:: ก๋าราณีตอบคำถามน้องแมวย้อมเสือ :: :: ก๋าราณีตอบคำถามน้องแมวย้อมเสือ :: ทำอย่างไรจะเลิกติดความสมบูรณ์แบบได้คะ เหมือนคนบ้าที่ขี่หลังม้า แล้วให้มันควบตะบึงไป แต่ลงไม่ได้ ติดตรงที่ทำอะไรมักจะทำให้ดีที่สุด คำถามโดย : แมวย้อมเสือ ครั้งหนึ่งมีศาสตราจารย์ขอเข้าพบอาจารย์เซน เพื่อขอความรู้เกี่ยวกับเรื่องเซนที่ตนกำลังสนใจ เมื่อพบกันในห้องดื่มน้ำชา อาจารย์ได้ยกกาน้ำชาขึ้นมา แล้วรินชาใส่ในถ้วยชาของศาสตราจารย์ เมื่อชาเต็มถ้วย แต่ท่านอาจารย์ยังไม่ยอมหยุดริน น้ำชาจึงไหลเจิ่งนองล้นแก้วออกมา ศาสตราจารย์รีบทักท้วง “ท่านอาจารย์ ชาในถ้วยล้นออกมาแล้วครับ” ท่านอาจารย์หยุดมือแล้วเงยหน้าขึ้นมา ก่อนจะบอกว่า “ตัวท่านเองก็เหมือนชาถ้วยนี้ เมื่อถ้วยชามันเต็ม จะเติมอะไรเข้าไปได้อย่างไร” .......................................... คนที่ชอบความสมบูรณ์แบบมักทำอะไรได้ดีกว่าคนอื่น เนื่องจากถูกฝึกฝนมาว่า ต้องทำทุกอย่างอย่างตั้งใจ ต้องทำทุกอย่างให้เกิดข้อผิดพลาดน้อยที่สุด หรือไม่มีความผิดพลาดเกิดขึ้นเลย ใช่ --- หลายเรื่องของชีวิตควรคิดและทำแบบนี้ การปล่อยให้เกิดความผิดพลาดเล็ก ๆ น้อย ๆ อาจหมายถึงหายนะใหญ่หลวง ลองคิดเล่น ๆ ดูว่าถ้าช่างเทคนิคไม่ตรวจตราเครื่องยนต์ของเครื่องบินให้ดี อะไรจะเกิดขึ้น ถ้าช่างก่อสร้างผสมปูนผิดสัดส่วน เมื่อนำไปก่อสร้าง อะไรจะเกิดขึ้น ฯลฯ แต่ในอีกด้านหนึ่ง ความผิดพลาดเล็ก ๆ น้อย ๆ กลับกลายเป็นความงดงาม ที่แสดงสัจจะของธรรมชาติออกมาอย่างหมดจด ……………………………........... ในงานออกแบบของญี่ปุ่นจะพบคำว่า “wabi sabi” มันคือแนวคิดในการออกแบบสิ่งต่าง ๆ โดยใส่ใจกับรายละเอียดเท่าที่จำเป็น ถ่ายทอดความงามทางศิลปะในแขนงต่าง ๆ ของคนญี่ปุ่นผ่านรูปแบบแนวคิดเซน ไม่ว่าจะเป็นบทกวีไฮกุ การจัดดอกไม้ การตกแต่งสวน ภาพวาด เครื่องปั้นดินเผา ไปจนถึงการออกแบบข้าวของเครื่องใช้ต่าง ๆ ในชีวิตประจำวัน วาบิ แปลว่า ความเรียบง่าย ความไม่สมบูรณ์แบบ ซาบิ แปลว่า ความเงียบสงัด ความไม่จีรังยั่งยืน หลักที่ใช้อ้างอิงในงานศิลปะแนวเซนมักจะกล่าวถึง 1. ความไม่สมส่วน ความไม่สมมาตร ทุกอย่างไม่จำเป็นต้องดูเท่ากัน ซ้ายขวาหน้าหลังเหมือนกันไปหมด ในความต่างมีความเหมือน ในความเหมือนมีความต่าง 2. ความเรียบง่าย แสดงสัจจะที่แท้จริงของธรรมชาติอย่างตรงไปตรงมา เมื่อไม่เติมแต่งมากเกินไป วัสดุจะแสดงสัจจะของมันออกมาอย่างเต็มที่ เหมือนอาหารที่ปรุงให้น้อยที่สุด จนเผยรสชาติที่แท้จริงของมันออกมา โดยไม่โดนกลบไปด้วยเครื่องเทศ เครื่องปรุงรส หรือแม้แต่ถูกทำลายรสชาติที่แท้จริงด้วยขั้นตอนการทำที่ยุ่งยากเกินไป 3. ความสมถะ เนื้อแท้ แก่นแท้ของวัตถุ กิ่งไม้เพียงก้านเดียวก็อาจแสดงสัจจะอันลึกซึ้งได้ หากเราใส่ใจและมองเห็นความจริงที่ซ่อนอยู่ในนั้น 4. ความเป็นธรรมชาติอันไร้การปรุงแต่ง เมื่อสิ่งนั้นเต็ม ก็ไม่มีความจำเป็นต้องเติมจนล้น เหมือนคนที่เห็นความงามในตน ไม่จำเป็นต้องกลบความงามนั้นด้วยการแต่งองค์ทรงเครื่องมากเกินไป 5. ความล้ำลึก ความงามอันแท้จริงสามารถปลุกเราให้ตื่นจากความไม่รู้ การตระหนักรู้และการมองเห็น “ความจริง” แห่งสัจธรรม ทำให้เรายอมรับและเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิต เมื่อมองเห็นชีวิตที่แท้จริง เราจะมองทั้งความงามและไม่งามเป็นความธรรมดา “ความธรรมดา” นี่เอง คือ ความงามที่แท้จริง เพราะมันไม่จำเป็นต้องผ่านการตัดสิน ไม่ได้ผ่านเงื่อนไขกฏเกณฑ์ต่างๆ ที่คนกำหนด 