ตุลาคม 2560
 
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
7 ตุลาคม 2560

:: บาดแผลในใจ ::




:: บาดแผลในใจ ::

ภาพและคำ : กะว่าก๋า










นั่งอ่านหนังสือเล่มหนึ่งเพิ่งจบไป
เป็นแนวจิตวิเคราะห์ ที่เขียนโดยจิตแพทย์ชาวอเมริกัน
เขาเล่าถึงผู้ป่วยในแต่ละเคสที่เข้ามาปรึกษา
มีตั้งแต่เด็ก 6 ขวบไปจนถึงผู้ป่วยหนักระยะสุดท้าย

เมื่ออ่านจบผมพบว่า
บาดแผลในชีวิตคนเราที่เกิดขึ้นในปัจจุบัน
มักมาจากบาดแผลในวัยเด็ก
จะโดยรู้ตัวหรือไม่รู้ตัวก็ตาม
ความเจ็บปวดนั้นฝังอยู่ในใจลึก ๆ
รอวันเผยตัวเมื่อจิตใจอ่อนแอ

แล้วเราจะผ่านทุกข์นี้ได้อย่างไร
ในเมื่อบาดแผลในอดีตนั้นยังอยู่ ?



---------------------------------



ผมนึกถึงบทสนทนาระหว่างผมกับอาแปะเมื่อสองสามวันก่อน
ผมถามอาแปะว่า ทำไมเราต้องนั่งสมาธิด้วย
นั่งไปเพื่ออะไร ?

อาแปะบอกว่าการนั่งสมาธิเหมือนการทำให้ความคิดมันนิ่ง
และหยุดการคิดในชั่วขณะ

เมื่อน้ำขุ่นก็ต้องหยุดกวนน้ำ
ปล่อยให้น้ำนิ่งและค่อย ๆ ตกตะกอน

พื้นดินถ้าไม่เอาอะไรไปปัด
ฝุ่นก็จะไม่ฟุ้ง

สมาธิ คือ การทำให้สิ่งที่ขุ่นหรือฟุ้งอยู่นั้นสงบลง



-----------------------------------



คนที่กำลังทุกข์ใจอยู่
ต้องหาทางที่จะทำให้ฝุ่นหรือน้ำที่ขุ่นอยู่นั้นนิ่งสงบลง
เพื่อให้ตนเองได้มีเวลาใคร่ครวญตรวจสอบวิธีคิดของตัวเอง

ทุกข์ที่เกิดขึ้นในตอนนี้
เกิดจากความคิดทั้งนั้น
ไม่ได้เกิดจากคนอื่น

ทุกข์เพราะคิด
แต่จะไม่ให้คิดก็ไม่ได้
เพราะสมองทำหน้าที่คิดไปตามหน้าที่
สิ่งที่ทำได้ คือ "รู้ทันความคิดของตนเอง"
รู้ทันอารมณ์ที่เกิดขึ้นกับตนเอง
ไม่ว่าจะเป็นอารมณ์ด้านลบหรือบวก

เมื่อไหร่ที่รู้ทันอารมณ์ความรู้สึกนั้นได้
ก็จะรู้เท่าทันความจริงที่ว่า
ไม่ว่าจะเป็นอารมณ์รัก ชอบ เกลียด ชัง
หึงหวง เคียดแค้น อาฆาต พยาบาท
อิจฉา ริษยา ฯลฯ
ทั้งหมดเกิดขึ้นเพราะ "ความคิด" ของเราทั้งนั้น

เมื่อนิ่ง สงบ และรู้ทันความรู้สึกเหล่านี้ได้
ก็จะเตือนตนเองได้ว่าเรากำลังทุกข์กับสิ่งที่มาแล้วไป
ทุกข์กับสิ่งที่ไม่ยั่งยืน ทุกข์กับสิ่งที่เอาใจไปคิดครอบครอง
แต่สุดท้ายทุกสิ่งก็ต้องจากไป
ไม่ว่าจะเป็นอารมณ์ ความรัก ความโกรธ
ความชอบ ความชัง ความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ

ตัวเรายังรักษาตัวเองไว้ไม่ได้เลยเมื่อวาระความตายมาถึง
ประสาอะไรจะไปรักษาสิ่งที่อยู่นอกตัวเอาไว้ได้



