่องเลอะ ^^ กลัวป่วยๆ หรืออาจจะลื่นหกล้มเอาได้ น้ำก็คงไม่สะอาด แต่ลูกสนุก กล้าที่จะลุย แม่ก็ยิ้มๆ รีบเอากล้อมมาถ่าย ^^

หุ หุ...คุณก๋า มีความหลังด้วยเหรอ ออกจะเรียบร้อย

วัันนี้ เหม่อๆ เพ้อๆ ห้วงนึงของอารมณ์ บางทีก็อยากพูดลอยๆ


เด็กสาวกลัว "เข้ม" คงตามวัยเนอะ แต่เด็กหนุ่มนี่ วัยไหนๆ โหดมันฮา...ไว้ก่อน


เน็ตพี่อืดตั้งแต่เมื่อวาน หาสาเหตุอยู่เพราะเครื่องพี่ เพราะกูเกิ้ลโครม หรือเพราะบล็อกแก๊งค์

หัวข้อความสุขเล็ก ๆ
แต่ไหงเศร้าจังคะคุณก๋า แถมภาพถ่ายในโรงพยาบาลนี่ชวนหดหู่จังค่ะ
สวัสดีตอนเกือบเที่ยงคะ

สวัสดีค่ะคุณก๋า
อ่านแล้วแอบคิดถึงเพลงเก่าเพลงนึง
เนื้อเพลงท่อนนั้นเลยค่ะ

"ความสุขเล็กเล็ก
ความสุขน้อยน้อย
ความสุขเล็กน้อยที่ได้เฝ้ามอง"

เปิดมาสุขเลยจ้ะก๋า แต่ท้ายแล้วคิดถึงว่าสุขเล็กสุขมากก็ต้องนะ

ได้สิบห้าจ้าก๋าจ๋า หนักใจเลยเน๊าะ

หวัดดีเ้จ้าอ้ายก๋า

ความสุขที่ได้เฝ้ารอคอยใครสักคนหนึ่งอย่างมีความหวัง

ย่อมเป็นความสุขทีไ่ด้เฝ้ารอเจ้า

แต่ว่า

มันต่างกันเน้อ

ระหว่าง

คนที่กำลังรอ
เขาบอกให้รอ
หรือเขาปล่อยให้รอ



รอเหมือนกันแต่ความเจ็บต่างกัน


อิอิ

รถเข็นสีชมพูด้วยอะ

~ อื้อ เป็นอาการทำเสียงขึ้นจมูกตอนอ่าน และ หือม์ ก็เป็นอาการเดียวกัน อื้อหือ เหอะ เหอะ ~

สวัสดีค่ะน้องก๋า...เห็นภาพโรงพยาบาลแล้วเศร้านิด ๆ ค่ะ เกิด แก่ เจ็บ ตาย นี่เราหลีกหนีไม่พ้นจริง ๆ เนาะ แม่บุญเลยทำวันนี้ให้ดีที่สุดค่ะ วันอื่น ๆ อีกเรื่อง..ยังมาไม่ถึง

อยากให้น้องก๋า..ไปร่วมทริปด้วยเหมือนกัน เห็นถ่ายภาพได้สวยมาก ถ้าไปเห็นคงจะเก็บภาพสวย ๆ มากมาย งานนี้ต้องใช้การ์ดเก็บความจำเพิ่มอีกหนึ่งค่ะ

แล้วพบกันใหม่อีกเจ็ดวันนะคะ

อ่านแล้าเศร้าตามไปเล็กๆ ตอนนี้คุณก๋าอยู่กับหมิงหมิง

แล้วคงมีความสุขจนไม่มีเวลาเศร้าแล้วนะ

เข้าพรรษาไปทำบุญที่ไหนรึเปล่าคะ

สวัสดียามบ่ายค่ะน้องก๋า มีความสุขยามบ่ายนะคะ

สวัสดีค่ะคุณครูก๋า

ช่วงนี้กำลังต่อสู้กับใจตัวเองอีกแล้วค่ะ คิดไปอีกทางก็ทุกข์ ไปอีกทางก็กลางๆ หาที่สุขยังมิเจอ
มีความสุขมากๆ นะคุณครูก๋า คุณภรรยาคนสวย น้องหมิงหมิง

หวัดดียามบ่ายครับน้องก๋า

ความสุขน้อยน้อย
ความสุขเล็กน้อยที่ได้เฝ้าคอย
.....
...
.
ให้หมิงๅโตวันละนิดนิด

นิคว่าให้เข้าใจอยู่ฝ่ายเดียวนี่แย่หน่อยค่ะ
เพราะความระแวงแคลงใจ ทำให้ความเข้าอกเข้าใจโบยบิน