6. ความเป็นอิสระจากกฎเกณฑ์ รูปแบบ ประเพณีนิยม เมื่อสิ่งที่เป็นอยู่ เป็นอย่างที่มันเป็นอย่างแท้จริง มันจะอยู่พ้นไปจากกรอบความคิด รูปแบบที่คนส่วนใหญ่เชื่อ มันไม่จำเป็นต้องสนใจว่าคนส่วนใหญ่จะคิดอย่างไร ชอบแบบไหน แต่จะเป็นตัวของตัวเองอย่างแท้จริง 7. ความเงียบสงบ ความสงัดในจิตใจอันไม่ถูกเงื่อนไขใดใดร้อยรัด เมื่อจิตนั้นเป็นอิสระ ก็จะไม่ถูกร้อยรัดไปด้วยข้อจำกัดในการมองและคิด ไม่มีคำตัดสินว่างาม ไม่งาม ดี ไม่ดี เป็นอย่างที่มันเป็น เห็นอย่างที่เห็น สิ่งนี้เกิดขึ้นได้เมื่อเราไม่แสวงหาความสมบูรณ์แบบ แต่กลับได้เห็นความสมบูรณ์แบบในความไม่สมบูรณ์แบบนั้น ............................................ หลักและแนวคิดของ วาบิซาบิ สามารถนำมาปรับใช้ได้กับการใช้ชีวิตด้วยครับ สมมุติว่าชีวิตคนเราเหมือนแจกันดอกไม้ แจกันมีหลายรูปแบบ หลากรูปทรง เหมือนบางคนเกิดมาสวย หล่อ รวย บางคนลำบากยากจนข้นแค้น ดอกไม้ที่ปักลงไป บางครั้งเป็นช่อสวย บางครั้งเป็นเพียงกิ่งไม้แห้ง บางครั้งเป็นดอกที่หายาก บางครั้งเป็นเพียงดอกหญ้า เหมือนสุขทุกข์ในใจคน ที่หมุนวนเปลี่ยนแปลงไปเรื่อย ๆ แจกันดอกไม้ทำหน้าที่ของมัน แต่คนที่มองและตัดสินว่าสวย ไม่สวย งาม ไม่งาม คือ คนที่มอง เหมือนแก้วชาที่ไม่ว่าจะสวยหรือไม่สวยในความรู้สึกของคนดื่ม แต่แก้วชาบรรลุความสมบูรณ์แบบของมันแล้ว ด้วยการทำหน้าที่บรรจุชาลงไปเพื่อให้คนดื่ม ...................................... ความสมบูรณ์แบบในชีวิตคนมีอยู่จริงรึเปล่า ? อะไรคือชีวิตที่สมบูรณ์แบบและมีความหมาย เรียนเก่งที่สุด ทำงานแล้วร่ำรวย มีตำแหน่งใหญ่โต มีลูกน้องบริวารมากมาย มีบ้านหลังใหญ่ รถคันงาม เงินทองมากมายมหาศาล ต้องการอะไรก็หามาได้ตามที่ตนเองต้องการ ฯลฯ คำถามที่พี่มักถามตัวเองอยู่เสมอเวลาทำอะไรสำเร็จ คือ “แล้วยังไง อะไรต่อ ?” เวลาที่ทำอะไรล้มเหลว ไม่สำเร็จ พี่ถามตัวเองว่า “แล้วยังไง อะไรต่อ ?” ความสมบูรณ์แบบที่แท้จริงมีอยู่ไหม นี่ทำให้นึกถึงเรื่องเล่าอาจารย์ชงชาในญี่ปุ่นอีกท่าน ว่ากันว่าท่านเป็นปรมาจารย์ด้านการชงชา วันนั้นเป็นวันที่โชกุนจะมานั่งดื่มชาในสวน ท่านริคิวได้ทำการจัดตกแต่งสวน ตกแต่งกิ่งไม้ กวาดสวนจนสะอาดเอี่ยม เมื่อท่านยืนพิจารณาอยู่พักใหญ่ จึงตัดสินใจเดินไปเขย่าต้นซากุระ เพื่อให้ดอกของมันร่วงหล่นลงมาที่พื้น นี่คือ ความสมบูรณ์แบบในความไม่สมบูรณ์แบบ คนเราไม่สามารถยึดมั่นถือมั่นอยู่กับความรู้ที่ตนเองมีได้ เพราะในโลกนี้มีความรู้มากมายมหาศาล ชนิดที่ใช้เวลาทั้งชีวิตก็ไม่อาจเรียนรู้ได้หมด ครูของเรา สิ่งที่เราสามารถเรียนรู้ อยู่ในทุกที่ ทุกหน ทุกแห่ง ทุกคนที่เราได้พบ ไม่มีสิ่งใดที่เป็นครูของเราไม่ได้ รวมทั้งสุข ทุกข์ และสัจธรรมในชีวิตด้วยเช่นกัน ยิ่งคิดว่าตัวเองเก่ง ยิ่งคิดว่าตัวเองรู้แล้ว ยิ่งคาดเค้น คาดคั้นกับคนรอบข้างว่าจะต้องเก่งให้เหมือนกับที่ตัวเราคิด ตัวเราคงไม่ต่างอะไรกับศาสตราจารย์ที่เข้าพบกับท่านฮะกูอิน ถ้วยชาที่เต็มจนล้น ย่อมไม่สามารถเติมสิ่งใดลงไปได้อีก ไม่มีทาง     Create Date : 30 ตุลาคม 2562 20 comments Last Update : 30 ตุลาคม 2562 9:30:15 น. Counter : 2444 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณThe Kop Civil, คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณmultiple, คุณตะลีกีปัส, คุณRananrin, คุณสาวไกด์ใจซื่อ, คุณhaiku, คุณก้นกะลา, คุณmcayenne94, คุณALDI, คุณสองแผ่นดิน, คุณSweet_pills, คุณtoor36