--------------------------------------




การรู้สึกทุกข์ไม่ใช่ความผิดบาป
การรู้สึกด้านลบกับคนอื่นก็ไม่ได้เป็นสิ่งชั่วร้าย
แต่ควรถามตัวเองดัง ๆ สักครั้ง
ว่าเราเป็นสุขใจหรือ กับความรู้สึกด้านลบเหล่านั้น
ทำไมถึงอนุญาตให้มันมามีอิทธิพลเหนือชีวิตของเรา
ทำไมถึงเปิดโอกาสให้มันครอบงำความคิดของเรา
จนส่งผลให้ตนเองไม่มีความสุขในชีวิต

บาดแผลในอดีตที่เคยถูกกระทำ
อาจส่งผลในความทรงจำ
แต่ถ้าเราไม่ตอกย้ำกับตัวเอง
ปล่อยให้มันอยู่ในอดีต
แล้วก้าวออกมาใช้ชีวิตในปัจจุบัน
เพื่ออนาคตที่ดีกว่า

จะเจ็บปวดไปทำไม
ทั้ง ๆ ที่สามารถวางอดีตที่แสนเศร้าเหล่านั้นลงได้

จะคิดถึงเรื่องราวร้าย ๆ ไปทำไม
ในเมื่อทำอะไรกับมันไม่ได้อีกแล้ว

ก้าวต่อไป
ไม่ใช่ใครที่ต้องก้าว
นอกจากตัวเราเอง

































Create Date : 07 ตุลาคม 2560
Last Update : 7 ตุลาคม 2560 5:58:57 น. 22 comments
Counter : 1182 Pageviews.  

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณmambymam, คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณTui Laksi, คุณอุ้มสี, คุณtuk-tuk@korat, คุณสาวไกด์ใจซื่อ, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณหอมกร, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณซองขาวเบอร์ 9, คุณกิ่งฟ้า, คุณกิ่งฟ้า, คุณสองแผ่นดิน, คุณAppleWi, คุณhaiku, คุณข้ามขอบฟ้า, คุณruennara


 
สวัสดีคะคุณก๋า...

ขอบคุณที่นำเนื้อหาของหนังสือมาบอกเล่าให้ฟัง...

เป็นสิ่งที่ดี ถ้าเรากระทำตามได้..

ต้องค่อยเป็นค่อยไป...จะพยายามคะ..

ขอบคุณที่ห่วงหาอาทรกัน...

อาการเจ็บแผลเริ่มดีขึ้นคะ...ขอบคุณค่ะ



โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) วันที่: 7 ตุลาคม 2560 เวลา:7:03:15 น.  

 
สวัสดียามเช้าคะคุณก๋า
บทความวันนี้เห็นด้วยเลยคะ แนะนำเชิงสอน
อย่าเป็นทาสความคิด ...ให้เรารู้จักเลือกที่จะคิดนั่นเอง
และทำตามคำสอนของธรรมะที่ว่า...
“ ลืมอดีต อยู่กับปัจจุบัน อย่าคิดถึงอนาคต”
สาธุ ขอบคุณคะ 🙏


โดย: Tui Laksi วันที่: 7 ตุลาคม 2560 เวลา:7:23:20 น.  

 
พี่อุ้มมาโหวตข้อคิดธรรมะ
และชอบภาพสุดท้ายจัง
ปล.ขอบใจสำหรับโปสการ์ด
ภาพโปสการ์ดสวยมาก


โดย: อุ้มสี วันที่: 7 ตุลาคม 2560 เวลา:7:50:54 น.  

 
สวัสดีตอนเช้าค่ะ พี่ก๋า
ช่วงนี้ฝนตกทุกวัน
พลอยเหมือนจะไม่สบาย
หัวตื้อๆ คิดอะไรไม่ค่อยออกเลยค่ะ

จากบล็อกเมื่อวานรูปดอกไม้
ในสวนพี่ก๋าสวยมากเลยค่ะ
แล้วรูปวันนี้แยกไม่ออกเลยค่ะ
ว่ารูปถ่ายรึรูปวาดค่ะ


โดย: ann_shinchang วันที่: 7 ตุลาคม 2560 เวลา:8:12:31 น.  

