ว่าง.....
ว่าง
เขียนโดย : สิงห์โตหมอบ 19 มกราคม 2551
ฉันมิใช่...เปลวไฟ...อันแรงร้อน มิใช่เพลิง...เผาใจ...ให้คลายหนาว ฉันอาจเป็น...ดาวดวงน้อย...สุกสกาว ส่องแสงพราว...ราวแสงอุ่น....กรุ่นตะวัน
ฉันมิใช่...สายน้ำ...อันฉ่ำชื่น มิได้เย็น....ระรื่น....ตื่นความฝัน อาจเป็นเพียง...หยาดน้ำค้าง....ในคราวครัน พอพลันเช้า...พราวน้ำนั้น...กลับหายไป
ฉันมิใช่...ศิลา....อันกล้าแข็ง มิได้แกร่ง...ไร้คลอนแคลง...ทุกแพร่งฟ้า ฉันอาจเป็น...ฝุ่นผง...ไม่นำพา ที่โหยหา...คือความว่าง...ทุกย่างเดิน
ฉันมิใช่...สายลม...พัดโบยโบก มิได้กร่อน...กายเจ็บ....ให้เหน็บหนาว ฉันอาจเป็น....เพียงลมอ่อน....บอกเรื่องราว เมื่อถึงคราว...แดดริ้วลบ....ก็จบใจ
ฉันจึงเป็น... “เพียงความว่าง” ...ไร้อัตตา กำเนิดมา....ทำหน้าที่....เพื่อสร้างสรรค์ ดำรงตน....จรรโลงโลก....ผ่านปีวัน สุดท้ายนั้น...ฉันคืนสู่... “สุญญตา”
Create Date : 19 มกราคม 2551 |
Last Update : 19 มกราคม 2551 9:49:58 น. |
|
6 comments
|
Counter : 964 Pageviews. |
|
|
|
|