เสมอออออออ

และแล้วก็ชนะไม่ได้

ลืม ๆๆๆๆๆๆๆ แมนยูเตะพรุ่งเน้เด้ออออออออท่านก๋า

สวัสดีอีกรอบครับ...

โห ขยันจัง อัพซะตามไม่ทัน...

รูปสวยมากครับ...

ชอบแมงปอ...เค้าเรียก Dragon Fly...

ขอบคุณมากค่ะที่ชวนมาชมภาพงามๆ

คุณลุงถ่ายรูปสวย

จนน่าจะทำเป็นรูปเดี่ยวๆนะคะ

เสียดายฝีมือ

เอ่ออออ

คุณลำดวนเข้ามาแค่ขี่จักรยานเล่นเท่านั้นเหรอ

เจิมเสร็จ คงไปอาบน้ำให้สบายใจก่อน ชิมิ

ไปอาบน้ำบ้างดีกว่า

สดชื่นดีจัง

สวนนี้อยู่ที่ใด
จะมีใครเดินตามไปถึง
งดงามจนตราตรึง
ฉันอยากอยู่ ณ สวนสวรรค์แห่งนี้

...แหะๆ ขอเพ้อเจ้อนิดนะคะพี่ก๋า

วันนี้พี่ทานอะไรเข้าไปค่ะนี้
สงสัยไม่มีลูกค้าเข้าร้านเลยว่างมาก อิอิ

สวนหลังบ้านรึเปล่าคะ
อ้ายก๋า

ถ่ายได้งามมากๆเลยเจ้า

ว่าแต่ว่าเมื่อตะกี้เข้ามาแว้ป
บล็อกที่มีดอกกล้วยไม้
และก็ไม่ชอบดูข่าวหน่ะค่ะ

ยังไม่ทันเม้นเลย

พลาดไปซะแล้ว เม้นไม่ทันอ่ะ

ข้าพเจ้าฝากโป๊ยเซียนมาแจมด้วยคนนะคะ
ชื่อก็บอกแล้วว่าอยู่ในสวนสวรรค์แน่นอน...555



จะตามอ่านเดี๋ยวนี้แหละ พรุ่งนี้จะตื่นสายนิดหน่อย
เพราะคืนนี้จะอ่านหนังสือที่ซื้อมาค่ะ

อ๋อ...จะดูรายชื่อหนังสือเหรอ
รอแป๊บนึงค่ะ....แว่บไปขนมาจากรถก่อนนะ

(แอบเอาเข้าบ้านไม่ครบค่ะ เดี๋ยวคุณแม่บ่นว่าซื้อมาถมที่ อิอิอิ...รุกล้ำตู้หนังสือของทุกคนในบ้านเลย)

ไม่มีอะไรค่ะ แค่จะมาบอกว่าได้สีสกอร์บาร์ถูกใจแล้ว
ภูมิใจนาห์ทำเอง เขียวซะโดนใจ

เข็มเหลืองพวงชมพูดูสดชื่น
ดอกดื่นพวงคราม..งามน้ำหยด
เกาะเกี่ยวใบเขียวเลี้ยวลด
ไม่หมดความงามหลากพรรณ

ชวนชมโป๊ยเซียนหลากสี
แมลงปอปีกชี้..ตาใส
สวนสวยเดินเล่น..เย็นใจ
ตามไป..ชมสวนตามคำเชิญ

เอื้องดอกขาวดอกเหลืองบานสะพรั่ง
น่ารักจังชมนาด..ช่อไสว
ว่านสี่ทิศกลีบหวานละมุนละไม
ดาหลาครองใจ...เกินบรรยาย

เพลินตาเพลินใจเพลินอารมณ์
ชมสวนสวรรค์สม..ใจหมาย
ภาพสวยไม้งามมากมาย
ชมคนถ่าย..ที่แบ่งฝันปันความงาม



เฮ้อ ป่านนี้เปิ้นหลับปุ๋ยไปแล้วมั้งเน้อ...

