มิถุนายน 2565
 
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930 
21 มิถุนายน 2565

: กะว่าก๋าแนะนำหนังสือ - ดอกไม้หนึ่งมิติ (3) :


: ดอกไม้หนึ่งมิติ (3) :

เขียน - ฟ้า พูลวรลักษณ์

















หนังสือชุดนี้มี 10 เล่ม
หนึ่งเล่มมีความเรียง ประโยค กวีนิพนธ์ 400 บท
10 เล่ม จึงมีบทกวี 4000 บท
คุณฟ้าใช้เวลาเขียน 11 ปี
ตีพิมพ์ในนิตยสารมติชน สุดสัปดาห์ ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2546 ถึง พ.ศ.2557
คุณฟ้าให้เหตุผลในการหยุดเขียนว่า
หมดแรงเขียน หมดจินตนาการ เป็นขอบเขตของสังขาร


“ดอกไม้หนึ่งมิติ” จึงไม่เหมือนหนังสือคำคม ไม่เชิงว่าเป็นหนังสือข้อมูล
จะบอกว่าเป็นบทกวีก็พูดไม่ได้เต็มปากเต็มคำ
แม้ในขณะที่ผมนั่งอ่านหนังสือเล่มนี้
ก็ไม่อาจบอกได้ว่ามันคือหนังสือเกี่ยวกับอะไร
รู้แต่ว่าเป็นหนังสือที่น่าสนใจ น่าค้นหา น่าแปลกใจ
มีความย้อนแย้งระหว่างที่อ่าน
เชื่อบ้าง ไม่เชื่อบ้าง เห็นด้วยบ้าง ไม่เห็นด้วยบ้าง
แต่รู้สึกว่างานเขียนชุดนี้เป็นงานแบบ “conceptual”
ที่ผสมผสานความคิด ข้อมูล ความรู้ ความจริง ข้อมูลทางประวัติศาสตร์
การวิเคราะห์เนื้อหาในคัมภีร์โบราณอย่างเต๋าเต๊กเก็ง ความประทับใจในชีวิต
เรื่องสั้น พล็อตนิยาย หนังสือสามก๊ก ไซอิ๋ว มหาภารตะยุทธ์ ฯลฯ


ที่มาของงานเขียนจึงหลากหลายมาก ทั้งจากการเดินทาง การอ่านหนังสือ
เรื่องจริงที่เกิดขึ้นในชีวิต เรื่องเล่า ตำนาน การตั้งข้อสังเกต คำถามที่เกิดจากความสงสัย
จินตนาการที่เกิดขึ้นจากการเห็นอะไรบางสิ่ง สิ่งที่คาดไม่ถึงหรือไม่คาดคิด ฯลฯ

ทั้งหมดกลายเป็น 4000 ข้อความที่ส่งผ่านจากความคิดของนักเขียน
เพื่อปะทะกับความรู้สึกของนักอ่าน
จนผมรู้สึกว่าคุณฟ้านั้นเหมือน “นักทดลองความคิด”
จะเขียนงานแบบนี้ได้ต้องเป็นคนที่สนใจใคร่รู้ในเรื่องราวต่าง ๆ
ตั้งแต่เอกภพ จักรวาล ตำนานในอดีต ชีวิตและพฤติกรรมของสัตว์ต่างๆ
ต้องได้เดินทางไปทั่วโลกทั้งเมืองที่เจริญสุด ๆ จนถึงประเทศที่ยังไม่พัฒนา
ต้องเจอผู้คนหลากหลายชาติ หลากหลายเพศ หลากหลายความคิด
จึงสามารถเขียนหรือตั้งข้อสังเกตต่าง ๆ ได้มากมาย ยาวนาน และมหาศาลขนาดนี้


