พฤษภาคม 2562
 
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
2 พฤษภาคม 2562

: ยังหายใจอยู่...สู้ต่อไป :



: ยังหายใจอยู่...สู้ต่อไป :

ภาพและคำ : กะว่าก๋า










วางสิ่งที่เธอเจ็บ
แล้วเดินต่อไป
อย่าหยุดเวลาชีวิตไว้
ในความทุกข์ระทม


ไม่ต้องลืม
แต่อย่าไปจำ
หยุดตอกย้ำ
ทำร้ายใจตน


ยังหายใจอยู่
ต้องสู้ต่อไป
ยังมีบทเรียนใหม่ ๆ
เข้ามาในชีวิต


สุขทุกข์เรื่องธรรมดา
ทุกคนล้วนต้องพบผ่าน
วันนี้สมหวัง พรุ่งนี้ร้าวราน
นั่นเพียงเรื่องธรรมดาเท่านั้นเอง






































 



Create Date : 02 พฤษภาคม 2562
Last Update : 2 พฤษภาคม 2562 6:08:45 น. 24 comments
Counter : 2152 Pageviews.  

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณkae+aoe, คุณสาวไกด์ใจซื่อ, คุณmelody_bangkok, คุณmultiple, คุณสันตะวาใบข้าว, คุณเกศสุริยง, คุณจารุพิชญ์, คุณmcayenne94, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณตะลีกีปัส, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณhaiku, คุณtoor36, คุณสองแผ่นดิน, คุณRinsa Yoyolive, คุณSweet_pills, คุณnewyorknurse


 
อยากวางให้หมดเลยค่ะ ทั้งสุขและทุกข์
หยุดทั้งยินดีและยินร้ายน่าจะทำให้
หนทางข้างหน้าสงบเย็นนะคะ



โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า วันที่: 2 พฤษภาคม 2562 เวลา:6:42:12 น.  

 
เลือกไม่จำสิ่งที่ร้ายๆ แต่ไม่ลืมสิ่งที่ดีๆค่ะ

สวัสดีเช้าวันพฤหัสค่ะคุณก๋า


โดย: โอน่าจอมซ่าส์ วันที่: 2 พฤษภาคม 2562 เวลา:8:13:55 น.  

 
เคยอ่านจากไหน

เขาบอกว่า คนเรา ถ้ายังไม่ผ่านบทเรียนไหน โลกจะส่งบทเรียนนั้นมาให้ซ้ำๆ จนกว่าจะผ่านค่ะ

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ



บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 2 พฤษภาคม 2562 เวลา:8:36:27 น.  

 
วางสิ่งที่เธอเจ็บ
แล้วเดินต่อไป
อย่าหยุดเวลาชีวิตไว้
ในความทุกข์ระทม

เป้นกำลังใจดีเลยค่ะ


โดย: kae+aoe วันที่: 2 พฤษภาคม 2562 เวลา:8:40:37 น.  

 
ธรรมะสวัสดีครับคุณก๋า

“ยังหายใจอยู่ สู้ต่อไป”
“ไม่ต้องลืม แต่อย่าไปจำ”
นั่นคือข้อคิดในบทกวีของคุณก๋า

ผมขอเสริมต่อจากบทกวีคุณก๋าครับ

ถ้าเราอยากจะลืมเรื่องเจ็บบางเรื่อง แล้วเราพยายามลืม
มันจะกลายเป็นการจดจำเรื่องนั้นโดยอัตโนมัติ
เพราะเรามัวคิดถึงแต่เรื่องนั้น โฟกัสมันตลอดเวลา
มันคือการตอกย้ำเรื่องเจ็บนั้นลงสู่จิตใจ

วิธีแก้ไขคือ เมื่อความเจ็บมันผุดขึ้นมา ก็ขอให้มองมันเฉยๆ แล้ววางลง
ทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ สุดท้ายความเจ็บมันจะอ่อนล้าไป ไม่ผุดขึ้นมาอีก
สภาวะนั้นมันเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป



โดย: สีเมจิก (สมาชิกหมายเลข 5106714 ) วันที่: 2 พฤษภาคม 2562 เวลา:10:18:29 น.  