สว้สดีค่ะพี่ก๋า

แวะเอาบุญมาฝากค่ะ พี่ก๋า น้องหมิง หมิง มาดาม
สา เอาบุญมาฝากให้ทุกคนเลยค่ะ
แบบว่า ที่ทำงานน่ะ จะไม่หยุด หรอกคะวันนี้
แต่มีเหตุ ซึ่งปรกติ เค้าจะเลื่อนวันหยุดให้ติดกันยาวๆ
พรุ่งนี้ไม่หยุด ไปหยุด เสาร์ อาทิตย์ แต่มีคน
โทรไปแจ้ง กรมแรงงาน ว่าหยุดไม่ตรงความจริง
วันนี้เลยกลายเป็นวันหยุด เสาร์ก็ไม่หยุด แถมโดนหัก
วันหยุดเสาร์หน้าออกไปอีก เซ็งเลย

วันนี้ จริงๆ ก็ ลาพักร้อนไว้แหละ ตั้งใจไปทำบุญ
วันคล้ายวันเกิดจริงๆ ของทุกปี สา จะไปทำบุญค่ะ
แต่ไม่ต้องใช้พักร้อนแล้ว เพราะประกาศหยุดด่วน

พี่ก๋า ทำไมไม่หยุดล่ะคะ ปรกติเค้าก็หยุดกันนี่นา
แต่ บริษท สา ก็ไม่ค่อยหยุดตรงหรอก เพราะเครื่องจักร
ต้องเดินงานต่อเนื่องเลยเลื่อนวันหยุดตลอด

เอ้ามา ยาวอีกแระ วันนี้กลับจากทำบุญมา
ไปบ้านใคร เม้นยาวเป็นเรื่องสั้นเลย ฮ่าๆๆๆ

มีความสุขมากๆ คะ ไปไหน ไปกลับ เดินทางปลอดภัย
พระคุ้มครองค่ะ อวยพรฉบับวันพระค่ะ ^^

สวัสดีค่ะคุณก๋า

เห็นเก้าอี้นี้แล้ว ทำให้นึกถึงบรรยากาศในโรงพยาบาล
เพราะหลายเดือนมานี้ พี่ทัวร์โรงพยาบาลทุกวัน
ทำงานอยู่ใกล้ๆกัน เดินข้ามถนนก็ถึงแล้ว
ไม่ได้เป็นอะไร ไปเยี่ยมคนป่วยค่ะ

คนที่กำลังรอ
เขาบอกให้รอ
หรือเขาปล่อยให้รอ

คำนี้ทำให้นึกถึงคนที่นอนอยู่บนเตียง
ลูกๆไปทำงาน ทิ้งให้อยู่กับคนเฝ้าไข้ที่จ้างไว้

และนึกต่อไป ถึงเด็กๆที่พ่อแม่ส่งไปให้คนอื่นเลี้ยง
แล้ววนกลับมาใหม่
อยากรู้ว่าเมื่อตอนที่ลูกยังเล็กๆ
คนที่อยู่บนเตียง เขาเลี้ยงลูกอย่างไร

คิดไปไกล55

แอมอร

ปีนี้อากาศปรวนแปร คนปกติยังป่วย
คนที่ป่วยหนัก ภูมิต้านทานต่ำอยู่แล้ว จึงทนทานไม่ไหว

พี่ที่ทำงาน เป็นมะเร็งต่อมลูกหมาก
วันที่ไปยืนอยู่ข้างเตียง เขานอนซีดเหมือนผัก
พอพี่คล้อยหลังได้ไม่นาน เขาก็จากไปแล้วค่ะ

นี่เพราะตรงกับวันพระใหญ่ ทางโรงพยาบาลเก็บไว้
รอให้เลยวันหยุดไปก่อน
เป็นวันหยุดเดียวตั้งแต่เดือนกุมภาเป็นต้นมา
ที่ไม่ต้องไปฟังสวด

แอมอร

สวัสดีครับ
ความสุขเล็ก ก็ยังดีที่ยังมี

ชอบโทนสีภาพชุดนี้จังครับ พี่ก๋าถ่ายจากโรงพยาบาลเหรอเนี่ย
เรามีความสุขเพราะเราพอใจกับสิ่งที่มี เรามีความทุกข์เพราะเราต้องการจะมี โจทย์นี้เข้ากับวันพระใหญ่ดีนะครับ คิดว่าวันนี้จะออกต่างจังหวัดกันหมดแล้ว แต่คออัพตะพาบขาประจำมากันครบถ้วนเลย

