พฤศจิกายน 2567
 
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
25 พฤศจิกายน 2567

: กะว่าก๋าแนะนำหนังสือ - การประจักษ์แจ้งสัจจะ :


: การประจักษ์แจ้งสัจจะ :
โดย : หลวงพ่อเทียน จิตฺตสุโภ








หนังสือเล่มบาง ๆ กระดาษสีน้ำตาลเข้ม สภาพกระดาษเริ่มกรอบ
จัดพิมพ์โดยมูลนิธิอริยาภา ในปี พ.ศ.2526
ชื่อของผู้จัดทำคือ รุ่งอรุณ ณ สนธยา หรือ ท่านเขมานันทะ ซึ่งล่วงลับไปแล้ว

‘การประจักษ์แจ้งสัจจะ’ โดย พันธ์ อินทผิว หรือ หลวงพ่อเทียน จิตฺตสุโภ
เป็นหนังสือถอดความคำเทศนาธรรมของหลวงพ่อเทียนให้กับญาติธรรมและลูกศิษย์
ทั้งในประเทศไทยและต่างประเทศตามวาระต่าง ๆ
แม้จะเป็นเทศนาธรรมเพียงสั้น ๆ แต่ก็มีเนื้อหาใจความที่น่าสนใจ
เช่นที่หลวงพ่อพูดถึงการรู้จักศาสนาของชาวพุทธส่วนใหญ่ ว่าเป็นการรู้จักศาสนาเพียงแค่เปลือก
เน้นการทำบุญ ทำทาน รักษาศีล แต่มีผู้สนใจการปฏิบัติกรรมฐานหรือวิปัสสนาน้อยมาก
หลวงพ่อกล่าวไว้ว่า การทำบุญให้ทาน รักษาศีลเป็นเรื่องดี แต่ให้เพียงความอิ่มใจชั่วคราว
ไม่สามารถดับทุกข์ หรือแก้ปัญหาของตัวเองได้
การศึกษาทางโลกทำให้เรามีความรู้ในการทำมาหากิน แต่ก็ไม่ใช่การศึกษาที่แท้จริง
การทำงานหาเงินได้เป็นจำนวนมากนั้นก็ดี แต่ยังไม่ใช่ทางเดินที่แท้จริงของชีวิต

การศึกษาและปฏิบัติธรรม คือ ปฏิบัติลงไปในตัวชีวิต
กลับมาดูตัวเอง เห็นตัวเอง รู้ตัวเอง
โดยไม่ต้องโทษผู้อื่น หรือสิ่งใด ๆ ที่ทำให้ตนเองทุกข์

สิ่งสำคัญในการปฏิบัติธรรม คือ การแก้ทุกข์ในตัวเอง
เพราะธรรมะ คือ การศึกษาตัวเอง
คอยดูความรู้สึกนึกคิดของตัวเอง ให้ถูกต้อง ถูกธรรม ตลอดเวลา

หากเรายังไม่รู้ว่าสิ่งใด คือ ‘ของจริง’
เราก็จะวิ่งวนอยู่กับเปลือกของธรรม
พุทธะอยู่ไหนก็ไม่รู้ ?
ตัวพุทธศาสนาที่แท้อยู่ไหนก็ไม่รู้ ?
ความสงบอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้ ?
เมื่อไม่รู้ ก็ยังต้องทุกข์ต่อไป

เราจึงจำเป็นที่จะต้องฝึก ‘เจริญสติปัญญา’
เพื่อให้รู้ทัน ความโลภ ความโกรธ ความหลง
รู้ทันกิเลสและอวิชชาทั้งปวง

สติ ปัญญา สมาธิ
คือ เครื่องมือที่ทำให้ ‘จิต’ ของเรา ‘ว่าง’
ว่างจากความหลงผิด ว่างจากความโกรธ ว่างจากความหลง
ว่างจากความโลภ และความชั่วร้ายต่าง ๆ



รู้จำ
รู้จัก
รู้แจ้ง
รู้จริง



สี่คำสั้น ๆ ที่หลวงพ่อเทียนฝากไว้
กลับเป็นคำที่ผมคิดว่านี่คือ ‘หัวใจหลักแห่งการปฏิบัติธรรม’ ตามขั้นตอน
เพื่อให้จิตรู้แจ้ง รู้จริง ในธรรมะ
มีความรู้เนื้อ รู้ตัว รู้ตนอยู่ตลอดเวลา

ส่วนใครจะเลือกใช้วิธีใด นับถือศาสนาและความเชื่อแบบใด
หาใช่สาระสำคัญไม่ เพราะที่สุดแล้ว....
หากใครคนหนึ่งลึกซึ้งในการปฏิบัติแล้ว ถ่องแท้ในความจริงแห่งชีวิตแล้ว
คนผู้นั้นย่อมเข้าถึง “การประจักษ์แจ้งในสัจจะ” อย่างมิต้องสงสัยเลย




























Create Date : 25 พฤศจิกายน 2567
Last Update : 25 พฤศจิกายน 2567 4:37:51 น. 12 comments
Counter : 536 Pageviews.  

