ส้มตำนี้มีที่มา




นั่งคุยกับตัวเอง :
นิทานหลอกผู้ใหญ่ : ส้มตำนี้มีที่มา
เขียนโดย : สิงห์โตหมอบ
3 มิถุนายน 2550




กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว
ณ เมืองพระตะบอง มีชายคนหนึ่งชื่อว่าสมรังสี
เขามีอาชีพขายอาหาร แม้ร้านของเขาจะไม่ใหญ่โตนัก
แต่ก็มีลูกค้าประจำเนืองแน่นตลอดแทบทั้งวัน

เขาหลงรักลูกสาวของเจ้าของร้านขายเป็ดซึ่งเปิดแผงอยู่ติดกับร้านอาหารของเขา
ชายหนุ่มหญิงสาวอยู่ใกล้ชิดติดกัน
ย่อมมิต่างอะไรกับน้ำมันกับเปลวไฟ
ทั้งสองแอบลักลอบได้เสียกันโดยที่ไม่มีใครรู้



แต่แล้ววันหนึ่ง...เหมือนฟ้าผ่าลงตรงกลางใจของสมรังสี
หญิงสาวลูกสาวเจ้าของร้านขายเป็ดกลับไปตกปากรับคำ
การหมั้นหมายกับหนุ่มลูกข้าราชการกระทรวงมหาดไทย
อันเป็นที่รู้กันว่าทั้งหล่อและรวย
ชาติตระกูล ความรู้ เงินทอง เหนือกว่าสมรังสีแบบทิ้งไม่เห็นฝุ่น

สมรังสีรันทดท้อและหมดอาลัยตายอยากในชีวิต
หลังรับรู้ข่าวคราวที่คนรักของตนกำลังตีจาก
วันๆเขาทำอาหารอย่างซังกะตาย
อาหารที่ทำอย่างปราศจากหัวจิตหัวใจย่อมไร้รสชาติขนาดสุนัขยังไม่อาจรับประทาน ได้แต่เบือนหน้าหนี
ลูกค้าที่เคยเนืองแน่นเริ่มหนีหายไปอย่างรวดเร็ว



ยิ่งใกล้วันแต่งงาน สมรังสียิ่งเศร้า
บางวันเขาไม่เปิดร้าน เอาแต่นั่งเมาเหล้าคร่ำครวญถึงหญิงสาวอดีตคนรัก
“ทำไมทำกับสมอย่างนี้ๆๆๆๆ” เขาครวญซ้ำๆซากๆ
แม้แต่เพื่อนสนิทก็ยังเบื่อที่จะฟังหรือตักเตือน



โดยไม่มีใครคาดคิด...พ่อของหญิงสาวซึ่งมีอาชีพขายเป็ด
กลับเดินมาขอร้องให้สมรังสีช่วยทำอาหารในงานเลี้ยงงานแต่งงานของลูกสาวตน
โดยไม่เคยระแคะระคายมาก่อนว่าทั้งสองได้ลักลอบได้เสียกันมานานแล้ว
“ได้สิพ่อ..ฉันจะทำอาหารสุดพิเศษอย่างสุดฝีมือเลยทีเดียว”
สมรังสีตกปากรับคำอย่างง่ายดายเกินคาด
พ่อค้าเป็ดยิ้มด้วยความดีใจ เขายื่นเงินมัดจำให้สมรังสี
แต่ต้องประหลาดใจเมื่อสมรังสีบอกปัดการรับเงินค่าจ้าง
“งานนี้เพื่อน้องมาลาโก ฉันทำให้ฟรีเลยพ่อ” สมรังสีว่า



แล้วงานแต่งงานก็เริ่มต้นขึ้น
มาลาโกหญิงสาวอดีตคนรักของสมรังสียืนทำหน้าปูเลี่ยนๆ
เมื่อรู้ว่าสมรังสีรับเป็นพ่อครัวใหญ่ในงานแต่งงานของตนกับข้าราชการหนุ่มอนาคตไกล