 
สวัสดียามเช้าค่ะ
ชีวิตต้องก้าวเดินต่อไปนะคะ เห็นด้วยค่ะ



เรื่องโรงแรมที่มีเยอะนี่เคยคุยๆกันเหมือนกันค่ะ รวมถึงเคยคุยกับผู้ประกอบการแบบสแตนด์อโลนด้วยค่ะ
หลายคนก็บอกแบบที่คุณก๋าบอกค่ะว่าบางที่มาเร็วไปเร็ว น่าใจหายเหมือนกันนะคะ



โดย: melody_bangkok วันที่: 2 พฤษภาคม 2562 เวลา:10:27:27 น.  

 
เป็นมนุษย์ นี่ก็ลำบากนะครับ สู้พวกทาก ไส้เดือน เชื้อโรค ไม่ได้
มันคงไม่ต้องมานั่งคิดเรื่องพวกนี้นะครับ แค่หากินไปเรื่อยๆ ไม่ปวดหัวดี 555

คุณก๋า ถาม แล้วตกลงเอ็งอยากเป็นตัวอะไร

อ.เต๊ะ ตอบ อยากเป็นเชื้ออหิวา น่าจะครองโลกไม่ยาก อิอิ

คุณก๋า ร้อง เฮ้ย งั้นเอ็งกับข้าไปด้วยกันได้ ข้าอยากเป็นเชื้อกาฬโรค มานานแล้ว เย้ย 555



โดย: multiple วันที่: 2 พฤษภาคม 2562 เวลา:11:02:35 น.  

 
#คนที่หมดลมหายใจเท่านั้น ที่ไม่เจอความทุกข์

แต่เรายังมีลมหายใจ..สุข-ทุกข์บ้างเรื่องธรรมดาเนอะ


โดย: สันตะวาใบข้าว วันที่: 2 พฤษภาคม 2562 เวลา:11:37:09 น.  

 
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
วลีลักษณา Literature Blog ดู Blog
โอน่าจอมซ่าส์ Literature Blog ดู Blog
สองแผ่นดิน Photo Blog ดู Blog
สายหมอกและก้อนเมฆ Photo Blog ดู Blog
haiku Fanclub Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น
วันนี้เป็นอีกหนึ่งวันที่อากาศร้อนมากๆ มาทักทายคุณก๋าค่ะ


โดย: เกศสุริยง วันที่: 2 พฤษภาคม 2562 เวลา:11:56:00 น.  

 
ทุกความรู้สึกที่เกิดในใจ
หื้อรู้ทันก่อปอ แต่บะต้องไปสนใจ สงสัย
ทุกข์หื้อรู้ว่าทุกข์พอ รู้ทันจิตว่าทุกข์
ทำยากเน้อเจ้า ถ้าขณะนั้นเฮาทุกข์
มันหน่วงจิตอยู่ในวังวนของทุกข์
รู้ทันได้ แต่บะปักจิตอยู่วนเวียนตรงนั้นยาก

ภาพดอกวันนี้ คุ้นเคย
ทั้งดอกโป๊ยเซียนกับดอกเข็มบ้านคุณก๋างามขนาด
โดดเด่นเลยสองดอกนี้ สังเกตุเวลาเอามาอัพบล็อก

เรื่องแว่นโปรเกรสซีปใจ๊เวลาเจ้า
ปี้ตัดครั้งแรก ลองใส่ ๆ ถอด ๆ ปีป๋าย กว่าจะชิน
จ๋นค่าสายต๋าเปลี่ยนเลิกใช้
แล้วไปตัดใหม่ที่ใส่ถึงปัจจุบันได้สองปีกว่า
ใส่ตลอดทั้งวัน ทั้งคืน นี่เริ่มจะบะค่อยโอเคละ

