อโหสิกรรมลุงแกนั่นก็ได้คุณก๋า จะได้ไม่ต้องเจอกันชาติหน้า
แต่อธิษฐานนะขออย่าได้เกิดมาเจอคนแบบนี้อีกเลย

สวัสดีค่ะคุณก๋า
ท้ายที่สุดแล้ว...ก็ไม่มีสิ่งใดเหลือในตัวตน
นอกจากคุุณความดี-ความไม่ดี ที่ติดตัวไปได้
ปล่อย ละ วางทุกสิ่ง ดีที่สุดคร้า...

แวะมาเยี่ยมและส่งกำลังใจครับ

นั่นแหละค่ะ เอาจริงก็ยึดมั่นอะไรไว้ไม่ได้

ทำอะไรที่ควรทำ ก็ทำซะ เราไม่รู้เราจะตายวันนี้พรุ่งนี้ไหมอะนะ

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ



บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กาบริเอล Travel Blog ดู Blog
เริงฤดีนะ Movie Blog ดู Blog
สายหมอกและก้อนเมฆ Photo Blog ดู Blog
Sweet_pills Food Blog ดู Blog
คนผ่านทางมาเจอ Travel Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

ท้ายที่สุด...เรามาคนเดียว เราก็ไปคนเดียว ^^

ท้ายที่สุด ของแต่ละคนไม่เท่ากันนะครับ
บางคนอยู่มาแป๊บเดียวก็หมดเวลาแล้ว บางคนก็โห ตายยากจัง555

ถ้าเราล่วงรู้เวลาท้ายที่สุด ของชีวิตแน่นอนละก็
เราน่าจะทำตัวให้ดีได้กว่านี้นะครับ

ปล.วันนี้ กทม ฝนตกแต่เช้าเลยครับ
โชคดีที่ อ.เต๊ะ ยังไม่ได้ซักผ้านะครับ555

ปล่อยวางดีที่สุดเนาะน้อง
ปล.เม้นต่อจากอาจารย์เต๊ะ
เพอ้งซักผ้าเสร็จ
กำลังจะตากข้างบ้านแซว
อร๊ายยย ซักผ้ารับฝน
เดี๋ยวได้วิ่งเก็บ
เมื่อกี้เดินไปเยาะเย้ย
1 ชั่วโมงผ่านไป
ห้วยขวางฝนยังไม่ตกนะจ๊ะ
อิอิอิ

Finally ....


ตอนสอบ IELTS ไปเรียนต่อ จะมี part นึงที่เป็น writing ล้วนๆ เข้าไปนั่งสอบชั่วโมงครึ่งต้องเขียน essay ให้ได้จำนวนคำที่กำหนด

วิธีการตรวจสอบว่าเรามีคุณสมบัติทางภาษาที่จะไปเรียน ป.โท คือการเรียบเรียงการเขียน ถ้ามีหลายประเด็นให้ขึ้นต้นด้วย First หรือ Firstly ตามด้วย Then หรือ Secondly จบสุดท้ายด้วย Lastly หรือ Finally


ต้องหาโจทย์มาหัดเขียนบ่อยๆครับ กว่าจะสอบได้ก็หืดขึ้นคอเหมือนกัน

ท้ายที่สุดแต่ก็ยังไม่ท้ายสุด ลุยกันต่อไปกับชีวิต

สวัสดีมีสุขค่ะ

รักก็จาก เกลียดก็จาก ทุกข์ก็พราก สุขก็พราก
หมดลมหายใจ ก็จบสิ้นทุกอย่าง
แค่นี้เอง จริงตามนั้นค่ะ

ชีวิตมันก็มีอยู่แค่นี้แหละ จะตายวันตายพรุ่งก็ไม่รู้ ยิ่งสภาวะแบบนี้ยิ่งรู้สึกแบบนั้น

จากลาคือจากลา ท้ายที่สุดแล้ว เราก็ต้องจากลา

ตอนสงกรานต์ไปทำบุญ ไปไหว้พระในโบถ เจอ
คำกล่าวอโหสิต่อเจ้ากรรมนายเวร ก็เลยไปนั่งท่อง
หน้าพระประธานพี่ ไม่รู้จะได้ผลไหม แต่รู้สึกว่า
ใจเบาสบายขึ้นเยอะเลยค่ะ


เมนูข้าวต้มนั้น ไปเห็นพิมรี่พายกินโชว์ในทีวีค่ะกิน
เกิดอยากกินขึ้นมาทันที เลยต้มข้าวกล้องหนึ่งหมดใหญ่
แล้วก็ซัดผัดผักวนไป น้ำมันเจียวกระเทียมเราก็กินน้ำมันมะกอก
ก็กินอย่างสบายใจทำเองกินเอง..

สวนสวยด้วยมือเราค่ะพี่.. โดนสั่งทำเพราะแม่กลัว
ทรายติดเท้าแมวเปื้อน ใต้กระถงกระถางถูกสั่งเทหินหมด
เพราะว่าเดี๋ยวหลายชายเค้ามุดเข้าไปนอนแล้วขนจะเปื้อน 555+

สวัสดีค่ะคุณก๋า..

