กรกฏาคม 2563
 
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
11 กรกฏาคม 2563

:: สนเฒ่าเล่าความจริง 7 ::


:: สนเฒ่าเล่าความจริง 7 ::

เรื่องและภาพ : กะว่าก๋า














23
วางเบ็ดไว้
แต่มิได้นำพา
ว่าจะมีปลามาติดเหยื่อหรือไม่

เมื่อสหายของข้าฯ หยิบเบ็ดขึ้นมาดู
จึงพบว่ามันเป็นเบ็ดที่ไร้เหยื่อ
เขาจึงสงสัยและถามข้าฯ ว่า

“ไร้เหยื่อ แล้วเจ้าจะตกปลาได้อย่างไร ?”

ข้าฯ ยิ้มและตอบไปว่า

“ขนาดอำนาจอันนำมาซึ่งความสูญเสียใหญ่หลวง
คนบางคนยังพากันงาบงับกลืนกิน
ประสาอะไรกับปลาโง่เง่าตัวหนึ่ง
ซึ่งอาจหลงมางับกลืนเบ็ดไร้เหยื่อของข้า ฯ ก็เป็นได้”














24
เจ้าเดินทางมาหาข้าฯ ถึงทับกระท่อมอันผุพัง
แล้วถามในสิ่งที่ข้าฯ หน่ายจะตอบ

“ข้าฯ อยากอยู่ในอำนาจนี้ไปนาน ๆ
ข้า ฯ ต้องทำเช่นไรขอรับ ?”

ข้าฯ บิกิ่งไม้แห้งโยนเข้าสู่กองไฟ
กาน้ำอันเก่าคร่ำคร่าส่งเสียงหวีดร้อง
ควันสีขาวพวยพุ่งออกจากกา

“เมื่อน้ำเดือดแล้วเป็นอย่างไรต่อ ?” ข้า ฯ ถาม

เจ้าตอบว่า

“ถ้าต้มต่อไปเรื่อย ๆ น้ำก็จะสลายกลายเป็นไอ”

ข้า ฯ ตอบว่า

“อำนาจของเจ้า มิต่างอะไรกับไอน้ำ
เจ้าจะหยุดตรงน้ำที่เดือด
หรือจะรอจนทุกอย่างสลายกลายเป็นไอ
สุดแล้วแต่เจ้าเถิด”

พูดจบข้าฯ ก็เทน้ำเดือดลงสู่กาน้ำชา
รอจนใบชาคลายตัวและออกรส
ข้าฯ จึงยื่นถ้วยชาให้เจ้าดื่ม

“รสชาติดีไหมเล่า ?” ข้าฯ ถาม

เจ้าพยักหน้าอย่างพึงพอใจ ข้าฯ ยิ้ม

“นี่เป็นเพียงชาเลวจอกหนึ่ง
คงเพราะอากาศหนาวยะเยือกด้านนอกด้วยกระมัง
ที่ทำให้เจ้าชื่นชมในรสชาติของชาถ้วยนี้”

เจ้าไม่ตอบเพียงแต่จิบชาไปเรื่อย ๆ อย่างเงียบ ๆ
หิมะโปรยปรายลงมาไม่ขาดสาย
จนเมื่อชาหมดถ้วย เจ้าวางถ้วยชาลงบนป้านน้ำชา
ข้าฯ จึงกล่าวขึ้นว่า

“เมื่อดื่มชาเสร็จ ก็ต้องคว่ำถ้วยชาไว้ที่ถาด
อำนาจที่เจ้ามีก็เฉกเช่นเดียวกัน วางมันลงซะเมื่อถึงเวลา”



















 

Create Date : 11 กรกฎาคม 2563
14 comments
Last Update : 11 กรกฎาคม 2563 18:42:52 น.
Counter : 691 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณtuk-tuk@korat, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณmultiple, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณnonnoiGiwGiw, คุณเนินน้ำ, คุณSleepless Sea, คุณTui Laksi, คุณmcayenne94, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณหอมกร, คุณhaiku, คุณสองแผ่นดิน

 

พยายามจะคว่ำถ้วยชาแล้วเจ้า

 

โดย: tuk-tuk@korat 11 กรกฎาคม 2563 14:27:26 น.  

