:: สามสิบเจ็ด ::
:: สามสิบเจ็ด ::
ภาพและคำโดย : กะว่าก๋า
ผ่านพ้นตัวตนเก่า ปอกเปลือกลอกคราบทิ้ง ฉันเดินผ่านตัวตนเดิมที่เคยครอบครอง สลัดมันทิ้งไว้เบื้องหลัง
เพื่อเรียนรู้ที่จะเติบโต
มีหลายสิ่งพลาดผิดในชีวิต มีหลายสิ่งที่ยึดติดในความคิด
หลายสิ่งหลายอย่างสร้างฉันขึ้นมาจากความโง่งม ความโง่เขลา ความขลาดหวาดกลัว ความไม่รู้ ความหลงผิด
ใช่ --- ฉันเป็นคนธรรมดาที่แสนสามัญ ฉันมีวันที่ดีและมีวันที่ย่ำแย่เลวร้าย ฉันมีวันที่ท้องฟ้าสดใสและมีวันที่ฟ้ามืดหม่นมัว
ฉันเรียนรู้ในสิ่งผิด เพื่อที่จะเป็นคนที่ดีขึ้นในทุกๆวัน
บางวันฉันพ่ายแพ้ต่อความคิดด้านลบ ฉันเผลอ พลั้งพลาดและวาดหวัง
แพ้แล้วจะทำยังไง ? ก็ทำได้แค่กอบกู้ความรู้สึกตัวเองกลับมา แล้วปรับตัวปรับใจปรับความรู้สึกข้างใน มองไปบนหนทางนั้น....
เดินอีกไกลแค่ไหนไม่อาจรู้ได้ ?
แต่ต้องเดิน เดินช้าช้า เดินเรื่อยเรื่อย อย่าหยุดเดิน
อย่ามัวเพลินกับสิ่งต่างๆมากนัก อย่าวางความรักลงบนความลังเลสงสัย อย่ามัวหลงวนว่ายอยู่ในทะเลที่ไม่เห็นขอบฝั่ง
เมื่อเหนื่อย เมื่อยล้า นั่นคงใกล้ถึงเวลาแล้ว
มองฉันอีกครั้ง เธออาจเห็นฉัน หรืออาจไม่เห็นฉัน
ฉันแค่แวะผ่านทางมา และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว
เราเคยรู้จักกัน และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป
มองดูฉันอีกครั้ง เธออาจเห็นฉัน และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ
แต่เราเคยรู้จักกัน และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป
ตลอดไป.
Create Date : 06 กันยายน 2554 |
|
157 comments |
Last Update : 6 กันยายน 2554 5:10:33 น. |
Counter : 4490 Pageviews. |
|
|
ขอให้มี สุขภาพที่แข็งแรงและมีความสุขตลอดไปนะคะ