แต่เวลานอนบะใส่เน้อ อ่านหนังสือก่อนนอนมีแว่นแห่มกัน
เข้าห้องน้ำมีแว่นอ่านหนังสือแห๋มอัน
ส่วนโปรเกรสซีปใส่ออกบ้าน 55555

หนังสือของหลวงพ่อมิตซุโอะ ปี้กะชอบอ่านเจ้า
หลัง ๆ มาบะค่อยได้อ่าน น่าเสียดายท่านไปบะถึงปลายทางเนอะ
เกยเอาหนังสือเล่มน้อย ๆ ของท่านมาเป็นของชำรวย
ตอนทำบุญบ้าน (ที่สะเมิง) ตวยเจ้า สั่งพิมพ์ 2-3 เล่ม
เอามัดผูกโบว์แจกชาวบ้าน

ตอนนั้นท่านยังอยู่ที่วัดป่าสุนันทวนาราม อ.ไทรโยคอยู่
คิดจะไปกราบท่านอยู่ แต่บะได้ไปสักกำตอนที่ไปแอ่วกาญจน์
แล้วท่านกะมาลาสิกขาไปเหียก่อน ใจหาย หดหู่ ขนาดตอนฮู้ข่าว
เป่นอนิจจังแต้ ๆ เนอะ




โดย: JinnyTent วันที่: 2 พฤษภาคม 2562 เวลา:12:03:35 น.  

 
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น
มาทักทายพี่ก๋า สบายดีนะคะ


โดย: จารุพิชญ์ วันที่: 2 พฤษภาคม 2562 เวลา:12:27:32 น.  

 
คุณก๋าอย่าไปปลอบมาก
พวกชอบเรียกร้องความสนใจ
ปล่อยๆบ้าง เดี๋ยวจะเป็นวัวพันหลักค่ะ



โดย: mcayenne94 วันที่: 2 พฤษภาคม 2562 เวลา:13:03:57 น.  

 
สวัสดี ยามบ่าย จ้ะ น้องก๋า

บล็อกวันนี้ เข้ากับ คำกล่าวที่ได้ยินบ่อย ๆ ว่า "ตราบใดที่
ยังมีลมหายใจอยู่ ก็ต้องสู้ต่อไป " หรือ "ตราบใดชีวิตยังไม่สิ้น
ก็ต้องดิ้นกันต่อไป "อิอิ เป็นสัจธรรมอีกเรื่องหนึ่ง ที่ปฏิเสธ ไม่ได้
นั่นแหละ เจ็บอย่างไร ก็ต้องสู้ ไม่สู้ ก็อาจจะคิดสั้น ลาจากโลก
หนีปัญหาไปเลย
บางครั้ง อารมณ์ชั่ววูบหนึ่ง ก็ทำให้ชีวิตหายไปหรือเปลี่ยน
ไป อาจเปลี่ยนไปในทางดี หรือ ทางร้ายกว่าเดิม ก็อาจเป็นได้
ครูจึงสอนลูกศิษย์เสมอ เมื่อเกิดอะไรขึ้น ให้ตั้งสติให้มั่นไว้ ก็
จะค่อย ๆ แก้ปัญหาหรือผ่านวิกฤตนั้น ๆ ไปได้จ้ะ
โหวดหมวด งานเขียน ฯ


โดย: อาจารย์สุวิมล วันที่: 2 พฤษภาคม 2562 เวลา:13:07:57 น.  