เมื่อคนมาเต็มห้องประชุม งานเลี้ยงก็เริ่มต้นขึ้น
อาหารสุดพิเศษที่ว่านั่นคือ
อาหารซึ่งสมรังสีทำขึ้นด้วยความหึงหวงและความคับแค้นใจ
เขาเลือกวัตถุดิบหลักเป็นมะละกอ ผลไม้ซึ่งมีชื่อพ้องคล้องจองกับอดีตคนรักของเขา
เขาเลือกแต่มะละกอดิบเท่านั้น
แทนความหมายว่า ความรักของเขาเป็นความรักที่ไม่อาจสุกงอมสมหวังได้
เขาสับๆๆๆๆๆๆๆด้วยความแค้นที่ถูกหญิงสาวตีจาก
ใส่พริกลงไปหนึ่งกำมือใหญ่ๆเป็นการสาปแช่งให้เธอต้องปวดแสบปวดร้อนจากความรักครั้งนี้เหมือนที่เขากำลังรู้สึก
หยิบกระเทียมลงไปให้เหม็นโฉ่ๆ
บีบมะนาวให้เปรี้ยวจี๊ด เปรียบดั่งรักที่ไม่มีวันหวานชื่น
กุ้งแห้งแทนตัวเจ้าบ่าวซึ่งยืนผอมกระหร่องก่องอยู่เคียงข้างเจ้าสาว

หลังเห็นภาพบาดตาบาดใจ เมื่อเจ้าบ่าวจุมพิตเจ้าสาว
ด้วยความโมโหเขาจึงคลุกเคล้าส่วนผสมทั้งหมดเข้าด้วยกัน
จากนั้นก็ตำๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
โขลกด้วยความแค้น
แล้วก็ตักทุกสิ่งทุกอย่างใส่จาน
แล้วก็แจกจ่ายไปยังแขกเหรื่อทั่วงานทีละจานๆ

ยิ่งตำเสียงดังเท่าไหร่ เขายิ่งรู้สึกสะสาแก่ใจมากเท่านั้น
ไม่หนำใจ...เขาโยนปลาเน่าที่เขาหมักเองกับมือ เพื่อเพิ่มความเหม็นลงไป
สมรังสีตำด้วยความแค้น ครกแล้วครกเล่า
น้ำตาไหลอาบนองสองแก้ม ทั้งเสียใจที่ผิดหวังในรัก
ทั้งแสบและเผ็ดร้อนเพราะเผลอใช้มือจับพริกขี้หนูแล้วดันเอามือมาขยี้ตา
เขาคิดว่าคราวนี้แหละเขาจะได้แก้แค้นอย่างสาสม
แขกเหรื่อทั้งหมดจะต้องด่าทอเจ้าภาพที่จัดอาหารรสชาติเลวร้ายแบบนี้มาให้คนทานได้อย่างไร

แต่การณ์กลับไม่เป็นอย่างที่เขาคิด
แขกเหรื่อทั้งหมดต่างซู๊ดปากด้วยความแซ่บสะใจ
จากรสชาติของเส้นมะละกอสับปรุงรส
ทั้งเผ็ด ทั้งเปรี้ยว แถมมีคุณค่าทางอาหารครบถ้วน
หญิงสาวที่มาร่วมงานต่างพึงพอใจที่อาหารจานนี้ทานแล้วไม่อ้วน
กินง่าย ย่อยง่าย รสชาติแปลกใหม่ชวนลองเป็นยิ่งนัก

เสียงสรรเสริญยกย่องดังขึ้นเซ็งแซ่
แขกเหรื่อพากันไถ่ถามจากพ่อเจ้าสาวว่า
“ใครเป็นคนทำอาหารเลิศรสวันนี้นี่ ?”
พ่อเจ้าสาวยิ้มอย่างภาคภูมิใจพลางชี้มือมายังสมรังสีซึ่งยืนอยู่ใกล้ๆ
“นั่นไง...ฝีมือของพ่อครัวเอก สมเป็นคนทำ”
แขกผู้มาร่วมงานพากันพูดปากต่อปากจนรับรู้ถ้วนทั่วว่า
“สม(รังสี)ทำ”

หลังงานแต่งงานผ่านไป ผู้คนในเมืองยังกล่าวขวัญถึงอาหารจานเด็ดนี้ไม่เสื่อมคลาย
ในที่สุดอาหารชนิดนี้ก็เผยแพร่ไปยังทั่วโลก
เมื่อถามว่าใครเป็นคนแรกที่ค้นคิดสูตรอาหารจานเด็ดนี้ได้
ทุกคนก็จะรู้กันเป็นอย่างดีว่าว่า “สมทำ” (Som Tum)
ซึ่งในเวลาต่อมาเราก็รู้จักอาหารจานนี้ในนามของ “ส้มตำ” นั่นเอง














Create Date : 02 มิถุนายน 2550
Last Update : 2 มิถุนายน 2550 17:10:57 น. 36 comments
Counter : 2060 Pageviews.  

