:: ก๋าราณีตอบคำถามน้องเสือย้อมแมว ::
:: ก๋าราณีตอบคำถามน้องเสือย้อมแมว ::
หากเรามองเห็นไปถึงจุดจบของสิ่งที่เราจะทำ
มันจะเป็นปัจจัยกำหนดความสำเร็จหรือเปล่าครับ
การบังคับตัวเองและมุ่งหน้าต่อไปแม้ว่ามันจะหนักหนาขนาดไหน
การทำสิ่งนั้น ทุกๆวัน ทำอย่างสุดความสามารถ
มันจะทำให้เราพัฒนาขึ้นจริงหรือเปล่าครับ
คำถามโดย : เสือย้อมแมว
สามปีต่อเนื่องแล้วที่พี่ก๋ามีโอกาสได้เดินขึ้นกิ่วแม่ปานกับเพื่อนบล็อก
ไปทุกครั้งก็เหนื่อยทุกครั้งครับ
เดินไป หอบไป จะเป็นลมกลางดอย 555
สังขารเสื่อมถอยไปเรื่อยๆ
แต่ดอยยังคงเป็นดอย
ทางยังคงเป็นทาง
ป่ายังเป็นป่า
ไปกี่ครั้งแม้จะเป็นเส้นทางเดิม
วิวทิวทัศน์ก็วิวเดิม
แต่แค่เมฆเปลี่ยนรูป ลมเปลี่ยนทิศ แสงเปลี่ยนทาง
ก็ส่งผลต่อการรับรู้ ความงาม เบื้องหน้าแล้วครับ
พี่ก๋าเป็นคนชอบถ่ายภาพ
แค่ 1 นาทีที่แดดเปลี่ยนทิศ
ความรู้สึกที่กดชัตเตอร์ลงไปก็เปลี่ยนแปลงแล้ว
ความสำเร็จของการเดินเส้นทางธรรมชาติกิ่วแม่ปาน
ไม่ใช่ การพิชิต ยอดดอยอินทนนท์
แต่เป็นการซึมซับบรรยากาศท่ามกลางความเหนื่อย
เป็นการเดินทางร่วมไปกับเพื่อนๆและรอยยิ้ม
เป็นการบันทึกภาพไว้ในความทรงจำ
ไม่มีใครในกลุ่มสักคนที่บ่นว่าเมื่อไหร่จะถึงทางออกเสียที
ไม่มีใครพูดว่าจะเดินทำไมตั้งสามสี่ชั่วโมง ไม่เห็นมีอะไรเลย
ทุกคนอาจมีท่าทางที่เหนื่อยบ้าง เมื่อยล้าบ้าง
แต่ทุกคนเดินอย่างมีความสุข
ความสุข ไม่ได้อยู่ที่ จุดหมาย
แต่อยู่ในทุกๆที่ ทุกๆเวลา ทุกๆขณะที่เรา เดินทาง
เส้นทางกิ่วแม่ปานนั้นแบ่งเป็นสี่ช่วงใหญ่ๆ
พอไปได้สักครึ่งทาง
เรี่ยวแรงของพี่ก๋าแทบไม่เหลือ
ไปถึงจุดที่สามเริ่มนั่งหอบหายใจเฮือกใหญ่
พักบ่อยที่สุดในกลุ่ม หน้าซีดหน้าเซียว หมดเรี่ยวหมดแรง 555
พี่ก๋าใช้วิธีบอกตัวเองว่า
เดินทีละก้าว
ใช่ครับ --- พี่ก๋าเดินทีละก้าว ทีละก้าว
หายใจหอบแรงและถี่ขึ้น
ดีที่มีไม้เท้าเอาไว้ช่วยค้ำ ช่วยพยุงตัว 555
เดินไป พักไป
ในที่สุดก็เดินมาถึง จุดเริ่มต้น
รู้ไหมครับ
ทางเข้าและทางออก
คือ ทางเดียวกัน
การเดินชมเส้นทางธรรมชาติกิ่วแม่ปานนั้น
จะต้องเดินเป็นวงกลม ใช้เวลาประมาณ 3-4 ชั่วโมง
อะไรคือความสำเร็จ ?
การเดินไปถึงจุดหมายอย่างนั้นหรือ ?
หรือคือสิ่งที่อยู่ในระหว่างการเดินทาง ?