ผมตั้งใจว่าจะอ่านหนังสือชุดนี้วันละ 2 เล่ม
แต่เพียงวันแรกที่เริ่มอ่านก็จบที่ 4 เล่ม เพราะอ่านแล้วรู้สึกติดพัน สนุก น่าค้นหา
จนในที่สุดก็อ่านงานชุดนี้จบในเวลาสามวัน เร็วกว่าที่ตั้งใจไว้สองวัน
และคิดเล่น ๆ ในใจว่า อีก 11 ปีข้างหน้า
ผมจะนำงานชุดนี้กลับมาอ่านอีกครั้งในวันที่ผมมีอายุ 58 ปี



































































 




 

Create Date : 21 มิถุนายน 2565
22 comments
Last Update : 21 มิถุนายน 2565 5:53:16 น.
Counter : 863 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณmultiple, คุณtanjira, คุณหอมกร, คุณThe Kop Civil, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณเริงฤดีนะ, คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณSweet_pills, คุณปัญญา Dh, คุณnonnoiGiwGiw, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณชีริว, คุณTui Laksi, คุณสองแผ่นดิน, คุณกิ่งฟ้า, คุณhaiku, คุณnewyorknurse

 

บางครั้งสิ่งที่คุณรัก
คุณไม่ได้รักแล้ว
แต่ความทรงจำที่เคยรักยังอยู่

เมื่อวาน อ.เต๊ะ ฟังเพลงอกหัก เจอคอมเม้นท์นึง เข้ากับเรื่องนี้เลยครับ เค้าบอกว่า

ลบเธอในเฟซแล้ว ก็ลืมเธอไม่ได้
เพราะ เธอ อยู่ในใจ ไม่ได้อยู่ในเฟซ อ่าาาาา

ปล.คุณก๋า ขยันมากๆ เตรียมบล็อกไว้ล่วงหน้าเลยนะครับ
ของ อ.เต๊ะ นี่ พอนึกอยากจะเขียน
ก็ด้นสดๆกันเลย ไม่มีการเตรียมอะไรทั้งสิ้นนะครับ 555



 

โดย: multiple 21 มิถุนายน 2565 6:00:48 น.  

 

สวัสดียามเช้าค่ะก๋า

พี่แวะมาลงชื่อไว้ก่อนค่ะ
เด๊ยวพี่ต้องเตรียมตัวไป ศิริราชค่ะ
พาน้าไปทำแอ๊คโค่หัวใจค่ะ
ไว้คุยกันนะคะ

ก๋า มาดาม หมิงหมิง มีความสุขมากๆนะคะ

 

โดย: tanjira 21 มิถุนายน 2565 7:04:31 น.  

 

หวัดดีคุณก๋า ขออนุญาตวิจารณ์
หนังสือเล่มนี้ทำหน้าปกเหมือน
หนังสือที่ระลึกที่แจกในงาน...เลยจ้า

 

โดย: หอมกร 21 มิถุนายน 2565 7:35:36 น.  

 

ถ้าคุณไม่ยอมพูด คนอื่นจะพูดแทนคุณ ชอบอันนี้อีกละครับ
จากบล็อก
นักกีฬาแบดมินตันของจีน มาเก็บตัวที่เชียงใหม่ยาวเลยครับ เพราะถ้ากลับประเทศไป ตามนโยบายของเค้าออกนอกประเทศยากเลยครับ

 

โดย: The Kop Civil 21 มิถุนายน 2565 8:12:35 น.  

 

มาเติมปุ๋ยจ้า

 

โดย: โอน่าจอมซ่าส์ 21 มิถุนายน 2565 9:50:52 น.  

 

ข้อคิดดีงาม
เห็นจริง

 

โดย: เริงฤดีนะ 21 มิถุนายน 2565 9:58:27 น.  

 

สวัสดีค่ะ

 

โดย: นาฬิกาสีชมพู 21 มิถุนายน 2565 10:44:39 น.  

 

สวัสดีคะคุณก๋า..

หนังสือน่าสนใจคะ..

ชอบลายเส้นของคุณก๋าจัง..สวยดีคะ



 

โดย: คนผ่านทางมาเจอ 21 มิถุนายน 2565 13:03:51 น.  