 
พรุ่งนี้หยุดพาภรรยาไปดูหนังครับ

จะเข้ามาอีกทีตอนบ่ายๆ

ก็เลยอัพบล็อกไว้ล่วงหน้าครับ

ขอให้มีความสุขกันถ้วนหน้านะครับ



โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 2 มิถุนายน 2550 เวลา:17:12:29 น.  

 

(ไอ้)สม(มัน)ทำ


โดย: ชลสิทธิ์ วันที่: 2 มิถุนายน 2550 เวลา:17:28:10 น.  

 




แอบมายิ้มกับ commentsที่ 1 ค่ะ





โดย: d__d (มัชชาร ) วันที่: 2 มิถุนายน 2550 เวลา:17:49:55 น.  

 
55555 ขำอีกแล้วอ่ะ


ช่วงนี้อารมณ์ดีนะครับ...
อ่านแล้วก็เปรี้ยวปาก อยากกินที่ไอ้ สม(มัน)ตำ จิงๆ


โดย: UnEdiTED วันที่: 2 มิถุนายน 2550 เวลา:18:36:29 น.  

 
อย่างนี้นี้เอง


โดย: AM NUCH วันที่: 2 มิถุนายน 2550 เวลา:19:56:57 น.  

 

เนียนนะคะคุณน้อง "สมทำ" เพี้ยนมาเป็น"ส้มตำ"
เฉยๆซะงั้น ว่าแต่ เรื่องที่เล่ามาเนี่ย
จริงป่ะคะ มันเนียนมากเลยนะ

นอนหลับฝันดีค่ะ


โดย: ฝากเธอ วันที่: 2 มิถุนายน 2550 เวลา:20:08:58 น.  

 
ขอให้มีความสุขนะค่ะ..
เราก็ขอใช้สีในวันอาทิตย์ไปด้วยเลยนะค่ะ

พรุ่งนี้เราก็ไปหนามหลวง 2ค่ะ
555555555555..ไปกับหวานเปรี้ยวค่ะ..เคี้ยวหมายไหวค่ะ

เราจะโดนหลอกไหมนิ..????

ถ้าความรักเหมือนส้มต้ม...ก็อร่อยสิค่ะนิ

โสก..สับ..ตำ..แซบอีหลี่...แถมรสจัดๆๆอีก..อร่อยค่ะ


55555555555..จะลองทำดูค่ะ
ขอให้มีความสุขฝันดีทั้งสองคนเลยนะค่ะ


ขอมอบให้ค่ะ


โดย: catt.&.cattleya.. วันที่: 2 มิถุนายน 2550 เวลา:20:12:48 น.  

 
emo จ้ากก สมทำ emo

emoemo ที่แท้ก็มีที่มาแบบนี้นี่เอง emoemo

emoemo

ว้าวว ชวนกันไปดูหนัง น่ารักจริง ๆ emoemo

ขอให้มีความสุขมาก ๆ ค่ะ emoemo


โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่ วันที่: 2 มิถุนายน 2550 เวลา:20:40:51 น.  

 
สวัสดีค่ะ แวะเข้ามาเยี่ยมชมค่ะ
และก็อ่านที่มาของส้มตำ "สมทำ" อ่านไปอร่อยไปด้วยค่ะ
น้ำลายไหลเลยค่ะ เมื่อนึกถึงส้มตำรสแซ่บ
ขอให้มีความสุขมากๆนะค่ะ


โดย: whitelady วันที่: 2 มิถุนายน 2550 เวลา:21:33:28 น.  

 
ขนาดเมื่อกี้

เพิ่งทานส้มตำมาหยก ๆ

มาอ่านเนื้อเรื่อง

ชักเปรี้ยวปากอีกแระ

...ว่าแต่ จขบ.ไปดูหนังเรื่องไรเอ่ย ?

แหววจังเลยค่ะ



โดย: จ้าวแห่งโชคชะตา วันที่: 2 มิถุนายน 2550 เวลา:22:04:55 น.  

 
โอ้ยยยย รู้สึกตะงิกๆกับชื่อนางเอง ตั้งแต่กลางเรื่องว่า
ทำไม ชื่อมีตั้งเยอะแยะให้ตั้งไม่ตั้ง ตั้งเป็นมาลาโก
สุดท้ายเข้าใจค่า สมทำมาลาโก โดนการสับๆๆและตำๆๆ
ปล. อ่านเรื่องคุณก๋ามากๆ ชักจะจับจุดได้แล้ว
( จุด = เข้าใจ )


โดย: li_goro วันที่: 2 มิถุนายน 2550 เวลา:22:08:18 น.  