 
สวัสดีเจ้า
มีอยู่ช่วงหนึ่ง เดินไปกาดเจ้า ๆ นับก้าวไป มีความสุขขนาดเจ้ามันไม่คิดถึงอะหยังเลย
บางวันเดินไปกึดปู้นกึดเพ้ไป มันกลับกึิดถึงเรื่องเดียวตะอั้น และถ้าเราติด มันก่คิดออกว่าควรจะเป๋นจะได

อาแปะบอกว่าการนั่งสมาธิเหมือนการทำให้ความคิดมันนิ่ง

แม่นเลยเจ้า


โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 7 ตุลาคม 2560 เวลา:9:08:49 น.  

 
วันนี้ชอบทั้งงานเขียนทั้งรูปเลยค่ะ

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ



บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
Sweet_pills Diarist ดู Blog
ข้ามขอบฟ้า Home & Garden Blog ดู Blog
tuk-tuk@korat Music Blog ดู Blog
คนผ่านทางมาเจอ Health Blog ดู Blog
mambymam Home & Garden Blog ดู Blog
ไวน์กับสายน้ำ Diarist ดู Blog
สายหมอกและก้อนเมฆ Photo Blog ดู Blog
คนบ้านป่า Home & Garden Blog ดู Blog
เริงฤดีนะ Movie Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 7 ตุลาคม 2560 เวลา:10:38:03 น.  

 
สวัสดี จ้ะ น้องก๋า

มาอ่านงานเขียน ข้อคิด ดี ๆ ของเธอ จ้ะ บล็อกวันนี้ ครูเห็นด้วย จ้ะ ทุกคน มีบาดแผล ชีวิตทั้งนั้น เพียงแต่จะเป็นบาดแผลที่ฉกาจฉกรรจ์ หรือ บาดแผลเล็กน้อย ถ้าโชคร้าย ก็จะได้บาดแผลที่ฉกาจฉกรรจ์
ในแง่จิตวิทยา เด็กที่มีบาดแผลมาแต่วัยเด็ก ถ้าไม่ได้รับการเยียวยาในทางที่ถูกต้อง ก็จะเป็นผลต่อมาในวัยผู้ใหญ่ได้ อาจกลายเป็นฆาตกรไปโดยไม่รู้ตัว เฮ้อ ! ถ้าพูดถึงในเรื่องความเชื่อ ทางศาสนา ก็ผลักไปสู่เรื่องของกรรมเก่า แต่ถ้าได้รับการเยียวยาไปในทางที่ถูกที่ควร ก็จะมองได้ว่า กรรมเก่านั้น ไม่มีใครรู้หรอก แต่กรรมใหม่ เราสามารถเลือกได้ สร้างใหม่ได้ อยู่ที่จะเลือกเดินทางไหน เนาะ
การแก้ไขบาดแผลของเรานั้น ครูเห็นด้วยกับข้อความที่เธอเขียนไว้นะ

" ทุกข์เพราะคิด
แต่จะไม่ให้คิดก็ไม่ได้
เพราะสมองทำหน้าที่คิดไปตามหน้าที่
สิ่งที่ทำได้ คือ "รู้ทันความคิดของตนเอง"
รู้ทันอารมณ์ที่เกิดขึ้นกับตนเอง
ไม่ว่าจะเป็นอารมณ์ด้านลบหรือบวก"

การรู้เท่าทันความคิด เป็นเรื่องสำคัญมาก จ้ะ เพราะการรู้เท่าทัน เราก็จะสามารถ ปรับจิตใจตัวเองได้ ความทุกข์นั้น ก็จะไม่สามารถทำร้ายเราได้ หรือ ทำร้ายเราได้ แต่ก็คงเบาบางลงบ้างเนาะ

โหวดหมวด งานเขียน ฯ


โดย: อาจารย์สุวิมล วันที่: 7 ตุลาคม 2560 เวลา:11:49:37 น.  

 
บ่ะเดี่ยวบ่ได้วิ่งละก๊า


โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 7 ตุลาคม 2560 เวลา:12:52:32 น.  

