เป็นภาพกล้วยไม้ดินที่สวยมากๆ
ส่วนเนื้อหาไว้มาว่ากันใหม่นะคะ
ล้อจะหมุนกลับบ้านป่าแล้ว

ขอบคุณคอมเม้นท์ทีโดนมากที่บ้านพี่ค่ะ
คนจะเม้นท์ได้อย่างนั้น
ต้องมีประสบการณ์ตรง

กล้วยไม้ดินที่สวยมากๆ

ชอบจัง

ได้ทั้งแนวคิด และได้อิ่มเอมกับภาพสวยๆ ชอบๆๆ

กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
วันนี้ภาพประกอบสวยมากคุณก๋า

สนเฒ่าเล่าความจริง ตั้งขื่อให้ อ.เต๊ะ สงสัยได้ดีเลยนะครับ555

อ.เต๊ะ เลยไปค้นมา พบว่า ต้นสนบริสเทิลโคน นี่ เป็นต้นไม้ที่อายุยืนที่สุดในโลก มีอายุกว่า 5,000 ปี เลยเชียว

ประสบการณ์บนโลก 5000ปี นี่ผ่านอะไรมาแยะมากๆ
ถ้าเป็นคนละก็ สมควรมีเรื่องเล่า ฟังกันไม่หวาดไม่ไหว คนฟังตายไปก่อนแน่ครับ555

บางครั้งความสุขสงบเรียบง่ายเพียงได้จิบชาอุ่นๆกับสหายนี่เอง
สนเฒ่าเล่าความจริงให้ข้อคิดดีจังค่ะ

ภาพสวยสดชื่นค่ะคุณก๋า

กล้วยไม้ดินสีม่วงนี้สวยงามเลี้ยงไม่ยาก
ข้อความของคุณก๋า
ให้บรรยากาศเหมือนอยู่บนเขาเหลียงซานค่ะ

สวัสดีครับ

มาอ่านเรื่องราวกับดูรูปสวยๆครับ
รูปดอกกล้วยไม้สวยดีครับ

จิบชาอุ่นๆ กับสหายผู้รู้ใจช่ายยยค่ะพี่.. มันดีมาก

จากบล็อก..
ตอนนี้ เพื่อนบ้านก็ไม่มีงาน 4 เดือนแล้วค่ะ
ยังดีที่สามีนางทำงานปกติ และมี JoB เลย
มีเงินแบ่งเมียใช้และผ่อนบ้านได้แบบไม่มีปัญหา

ของหนอนเรื่องเอาพนักงานออก คิดว่า
น่าจะทยอยเรื่อยๆ เพียงแต่หนอนเงินเดือนน้อย
และคนเดียวใช้งานทั้งออฟฟิตเลยพี่ น่าจะยังไม่โดนง่ายๆ
แต่อนาคตก็ไม่แน่แหละ ก็ต้องเตรียมแผนรับมือกันไปค่ะ

สวัสดี จ้ะ น้องก๋า

เมื่อวานนี้ บทสุดท้ายของ วาบความคิด ที่ครูแหย่ไปนั้น
ในใจก็คิดว่า วาบความคิด คง วาบ หมดแล้ว แน่ แต่ก็แหย่
ไปว่า วาบ แล้ว ลืมจด เลยหายไป ซึ่งมันก็สามารถคิดอย่างที่
ครูเขียนเดาไปได้อีกทางหนึ่ง เนาะ ห้าห้า

วันนี้ขึ้นเรื่องใหม่ "สนเฒ่าเล่าความจริง" สนเฒ่า ก็คง
ต้องเป็นก๋า แหละนะ ห้าห้า ผู้มากไปด้วยความรู้ ประสบการณ์
โดยเฉพาะ การอ่านเยอะ ย่อมมีเรื่องเล่า เรื่องคิดเยอะเป็นเรื่อง
ธรรมดา อ่านงานเขียนของเธอมาหลายปี สังเกตได้ว่า งานเธอ
มักเขียนจากสิ่งที่เธอสังเกต สังเกต จากธรรมชาติ เรื่องราว
ที่เกิดขึ้น โดยเฉพาะ เรื่อง เกี่ยวกับ ความอนิจจังไม่เที่ยง เรื่อง
ข้อคิดเกี่ยวกับความตาย แทบทุกบล็อก โดยเฉพาะข้อเขียนที่
เป็นกลอนเปล่า เนื้อหาส่วนใหญ่น่าจะมาจากสิ่งที่ครูกล่าวไว้
ข้างต้น เนาะ
"ภูไม่หน่ายสูง
คนรักไม่หน่ายการรอคอย