สวัสดีครับคุณก๋า..
ตามมาทักทายกันที่บล็อกคุณก๋าดีกว่า
.....เกรงใจหนูแฟ
ขอบคุณที่ติดตามผลงานครับ
ผมเคยเข้ามาอ่านที่คุณก๋าเขียนถึง"นิ่ง" "ระฆัง"
เมื่อกลางปีที่แล้ว..รู้สึกยินดีและดีใจ
แต่ไม่กล้าแสดงตัวแสดงความเห็นตอบ
เพราะถือว่างานนั้นกลายเป็น"สาธารณะ"ไปแล้ว
ให้เป็นเรื่องที่ผู้อ่านจะ"คิดต่อ"ได้เต็มที่ครับ
เอ...แล้วเรื่อง"ดวงใจใฝ่ธรรม"ที่คุณก๋าดีดกีต้าร์
ใส่ทำนองร้องเพลงนี่น่าสนใจดีนะครับ
และคุณก๋า ขอให้มีความสุขนะครับ
src=https://www.bloggang.com/emo/emo15.gif>
แล้วจะขออณุญาตเข้ามาชมภาพสวยๆอีกนะครับ

สวัสดีครับครูชีวัน

โห...ดีใจๆๆๆๆครับครู

ดวงใจใฝ่ธรรมนี่ถ้าอ่านให้เป็นทำนอง
จะเหมือนเพลงเลยครับครู
แค่ดีดกีตาร์คลอๆไปก็เพราะแล้วครับ

ส่วนใหญ่มาดามจะเป็นคนอ่านครับ
เมื่อก่อนผมอ่าน
แต่เธอไปอ่านตำราเค้าบอกว่าให้แม่เป็นคนอ่านครับ
ผมเลยเปลี่ยนหน้าที่มาเล่นกีตาร์ให้แทน

เพลงสำหรับลูก ผมร้อง "ดอกไม้บาน" ของเสถียรธรรมสถานครับ
ส่วนนิทานประจำตัวลูก ผมเลือกหนังสือของครูครับ
คือ "ดวงใจใฝ่ธรรม" ครับ

เสียดายที่เชียงใหม่ไม่มีหนังสือของครูครบทุกเล่มนะครับ
ผมตามซื้อได้ประมาณ 4-5 เรื่องครับ

จริงๆตั้งใจว่าจะแนะนำหนังสือของครูทุกเล่มเลยนะครับ
แต่หลังๆมัวแต่มาขลุกอยู่แต่ก๋าราณีจนไม่มีเวลาเขียนบล้อกหนังสือเลยครับ

ถ้ามีโอกาสจะทำแน่นอนครับ อยากให้เพื่อนๆบล็อกได้รู้จักกับหนังสือดีดีของครูครับ

ขอบคุณครูชีวันมากเลยครับที่แวะมาที่บล็อกผมด้วย

ดีใจมากเลยครับ

ตะกี้ไปเยี่ยมน้องข้าวปุ้นมาค่ะพี่ก๋า อิอิ

...ฝันดีนะคะคืนนี้

"ในความคิดพี่ มีความเชื่อว่าเราทุกคนเกิดมาเพื่อชดใช้กรรม
แต่จะทำอย่างไรกรรมมันถึงจะหมดไปในชาตินี้
และไม่ต้องเกิดมาชดใช้ในชาติหน้าคะ"

มาตอบนะครับ...เท่าที่ึกษามาคนเราไม่ได้เกิดมาชดใช้กรรมนะครับ
แต่เราเกิดมาสร้างกรรมเพิ่ม สร้างแล้วได้รับผลกรรมที่สร้างขึ้น แล้ว ก็รับกรรม
มันเกิดขึ้นไม่หมดเช่นนี้ วัฎสงสารการเวียนว่ายตายเกิด เลยไม่มีใครพยากรณ์
ได้ว่าจะสิ้นสุดลงที่ไหน พระพุทธเจ้าเลยสอนให้รู้จักทุกข์ครับ

