เหนื่อยจังเลยค่ะคุณก๋า

สวัสดียามเช้าค่ะ..

แหม..วันนี้หลงเข้ามาบ้านคุณก๋าแต่เช้าเลย...

แม๊...อิชั้นก็หลง

.


.



.


.



.

คิดว่ากรณ.หล่ออยู่ซะเป็นนานสองนาน

หนูก็กำลังหลงรักค่ะ 5555

หลงอยู่ใน... วัฏสงสาร......เหนื่อยเหมือนกัน นะเนี่ย....

เมื่อเยาว์...ก็....หลงพ่อ หลงแม่ หลงพี่ หลงน้อง...ของเรา

เจริญวัย...ก็....หลงเพื่อน....แล้ว ก็หลง...???....

จากนั้น ...ก็...หลงลูก....(ห้ามเลียนแบบอ่ะ)....

บัดเดี๋ยวนี้...เริ่ม...หลง วน เวียน..กับ...ความทรงจำ.....



แต่ก็พอมีความสุขค่ะ....ตอนนี้ คุณ ก๋า.....หลงสิ่งใดอยู่ป่ะคะ

คำเดียวเลยเหรอ....

กำลังหลงรัก

เกี่ยวกันมั๊ยคะ คุณลุง

สวัสดีค่ะคุณครูก๋า

ผิดแผน ๆ

นู๋จีนาไม่ได้มาค้างแล้วค่ะ น้องบอกว่าที่บ้านกำลังเห่อ ไม่ปล่อยให้ไปค้างที่อื่นง่าย ๆ

ต้องกลับไปนอนเห่อที่บ้านแทนค่ะ

แต่ชมพู่น้ำไม่ค่อยอยากกลับแล้วค่ะ กลุ้ม

หาวันอู้งานอยู่ ให้ชมพู่น้ำอยู่ร้านแทน
มีความสุขมาก ๆ นะคะคุณครูก๋าและคุณภรรยาคนสวย

แม๊ ปากคมตะเช้าเชียวนะคะ คุณลุง

โสดกระหนุงกระหนิง

อิอิ

ร้อนๆอย่างนี้จะกวนโมโหใช่มะ

ก๋ากลับมาได้แล้วครับ
ออกห่างๆวัดนิดนึง เดี๋ยวได้บวชแน่ๆเลย

ผมว่า "หลง" ของป้าหู้
น่าจะเป็นหลงลืม มากกว่านะ

เจอคำถามป้าหู้และคำตอบครูก๋า เป็ดจังตาสว่างขึ้นในฉับพลันทันทีหล่ะ

ก๋าคุง เป็ดจังก็มีคำถามอีกแล้วค่ะ

"การทำตามใจคนที่เรารัก โดยที่เราไม่ได้เห็นด้วย
แต่ไม่อยากมีข้อบาดหมางเพราะรู้ว่าถึงเราอธิบายเหตุผลของเราไป มันก็ไม่ใช่เหตุผลของเค้าอยู่ดี การที่เรารู้ว่าสิ่งที่เค้าตัดสินใจไม่ใช่สิ่งที่ควรจะทำ แถมยังไม่ใช่สิ่งที่เราอยากทำอีก แต่เราก็ไม่อยากขัดใจ ไม่อยากมีเรื่อง เพราะทำอย่างที่เขาอยากให้ทำก็ไม่ใช่สิ่งไม่ถูกต้อง ก็อย่างการซื้อคอมของเป็ดจังนี่แหละ เป็ดจังรู้ว่าตัวเองใช้แม่คไม่เป็น แถมแพง และถามใครก็ลำบาก แต่อีกคนก็จะให้เอาอัน ทั้งๆที่ตัวเองก็ใช้ไม่เป็น ตอนนี้ก็มานั่งเบื่อโลกกับการใช้มันเนี่ย แต่ถ้าวันนั้นเราจะเอาอันอื่น แบบธรรมดาๆ หรือแค่รอซ่อมของเดิม เราก็ถนัดใช้ และรู้สึกดีมีความสุข"