 
พี่รู้สึกว่า เมื่ออายุเท่าพี่ เส้นชีวิตก็สั้นลง
จนอยากนั่งนิ่งๆ มองดูผู้คนที่เดินผ่านไปมา
ถ้าเค้ามองมาก็อยากยิ้มให้ ยิ่งพี่ไม่เหลือ
อะไรให้ต้องวิตกห่วงใยแล้ว ความพร้อมที่จะ
จากไปสู่ความสงบมากขึ้นก็ยิ่งมีมากขึ้น
เวลาว่างๆเช่นนั่งในรถกลับบ้านป่า พี่ก็หลับตา
สวดมนต์ เป็นช่วงสมาธิที่ดีมากเลยค่ะ
ถ้านอนไม่หลับก็ช่างหัวมัน ลุกมาทำนี่นั่นโน่น
ง่วงแล้วค่อยกลับไปนอน ไม่ค่อยจดจ่อว่าต้อง
ทำไอ้นี่นั่นโน่นเมื่อนั่นเมื่อนี่ ไม่คิดด้วยว่า
นี่เป็นชีวิตไร้ค่า เพราะได้ใช้ชีวิตอย่างมีค่ามา
เต็มที่แล้ว ตอนนี้ก็อาศัยบุญเก่าไปบ้าง ใส่บาตร
ก็ไม่ค่อยได้ทำนะ แต่ชอบทำอาหารไว้ให้พี่ปู
ออกไปใส่บาตรพระแถวบ้านป่า วัดแถวนั้นมักกันดาร

เรียกได้ว่า ชีวิตตอนนี้นิ่งลงมากแล้ว อ่ะ แล้วทำไม
ยังมาวิ่งไล่แลกแจกโหวตอยู่อีกละ 55 เผลอตัวกับ
ความเคยชินค่ะ ปีหน้าเล่นแนวใหม่ละ แพล้บบบเดียว
เข้าเดือนที่ 5 ของปีแล้วนะคะ อีกสองแพล้บบบบ
ก็จะทิ้งปีนี้แล้ว



โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า วันที่: 2 พฤษภาคม 2562 เวลา:14:14:16 น.  

 
อ่านหนังสือยังบะใส่แว่นเตื้อ
แสดงว่าโอเคอยู่หนา ปี้บะใส่แว่นอ่านบะค่อยหันแล้ว 5555

เรื่องหลวงพ่อมิตซูโอะ
ปี้คงยึดติดที่ตัวพระเจ้า เวลาปักใจศรัทธา
มักจะเกิดความคาดหวัง มันเป็นโมหะชนิดหนึ่งเนอะ
จริง ๆ ท่านแค่คนเผยแผ่พระธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธฯ
ตอนนั้น เริ่มอ่านหนังสือธรรมะมาช่วงต้น ๆ
ความรู้สึกแยกแยะยังบะค่อยดี (บะเด่วกะยังแยกยากอยู่ แฮร่)

แต่ก่อยังคุณก๋าว่าท่านสึกไปดีกว่า
มาจุลูกศิษย์และคนที่ศรัทธาท่าน
เมื่อท่านปาราชิกแล้ว ก่อควรออกมาจากเพศสมณะ

ยังหันมีหนังสือของท่านผ่านตาอยู่ผ่องนะเจ้า
ที่สุริวงค์กะเหมือนจะมีอยู่

เจ๊าวันนี้ ก่อหันข่าวพระ (พระบะแท้)
ฮุ้สึกหดหู่เน้อ บะหื้อศาสนาพุทธเสื่อมได้จะใด
เพราะผู้เผยแผ่ศาสนาบะรักษาพระวินัย
ยังหลุ่มหลงกิเลศยิ่งกว่าเพศฆารวาสแห๋ม
ติดความสุขสบาย ทรัพย์สินเงินทอง
เล่นเฟชบุ๊คโดยที่บะมีเจตนาเผยแผ่ธรรมะเป็นที่ตั้ง
โพสต์เหมือนฆารวาสทั่วไปเลย

แต่ทำสื่อออกมาทำข่าว
กะเหมือนทำลายศาสนาทางอ้อม
แย่แต้ ๆ สังคมบะเด่ว


โดย: JinnyTent วันที่: 2 พฤษภาคม 2562 เวลา:16:14:46 น.  