สวัสดีครับพี่

ออกในแนวเศร้า ๆ นะคะคุณก๋า เวลามีความสุข ก็เหมือนดอกไม้ที่ชื่นบานเนาะ เวลามีทุกข์ เหมือนร่างกายที่เจ็บ / ป่วย :)

มันน่าจะมาจากการที่ไม่ค่อยได้พูดคุยกันนะ ^^

ความสุขเล็กๆของเรา บอกใครไม่ได้ค่ะ

หลับฝันดีนะคะหมิงหมิง
และขอให้คุณก๋ามีความสุขมากๆค่ะ

แวะมารอบค่ำอีกที อิอิ
แหะๆ สา ก็เพิ่งรู้นี่แหละค่ะ ว่าพี่ก๋า ทำงานอะไร
ก็ไม่เคยถามนี่นะ ฮ่าๆๆๆ
ร้านขายของที่ระลึกก็ต้องเปิดช่วงวันหยุดเป็นธรรมดา
ไม่แน่นะ สา อาจไปแวะร้านพี่มาแล้วก็ได้นะ อิอิ
เมื่อต้นปีไปมา แต่ก็ไม่ได้จำชื่อร้านเลย
รู้แค่ว่าลงมาจากดอยสุเทพ จะมีร้านค้าใหญ่ๆ
มีลานจอดรถบัส นึกชื่อร้านไม่ออกค่ะ
หากมีโอกาสได้ไปเที่ยวอีกจะแวะไปอุดหนุนนะคะ

คืนนี้ นอนหลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์ค่ะ ^^



ที่ร้านพี่ก๋าไม่เคยหยุดช่วงเทศกาลหรอกครับ 555
ร้านค้าขายของที่ระลึก
ช่วงวันหยุดนักท่องเที่ยวเยอะครับ

อย่างพี่ก๋าเองเดือนนึงก็หยุดแค่ 4 วัน
ไม่เคยมีวันหยุดยาวใดใดทั้งสิ้น
เทศกาลใดใดก็ไม่หยุดครับ 555

ขอแจมด้วยเพลงนี้เน่อเจ้า

(กระซิบบอก) ...จริง ๆ คำว่า "ความสุข" ในบล็อกผมเป็นโค้ดแหละ
สงสัยซ่อนเนียนไปหน่อยครับ เลยไม่ค่อยมีใครรู้ว่าไม่ใช่ข้อความธรรมดา ^^"

.....

อ่านตะพาบฯ คุณก๋าจบแล้ว คราวนี้ดูเศร้าหน่อย ๆ ครับ

แต่คนมีความหลังฝังใจ "เฝ้าคอย" อะไรที่ล่อยลอยไปแล้ว
เขาอาจจากไปไม่นานก็กลับมา หรือจากไปถาวรก็แล้วแต่
แต่อย่างน้อย...
ก็ยังดูมีความสุขกว่าคนมีชนักปักหลังให้ "คอยระแวง" แหละเนอะ

สุขกันเทอเรา เศร้าไปทำไม....

รูปสวยจ้ะ

ไม่เข้าใจเหมือนกันค่ะ น้องก๋า

มาแซวเล่นน๊า ไม่มีอะไรหรอก

ภาพสวยเช่นเคย

ความสุขเล็กๆรอบนี้เขียนกันตรึมเลยนะคุณก๋า

นั่นแสดงว่าโจทย์นี้น่าเขียนจริงๆ

ว่าแต่ช่วงหลังไม่เห็นคุณก๋าตั้งโจทย์เลย

เอาแบบแปลกๆ ไม่มีความหมายนะ ผมชอบ

เช่น... ขาวเสวย 555

แว๊บมาบล็อกพี่ก๋า แล้วจากไปแบบตาปรือปรือเลยค่ะ
ฝันดีนะคะ

ศิษย์น้องพึ่งรู้วันนี้เองค่ะศิษย์พี่ว่านักเรียนคนหนึ่งของศิษย์น้องเค้าไปทำแท้งมา
มันน่าเศร้าที่ช่วยก่อนหน้านั้นไม่ได
แต่เด็กคนนี้ไม่เคยพูดถึอเรื่องนี้เลย พอไปทำเสร็จศิษย์น้องถึงรู้
ปล.ทางไปเยี่ยมบ้านเด็กถนนยังกะอุกาบาตเลยค่ะ 555++