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณmultiple, คุณปัญญา Dh, คุณtanjira, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณหอมกร, คุณhaiku, คุณmcayenne94, คุณnonnoiGiwGiw, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณnewyorknurse, คุณปรศุราม, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณสองแผ่นดิน, คุณtoor36, คุณชีริว


 
อ่านคำสอนในหนังสือดูแล้วก็เข้าใจง่ายดีนะครับ
เชื่อว่า ชาวพุทธส่วนมากก็ รู้จักศาสนาแค่ผิวเผิน
คิดว่าแค่ทำบุญ ตักบาตรก็พอแล้ว ไม่ได้สนใจที่จะศึกษาอย่างจริงจัง ลึกซึ้งนะครับ รวมทั้งอาจารย์เต๊ะด้วย แฮร่555

เนื้อความในหนังสือนี่ ชอบแนวทางที่ว่า
รู้แล้วทิ้งเลย
สุขก็ไม่เอา ทุกข์ก็ไม่เอา
ถ้าทำได้นี่ ชีวิตน่าจะสงบสุขมากเลยนะครับ

ช่วงหลังๆมานี่ดู คุณก๋าป่วยบ่อยเลยนะครับ
ของอาจารย์เต๊ะ ช่วงนี้ก็แค่ดูแลประครอง สังขาร
ที่เสื่อมโทรมไปตามวัยละครับ
แถมช่วงนี้ประกันที่ทำไว้ก็เริ่มหมดไปที่ละตัวแล้วละครับ
ทำ20ปีนี่ แป็บเดียวจริงๆนะครับ 555





โดย: multiple วันที่: 25 พฤศจิกายน 2567 เวลา:5:07:31 น.  

 
สวัสดีครับคุณก๋า


โดย: ปัญญา Dh วันที่: 25 พฤศจิกายน 2567 เวลา:5:15:00 น.  

 
สวัสดียามเช้าค่ะก๋า

รู้แล้วทิ้งเลย อยากทำได้แบบไวๆนะคะ
แต่ก็ไม่ได้ค่ะ ส่วนมากรู้แล้วเก็บไว้เลย

วันก่อนพี่คิดได้แบบนี้ค่ะ
เรามักจะเก็บความทุกข์มาใส่ใจ มากกว่าเก็บความสุขมาใส่ไว้
เรามองเห็นความทุกข์ชัดเจนกว่าความความสุขนแต่ละวัน

เรามีความสุขเล็กๆเกิดขึ้นทุกวัน แต่เรากลับมองไม่เห็น
หรือเรามองข้ามไป
แต่พอทุกข์เกิดขึ้นแม้จะเล็กน้อย เรากลับเห็นมันชัดเจน
จนทำให้ทุกข์มันขยายใหญ่เพราะตัวเราเอง



ดีแล้วค่ะก๋าที่ไปหาหมอนะคะ
เพราะโรคสมัยนี้มันพัฒนาตัวมันเองให้สู้กับยาค่ะ
ขอให้ก๋าหายเป็นปรกติเร็วๆนะคะ

เมื่อวานพี่ได้ไปเดินออกกำลังมานิดหน่อยค่ะ
ต้องเริ่มแล้วค่ะ รู้สึกป่วยรอบนี้นานเกินไปแล้ว
เช้านี้พี่มาก่อนคุณหอมกรแน่ๆค่ะ


โดย: tanjira วันที่: 25 พฤศจิกายน 2567 เวลา:5:58:56 น.  

 
โอโห มีคนมาลงชื่อตั้งแต่ยังไม่หกโมงเช้า
คุณก๋าอายุยังไม่มากเท่าไหร่ป่วยไข้เสียแล้ว
เล่มนี้ดูถูกจริกว่าเล่มอื่นๆ หละคุณก๋า



โดย: หอมกร วันที่: 25 พฤศจิกายน 2567 เวลา:6:56:29 น.  

 
สวัสดีครับ
มุมมองของพระอาจารย์ท่านนี้ไม่เหมือนใครดีนะครับ
แต่อ่านหนังสือธรรมะที่มีมุมมองแปลกๆหลายๆแบบอย่างงี้ ไม่สับสนบ้างเหรอครับ

ผมยังรู้สึก หืมมม? บ้าง เป็นบางที ....

อต่เอาจริงๆสุดท้ายก็น่าจะมีจุดหมายเดียวกัน


โดย: กะริโตะคุง วันที่: 25 พฤศจิกายน 2567 เวลา:9:18:53 น.  

