:: ก๋าราณีตอบคำถามน้องนุ่น ::
:: ก๋าราณีตอบคำถามน้องนุ่น ::
นุ่นอยากรู้จังเลย ว่าเวลาคนเราทำอะไรที่อยากทำ แล้วตัวเราใจเรามีความสุขใช่ไหมคะ
แต่ถ้าเราต้องทำในสิ่งที่เราไม่อยากทำเพื่ให้คนอื่นมีความสุขล่ะ เห็นเค้ามีความสุขเราก็สุขใจเหมือนกัน แต่มันเหมือนจะน้อยกว่าอย่างแรก ใจมันไม่สบายเท่าอย่างแรก
เราจะทำยังไงดีให้เราทั้งสุขใจ สบายใจ ยามที่ต้องทำเพื่อคนอื่น ทั้งที่เราไม่อยากทำดีคะ
คำถามโดย : lovereason
พี่ก๋าเรียนสถาปัตย์มา 7 ปีเต็ม ตั้งใจมากๆว่าอยากเป็นครู สมัครทำงานเป็นสถาปนิกได้เดือนเดียว พ่อพี่ก๋าบอกว่า
ลาออกมาช่วยงานที่ร้านด้วย
ประโยคเดียวทำลาย 7 ปีที่ผ่านมาพังพินาศเลยครับ 5555 รวมทั้งความฝันที่จะเป็นสถาปนิกและเป็นครู ทุกอย่างจบสิ้น
..............................
หลายปีหลังจากนั้นมีแต่คนถามพี่ก๋าว่า เสียดายไหมที่ไม่ได้ใช้วิชาที่เรียนมา
เสียดายครับ.... เสียดายมากด้วย
แต่ในตอนนี้เมื่อมองย้อนกลับไป การไม่ได้เป็นสถาปนิกอย่างใจคิด การไม่ได้เป็นครูอย่างใจหวัง อาจเป็นสิ่งที่ดีกว่า....
ใน 4 ปีแรกของการทำงาน พี่ก๋าไม่มีความสุขกับการทำงานที่ร้านเลย เป็นงานที่ไม่ถนัด ไม่ชอบ เบื่อ แต่ที่ทนทำไปก็เพราะคำว่า หน้าที่ของลูก คำเดียวจริงๆครับ
ต้องช่วยพ่อแม่ทำงานที่ร้าน ซึ่งเป็นกิจการของครอบครัว เพราะฉะนั้นถึงไม่ชอบก็ต้องทำ ถึงไม่อยากก็ต้องทน
พี่ก๋าใช้คำว่า ทนทำ อยู่ 4 ปี
จนวันหนึ่งพลันคิดขึ้นได้ว่า
เราไม่จำเป็นต้องทำงานที่เรารักแล้วจึงจะมีความสุข แต่เรามีความสุขได้ทันที หากเรารักงานที่เราทำ
คิดได้อย่างนี้ปุ๊บ สิ่งที่ตามมาคือ ความสุข ในการทำงานครับ
พี่ก๋าปรับตัว เปลี่ยนแปลงตัวเอง ผ่อนปรนคนอื่น เข้มงวดกับตัวเองน้อยลง (โดยที่งานไม่เสียคุณภาพ) คาดหวังกับลูกน้องอย่างที่เขาเป็นได้ ไม่ใช่อย่างที่เราอยากจะให้เขาเป็น
วิธีคิดแบบนี้ไม่ได้สร้างมหาเศรษฐีหรอกนะครับ 555 แต่มันทำให้เราเครียดกับงานน้อยลง เรียนรู้ที่จะทำงานกับคนด้วยความสนุก
13 ปีหลังจากวันที่คิดได้นั้น
การงานที่เคยเบื่อและไม่มีความสุข กลับเปิดโอกาสให้พี่ก๋ามีเวลาได้ทำอะไรหลายสิ่งหลายอย่าง มีโอกาสได้ไปเที่ยวท่องต่างแดน ได้เจอคนทำงานในรูปแบบต่างๆทั้งดีและแย่ ได้เจอคนตั้งแต่สูงศักดิ์ นักการเมือง ไปจนถึงคนไม่ดีที่ทำงานทุจริต ได้พบคนรักและแต่งงาน มีเวลาเลี้ยงลูกด้วยตัวเอง มีเวลานั่งเล่นบล็อก ตอบเฟซบุ๊ค จนกลายเป็นโอกาสในชีวิตด้านอื่นๆ เช่น การทำหนังสือ หรือการได้ไปเป็นวิทยากรรับเชิญตามสถาบันการศึกษา
จาก ทนต้องทำ กลายเป็น ทำได้ทน
แค่คำเดียวนะครับ
ทัศนคติ
ความสุข ที่เราวาดหวัง ขนาดของความสุขไม่ได้ขึ้นอยู่กับสิ่งที่เรามี แต่ขึ้นอยู่กับว่าเรามองเห็นสิ่งนั้นอย่างเต็มคุณค่าความหมายหรือเปล่า
มีมากแค่ไหน สิ่งนั้นดีมากเพียงใดก็ไร้ค่า หากไม่เคยมองเห็นคุณค่าในสิ่งที่เรามี
การงาน คนรัก การใช้ชีวิตก็เหมือนกันนะครับ
ดอกไม้ในมือเพียงดอกเดียวที่เรามองเห็นทุกรายละเอียด ดีกว่าป่าทั้งป่าที่เราไม่เคยสนใจมอง
ไม่ว่าจะทำเพื่อใคร อย่างไร ที่สุดแล้วกลับมาตั้ง ทัศนคติที่ดี กับตัวเองให้ได้ครับ
เพราะเมื่อถึงตอนนั้นแล้ว ไม่ว่าจะทำอะไร ต้องรับบทบาทแบบไหน ชีวิตจะเป็นไปอย่างไร หาก ความสุข อยู่ในใจเราเสียแล้ว จะอยู่ตรงไหน ทำอะไร ชีวิตก็จะมีแต่ความสุขครับ
Create Date : 05 พฤศจิกายน 2557 |
|
30 comments |
Last Update : 5 พฤศจิกายน 2557 5:49:25 น. |
Counter : 1326 Pageviews. |
|
|
อยากจะทำงานได้อย่างมีความสุข ก็ต้องแบบนี้ล่ะ ถ้าไม่ได้ทำในงานที่อยากทำ ก็ให้รักงานที่ได้ทำ