ถ้าเต็มแล้วก็อย่าทำให้ล้นเดี๋ยวมันจะเละ ควรจะพอดีในกรอบ ไม่ขาดไม่เกิน พอได้มั้ยค่ะคุณก๋า ตอบแบบนี้   โดย: โอน่าจอมซ่าส์ 30 ตุลาคม 2562 9:38:56 น.

ผมเป็นนะครับพี่ก๋า ไอ้ perfectionist เนี้ย คิดว่าเราคืดคนที่จะแก้ไขปัญหาทุกอย่างได้ เราทำเองจะดีที่สุด อะไรแบบนั้นครับ แล้วถ้าสิ่งที่เราพยายามทำไปเต็มที่แล้ว ผมมันออกมาไม่ได้ดีอย่างที่คิด จะผิดหวังครับ รู้สึกว่าตัวเองดีไม่พอครับ แล้วก็จะไปพยายามหาวิธีอื่นต่อ บางทีมันก็ดีนะครับพี่ บางทีมันก็ไม่ดี เหมือนเด็กแพ้ไม่เป็น 5555 พี่ก๋าพูดถูกครับ เวลามีเรื่อง มันจะไม่ได้มาเรื่องเดียว แต่จะพาเพื่อนมาเป็นฝูงเลย   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 30 ตุลาคม 2562 10:21:24 น.