ท้ายที่สุดแล้ว..เราก็เป็นเถ้าธุลี..

เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นเรื่องธรรมชาติ

แต่ก็ยังหวาดวิตกกันอยู่ดี..

ยังไงก็ตาม..ขออย่าได้ติดโควิดเลย..เพี้ยง

สวัสดี ยามค่ำ จ้ะ น้องก๋า

"ท้ายที่สุด" ของบล็อกนี้ ของเรื่องนี้ด้วยหรือเปล่าจ๊ะ ที่จะ
ปิดเรื่องหัวข้อนี้แล้ว อิอิ

"ท้ายที่สุด" คงต้องการสื่อความหมายถึง สิ่งที่ทุกคน
ต้องพบเจอ คือ ตาย พลัดพรากจากกันไม่วันใดก็วันหนึ่ง ทุกคน
ต้องสังวรเรื่องนี้ไว้เสมอ ตอนนี้เราก็ไม่รู้ว่า เราต้องตายเมื่อไร
เตรียมพร้อมไว้ ระหว่างที่ยังมีลมหายใจ อยากทำอะไร ก็รีบทำ
ก่อนที่จะไม่มีโอกาสได้ทำ และที่สำคัญ ประกอบกรรมดี ละเว้น
กรรมชั่ว และทำเพื่อตัวเองและสังคม เป็นดีที่สุด จ้ะ

โหวดหมวด งานขียนฯ

เรื่องรัก ๆ เกลียด การจากกัน... ระยะนี้ไม่ค่อยมีเท่าใดครับ
555

มีแต่เรื่อง ลุง ำบแวำนยสกมมไไ

ระยะนี้ผมดูยูทูป CEO ของคุณวสันต์ เบ็นซ์ทองหล่อกับคุณ
โยธิน พูดตรงประเด็นดี... ส่วนใหญ่ผมจะดูหลังที่เขาพูด
เสร็จแล้วตอน 11.30 น. พอว่างกลางคืนค่อยเข้าดู ได้ความรู้
และเห็นอีกมุมที่ ลุงเขาไม่เห็น หรือไม่พยายามเห็นครับ

ชีวิตและเรื่องราวก็เป็นเพียงมายา
เกิดจากความคิดของเราเองเป็นนั่นโน่นนี่
รู้เช่นนี้ น่าหัวเราะ น่าร้องไห้
ให้กับความโง่งมของตัวเอง

แต่ในกระแสแห่งความคิด
ก็พาความสุข ความทุกข์เป็นระลอกให้ชีวิต
เพราะยังชอบยังหลง จึงยังเวียนเกิดเวียนตาย
ไม่รู้จบ

แม้จะรู้ภาพจริง ภาพมายา
ด้วยความคุ้นชิน ก็ยังอดสลดกับ
สิ่งที่เห็นตรงหน้า ชมlive
พระราชพิธีฝังพระศพ เจ้าฟ้าฟิลิป
ยังอดเศร้าไปด้วยไม่ได้
จะรัก จะเกลียด จะอยากพูด
ไม่อยากพูด สุดท้ายมีเพียงความว่างเปล่า
เพราะมันเป็นเพียงมายา จริงเพียงชั่วขณะ

ไม่ได้ทักทายคุณก๋านานเลย
เกษตรกรก็ยังงี้ ทำงานช่วงแดดไม่ร้อนจัด
ก็คือแต่เช้า และเย็นย่ำ เข้าบ้านหลับแน่นิ่งค่ะ

สวัสดีตอนมืดๆอีกครั้งครับ


ขอขอบคุณกำลังใจที่บล็อก - Khao Yai Shiba Cafe' ด้วยนะครับ

ท้ายที่สุดแล้ว คำที่อยากเอ่ยกับตนเองขณะนี้ "ช่างมัน"

ผมมาดูไฮไลต์ตอนเช้าครับ น่าเสียดายมาก ๆ โดนตีเสมอท้ายเกมส์ ทำให้ต้องลุ้นกันหนักเลยครับ สำหรับการแย่งพื้นที่โควต้าแชมป์เปี้ยนลีกปีนี้

ท้ายที่สุด หลับไม่ตื่น ฟื้นไม่มี หนีไม่พ้น ไม่มีอะไรในความทรงจำ
มาเปล่า ไปเปล่า

สวัสดีครับคุณก๋า

จริงของคุณก๋าเลยครับ
สุดท้ายเราทุกคนต่างก็จากกัน
และยิ่งอายุมากขึ้นก็จะรู้สึกว่า
ไม่ว่าเราจะเกลียดหรือไม่ชอบใครบางคนขนาดไหน
ก็อยากให้จากกันด้วยความรู้สึกที่เป็นปกติ
อาจไม่ต้องถึงกับยิ้มกอดคอ
แต่แค่ทิ้งความรู้สึกไม่ดีต่อกันลงไปก็พอแล้ว

ขอบคุณที่ส่งกำลังใจให้ในบล็อกนะครับ
เรื่องปลาฮิราเมะสีรุ้ง สะท้อนจิตใจได้ดีมากครับ

สวัสดีค่ะน้องก๋า

มาอ่านข้อคิดดีๆค่ะ