ขอบคุณก๋าจ๋าค่ะ มีอะไรทีไรก๋าก็ไปร่วมกับพี่
ตอนนี้เลยสนุกกันใหญ่เลย

หมิง หมิง มาเยี่ยมได้นะคะ ไม่มาแล้วขาดอ่ะคะ

สวัสดีค่าพี่ก๋า!~~

ความสุขเล็กๆ
เคยบอกเธอหรือยัง
ว่าเศร้าและเหงานัก

ชีวิตในหนหลัง
มีเรื่องราวบาดแผลมากมาย

อยากให้เธอเข้าใจ
อยากให้เธอเห็นใจ

คนมีบาดแผล
ย่อมระแวงแคลงใจ
ในการเริ่มต้นความสัมพันธ์ครั้งใหม่กับใคร

.
.
โป๊ก!!!อ่านแร๊วโดนอย่างแรง!!!!...กระแทกเหม่งเรยอ่ะ
แพมก่ะมีบาดแผลโดนเฉี่ยวบ่อยครั้ง ยังไม่หายสักที ฮีๆ

โจทย์์นี้น่ารัก~ต่างคนต่างมุมมองและก้อเป็นความสุขเล็กๆ
ของแต่ละคน..เขียนกันตรึบแบบนี้ถึงจะอ่านกัน ตาแฉะ!~
ก็บ่หยัน เพื่อนเขียนเยอะสนุกดีนะค่ะ

แพมก็รอยุเหมือนพี่ตฤณว่าเมื่อไหร่จะมีโจทย์โหดๆ
ของพี่ก๋ามาให้เขียนบ้าง ยังคิดถึง 'บืด' ยุเลยอ่ะค่ะ 5555+

มาส่งพี่ก๋าเข้านอน ฝากราตรีสวัสดิ์น้องหมิงหมิงด้วยนะคะ

ปล.ตอนนี้รู้จักรุ่นน้องคนนึงเป็นผช.นักวิจัยอยู่ ชื่อน้อง "หมิง" เป็นผู้ชาย ไผ่เลยติด เรียกน้องหมิงหมิง ไปเลย จากชื่อลูกพี่ก๋าแหละ อิอิ เขาคง "งงๆ" ประมาณว่า ผมชื่อ "หมิง" เดียว ทำไมเรียกที สองหมิงซะงั้น ฮ่าๆๆ

คืนนี้นอนหลับฝันดีค่ะ

ถ้าไปถ่ายภาพกันสองคน
รูปที่สวยที่สุด
คงเป็นรูปน้องขวัญอย่างไม่ต้องสงสัย

ดอกไม้คงด้อยไปเลยนะครับคุณครู

...............

พี่ก๋าครับ
เกรงว่าในรูปทุกใบจะติดรูปคุณพ่อของคุณขวัญมาด้วยน่ะสิครับ 555555+

เศร้าจัง

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
jamaica Music Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 3 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น
-------------------------------
แวะมาส่งกำลังใจให้ค่ะคุณก๋า ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

สวัสดีค่ะพี่ก๋า ไม่ได้มาทักทายซะนาน
หมิง หมิงโตขึ้นเยอะเลยนะคะ

๐๐

ความสุขเล็ก ๆ ได้มาแล้วก็จากไป
แต่ก็ชุ่มชื่นหัวใจทุกครั้งที่ได้มาครอบครอง

คุณก๋าตะ ขอโทษนะคะที่ไม่ได้แวะมาหาเลยคะ ไม่ได้เข้า blog เอาเลยหละคะ พักนี้หมิงหมิง เน้นกีฬาหลายชนิดเลยนะคะ ดูท่าทางจะชอบกีฬานะคะ เออ แต่ว่าดนตรีก็ดูสนใจอยู่เหมือนกันนะ ไฮเปอร์ ขยันเล่นทุกอย่างจริงๆ คะ ขำท่านอน หมดเรี่ยว หมดแรงของหมิงหมิง

สุขที่เราพบคือทุกข์
หลับฝันดีครับ คุณก๋า มาดาม น้องหมิง หมิง

แวะมาไหว้เจ้าปี้ก๋า คืนนี้แอบนอนดึก ห้าทุ่มเกิ่งอิ
ฮ๊อนนนน ฮ้อนขนาด วันนี้ 32 องศา T_T

เจ็บปวดกับ ความเศร้า หน หลัง ..
มีความสุขกับการรอคอย ...
คอย การกลับ มาหรือ ไร นะ..
ตกลง มันเป็นความสุขเล็ก ..เง้อ.. ความสุข แตกต่างกัน ไป ..
แต่ ภาพ มันเหมือนอยู่ ร.พ .. นะ แนวหัก มุม เป่าจ๊ะ อิอิ ..
ขอบคุณ ที่มาร่วมแจม กับโจทย์ พี่ ค่ะ..