 

สวัสดีค่ะคุณก๋า ขอบคุณที่ไปเม้นบล็อกนะคะ ตอบกลับเรื่องที่ได้เข้าชมรมชาวเหนือค่ะ พี่ ๆ เขาคิดแบบนั้นจริง ๆ ค่ะ คือตอนนั้นไปยืนงง ๆ แล้วหันหน้าไปทางพี่ ๆ ที่เขาย่างเนื้อกันพอดี เป็นเหตุผลที่ตลกดีค่ะ แล้วก็น่ารักเสมอพอได้นึกถึงความหลังแบบเด็ก ๆ ที่ไม่ค่อยรู้เรื่องรู้ราว

ที่คุณก๋าว่าไม่ค่อยได้อู้กำเมืองนั้นเข้าใจได้ดีเลยค่ะ ไม่ใช้นาน ๆ ก็พาลหลงลืมค่ะ นี่ก็เป็นคนอีสานที่พูดอีสานไม่คล่อง เพราะพ่อแม่ใช้แต่ภาษากลางด้วย แต่เข้าใจภาษาอีสานหมดทุกคำค่ะ เพราะญาติ ๆ พ่อแม่ ใช้กัน แต่ทำไมเค้าไม่ใช้กับเรานี่สิ งง

บล็อกคุณก๋าวันนี้เด็ดเช่นเคยค่ะ ชอบหลายอันเลย
เริ่มแบบนิยาย จบด้วยเรื่องจริง - เห็นด้วยสุด ๆ ค่ะ

ศิลปะที่ดี - เห็นด้วยค่ะ ยิ่งเห็นมากยิ่งต้องใจกว้างมาก

โรงเรียนที่ดี - อยากอยู่ในโรงเรียนแบบนี้จังค่ะ

ถ้าไม่พูดคนอื่นจะพูดแทน - อันนี้เห็นด้วยสุด ๆ ค่ะ เคยเจอมาแล้ว เราต้องใช้สิทธิ์ของตัวเรา ก่อนที่คนอื่นจะมาใช้แทนเนาะ

การมีชีวิตอยู่ต้องหัดลืมเรื่องแย่ ๆ ให้เป็นค่ะ ไม่งั้นทุกข์ใจแย่เลย


ขอบคุณสำหรับข้อคิดดี ๆ ค่ะ

 

โดย: LittleMissLuna 21 มิถุนายน 2565 14:04:22 น.  

 

"คนเราจะยิ่งใหญ่ต่อเมื่อเขายอมรับว่า
มีบางสิ่งบางอย่างยิ่งใหญ่กว่าตัวเขา"

คนที่มีอีโก้สูงมากๆ มั่นใจและยึดตัวเองเป็นศูนย์กลาง
อาจห่างไกลจากข้อนี้อยู่นะคะคุณก๋า

กวี 4,000 บท ผู้เขียนใช้เวลาเขียนถึง 11 ปี
คุณก๋าใช้เวลา 3 วันในการอ่าน
น่าจะเป็นตัวอย่างหนังสือที่เชื่อมต่อกับผู้อ่านได้อย่างดีอีกชุดหนึ่งเลยค่ะ
ขอบคุณคุณก๋าสำหรับรีวิวนะคะ

 

โดย: Sweet_pills 21 มิถุนายน 2565 14:34:36 น.  

 

สวัสดีครับ

 

โดย: ปัญญา Dh 21 มิถุนายน 2565 16:18:51 น.  

 

สวัสดียามเย็นค่ะ น้องก๋า

 

โดย: poongie 21 มิถุนายน 2565 19:47:30 น.  

 

ชอบอันโรงเรียนนะ โรงเรียนในไทยจำกัดกรอบไว้มาก

ตายเร็วตายช้าก็คือต้องตาย

 

โดย: คุณต่อ (toor36 ) 21 มิถุนายน 2565 20:53:31 น.  