รบกวนก๋าตอบด้วยนะ เพราะเรื่องเหล่านี้เกิดขึ้นกับเป็ดจังประจำเลย มันไม่ได้เป็นความจำเป็น แต่มันเป็นทางเลือกว่าจะเอา หนึ่ง หรือ สอง แต่เราก็ต้องเลือกตามเค้าทุกทีเลยค่ะครูก๋า แล้วเราก็ไม่ชอบ อย่างงี้ประจำ อึดอัดจัง

ซีเรียสไปอ๊ะป่าวเนี่ย

เข้ามาลงชื่อค่ะ.....เดี๋ยวมาอีกรอบ



หลงปั๊ง....หลงเลา......หมั่นเลยโทวโทว....กงสุย..เหว่งปั๊ดเย่า........

ส่วนบ้านพี่ก็มีคนแก่หลง แต่หลง ๆ ลืม ๆ

คุณก๋า สบายดีนะคะ พี่ไม่ได้มาซะหลายวันมัวแต่ไปเฝ้าไข้คนป่วยที่โรงพยาบาล ต้องวิ่งไปวิ่งมาระหว่างบ้านกับโรงพยาบาล ดีนะว่าบ้านพี่กับโรงพยาบาลห่างกันไม่มาก

มาดามและน้องก๋าน้อย เป็นอย่างไรบ้าง ขอให้แข็งแรงทั้งคุณแม่และคุณลูกนะคะ

ส่วนคุณก๋าพี่เข้ามากี่ครั้ง กี่ครั้ง ก็ยังเป็นคนเก่งเหมือนเดิมอยากให้ลูกพี่เหมือนกับคุณก๋ามั่งจัง เขาอายุจะสามสิบแล้วหน้าที่การงานก็พอได้แต่ยังทำตัวเป็นเด็ก เป็นลูกแหง่แม่อยู่เลย เฮ้อ.....ระอาจัง

ไม่มีรูปมาให้ดูอ่ะดิคุณลุง

เพราะจะไปอบรมขัดเกลาจิตใจค่ะ

รอดูจากคุณลำดวนละกันนะคะ

.
.

สงกรานต์ คนไปเที่ยวเชียงใหม่กันตรึม

รายได้คงเข้าร้านคุณลุงหลายแสน

ขอให้ขายดีค่ะ

ผมนึกว่าป้าหู้ หลงทางนะเนี่ย คงต้องหา GPS สักเครื่องนำทางอ่ะคับ

แต่ถ้าป้าหู้หลงๆลืมๆ ก็มีวิธีบริหารสมองหลายอย่างนะครับ
เช่น
ไปทำงานโดยเส้นทางที่ไม่ได้ไปประจำ
หมั่นจำเบอร์โทรศัพท์
บวกเลขเล่นๆ ในใจ
พยายามใช้มือซ้ายมากกว่ามือขวา (กรณีถนัดขวา)
จริงๆมีอีกเยอะครับ แต่เท่าที่บอกมาผมทำบ่อย เป็นการฝึกสมองนะคับ


แต่ถ้าหลงไปยึดติดกับอะไร
ป้าหู้ก็ปล่อยมันซะ..เพราะกำไปถือไปมันก็หนัง
เอาไปไม่ได้ด้วย แถมยังต้องคอยระลึกห่วงหา...
เราอยู่กับความเป็นจริง มองความจริงๆ
แล้วเราก็จะสุขสบาย หาอะไรมาก็แค่พอใช้ ไม่ใช่ว่าไม่ให้รวย
แต่หามาเพื่อให้ตัวเองไม่ลำบากในภายภาคหน้า..
รู้ตัวเอง ไม่หลงกลตัวเอง...เข้าใจตัวเอง..
ซำบายอย่าบอกใครเชียว...

ไม่จริ๊งงงงงงงงงงงงงงง ก็ขนาดคนตอบคำถามยังหลงตัวเองเลย ชอบหลงคิดว่าตัวเองหล่อมากกกกกกกกกกกกก

Good Morning ครับผมเอาขนมมาฝาก..