ความหวังทำให้ความล้มเหลวเป็นเพียงบาดแผล
แต่มิใช่การสิ้นสุด"
นำธรรมชาติมาสัมพันธ์กับประสบการณ์ชีวิต
เหมือนรอคอย มาดาม เป็นสิ่งที่เธอไม่เบื่อหน่าย เพราะ มาดาม
ไม่ได้ให้เธอรอยคอยเปล่า มาดามให้เธอรอคอยได้อย่างไม่
เบื่อหน่าย มั้ง เธอเลย ไม่หน่ายการรอคอย ห้าห้า (ครูก็เดา
ไปเรื่อย ๆ วิเคราะห์ไปตามเนื้อหา ห้าห้า )

พอละนะ วันนี้ โหวดเลย จ้ะ งานเขียน ฯ

ภาพสวยค่ะ

หากมีผู้รู้ใจ
จะจิบชา หรือจิบน้ำบรเพ็ต
ก็คงสุขใจไม่ต่างกันนะคะ

ทักทายยามค่ำค่ะคุณก๋า
ภาพประกอบสวยมากๆๆๆๆๆๆ

สนเฒ่า...น่าจะแปลมาจาก สนทนากับท่านผู้เฒ่า ป่ะคร้า !
คุณก๋าเข้าใจคิดเขียนเปรียบเทียบ อย่างนักเขียนมีปรัชญา
ทุกเรื่องราวมองผ่านธรรมชาติ เป็นความจิงตามหลักธรรม
สาธุค่ะ

ปล. เกมกับเรือใบ แพ้อย่างมีนัยยะ
ดีแล้วที่เราไม่ได้ตื่นมาลุ้น ให้เสียความรู้สึกคร้า...
แต่ถ้ามองในมุมบวก ...ให้สปิริตเขาชนะไปก็ได้
กีฬามีแพ้บ้างชนะบ้างก็ได้...

ภาพสวยมากครับวันนี้ สุขสันต์วันหยุดยาวครับ

สวัสดีค่ะคุณก๋า
ขอบคุณที่แวะเยี่ยมและกำลังใจนะคะ
เหมือนจะลุยเนอะ แต่จริงๆคือเหนื่อยกับความวุ่นวายในเมืองค่ะเลยออกไปเสพธรรมชาติ ซึ่งยิ่งพอธรรมชาติมากเท่าไหร่ ความเจริญเลยยิ่งน้อยลงค่ะ แหะๆๆ

วันนี้ดอกกล้วยไม้สีสวยจังค่ะ
ความหวังทำให้ความล้มเหลวกลายเป็นบาดแผล แต่มิใช่การสิ้นสุด... ชอบมากเลยค่ะ

ส่งกำลังให้พี่ก๋าและมาดามนะคะ..

1. คนเรามันก็เห็นอะไรต่างกันล่ะ

2. งั้นแสดงว่าคนไทยยังมีความหวังว่ามันน่าจะดีขึ้น ไม่งั้นเราอาจเห็นการฆ่าตัวตายกันเต็มไปหมดแล้วก็ได้ เห็นมีเต็มไปหมดแล้ว แต่ผมไม่เห็นข่าวเอง

3. ตอนนี้เชื่อว่าคนทั่วไปคงไม่ประมาทในการใช้ชีวิต ดังนั้นถ้าหวังว่าเงินจะกระเด็นออกจะกระเป๋าคนเหล่านั้น คงยาก

4. จิบชากับสหายรู้ใจ พันกา น้อยไป พูดคุยไม่ถูกคอ ครึ่งคำ ก็มากไป

มาดึกอีก
คลายล็อกดาวน์โควิด 19 คนเริ่มเที่ยว แสวงธรรม แย่งกิน แย่งเที่ยว แย่งห้องน้ำ แย่งใช้รถใช้ถนน

ฟ้าครึ้มทั้งวัน แต่ฝนตกเพียงโปรยปรายครับ

ฝันดีครับ

สวัสดีค่ะน้องก๋า