เราไม่เคยรู้เลยว่าจุดหมายปลายทางของชีวิตอยู่ที่ไหน
รู้แต่ว่าอยู่ไปตามยถากรรม ทำบุญ ทำบาป ปะปนกันไปแล้วยินดีในบุญ
ปรารถนาภพชาติ ที่ดีคือสวรรค์ หรือ น้อยลงมาก็ขอให้ได้เกิดเป็นคนรวย
หมู่มนุษย์ไม่รู้ว่าความปราถนาอย่างนี้เป็นทุกข์
การเกิดเป็นทุกข์ ไม่ว่าจะกี่ภพชาติก็ตาม
คำสอนของพระพุทธเจ้าคือให้เรารู้จักตัวเอง แล้วก็จะเข้าใจตัวเอง
ด้วยการรู้เท่าทันกลไกหรือว่าสิ่งที่มันเกิดขึ้นอยู่กับตัวของเรา
ส่วนประกอบอันใดก็ตามที่ประกอบขึ้นมาเป็นร่างกายขึ้นมา
ส่วนประกอบอันใดก็ตามที่ประกอบขึ้นมาเป็นจิตใจขึ้นมา
ส่วนประกอบเหล่านั้นเป็นเพียงแค่กลไกทางธรรมชาติที่มันมีอยู่จริง
แต่มีอยู่จริงเพื่อนที่จะต้องแตกสลาย ไม่ได้มีอยู่จริงถาวร
แล้วอาการที่แตกสลายนี้ มันก็ไม่เป็นสภาวะของใครทั้งสิ้น
แตกสลายไปตามธรรมชาติของของมัน
เมื่อใจเรารู้ชัดเข้าไปเรื่อยๆ มันจะเห็นอาการความรู้ตัวอย่างไร
รู้ว่าไม่มีตัว เมื่อรู้ว่าไม่มีตัวเราจะแสวงหาตัวตนที่ไหนอีก
จะแสวงหาตัวตนในภพชาติหน้าอะไรอีก จะไปปราถนาความเป็นอะไรอีก
ในภพชาติหน้า เพราะความปราถนาเป็นตัวเป็นตนนั้นแหละ
ทุกข์ก็จะเกิดขึ้น ทุกข์เกิดเพราะความเป็นตัวเป็นตน
ถ้าไม่มีความเป็นตัวเป็นตนทุกข์ก็ไม่เกิด..เพราะเราไม่มีตัวไม่มีตนแล้ว
ทุกข์ก็ไม่สามารถเกาะได้ เพราะไม่มีตัวให้เกาะ

ตราบใดที่เรายังไม่เห็นความเป็นตัวเอง ตราบนั้นความสงสัยก็ยังมีอยู่ร่ำไป
ต้องถูกอวิชชา คือ ความมืดมิดปกปิดห่อหุ้มจิตใจอยู่ตลอด

ยาวไปเปล่าเนี่ย...เขียนไปงงไปเลยครับ

แวะมาทักทายพี่ก๋าในคืนหน้าร้อน
เจอสวนสวรรค์เข้าไป..
สบายตา สบายใจค่ะ
สงสัยคืนนี้ต้องหลับฝันดี
ปล.ไม่ได้เข้ามาบ่อย แต่นึกถึงเสมอค่ะ
สบายดีนะคะ ?

เอามาแปะให้ Blog นี้ด้วยครับ..
กลัวเดี๋ยวหาว่าถามไปไม่ตอบ...พี่ก๋าเปลี่ยน Blog เร็วอ่ะตามไม่ทัน

ส่วนคอมเม้นท์ของแฟนผมนั้นคงต้องรออีกนิด
เพราะ คุณเธอกลับบ้านครับ..คงกลับมาวันอาทิตย์แล้วผมจะบอกให้ครับ

ฝันดีครับพี่ก๋า

รูปสวยมากค่ะ

ดูแล้วสดชื่นจัง

ข้องใจเลยมาอีกรอบ เอิ้กส์

หนูเปลี่ยนสกอร์บาร์นะคะพี่ก๋า
แล้วทำไมพี่กลับมองเป็นบีจีเปลี่ยนสีไปละคะ
งงหลายๆเด้อค่ะ บีจีหนูมันก็สีขาวสีเดิมนะคะ

G'night ka.

ดอกไม้นี้จากสวนบ้านคุณก๋ารึเปล่าค่ะ
อย่างงี้ก็เรียกว่าสวนสวรรค์ในบ้านนะคะ
ที่นี้มีแต่คอนกรีตค่ะ ไม่คอยได้ใช้ประโยชน์ด้วยมันหนาว

สวยมากค่ะน้องก๋า
ธรรมชาติและดอกไม้ดูไม่เบื่อเลยนะค่ะ
สดชื่นจังค่ะ

แอบเข้ามาดูชาวบ้านในยามวิกาล คิกๆๆๆ

ก๋า........นี้รูปจากกล้องไหนอ่ะค่ะ

สวยมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

วันนี้ม๊าเศร้าใจค่ะก๋า

น้องทำเรื่องเอาไว้ค่ะ เฮ้ออออออออออออออออออ

หวัดดีรอบดึกเจ้าคุณก๋า
แดดดี แสงงาม ถ่ายฮูปก่งามไปโตย
เปิงคุณก๋าชอบแดดก่าเนาะ...หันแดดโล่นใส่ โล่นใส่
บ่ดีลืมเปี๋ยกล้องไปโตยเน่อ...
ฮูปธรรมชาติในสวนสวรรค์ งามแต๊ แต๊ เจ้า...