 

อ้าว วันนี้ตื่นสายบ่ายสองโมงเชียวเน้อ
อ่ะ หรือพี่ตื่นเช้าไป

ถ้าพี่ชอบดื่มชา
พี่ก็คว่ำถ้วยชานานแล้วละค่ะ

นอนแต่วันนะคะ
จะได้ไม่ตื่นสายอีก
THE EARLY BIRD CATCHES THE WORM.

ค่อยยังชั่วหน่อยมีคนมาให้แหย่
บล็อกเงียบเหงาเจงๆ

 

โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า 11 กรกฎาคม 2563 14:47:37 น.  

 

อุตส่าห์ หลงดีใจว่า คุณก๋าไม่มาตาม เย้ย 555

พอนั่งนึกไปนึกมา กลับเป็นห่วงซะงั้น ว่าเกิดอะไรขึ้น

หรือนี่จะเป็น ความรัก เอ๊ย ความผูกพัน กรี๊ดดดดด
ไม่เอาซิๆๆๆๆๆ ไม่อยากเป็นแบบนี้ 555

คุณก๋า บอก เอ็งหยุด อย่าแม้แต่จะคิด เพราะจะทำข้า หวั่นไหวใจสั่น ไปด้วย เย้ย 555

เข้าเรื่องดีกว่า

เรื่องวันนี้ อ.เต๊ะ อ่านแล้ว พอจะสรุปได้ว่า
ของจะมีค่า ก็ต่อเมื่อเราต้องการ

แล้วก็อำนาจ เหมือนสมบัติต้องสาป
ครอบครองนานๆ จะมีอันเป็นไป ต้องผลัดเปลี่ยน หมุนเวียนแบ่งๆกันไป ให้คนอื่นได้เขยชมบ้างนะครับ



 

โดย: multiple 11 กรกฎาคม 2563 15:30:39 น.  

 

สวัสดี จ้ะ น้องก๋า

วันนี้ทุกคนในบล็อกต่างพากันสงสัยว่า ทำไมมาเปิดบล็อก
ตอนบ่าย ๆ ห้าห้า เพราะไม่เคยเผยแพร่ผลงานยามบ่าย มีแต่
ยามเช้าตรู่ อิอิ สิ่งที่ผิดแผกไปจากเดิมย่อมก่อให้เกิดความสงสัย
อันเป็นเรื่องธรรมดา เนาะ

ข้อเขียนวันนี้ มีนัยไปทางการเมือง เนอะ อำนาจเป็นของ
หวาน และเหมือนขี่บนหลังเสือ แต่ถ้าทำดีและหวังดี เห็นเรื่อง
ประเทศชาติมาก่อนอย่างอื่น และหากยังหาคนที่เหมาะสมมา
ดำรงอำนาจนั้นไม่ได้ ก็ต้องอยู่กันต่อไป น่าจะดีกว่า นะ ห้าห้า

โหวดหมวด งานเขียน ฯ

คร่ำครึ แปลว่าล้าสมัย เก่าเกินไปไม่ทันสมัย ใช้กับคน
ทั้งในเรื่องการแต่งตัวและความคิด
คร่ำคร่า เก่ามาก จนผุพังทรุดโทรม มักใช้กับสิ่งของ

 

โดย: อาจารย์สุวิมล 11 กรกฎาคม 2563 16:26:30 น.  

 

อำนาจมันหอมหวานหรือไงน๊อ
คนถึงอยากจะครอบครอง
เมื่อได้ครอบครองแล้วก็ไม่อยากจะปล่อยมือ

 

โดย: เนินน้ำ 11 กรกฎาคม 2563 17:12:54 น.  

 

“ขนาดอำนาจอันนำมาซึ่งความสูญเสียใหญ่หลวง”
เราอาจคิดแทนคนอื่น ก็ได้ ที่เรามองว่าเสีย
ก็คงมีอะไรที่เขาได้ แต่เรามองไม่ทะลุมากกว่า

24 คนส่วนใหญ่ ถามไปอย่างนั้นเอง
คำตอบเขามีอยู่ในใจแล้วต่างหาก
สำหรับเย็น จะไม่ปรึกษาคนที่สั่งให้ทำนั่นนี่
ถามแค่อยากรู้ความเห็นคนอื่นหรือทางเลือก
ที่เราอาจคิดไปไม่ทั่วถึง
แต่ การตัดสินใจต้องเป็นของเรา
ถึงจะเป็นสหายกันได้ยาวนานค่ะ

 

โดย: mcayenne94 11 กรกฎาคม 2563 17:31:45 น.  