 
คนเราถ้าเลือกที่จะคิด ก็จะเป็นผลดีกับตัวเองค่ะ



โดย: mambymam วันที่: 7 ตุลาคม 2560 เวลา:13:30:20 น.  

 
ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับคุณแหม่ม

จริงครับ ความคิดเป็นตัวกำหนดชะตากรรมจริงๆครับ




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 7 ตุลาคม 2560 เวลา:13:50:53 น.  

 
นั่นสิครับ บางครั้งก็รู้สึกเหมือนกำลังติดหล่มและจมลงไป ถึงคนอื่นจะช่วยดึง แต่ถ้าเราไม่พยายามด้วยตัวเองด้วยมันก็ยากที่จะผ่านมันไป


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 7 ตุลาคม 2560 เวลา:17:20:38 น.  

 
มาทักทายเย็นเลยครับ...โลดแล่นไปไกลหน่อย

อาแปะ พูดถึงสมาธิ ใช่เลย... คือหยุดคิด... เท่าสมองไม่
ได้ใช้ จะนิ่ง... เป็นสมาธิที่สร้างขึ้น

อีกสมาธิธรรมชาติคือ การหลับ สมองจะหยุดคิด..สมองไม่ล้า
ตื่นมาสดชื่น...

แต่ถ้าหาก ยังฝัน ไปโน่นไปนี่ หรือพบเหตการณที่น่าตื่นเต้น
สมองทำงานพร้อมกับ ประสาท ตื่นมาจึงเหนื่อย


กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

เสริมอีกนิด... เมื่อทำสมาธิบ่อยเข้าจะเกิดความชำนาญ เป็น
การเสริมสร้างพลังจิตให้เข้มแข็ง ไม่หวั่นไหวอะไรง่าย ๆ

....

ภาพชุดนีั้ แสงสี เยี่ยมหลายภาพครับ


โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 7 ตุลาคม 2560 เวลา:18:44:59 น.  

 
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
ภาพประกอบดูงามแปลกตาดีนะคุณก๋า



โดย: หอมกร วันที่: 7 ตุลาคม 2560 เวลา:19:35:08 น.  

 
ชอบบทความวันนี้เจ้า
มันแม่นแต้ ๆ เลย มันอยู่ที่ความคิดเฮาเต้าอั้นอ่ะ
และเฮาต้องรู้เท่าทันความคิดของตัวเอง
อย่าปล่อยหื้อความฟุ้งซ่าน ณ ตอนนั้นเข้ามาครอบงำ
แต่ถ้ามีจิตใต้สำนึกที่ดี หมั่นฝึกจิตบ่อย
จะทำหื้อรู้เท่าทัน และเกิดปัญญาจะจัดการความคิดนั่นได้เน้อเจ้า

ปี้เกยอ่านหนังสือธรรมะของหลวงปู่ดูลย์ อตุโล
เล่มหน้อย ๆ มีคนหื้อเป็นของขวัญ ชื่อหนังสือ หลวงปู่ฝากไว้
เป็นเรื่องของจิต โดยเฉพาะ
จำได้ลาง ๆ ว่า หลวงปู่หื้อดูจิต หื้อรู้ว่าจิตคิดหยังเนี่ยเจ้า
ว่าแล้ว น่าจะเก็บไว้ตี้ใดตี้หนึ่งอยู่เล่มนี้

วันนี้ มาแบบกระเป๋าแห้งนะเจ้า แจกเพลินหมดเกลี้ยงเลย แฮร่


โดย: JinnyTent วันที่: 7 ตุลาคม 2560 เวลา:20:27:33 น.  

 
ลืมประเด็นเรื่องบาดแผลในใจ

ปี้เองสมัยละอ่อนถูกคนใหญ่จุเรื่องผี
ด้วยความที่เป็นละอ่อนบ้านนอก กะจะมีผี ๆ สาง ๆ
เข้ามาในชีวิตประจำวัน ทางอ้อมนั่นก็ถือ
ความเชื่อและประเพณี ที่ปฏิบัติต่อ ๆ กันมาเช่น
การเลี้ยงผี ผีปู่ย่า ผีบ้านผีเฮือน ผีย่าหม้อนึ่ง ผีกะ ซะปะ

เลยกลายเป็นคนกัวผี ขวัญอ่อน
นอนโรงแรมคนเดียวบะได้เลย บะเอาเลย 5555
จุละอ่อนหื้อกัวหยังแต่น้อย มันฝังใจ๊แต้หนา
แต่กรณีนี้ นั่งสมาธิ ยิ่งกัว กัวหันหยัง 55+


โดย: JinnyTent วันที่: 7 ตุลาคม 2560 เวลา:20:32:09 น.  