สวัสดีค่ะครูก๋า สวนสวรรค์นี้ฝีมือคุณแม่ครูก๋าล้วนๆ เลยเน๊าะ
เคยอ่านเรื่องคุณพ่อครูก๋าแล้ว แต่ยังไม่เคยอ่านเรื่องคุณแม่ครูก๋าเลยค่ะ เคยเขียนหรือยังคะ ถ้าเขียนแล้วป้าแป๋วจะตามไปอ่านค่ะ

มาเดินเล่น ในสวนสวรรค์ ชมดอกไม้สวยๆ ....แฮปปี้จังค่ะ

อย่างไรก็แล้วแต่ ผีต้องชนะอยู่แร้นนนนนนนนนนนนนท่านก๋า

งามแต้ค่ะ
ชอบๆๆ
คิดถึงกล้องและการถ่ายภาพทันที
แต่ดึกแบบนี้
คงต้องอาศัยดูมุมกล้องจากบล็อกพี่กิจไปพลางๆ
สวนสวรรค์อยู่ที่ไหนคะ

คืนนี้ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
^^

เดินตามเข้ามาในสวนกะพี่ก๋า...


เผลอหยุดจ้องมอง
และหยุดยิ้มโดยไม่รู้ตัว....

รูปดอกไม้แจ่มจริง ๆ คับ หงส์เสมอไปแล้วคับ รออีกทีวันอังคาร

สวัสดีเจ้าอ้ายก๋า

แวะมาแสดงความยินดีกับอ้ายก๋ากับคุณปี้มาดามโตยเน่อเจ้า ขอหื้อแข็งแรงทั้งคุณแม่คุณลูกเน่อเจ้าดูแลรักษาสุขภาพ พักผ่อนหื้อนักๆ

อิน้องว่าม่ต้องไปฟั่งปี้มาดามเปิ้นเตื่อก่ได้เจ้า คนท้องเหนื่อยง่ายแต้ๆเจ้าอ้าย ลูกมือก่มีคืออ้ายก๋าแน่นอนเลยแม่นก่อเจ้า อิอิ

เป๋นจะไดพ่องเจ้าอากาศเจียงใหม่ม่เด่วท่าจะฮ้อนขนาดน่อเจ้า ใกล้เข้าปี๋ใหม่เมืองมาติกๆล่ะ

วันนี้เข้ามาเห็นรูปดอกไม้สวยๆ
แต่...รู้จักไม่กี่ชื่อเอง

จะเข้าไปหลังไมค์ มันบ่หื้อเข้านี่น้อ..เลยมาแปะไว้นี่เน่อ

ช่วงนี้พี่อาจจะหายๆไปน้อยเน่อน้องก๋า
มีงานราษฏร์ งานหลวง แล้วก่เกือบจะลืมไปว่า
หลานต้องก๋านความช่วยเหลือดูแลเรื่องสอบเอ็นท์
กำเดียววันนี้จะโทรหาหลานตวยเจ้า

ความฮักมันเป๋นอย่างอี้เนาะ เผื่อแผ่ได้หมด
เดียวต้องกวาดพลพรรคคนรักพี่..หื้อมาสุมหัวกั๋น
ดูแลเรื่องหลานซักน้อย..คิๆ

เรียกพี่ Panda-M
อย่างงี้ชาวบ้านรู้กันหมดจิ..โธ่ๆๆ
จะแอ๊บแบ๊วซักกาหน่อย..คริคริ

คิดถึงคำพูดที่ว่า สวรรค์อยู่ที่ใจ เลยครับ

สวัสดีครับพี่แพนด้า

อิอิอิ

มาอ่านธรรมะต่อเลยนะครับ

ฉันยิ้ม
และจ้องมอง
และพูดคุยกับความสวยงามของชีวิต.

ภาพสวยมากๆค่ะ
ดูแล้ว ชื่นใจ

รูปในสต๊อคพี่ก๋าเยอะจริง ๆ ด้วยค่ะ
สงสัยเก็บไว้อัพได้ถึงปีหน้านะเนี่ย

ดอกไม้สวยงามทุกรูปทุกดอกเลย

เหมือนได้ท่องเที่ยวในสวนสวรรค์จริง ๆ ค่ะ