 
อ้อ...มันเป็นฉะนี้นี่เอง
แต่..หัวข้อมันเป็นนิทานหลอกผู้ใหญ่นี่นา

แล้วมาหลอกกันทามมาย...
หลอกแล้วพาสุดที่รักไปดูหนังซะด้วย
"สม...นายไม่ต้อง ทำ หรอก...."

น้ำลายไหลอย่างสุดที่จะห้าม และไม่ฟังเหตุผล..


โดย: ชิงดวง วันที่: 2 มิถุนายน 2550 เวลา:22:31:51 น.  

 
Oh
No wonder Som Tum.. Som made it...hee hee

So romantic ka.

Watching movie! watching movie!

P.S. Like your pictures ka.


โดย: CSULB@FineArt วันที่: 2 มิถุนายน 2550 เวลา:22:59:06 น.  

 
ดีจัง ได้รู้ความเป็นมาของ ส้มตำ

คราวหลังไปกิน "สมทำ" คงจะนึกถึงเรื่องของคุณกะว่าก๋าแน่ ๆ ช่างไปหามาจากไหนคะตำนานสนุก ๆ อย่างนี้


โดย: endeavour วันที่: 2 มิถุนายน 2550 เวลา:23:33:53 น.  

 
โห กรี๊ด...ใครคิดเรื่องนี้คะเนี่ย เก่งจริงๆ เลยค่ะ

น่ารักจริงๆ พาภรรยาไปดูหนัง เพื่อนๆ ในบล็อกชื่นชมค่ะ


โดย: the Vicky วันที่: 2 มิถุนายน 2550 เวลา:23:48:30 น.  

 
วันนี้โดนปั่นหัวไปหมดเลย

เปลี่ยนใจกลับไปอ่านหนังสือกองเดิมดีกว่า (สืบมาจากความเห็นของผมเอง ในบันทึกนอกรอบ)

ล้อเล่นครับ จะเข้ามาติดตามเหมือนเดิมครับ


โดย: fzero วันที่: 3 มิถุนายน 2550 เวลา:0:32:36 น.  

 
2 บล็อคที่อ่านนิทานหลอกผู้ใหญ่ อืม ๆ ดูเหมือนผู้ใหญ่นี่หลอกง่ายดีนะคระ แบรบว่า เชื่อทุกรอบอ่า


โดย: floral_flory วันที่: 3 มิถุนายน 2550 เวลา:2:31:52 น.  

 
อ๋อ มันมีที่มาอย่างนี้นี่เอง

มาเยี่ยมยามเช้าคะ


โดย: goodpeople วันที่: 3 มิถุนายน 2550 เวลา:7:58:38 น.  

 
ไม่ไปวัดเหรอค่ะวันนี้ ไปดูหนังชะแระ

ดอกอะไรหรือค่ะมันกินได้ป่าวค่ะ??

มีสองสีหรือมีเป็นสีรุ้งหรือป่าวค่ะเจ้าต้นนี้ ???

ตั้งแต่เกิดมาพึงรู้ว่า "ตำหมากฮุ่ง" มีที่มาแบบนี้นี่เอง โห้ เจื่อเลยนะนี่


โดย: หนูนีล (นางน่อยน้อย ) วันที่: 3 มิถุนายน 2550 เวลา:8:42:14 น.  

 
ก่อนพาภรรยาไปดูหนัง
ยังทิ้งเสียงหัวเราะไว้ให้
น่ารักจริงๆ นะเนี่ย



โดย: ยิปซีสีน้ำเงิน วันที่: 3 มิถุนายน 2550 เวลา:9:24:18 น.  

 
อิอิ คิดได้ไงเนี่ย


โดย: i am tabo วันที่: 3 มิถุนายน 2550 เวลา:10:45:23 น.  

 
ด้นเองหรือเปล่าอากู๋.....เจ๋งจริงๆๆ


โดย: กาแฟดำไม่เผ็ด วันที่: 3 มิถุนายน 2550 เวลา:11:21:25 น.  