 
หลวงพ่อเทียน
เจริญสติด้วยการรู้สึกตัว
เย็นไม่ทัน และไม่ได้ฝึกด้วยวิธีของท่าน
ทุกคนทุกศาสนาพ้นทุกข์ได้ตลอดกาลถ้า
รู้จริง เป็นจริง
“สัพเพธัมมานาลัง อภินิเวสายะ”
ธรรมทั้งหลายทั้งปวงไม่ควรยึดมั่นถือมั่น
รู้


โดย: mcayenne94 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2567 เวลา:10:04:51 น.  

 
สวัสดี จ้ะ น้องก๋า

"การประจักษ์แจ้งสัจจะ" ของ หลวงพ่อเทียน เกจิอาจารย์ท่าน
นี้ ครูได้ยินได้อ่านคำสอนของท่านผ่านตามาบ้าง จ้ะ สำนวนภาษาในคำสอน ค่อนข้างเข้าใจง่าย ดังตัวอย่างที่เธอยกตัวอย่างมา จ้ะ
ชอบคำสอนที่สรุปว่า รู้จำ รู้จัก รู้แจ้ง รู้จริง เรื่องของการรู้ ต้อง
เริ่มจาก รู้จำ (พื้นฐานของการศึกษาเรื่องนั้น ๆ ) แล้วตามด้วย
รู้จัก (คือ ทำความเข้าใจก้บเรื่อง นั้น ๆ ที่ศึกษา) ขั้นต่อไป คือ
รู้แจ้ง คือ การรู้อย่างแจ่มแจ้งในเรื่องที่ศึกษา ขั้นสุดท้าย คือ รู้จริง
และสามารถนำไปปฏิบัติได้เป็นอย่างดี โอกาสที่จะหลุดพ้นจาก
วัฎสงสาร ก็ใกล้เป็นความจริงได้ จ้ะ

โหวดหมวด แนะนำหนังสือ


โดย: อาจารย์สุวิมล วันที่: 25 พฤศจิกายน 2567 เวลา:17:51:09 น.  

 
อ่านจบแล้วน้องก็ถามตัวเองว่า เอ๊ะ อย่างเรานี่เรียก คนบาป ปะนะ
5555+ เมื่อเช้าน้องไม่ได้เข้ามาทักพี่ก๋าเลย
วันหยุดก็หายเงียบพี่ ตั้งแต่เข้าเผ่าไม่ได้นอนกลางวันเลย
มันดีด นี่วันหยุดก็อาบน้ำแมว สองแม่ลูกพากันออกไปซื้อ
หินมาโรยทางเดินข้างบ้านเพิ่ม แล้วยังปลูกต้องไม้ด้วย
ไม่รู้เวลาหมดไปตอนไหน บ่ายแกะกุ้ง
ตอนเย็นน้องยังต้องตุ๋นเนื้อต้มไส้อีก
ว่าแต่ทำไมชีวิตน้องวนเวียนแต่เรื่องกิน
แต่ที่แทบช็อกคือ น้องไปซื้อของแม็คโครหมดไปสองพันเก้าพี่
ไหนเค้าบอกเข้าเผ่า กินมื้อเดียวแล้วจะประหยัดไหง
กุ้งๆๆ คอหมูๆๆๆ เนื้อๆๆๆ ประหยัดแบบใด ฮือออ...

วันนี้มีเพื่อนทักมาหาน้องแนะนำให้ไปตัดกระเพาะ
พี่.... เข้าใจว่าเค้าหวังดี แต่สะเทือนใจนิดหน่อย 5555+


โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 25 พฤศจิกายน 2567 เวลา:17:52:45 น.  

 
ไม่รู้จักทุกข์เข้าไปหาแล้วรู้จักเลย เหมือนไม่รู้จักรสขมชิมปุ๊บรู้จักเลย


โดย: โลกคู่ขนาน (สมาชิกหมายเลข 7115969 ) วันที่: 25 พฤศจิกายน 2567 เวลา:21:39:18 น.  

 
ดูตัวเอง เห็นตัวเอง รู้ตัวเอง รู้แจ้ง รู้จริง

อากาศยังไม่หนาวเย็นครับ ช่วงบ่ายฟ้าครึ้มแต่ไม่มีฝนครับ



โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 25 พฤศจิกายน 2567 เวลา:22:03:35 น.  

 
ดีใจเสียใจอันเดียวกัน ผมนึกถึงเรื่องเหรียญที่มี 2 ด้านเลยครับ เป็นสิ่งเดียวกัน เพียงแต่คนละด้าน


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 25 พฤศจิกายน 2567 เวลา:22:36:53 น.  

 
41 ปีเลยนะครับเล่มนี้
ชอบสี่คำหลวงพ่อเทียนครับ รู้จำ-รู้จัก-รู้แจ้ง-รู้จริง
หัวใจแห่งการปฏิบัติธรรม จำง่าย เข้าใจง่ายด้วย


โดย: ชีริว วันที่: 25 พฤศจิกายน 2567 เวลา:23:14:00 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 395 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]