: ความเศร้าดั่งเงาของก้อนเมฆ :
: ความเศร้าดั่งเงาของก้อนเมฆ :
ความเศร้าของเธอ
คือ เงาของก้อนเมฆ
ความเจ็บปวดใจ
คือ ความวิปโยคโศกศัลย์
กี่ปี กี่เดือน กี่วัน
ไม่เคยลบลืมมันได้สักที
พลัดหลงอยู่ในโลกหม่น
ความเจ็บนั้นเตือนตนให้รู้อยู่
ว่าน้ำตายังไหลพรั่งพรู
รู้เจ็บ รู้จำ ย้ำเตือนไป
เมฆลอยอยู่บนฟ้า
เพียงลมพัดมาเบา ๆ ก็ปลิดปลิว
ฝนสาดละอองริ้ว
ลิ่วลม ลิ่วลอย ลับหาย
ความทุกข์นั้นหรือดั่งเมฆลอย
ปล่อยไป ปล่อยเป็น ก็เย็นใจ
| Create Date : 29 สิงหาคม 2565 |
| Last Update : 29 สิงหาคม 2565 5:15:24 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 431 Pageviews. |
|
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [
แต่ ณ เวลานี้น่าจะเริ่มมีแสงสว่างส่องมานิด ๆ ฤา... ว่าเขาแกล้ง
สับขาหลอก
เรา ๆ จึงสึกว่า เย็นสลับร้อนพิกล...