 
ประวัติส้มตำ ช่วงนี้ไม่มีบอลดูเลยคับ ดูเทนนิสแทน


โดย: frank3119 วันที่: 3 มิถุนายน 2550 เวลา:12:41:53 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณครูก๋า emo

ดูหนังเรื่องอะไรคะ emo

สนุกมั๊ยคะ emoemo

แอบไปเพิ่มห่วงยางมาอีกรึเปล่าคะ emo

วันนี้ทาน " สมทำ " มาด้วยค่ะ emo

มีความสุขมาก ๆ นะคะ emo


โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่ วันที่: 3 มิถุนายน 2550 เวลา:16:20:49 น.  

 
มันเป็นแบบนี้นี้เอง


โดย: แบ่งกันเซ็ง วันที่: 3 มิถุนายน 2550 เวลา:17:28:28 น.  

 
Just got back from the wedding party.emo

So tired.

Talk to you later na ka.

Night night kaemo


โดย: CSULB@FineArt วันที่: 3 มิถุนายน 2550 เวลา:17:31:59 น.  

 
555 เรื่องเล่าหรือเรื่องแต่ จ๊ะเนี่ย

แต่ก็สนุกดี


โดย: หิมะสีดำ วันที่: 3 มิถุนายน 2550 เวลา:17:54:38 น.  

 
emoemoemoemo
จะสมทำหรือใครทำ ดอรี่ก็ชอบกินทั้งนั้นแหละค่ะ


โดย: Dory (conejodulce ) วันที่: 3 มิถุนายน 2550 เวลา:18:04:03 น.  

 
ขอบคุณมากค่ะเอามาสุขมาฝาก
ดีใจจังที่คุณ 2คนมีความสุข

แล้วเราจะตามไปดูเรื่องนี้ค่ะ
เราเชื่อคุณนะว่าคุ้มค่าเงินค่ะ


เราเป็นบล๊อกที่ชอบแช่จริงๆๆค่ะ
เวลาอัพบล๊อกเราจะเสียเวลามากค่ะ
ต้องทบทวนเนื้อหา..แถมต้องดูว่าพิมพ์ผิดไหม???
เพราะเราจะไม่พยายามเข้าไปแก้นะค่ะ
แต่ผิดประจำค่ะ...แถมต้องดู..bg...ว่าแบบไหน..

55555555..ยอมรับเรื่องมากค่ะ
เล่นสีสรรอีก..เราชอบแบบ..เลอะเทอะ..
หลากหลายอารมณ์นะ

เดี๋ยวจะรีบอัพค่ะ..หาเรื่องก่อน

หลับให้มีความสุขนะค่ะพรุ่งนี้
จะได้สดชื่นกันงานที่รออยู่ค่ะ







โดย: catt.&.cattleya IP: 58.9.57.186 วันที่: 3 มิถุนายน 2550 เวลา:18:47:54 น.  

 
555 ไม่เคยคิดเล้ยว่ามันจะมาจาเรื่องนี้


โดย: satiga วันที่: 3 มิถุนายน 2550 เวลา:19:33:29 น.  

 
emo

ว้าววว หนังน่ารักด้วย emoemoemo

แต่คงไม่ได้ดูค่ะ emo

ได้ดูปีละครั้งก็หรูแล้วค่ะ emo

ดูไปแล้วเรื่องนึงค่ะ emo

ไว้ค่อยเช่ามาดูแล้วกันนะคะ emo

หลับฝันดีนะคะ emoemo


โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่ วันที่: 3 มิถุนายน 2550 เวลา:19:37:30 น.  

 
สนุกดีครับ

อ่านแล้วคิดถึงงานเขียนของคุณบัวไรเลย


โดย: ฟ้าดิน วันที่: 4 มิถุนายน 2550 เวลา:2:34:47 น.  

 
ไว้จะล๊อคคอเพื่อนไปดูหนังที่พี่บอกมั้ง 555


โดย: หนูนีล (นางน่อยน้อย ) วันที่: 4 มิถุนายน 2550 เวลา:6:38:24 น.  

 
ชอบกินอร่อย9362


โดย: อาโป IP: 203.113.17.172 วันที่: 1 สิงหาคม 2550 เวลา:12:59:49 น.  

 
วันนี้ทานสมทำเเล้วหรือยัง


โดย: ขวัญ IP: 203.209.91.234 วันที่: 18 สิงหาคม 2550 เวลา:10:59:14 น.  

 
วันนี้ทานสมทำเเล้วหรือยัง?


โดย: ส้มตำ IP: 203.209.91.234 วันที่: 18 สิงหาคม 2550 เวลา:11:01:14 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]