 

สวัสดีครับคุณก๋า

เมื่อเราอายุมากขึ้นทุกอย่างที่อยู่ใกล้กลายเป็นไกล

สายตา 1 ล่ะครับ ^^
แต่ที่แน่นอนคือพละกำลังต่างๆ ทั้งกายและสมอง
มันไม่ว่องไวเหมือนวัยรุ่นนะครับ
บางเรื่องคิดนาน แต่ก็ว่ารอบคอบขึ้นครับ

 

โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา 21 มิถุนายน 2565 21:04:15 น.  

 

สวัสดี ยามดึก จ้ะ น้องก๋า

มาอ่าน ตัวอย่างคำคม ของคุณฟ้า ที่เธอยกมาให้เพื่อนชาว
บล็อกอ่าน ได้เพิ่มพูนข้อคิดแก่คนอ่าน ขอบใจนะ

วันนี้ ไม่วิเคราะห์ นะจ๊ะ เพราะคำคมวันนี้ เป็นข้อคิดดี ๆ
ทั่ว ๆ ไป ยังไม่โดนใจ อิอิ

โหวดหมวด แนะนำหนังสือ

 

โดย: อาจารย์สุวิมล 21 มิถุนายน 2565 21:14:04 น.  

 

มาอ่านซีรี่ยส์ดอกไม้หนึ่งมิติต่อครับ ยังคงเต็มไปด้วยข้อความที่ทำให้เอ๊ะเยอะไปหมด
ความไม่รู้ผมคิดว่าจะแบ่งเป็น รู้ว่าไม่รู้ ไม่รู้ว่าไม่รู้ ไม่รู้ว่ารู้ ซะอีก พออันที่ 3 เป็นไม่มีทางรู้ได้แล้วมันมีส่วนที่ซ้อนกับสองอันแรกเต็มไปหมด
เห็นด้วยครับว่าซับซ้อนกว่า มากกว่า มีมาก่อน ก็ไม่ได้แปลว่าเหนือกว่า
เพราะชีวิตเป็นทุกข์เลยควรหาทางดับสลาย อันนี้ตามหลักพุทธเลย

 

โดย: ชีริว 21 มิถุนายน 2565 21:27:50 น.  

 

ทักทายยามดึกคร้า
วันนี้อ่านต.ย.บางอันมีหลากหลายอารมณ์
บางอันก็เข้าใจง่าย ไม่เข้าใจบ้าง ไม่อยากเชื่อบ้าง 55
แต่ก็ยอมรับละคร้า...ประสบการณ์สั่งสมมาถึง 11 ปี
งานเขียนจึงหลากหลายชวงอารมณ์ตามวัยและเวลานะคะ
หลับฝันดีคร้าคุณก๋า...

 

โดย: Tui Laksi 21 มิถุนายน 2565 21:45:10 น.  

 

ผมติดเม้นไว้ก่อนนะครับ เหนื่อยมากอีกแล้ว

 

โดย: จันทราน็อคเทิร์น 21 มิถุนายน 2565 22:15:25 น.  

 

มาอ่านบทกวีคำคมดีๆ ของคุณฟ้าต่อครับ
ดูละคร แล้วย้อนดูตัว
แก่ตัวไป เหลือนอนได้อยู่บนเตียงอย่างเดียว แค่ดื่มน้ำยังยากเลยครับ อะไรก็ไกลมือไปหมดจริงๆ

ช่วงเย็นฝนตกหนักครับ

 

โดย: สองแผ่นดิน 21 มิถุนายน 2565 22:58:58 น.  

 

หน้าปกสวยเนาะน้องก๋า

 

โดย: อุ้มสี 21 มิถุนายน 2565 23:19:52 น.  

 

สวัสดีค่ะน้องก๋า วันนี้พี่กิ่งมาดึกไปหน่อยค่ะ
มาอ่านข้อคิดธรรมะดีๆค่ะ



โหวต Book Blog

ต้องขอตัวไปนอนก่อนค่ะพอถึงเวลานี้ที
ไรตาจะปิดทุกทีค่ะ 5555




 

โดย: กิ่งฟ้า 21 มิถุนายน 2565 23:21:30 น.  

 


สวัสดีค่ะน้องก๋า

 

โดย: newyorknurse 22 มิถุนายน 2565 1:57:32 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]