แต่พี่ มักหลงลืมนี่สิ เฮ้อ....หลงลืมสามี

แต่หลงลูกตัวเอง 555+

จิตสั่งสมองมาเช่นนี้


สบายดีนะคะ ขอให้เย็นชุ่มช่ำอุรา ออกโชว์ความหล่อบ้าง

น๊าสงกรานต์ อย่าเก็บไว้แต่ในร้านเลย



สวัสดีเจ้า

เปิ้นก็หลงเหมือนกัน แต่รู้สึกจะหลงๆ ลืมๆ ซ้ามากกว่า ฮิๆ

เปิ้นว่าพี่ก๋าต้องหลงในกายแน่เลย
เพราะมักจะชอบหลงว่าตัวเองหล่อ ฮ่าๆๆๆ
อะล้อเล่น บนเส้นทางแห่งความเป็นจริง กรั่กๆ

ก้มหน้าก้มตาทำงานก่อนละคะ

ตอนนี้หลงตัวเอง ทำไงดีล่ะคุณก๋า

เห็นด้วยกับคุณลุงแอ๊ด ฮ่า ฮ่า
ความจำเป็นส่วนหนึ่งของการทำงานของสมอง อาการหลงลืมกับโรคเซลส์สมองเสื่อมก็เป็นคนละอันกัน
ผู้สูงอายุถ้าได้ใช้ความคิดสร้างสรรค์อยู่เสมอจะช่วยกระตุ้นให้สมองทำงานได้ดี เช่น อ่านหนังสือ พูดคุยกัน ออกกำลังกายเบา ๆ ทำงานเล็กน้อย เช่น ปลูกต้นไม้สวยงาม เลี้ยงหลาน ดังนั้นคุณปู่ คุณตา คุณย่า คุณยาย ต้องเป็นคนกระฉับกระเฉงอยู่เสมอนะคะ
(ว่าแต่ว่า ป้าหู้กลัวหลง.....อะไรคะ?)

ที่แน่ ๆ ตัวเองหลงมาเล่นบล็อกแกงค์แทบทุกวันเลยเนี่ย

ไม่ได้หยุดค่ะ กำลังเมคมันนี่

แต่ไม่ซีเรียสค่ะ สบาย ๆ

ขอตัวไปดูตำนานสมเด็จพระนเรศวรมหาราชก่อนนะคะ เช่ามาดูทั้ง 2 ภาคเลยค่ะ

พาพ่อไปหาหมอก่อนนะคะ

เดี๋ยวนี้เปลี่ยนมาเป็นทุกวันพฤหัสแล้วค่ะ

พ่อตาแดงมาหลายวัน แต่เช้านี้หายแล้ว ดูแจ่มใสขึ้นมากเลย

พี่ว่ากลับมาคราวนี้ต้องดีขึ้นแน่นอน

หวัดดีคุณก๋า....เห็นเทศกาลไหนๆก็จำศีลหมดเลย
ถ้าว่างเชิญที่วัดบ้านปงน่ะค่ะ เช้า 14 เมษา ไปทำบุญกันค่ะ

ตามมาดูคำถามป้าหู้จ้า
แล้วคุณก๋านี่หลงหรือยัง?

หลงอะไรไม่ว่า
อย่าหลงผิดเป็นชอบละกันแย่เลย
ทุกวันนี้พี่ก็หลงนะ หลงไปไหนไม่รู้เหมือนกัน
555
กทม ครึ้มฟ้าครึ้มฝน
สงกรานต์หยุดป่าวคุณ

แวะมานิดนึง

เห็นด้วยกะลุงแอ๊ดค่ะ ครูก๋า
ป้าหู้ ถามเรื่องหลงๆ ลืมๆ มากกว่านะคะ
แต่อ่านเม้นต์หลายคนก็ตอบของป้าหู้ได้