 

สวัสดีค่ะคุณก๋า
อ่านแล้วให้เห็นภาพ หนังจีนกำลังภายในเลยคร้า
เห็นคนสองคนนั่งสนทนากันอยู่หน้ากระท่อมเก่าๆ
จิบชาท่ามกลางหิมะตกปรอยๆ เอื้อนเอ่ยถามถึง
ความเป็นอมตะในสิ่งที่อยากให้เป็นไปได้
แต่ได้รับคำสอนกลับไปจากการเปรียบเทียบ
ให้เห็นในสัจธรรมตามความเป็นจริง...เฮ้อ +++

ปล.ประหลาดใจมาก ไม่เห็นคุณก๋าจากบล็อกยามเช้า
ด้วยสาเหตุนี้นี่เอง...สอนให้เรารู้ว่า เน็ทล่มไม่มีเน็ทใช้
ยุคนี้...ก็ทำอะไรผ่านโซเชี่ยลไม่ได้เช่นกัน

 

โดย: Tui Laksi 11 กรกฎาคม 2563 17:33:45 น.  

 

อำนาจถ้าอยู่ในมือคนบ้า มีหรือจะยอมวางง่ายๆ
ปลาโง่ๆที่ติดเบ็ดไร้เหยื่อ ... ตามนั้น

ขอบคุณโหวตค่ะ

 

โดย: NENE77 11 กรกฎาคม 2563 20:36:21 น.  

 

ช่างลึกซึ้งอะไรเช่นนี้ ข้าน้อยขอคารวะ

ปลายังวนเวียน ให้เบ็ดเกี่ยวปากกันเยอะ เพราะคิดว่าเหยื่อ
มันช่าง หอมอร่อย..

แต่เอะ... เรามิรู้ที่เขานั่งทับไว้ ขุมทรัพย์มหาศาลอยู่ใต้ดิน
หรือส่งแบบโพ้ยก้วน ไป เก็บไว้ที่ฮ่องกงหรือ เกาะเคแมน

...

คนติดตามข่าวทางเน็ต podcast เฟซ ไลน์มากกว่า หนังสือพิมพ์รายวันแทบจะไม่มีวางขาย แล้วไปทำไม...?
เป็น งง..

ช่างเถอะครับผมบ่น ๆ อย่าง งง ๆ ก่อนไปฟัง รายการ
ฟังหูไว้หูทางยูทูป ถ้าไม่ง่วงค่อยฟัง คุณสุทธิชัย หยุ่น
อ.วีระ ฯ ทางช่อง 30 ต่อ
ไปทำไม

 

โดย: ไวน์กับสายน้ำ 11 กรกฎาคม 2563 20:56:43 น.  

 

พรุ่งนี้น้องจะไปซื้อตำลึงมาทำต้มจืด.. ฮึ่มม

 

โดย: nonnoiGiwGiw 11 กรกฎาคม 2563 21:42:53 น.  

 

กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
คนจีนชอบมีภาษิตเกี่ยวกับการตกปลา
ถึงกับนิยมรูปปั้นตาแปะตกปลานะคุณก๋า

 

โดย: หอมกร 11 กรกฎาคม 2563 22:00:40 น.  

 

23. แต่ก็มีปลาหยุดมากินเบ็ดไร้เหยื่อนะครับ มันมีนะไม่ใช่ว่าจะไม่มี

24. มันเหมือนยาเสพย์ติดครับ คนมั่นอยากยา วางไม่ได้หรอก

 

โดย: คุณต่อ (toor36 ) 11 กรกฎาคม 2563 23:35:35 น.  

 

มาดึกอีก
ทรัพย์สินเงินทอง ตำแหน่ง เมีย ลูก ของนอกกาย ตายแล้ว ก็เอาไปไม่ได้
แต่บางคนก็ยังหลงไหล

ฝันดีครับ

 

โดย: สองแผ่นดิน 12 กรกฎาคม 2563 0:28:12 น.  

 

อ้าววว​ มันคือเสาวรส..

น้องอยากจนหน้ามืดตามัวร๊าวว555

 

โดย: nonnoiGiwGiw 12 กรกฎาคม 2563 3:05:56 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]