ถ้าเป็นสายกีฬาแบบผม คือ ทำให้เต็มที่ที่สุดเวลาแข่งขัน แล้วจะไม่เสียใจเวลาตอนที่แพ้ แต่ถ้าเป็นการใช้ชีวิต คนที่สมบูรณ์แบบ นี่เป๊ะจริง ๆ นะครับ แต่มักจะผิดพลาดในเรื่องที่ไม่เป็นเรื่อง อันนี้เพื่อนผมเองครับ 555 คืนนี้ได้เชียร์ลิเวอร์พูลกันต่อครับ   โดย: The Kop Civil 30 ตุลาคม 2562 11:52:58 น.

ปัญหามันเหมือนครู ครูใจร้าย เท่มากครับพี่ ดูแล้วพี่ก๋าวัยรุ่นนี่ใจร้อนไม่เบาครับ ดีนะ เวลาทำงานผมใจเย็น 5555 ปกติผมจะใจเย็น นิ่งๆ ค่อยๆ เก็บอารมณ์มาก แก้ปัญหาให้ทุกคน ประมาณนั้นครับ แต่เมื่อไหร่ฟิวขาด ผมใส่ยับนะ ทุกคนจะตกใจ 555   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 30 ตุลาคม 2562 11:54:56 น.

กำลังหาคำตอบเลยค่ะ เจอคุณก๋าเขียนพอดี เป็นมิสเพอร์เฟค เลยทำให้ทุกข์เมื่อสิ่งที่หวังไม่ได้เป๊ะแบบที่คิด ต้องฝึกปล่อยว่างเนาะบ้างล่ะ คุณก๋ามาผิดเวลา เพื่อนบล็อกตามหากันให้วุ่นเลย มีความสุขในทุกๆวันนะคะ   โดย: In the past 30 ตุลาคม 2562 12:14:02 น.

ใช่ค่ะ แจกันเรียบๆ ส่งให้เห็นความงดงามของดอกไม้ ดอกไม้เรียบๆ ส่งให้เห็นความเป็นศิลปะของแจกัน   โดย: คนผ่านทางมาเจอ 30 ตุลาคม 2562 13:01:28 น.

สวัสดี จ้ะ น้องก๋า คำถามของ คุณแมวย้อมเสือ ครั้งนี้ ถามถึงเรื่อง "ความ สมบูรณ์แบบในชีวิต" ความสมบูรณ์แบบในชีวิต คงตามหากันยากหน่อยเนาะ ถ้ามัวแต่รอความสมบูรณ์แบบอยู่ ชีวิตคงเป็นสุข และ ทำอะไร ได้ยากหน่อยนะ เช่น ถ้าจะรอให้ชีวิตมีความสมบูรณ์พร้อมทุก อย่างค่อยแต่งงาน ค่อยมีครอบครัว คงแก่ตายเสียก่อน อิอิ เอาแค่เราพอใจในสิ่งที่เรามี เราทำได้ ก็เพียงพอแล้ว ยังไม่มีเงินล้าน ก็จะบอกว่า ถ้าได้สักล้าน เราคงมีความสุข พอแล้ว พอได้เงินล้าน ก็อยากให้ได้มากกว่าที่ตั้งไว้ เช่นนี้ วนเวียนกันไปตลอดเวลา เหมือนแก้วน้ำ ตอนยังไม่เต็ม ก็ อยากให้เต็ม พอถึงจุดที่เต็มแล้ว ยังอยากเติมต่อไปอีก มันก็ล้น เลอะเทอะ น่ะซิ ห้าห้า โหวดหมวด งานเขียน ฯ   โดย: อาจารย์สุวิมล 30 ตุลาคม 2562 13:28:54 น.