มาแบบไม่หลงนะเนี่ย

สวัสดีครับพี่ซอมพอแสด



หลงลืมสามี

แต่หลงลูกตัวเอง


^
^


โอว....ชะตากรรมของคนหล่อ
จะเป็นแบบนี้รึเปล่าน้อ

ชักหวั่นใจครับพี่

^
^
^
^
คุณก๋า บ่ต้องกั๋ว....ว่ามาดามจะหลงลืมสามี...ไปหลงลูกแตน...
ถ้าจะเป๋น..ก่เป๋นชั่วครั้ง ชั่วคราวบ่าดาย...
เพราะว่า ลูกหน้อย...น่าฮัก น่าหลง น่าจัง...(กำเมืองน่าจังก่คือน่าเอ็นดู)
ว่าแต่คุณก๋าเต๊อะ...ก๋าหน้อยน่าฮัก...บ่ดีหลงลืมมาดามเหียเน่อ...

เพิ่งไปบล็อกป้าหู้มาพอดีค่ะ
อ่านแล้วเกิดคำถามเหมือนกัน
ที่จริงอาการ หลง ของคนสูงวัย
น่าจะแก้ได้ด้วย สติ
แต่พูดแล้วทำจริง ยาก

นางไม้ฯ พยายามบอกให้คนที่อยู่ข้างๆ ตั้งสติ
แต่เด็กเมื่อวานซืน จะไปสอนหนังสือสังฆราชอย่างไรได้
ก็ต้องประคองกันไป
เพราะเรามีหน้าที่ดูแลวันที่เหลืออยู่
ส่ง ให้ท่านไปสู่ปลายทาง

เข้ามาคารวะอาจารย์ก๋าราณี

คำถามดีมากๆ

คำตอบก็ดีมากๆ


.
.
.
แต่ทำยากชะมัดเลยค่ะ

ผมคนนึงหล่ะ
ที่ยังมีความหลงอยู่
ไม่มากก็น้อย

ทั้งๆที่เคยพยายามจะปล่อยวาง
แต่บางทีมันก็แพ้แก่สิ่งกระตุ้นทุกทีสิน่า

เฮ้อ....

สิ่งที่จริงแท้ที่สุดคือ เราไม่มีอะไรเลย

ที่สุดท้ายที่เรานอนในหลุมฝังศพ สุดท้ายก็เน่าเปื่อยผุพังกลายเป็นธุรี

สวัสดียามเช้าครับ...

มาเยี่ยมชม หรือว่า มาทักทาย หว่า? ... หลงจนจำไม่ได้แล้ว

อ้าว ... แล้วเนื้อเรื่องว่าไง ... เดี๋ยวขอกลับขึ้นไปอ่านอีกครั้ง

.

.

.

.

อ๋อ .. เรื่อง "หลง" เนี่ยเอง

หลงทาง หรือว่า หลงลืม กันแน่?

เอ ... แล้วเมื่อกี้ ตั้งใจจะเม้นท์ว่าไรฟ่ะ? จำไม่ได้แล้ว

ว้า ... แก่แล้วก็อย่างนี้ล่ะครับ ย่อมหลง ๆ ลืม ๆ เป็นธรรมดา

โบราณเค้าจึงบอกไว้ว่า ...

แล้วโบราณบอกว่าไงฟ่ะ? จำไม่ได้แล้วนะ มันนานมากแล้ว

งั้นวันนี้แค่นี้ก็แล้วกันนะ

ไปล่ะ ... แล้วจะไปไหนต่อฟ่ะ?

ลืมอีกแล้ว

จะไปแล้ว ... แล้วคอมเม้นท์ให้เค้ายังฟ่ะ?

เดี๋ยวขอลากขึ้นไปดูก่อน

.

.

.