พี่ก๋าตอบแทนเราไม่ได้หรอกครับ
ชีวิตคนเราไม่ได้มีคำตอบที่เป็นสูตรสำเร็จ
ความสำเร็จของคนเราวัดได้จากสิ่งที่ตนพึงพอใจ
บางคนพอใจที่ทำงานแล้วรวยมีเงินพันล้าน ได้เมียสวย
ได้เป็นดารามีชื่อเสียง เป็นนักการเมืองที่มีตำแหน่ง
ฯลฯ
แต่บางคนไม่ได้วัดความสำเร็จของชีวิตจากสิ่งนอกตัวเหล่านั้น
ความสำเร็จของบางคนอาจเป็นนามธรรมที่ไม่อาจจับต้องได้เช่น
ได้ช่วยเหลือคนอื่นให้มีความสุข ได้อุทิศตนเพื่อสังคม
ดูแลครอบครัวให้มีความสุข
หรือใช้ชีวิตอย่างมีอิสระและเป็นสุขกับสิ่งที่ตนเองได้ทำ
ฯลฯ
เลือกแบบไหน ไม่ใช่เรื่องผิด
ใครจะเดินขึ้นยอดดอย โดยไม่สนใจดอกไม้ข้างทางย่อมไม่ใช่เรื่องผิดบาป
หรือจะเดินไป ชมวิวไป พักเหนื่อยไป จนถึงจุดหมายช้าไปบ้าง
ก็เป็นเรื่องของความพึงพอใจ
เดินไปครึ่งทางแล้วเบื่อ อยากเดินกลับ ก็เป็นเรื่องของรสนิยมส่วนตัว
หรือจะเดินขึ้นกิ่วแม่ปานทุกปีโดยไม่เบื่อก็ต้องบอกว่านั่นคือความชอบส่วนตัว
เราเลือกได้นี่ครับ
ว่าจะออกแบบชีวิตให้เป็นอย่างไร
.
ออกแบบได้
และเราต้องเลือกเอง
| Create Date : 15 พฤศจิกายน 2557 |
| Last Update : 15 พฤศจิกายน 2557 6:20:24 น. |
|
23 comments
|
| Counter : 1581 Pageviews. |
|
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [
เย้ๆๆ วันนี้ อ.เต๊ะ ดีใจมีความสุขมากครับ
ที่เคลียร์เม้นท์ของเก่า ตอบหมดครบทุกคนแล้ว อิอิ
ยังเหลือ หลังไมค์ กับ ไลน์ที่เริ่มงอน กระฟัดกระเฟียด อยู่อีก คน2คน 555
แหมนี่ถ้าคุณก๋ามาสิงร่าง อ.เต๊ะ ได้ก็แจ๋วเลย จะได้ไปช่วยคุย ช่วยเคลียร์ กับแฟนคลับ อ.เต๊ะบ้างนะครับ อิอิ
มาเล่าให้ฟังแค่นี้แหละ ไปนะครับ
เย้ย อ.เต๊ะ มันวอนแต่เช้าเลยจริงๆ 555
วันนี้ อ.เต๊ะ มาถึงบลอก คุณก๋าคนแรก แต่ก็ไม่รีบร้อนเม้นท์ เพราะเรื่องบางเรื่อง เร็วไปก้ไม่ดี ช้าๆซิกลับดี
คุณก๋าคนมีครอบครัวแล้ว แถมเป็นแฟนคลับ หมอนพพร น่าจะเข้าใจนะครับ 555
แหม อ.เต๊ะ นี่มันลีลาจริงๆ นะครับ เมื่อไรมันจะเข้าเรื่องสักทีกันเฟ้ยย อิอิ
เอาละนะครับ เข้าเรื่องดีฝ่า
อ.เต๊ะ อ่านเรื่องไปเที่ยวแบบนี้แล้ว อยากไปมากเลย
สมัยก่อนไปเที่ยวน้ำตกแม่สา เดินตัวปลิว ขึ้นไปตั้งหลายชั้น แต่ไม่ได้สนใจธรรมชาติข้างทางสักเท่าไร
ใจก้นึกแต่ว่า อยากจะขึ้นให้ถึง ชั้นสูงสุด เท่านั้นเอง
ฉันใดก็ฉันนั้น ถ้าเป็นตอนนี้ละก้ อ.เต๊ะ คงค่อยๆเดินไป ส่องนก ดูปลา แอบดูตามสุมทุมพุ่มไม้ เผื่อจะมีโชว์ดีๆ เย้ย
ไม่ใช่แระ 555
ค่อยๆซึบซับความงามของ สรรพสิ่งรอบตัว
มันจะไม่ถึง ชั้นสูงสุดก้ไม่เป็นไร
ขอให้เรามีความสุข ในระหว่างทางนี้ ก้พอใจแล้วละครับ
ชีวิตคนเราก้เหมือนกันละครับ ไม่ต้องไปถึงจุดสูงสุดก้ได้
แต่ระหว่างการใช้ชีวิตนั้น พยายามตักตวง ความสุขจากมัน
ความสุขมีอยู่รอบตัวเราจริงๆ อยู่ที่ว่าเราจะมองเห็นมันหรือเปล่า เท่านั้นเองครับ
แต่ๆๆๆ อ.เต๊ะ มาสะดุด ตรง คุณก๋ามา เน้น ตรงนี้นะซี
รู้ไหมครับ
ทางเข้าและทางออก
คือ ทางเดียวกัน
อ.เต๊ะ พาลคิดไปถึงอีกเรื่องนึงอีกแล้ว อิอิ
มันใช่เลย คอลัมภ์ หมอนพพร คนก้ถามกันแต่เรื่องนี้แหละ
ช่องทางเข้าออกที่คุณก๋า พูดถึงนี่
มันใช่ช่องทางหฤหรรษ์ เข้าๆออกๆ เพลินกันทั้งวันทั้งคืนใช่มั้ยครับ
คุณก๋านี้ ร้ายไม่เบาจริงๆ
นี่ถ้า อ.เต๊ะ ไม่ได้เป็นแฟนพันธุ์แท้หมอนพพรละก็
ตีปริศนาข้อนี้ ไม่แตกเลยนะครับ 555