ในทางสถาปัตย์นี่ แบบที่เรียบๆง่ายๆ จะทำยากกว่าแบบที่สลับซับซ้อน มีลูกเล่นแยะๆซะอีกนะครับ เพราะ ต้องใช้ช่างฝีมือดีๆเนี๊ยบๆ มาทำ ถึงจะออกมาสวยได้นะครับ ชีวิตก็เหมือนกัน ถ้าสมบูรณ์แบบมากไป ก็ต้องพยายามแยะ เหนื่อยมาก ถ้าใช้ชีวิตแบบง่ายๆ ก็เข้าข่าย ปล่อยไปตามยถากรรมอีก คงต้องยึดทางสายกลาง เอาแต่พอดี จะดีที่สุดนะครับ   โดย: multiple 30 ตุลาคม 2562 14:24:19 น.

สวัสดีมีสุขค่ะ เป็นไงน้อ ความสมบูรณ์แบบ...ไม่ไฝ่หาค่ะ เพราะเป็นคนเรียบง่าย ข้อแม้มีบ้าง พอไม่ให้ตกข้างทาง แค่นี้ก็สมบูรณ์แบบของพี่แล้วค่ะ   โดย: ตะลีกีปัส 30 ตุลาคม 2562 14:38:54 น.

ปล่อยวางได้ก็จะไม่เครียดนะคะพี่ก๋า Nobody's perfect ka ^^   โดย: Rananrin 30 ตุลาคม 2562 15:03:49 น.

สาวเองถ้าทำอะไรก็จะตั้งใจทำเต็มที่เหมือนกันค่ะ   โดย: sawkitty 30 ตุลาคม 2562 15:20:53 น.

ความสมบูรณ์แบบ ติดในความเพอร์เฝคชั่นนิสต์ บางทีต้องเจออะไรสักอย่างที่มันทำให้รู้สึกว่ การไม่สมบูรณ์แบบบ้างนั่นต่างหากที่กลายเป็นสิ่งที่ดีและงดงาม มันก็จะทำให้เปลี่ยนได้ค่ะ อย่างเรา มันเป็นเรื่องของความร้ายแรงกับเรื่องที่เกิดในชีวิตมากกว่า ทำให้ ปลง และ ปล่อย ค่ะ ไม่ยึดติดกับความสมบูรณ์แบบอีก แต่ในเรื่องที่ต้องทำให้สมบูรณ์ที่สุดก็ยังคงทำนะคะ ทำให้ดีที่สุดแหละ คือ เต็มที่ในการกระทำ แต่ปล่อยวางในผลลัพท์น่ะค่ะ บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต บาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน Review Food Blog ดู Blog newyorknurse Health Blog ดู Blog เสือตะหลิว Food Blog ดู Blog In Loving Memory Book Blog ดู Blog ภาวิดา คนบ้านป่า Diarist ดู Blog กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 30 ตุลาคม 2562 15:44:08 น.

ถ้าชุดเยาวชนเอาชนะปืนใหญ่ได้ น่าจะได้แจ้งเกิดกันอีกครั้งนะครับ 555   โดย: The Kop Civil 30 ตุลาคม 2562 15:44:21 น.

“wabi sabi” ช่างลึกล้ำ ขอบคุณสำหรับความหมายค่ะคุณก๋า ่ว่าด้วยเรื่อง Perfectionist (- -") "ทำอย่างไรจะเลิกติดความสมบูรณ์แบบได้คะ" ซ่อนคิดเรื่องนี้เหมือนกันค่ะคุณก๋า คุณแมวย้อมเสือ กรณีของซ่อน เลิกไม่ได้แต่ยอมปล่อยงานภายใต้เงื่อนไข "ผลกระทบ" และ "เวลา" ค่ะ ออฟฟิศจะล่มสลาย คนมากมายจะถูกด่า หัวหน้างานจะถูกต่อว่า หรือบรรดาผลกระทบที่ทำให้คนอื่นเดือดร้อนอย่างแสนสาหัส >> เชื่อว่า Perfectionist ทุกท่านมีเงื่อนไขที่ต้องยอมปล่อยงานค่ะ "Deadline is my finalization" หลังจากนั้น ให้เวลาเป็นข้อบังคับนะคะ เราต้องบอกตัวเองดังๆ อย่างมั่นใจว่า!! นี่แหละ Perfect! แล้ว ณ เวลานั้น ฮึๆ Perfectionist เป็นเรื่องที่ดีนะคะ เราไม่ต้องเลิกก็ได้ค่ะ แค่ให้งานเสร็จตามกำหนดเวลาก็พอ วันหนึ่ง เมื่อเราทำสิ่งนั้นจนชำนาญแล้ว ความกังวลจะหมดไป ถ้ายังกังวลอยู่ แสดงว่ายังต้องฝึกฝนฝีมือต่อไปนะคะ สุดท้ายนี้ จงสะกดจิตตัวเองดังๆ ว่านี่แหละ Perfect แล้ว!   โดย: ซ่อนคำ (สมาชิกหมายเลข 5545933 ) 30 ตุลาคม 2562 16:42:21 น.