อ๋อเม้นท์แล้ว

อิอิ

อาคุงกล่อง แก่แล้วย่อมหลงลืมเป็นธรรมดา

แวะมารับธรรมะแต่เช้า(สายแล้วล่ะ) คุณก๋าให้ธรรมะกับเพื่อนๆ ได้บุญดีนะคะ

พ่อกลับจากเมืองจีนแล้วค่ะ ว่าจะถ่ายรูปกระดาษที่ทำกรอบรูปมาให้ดู แต่ไม่รู้ว่าจะถ่ายอีท่าไหนดีเพราะยาวจัด

สวัสดียามเช้าค่ะ
วันนี้รีบๆๆๆๆ
ไปแว๊ววววว

แม๊...ปาต้า ก็ "หลง" คิดว่าพี่ก๋า "ขี้เหร่"

ที่แท้..

.

.

.

.

พี่ก๋า

.


.


ก็

.

.


.

.

"ขี้เหร่" จริงๆ

ปาต้าไม่ได้ "หลง"

หวัดดีคุณพี่....
ว่าจะต่ออีกซักกะติ๊ดก็เกรงว่าบัดนี้อันตัวไอ้กระผมอุปมาประหนึ่งก้าวเท้าเข้าสู่สำนักสงฆ์ไปกึ่งกาย แต่มือนั้นเล่าก็หาได้ทิ้งขวดสุราไม่ พูดอันใดก็ย่อมไม่ถนัดปาก
คล้ายกับคนทุศีลมาพร่ำบ่นข้อธรรม จึงเห็นอีหลักอีเหลื่อเหลือประมาณ

ของดไว้แต่เพียงอ่านและรับใส่เกล้าเข้าใจจำ แลน้อมนำไปปฏิบัต เพื่อขจัดอุปกิเลสอันแฝงเร้นในเขตใจ ให้ลาญล้างหมดหายจึงใคร่กลับมาซ่องสนทนาด้วยข้อธรรมแก่พี่ท่านใหม่...







พักนี้เริ่มติดสำนวนโบราณโบราณแล้วอ่ะคุณพี่....
เอาเป็นว่าย้อนยุคคุยก็แล้วกันนะขอรับท่านเจ้าคุณก๋า..ท่านข้าหลวงเทศาประจำเมืองเชียงใหม่

ส๋าตุ
ถ้าบ่ามีมาดาม ปี้ถ้าจะนึกว่า ตุเจ้า หนีมาเล่น hi5 หุ หุ หุ

หลงทางติดยา ... หลงเวลาก็ลืมนัด ...
การจะไม่หลงไม่ว่าจะเป็นคนแก่ หรือว่าคนหนุ่ม
มันก็ต้องตั้งอยู่ในความสงบ และการมีสติ
ตลอดล่ะค่ะ ... ไม่ว่าจะทำอะไร อย่าไปหลง
อย่าไปยึดติด ทำอะไรต้องคิดว่า นั่นล่ะ คือสิ่งที่สุด
เพราะปกติอะไรๆ ก็ไม่มีที่สุดสักอย่าง ...


เหมือนคนไม่มีเงินก็อยากมีเงิน เพราะบอกว่า
มีเงินแล้วก็แค่นั้นจบล่ะ อยากได้อะไรที่อยากได้
แต่เอาเข้าจริง พอมีเงิน มันก็เริ่มมองอะไรที่
เหนือกว่าเข้าไปอีก ไม่มีวันพอ ... นี่ล่ะค่ะ
ถ้าหากว่าหลงผิด .. ไปเรื่อยๆ มันก็แย่เหมือนกัน
ถ้ากู่ไม่กลับอ่ะน๊า .. (กู่ยากจริงๆ ค่ะ เพราะว่า
บางคนหลงและเหลิงนี่ล่ะ) ...


......................