 
พี่มีปมในใจในตอนเด็ก โดนเพื่อนล้อ ... แต่ไม่ถึงกับเป็นบาดแผลในใจ โตมาก็พิจารณาเองว่า ไม่ได้คอขาดบาดตายจนทำให้เราไม่เป็นผู้เป็นคน เลยไม่ได้อะไรนักหนาค่ะ

โหวตงานเขียนค่ะ


โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 7 ตุลาคม 2560 เวลา:20:38:52 น.  

 
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

สวัสดีค่ะน้องก๋า เรื่องสมาธิอาแปะพูดถูกนะคะ สมาธิคือการทำให้จิตนิ่งสงบ พี่กิ่งก็ฝึกนั่งสมาธิทุกเช้าหลังจากตื่นนอนอาจจะใช้เวล่ 5 นาที 15 นาที หรือ 30 นาทีแล้วแต่วันไหนจะมีเวลามากน้อยค่ะ ถ้าได้นั่งแล้วจะรู้สึกสงบจริงๆค่ะ
วันนี้ภาพประกอบสวยมากค่ะ พี่กิ่งโหวตให้ค่ะ

หลับฝันดีค่ะ



โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 7 ตุลาคม 2560 เวลา:21:50:00 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณก๋า
ชอบตอนท้ายเห็นด้วยเลยค่ะ
ถือได้ว่าเป็นข้อคิดที่นำมาใช้
ไตร่ตรองในการใช้ชีวิตได้เลยค่ะ


โดย: AppleWi วันที่: 7 ตุลาคม 2560 เวลา:23:43:17 น.  

 
ทักทายดึกๆครับ คุณก๋า
บาดแผลในอดีต ความเจ็บช้ำน้อยใจในอดีต บางคนเก็บมาคิดจนแก่จนเฒ่าแล้วก็ยังไม่ปล่อยวาง
อดีตแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว ก็ยังเก็บมาคิด
ถ้ามี ยา ให้ลืมอดีตที่เจ็บช้ำได้ คงขายดีครับ

ฝันดีครับ


โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 7 ตุลาคม 2560 เวลา:23:50:10 น.  

 
สวัสดีจ้ะ

ความทุกข์ เกิดจาก ความคิดจริงๆ

คิดมากก็ทุกข์มาก
ถ้ารู้จักคำว่าปลง ก็จะช่วยให้ความคิดลดระดับลงมาได้

พี่เคยอ่านหนังสือของท่าน ว. วชิรเมธี จำไม่ได้แล้วว่าอยู่เล่มไหน
ท่านบอกถ้ารู้สึกโกรธใคร หรือรู้สึกหงุดหงิดกับเรื่องอะไร

ให้ไปหาอะไรทำ เช่น ทำความสะอาดบ้าน ขัดห้องน้ำ
เป็นวิธีที่ปลดปล่อยความคิดได้ดีมาก
แล้วยังทำให้บ้านสะอาดน่าอยู่อีกด้วย

ภาพบล๊อกนี้สวยแปลกตา

กะว่าก๋า Literature Blog


โดย: ข้ามขอบฟ้า วันที่: 8 ตุลาคม 2560 เวลา:5:09:36 น.  

 
สวัสดีตอนเช้าค่ะ พี่ก๋า
ภาพถ่ายต้นฉบับมาสวย
พอแต่งแล้วยิ่งสวยเข้าไปใหญ่เลยค่ะ


โดย: ann_shinchang วันที่: 8 ตุลาคม 2560 เวลา:6:08:02 น.  

 
สวัสดีครับ

จริงดังว่าครับ เมื่อความคิดมันฟุ้งซ่านไปไกลเกิน
มันก็นำทุกข์ นำความไม่สบายใจมาให้


โดย: ruennara วันที่: 10 ตุลาคม 2560 เวลา:1:15:18 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]