ความสมบูรณ์แบบ ที่มีคนไฝ่หา หรือ ติด ว่าดี เหมาะสม.. เป็นอีกแนวคิด ในมุมตุัวเอง ถ้ามองผิวเผินดีแต่ถ้า มุมมองคน อื่นที่อยู่ใกล้เคียง อาจจะเห็นด้วยบางส่วน อีกส่วนแย้งกัน ผมว่าเดินสายกลางดีที่สุด.. เพียงแต่ทำให้เต็มที่ ผิดเพี้ยนไป บ้างก็ช่าง... 555 ผมอ่านข้างบน ก็มีความเห็นคล้าย ๆ กันเช่น แม่ตะลี อ.เต๊ะ ก็น่าจะใช่   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 30 ตุลาคม 2562 17:27:47 น.

พี่แค่ทำอะไรก็ทำให้ดีเท่าที่จะทำได้ ไม่ห่วงว่าต้องให้สมบูรณ์แบบหรอกค่ะ วันนี้ออกใช้หนี้เพื่อนๆตั้งแต่เช้าก็ยังไม่ทั่ว เรื่องแค่นี้ก็ยังทำให้สมบูรณ์ไม่ได้เลย แงแง อยากเอาแค่สบายใจเราและไม่ทำให้ใคร ไม่สบายใจก็พอ เด็กๆมักชอบอาหารเส้นแบบฝรั่งและญี่ปุ่นนะคะ พี่ชอบเส้นเกือบทุกอย่างแต่กินซ้ำๆก็ไม่เอาเหมือนกัน พักนี้คุณก๋าเขียนบล็อกยาวมากเลยค่ะ หญิงชราต้องติดไว้ก่อน   โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า 30 ตุลาคม 2562 19:31:42 น.

โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า 30 ตุลาคม 2562 19:52:20 น.

เป็นอะไรมาล่ะโย้ม ดิฉันชอบปวดหัวตอนเย็นค่ะ -ชอบก็ดีแล้วนี่นา ส่วนอิหั้นติดความสมบูรณ์แบบอ่ะค่ะ -ก็ติดเองก็ต้องเลิกเอง อาตมาก็เลิกแทนให้ไม่ได้ซะด้วยสิ รู้ว่าติดก็ดีแล้ว ติดแล้วไม่เดือดร้อนใคร ก็ตามสะดวกโยธินเถอะโยม ถ้าเดือดร้อนตัวเอง อยากลงเมื่อไหร่ โยมก็ลงเองได้นี่นา ขาแขนก็ดีไม่ใช่เรอะ เออๆ ไหว้พระเถอะ อาตมาขอตัวไปจำวัดก่อนล่ะ   โดย: mcayenne94 30 ตุลาคม 2562 20:44:12 น.

สมบูรณ์แบบนักก็เครียดนะคะ ทั้งคนที่อยู่ใกล้และรอบ ๆ ตัว มีแต่จะถอยออกห่าง   โดย: ALDI 30 ตุลาคม 2562 21:10:32 น.

สมบูรณ์แบบ สำหรับพวกนักประดิษฐ์หรือนักพัฒนา = ความสิ้นหวัง นะครับ เพราะมันหมายถึงพัฒนาให้ดีกว่าที่เป็นอยู่ไม่ได้แล้ว เพราะมันไม่สมบูรณ์แบบนี่แหละ ถึงได้พัฒนาต่อได้ ลองคิดถึงเกมที่ตัวละคร เลเวล 99 แล้วสิครับ เลเวลตันที่ 99 หมายถึงจะเก่งกว่านี้อีกไม่ได้แล้ว   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 31 ตุลาคม 2562 0:31:21 น.