 
สวัสดีมีสุขค่ะ

ตื่นเช้ามา ได้ยินเสียงไก่กานกเขียดร้องปลุก
ยังมีลมหายใจอยู่
ก็ใช้เวลาที่เหลืออยู่ต่อไปให้มีสุข
หากเจออะไรที่ทุกข์กระทบจิต
ก็นั่งซบเซาไปบ้าง

แต่ก็พยายามเพ่งที่ตัวเอง
สะกดความทุกข์โดยบอกตัวเองว่า
มันก็แค่สมมติ..เดี๋ยวมันก็หายไป
โป๊ยเซียนสวยค่ะ


โดย: ตะลีกีปัส วันที่: 2 พฤษภาคม 2562 เวลา:16:40:28 น.  

 
สุขทุกข์เรื่องธรรมดา มาแล้วก็ไปค่ะ

*** กทม. ของพี่ก็ร้อนไม่แพ้เชียงใหม่ค่ะ


โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 2 พฤษภาคม 2562 เวลา:19:06:45 น.  

 
ต้องใช้คำนี้เลยครับ "อยู่ให้เป็น เย็นให้ได้ แล้วมันก็จะผ่านไป"


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 2 พฤษภาคม 2562 เวลา:22:01:11 น.  

 
ทักทายยามดึก คุณก๋า
ตื่นขึ้นมาแต่ละเช้า โชคดีครับ ที่ยังมีลมหายใจ
ทำงาน ทำหน้าที่หมดไปวันๆ วันไหนลาหยุด งานทบเป็นหลายเท่า
วนเวียน เวียนวน ไปจนกว่าหมดลมหายใจ

วันนี้ ลาหยุดงาน 1 วัน

หลับฝันดีครับ


โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 2 พฤษภาคม 2562 เวลา:23:35:10 น.  

 
สู้ต่อไป เชื่อว่า เวลาช่วยเยียวยาทุกอย่างได้ดีจริงๆ เจ้า
เพราะเมื่อถึงจุดหนึ่ง
เราจะมอง และมีความคดเป็นเรื่องธรรมดาไปเสียแล้วจริงๆ



โดย: Rinsa Yoyolive วันที่: 2 พฤษภาคม 2562 เวลา:23:42:44 น.  

 
หยุดตอกย้ำทำร้ายใจตน
ความทุกข์ในอดีตหากยังย้ำคิด
ก็ทำให้ใจเหลือที่ว่างสำหรับความสุขน้อยลงนะคะ

ดอกโป๊ยเซียนสวยจังค่ะคุณก๋า



โดย: Sweet_pills วันที่: 2 พฤษภาคม 2562 เวลา:23:50:28 น.  

 
สวัสดียามดึกค่า พี่ก๋า

วันนี้อากาศร้อนจัดมาก จนปวดหัวมากเลยค่ะ
อุตส่าห์สั่งซื้อแก้วสแตนเลสมาใหม่ จะเอามาชงนม
ยังโดนแฟนยึดไปใส่เบียร์ 0% กินเล่น
เพราะติดใจในความเย็นด้วยค่ะ

รู้สึกว่า แฟนจะยืมทุกอย่างที่เหม่งลองซื้อมาใช้
ตลอดเลยค่ะ อันไหนดี ขอลองใช้ก่อนทุ๊กกงาน
5555555555555555555555555555


โดย: Princezz Matcha Latte วันที่: 2 พฤษภาคม 2562 เวลา:23:59:08 น.  

 

สวีสดีค่ะน้องก๋า


โดย: newyorknurse วันที่: 9 พฤษภาคม 2562 เวลา:2:40:13 น.  

 
Beautiful flowers with morals


โดย: สมาชิกหมายเลข 4648277 วันที่: 9 พฤษภาคม 2562 เวลา:4:13:46 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]