ขอบคุณสำหรับลิงก์มากเลยนะค่ะคุณก๋า ...
เข้าไปดูรูปแล้วแต่ว่ายังไม่ได้คอมเม้นท์ในเวป
มัลติพลายเลย เดี๋ยวจะ sign in เข้าอีกรอบค่ะ
ช่วงนี้เน็ตมันอืดๆ ยังไงก็ไม่รู้ สงสัยเพราะมันร้อน
เวลาจะโหลดหน้ามัลติพลายทีไร มันนานเนิบ
ทุกครั้งเลย แต่วาอย่างดาราเทวี รอเลยค่ะ
แล้วเห็นก็แจ่มเลยสวยดีจัง แต่งภาพแบบนี้
งงเลยว่าทำยังไงถึงแต่งได้สวยจัง อีกอย่าง ภาพมัน
สะดุดตาปิ๊งๆ เลยอ่ะคะ ตอนถ่ายแล้วเมฆมันเหมือน
กำลังลอยเล่นฉวัดเฉวียน สวยงามมากๆ เลยค่ะ

จดจำไว้แล้วว่า....
จะมีคนเลี้ยงโกโก้ปั่นถ้าขึ้นไปเชียงใหม่
จะกิน 10 แก้วเล้ยยย...

วันนี้งานเยอะ หมดอารมณ์จะทำอะไรหนุกๆแล้ว
ไม่มีเพื่อนกวนใจ แต่ทำไมเซ็งๆๆๆ
ขาดไอเดีย...เบื่อๆๆ

ขาดอารมณ์ศิลป์จินตนา
ขาดวรรคเวลากลั่นความคิด
คงแค่สติ.....รู้ถูกผิด
ไม่วิจิตรงดงามตามต้องการ

บ่นๆๆ แล้วจากไป

อ่านแล้ว...

ทั้ง..
ทั้ง.. อ้วกเป็นภาษาบาลี

ตายแน่ฉัน

พอกันเสียทีเหอะน่ะ พลีส
หวังว่าการ์ตูนพรุ่งนี้คงไม่สั่งสอนกันอีกน่ะ

สั่งสอนกันอยู่นั้นแหล่ะ บอกว่าไม่ชอบ ไม่ชอบ ก็ไม่ยอมสนใจ
ทำตัวเหมือนเป็นท่านแม่ของแม่น้องรันกันเข้าไปทุกที

พี่ก๋า พาเข้าธรรมมะไปซะแล้ว...


ตุ้งอ่านคำถามครั้งแรก นึกว่า หลง แบบ หลงๆ ลืมๆ ง่าย ซะอีกค่ะ..



แต่อ่านของพี่ก๋าแล้วได้ข้อคิดดีจริงๆ ค่ะ

หล่อจ๊ะอี้ก่อแนะน้องบ่าว

หลงเข้ามาอีกและ อิๆ

อย่าลืมให้มาดามทำให้ทานนะคะ

หลงเข้ามาอีกและ อิๆ

อย่าลืมให้มาดามทำให้ทานนะคะ

แม๊...ปาต้า ก็ "หลง" คิดว่าพี่ก๋า "ขี้เหร่"

ที่แท้..

.

.

.

.

พี่ก๋า

.


.


ก็

.

.


.

.

"หล่อ..มากกกกก..."

.

.

.

.

โทษทีค่ะ มัวหลงดูรูปนี้อยู่อ่ะ

v
v
v


โฬมน่าร้ากกกก...

ไมรูป..มีแค่นี้ก็ไม่รู้...งือ..

ทำไงไม่ให้หลง...

ก็แค่อย่าไปหลงเท่านั้นเอง
ไม่ต้องทำอะไรหรอก
อิอิ ง่ายไปมั๊ย...

ชีวิตเราเจอเหตุการณ์มากมาย
ถ้าเรามีสติพอที่จะรู้ได้ว่า
ทุกอย่างบนโลกล้วนเปลี่ยนแปลง
ไม่มีอะไรจะยึดติด..หรือยึดถือได้ตลอดไป
มันก็ไม่มีอะไรต้องหลง...
หรือถ้าหลงไปแล้วอีกไม่นานก็เลิกหลงได้...

ตั้งใจหลง...มาหาน้องก๋า
อิอิ ป๊ะหู้หลงแมว...

หลงเข้ามา....

พูดเล่นนะคะ ขออย่าถือสา หาว่าไม่รู้จักกาลเทศะเลยนะคะ

หลงเข้ามาอ่านเหมือนกัน



แซวๆ



มาลงชื่ออ่านค่า