คุณก๋าน่าจะฝันอยากเป็นนักเขียน
มากกว่าอยากเป็นเจ้าของร้านแน่ๆ

ขอให้ได้มีความฝัน
มันเป็นสิ่งที่อยากให้เป็นจริง
..ในสักวัน..ใดวันหนึ่ง

ไม่อยากหวังอะไร เหลืออยู่อย่าง แหะ ๆ หวังให้ลุงจากไป
ด้วยดีหรือยังไงก็ได้
....

เมื่อวานเห็น เขาขนตู้คอนเทนเนอร์กันง่าย ๆ เพื่อป้องกัน
คนไม่มีอาวุธล่วงล้ำ

แต่ไง หาเกราะป้องกันเชื้อโรคเข้าหาคนไทยง่ายไม่ได้
ดู ๆ แล้ว ตั้งรับมากไป

การทูตหรือ ใครก็ได้ทำแบบหน่วย จัดซื้อพิเศษให้ได้วัคซีน
มาป้องกัน เพราะไวรัสร้ายสอดแทรกไปทุกอนูอากาศ

น่าจะ ให้ อบต. อบจ.จัดซื้อเก่งมาช่วยซื้อนะครับ

สวัสดีค่ะคุณก๋า

คันเบ็ดคล้ายเป็นสัญลักษณ์ของการเกี่ยวอะไรแล้วทำให้เจ็บปวดนะคะ
หากยอมให้ใครเกี่ยวความฝันเราไปทิ้ง
วันหนึ่งเราอาจเสียใจและเจ็บปวดในความรู้สึก
ที่อาจไม่ได้ถอนง่ายเหมือนถอนคันเบ็ด

ทุกข้อความให้ข้อคิดที่ดีมากค่ะคุณก๋า

ตอนเด็กๆนี่ ความฝันของเรา สดใส เจิดจรัสมากเลยนะครับ

แต่พอโตๆไปนี่ มันค่อยๆริบหรี่ๆ ลงเรื่อยๆเลยนะครับ

ปล.เมื่อวานเครียดๆ เพราะต้องไปฉีดวัคซีนครับ
ผ่านมาคืนนึง น่าจะรอดแล้วละครับ555

บล็อกนี้ อ.เต๊ะ ใช้วิธีเขียนเติมไปเรื่อยๆครับ
เหมือนนิยายสมัยก่อน แพลมออกมาทีละหน่อยครับ555

จากที่บล็อก


มีเรื่องขำเกี่ยวเนื่องจากการซ้อมเชียร์ครับ


ช่วงซ้อมเชียร์บอลจะเกลียดพี่ว๊ากมาก แล้วเกลียดต่อเนื่องมาถึงตอนปลดเชียร์แล้วด้วย ไม่คุย ไม่มองหน้าพี่ๆที่เคยว๊ากเลย



พี่ๆเค้าก็ดี เค้าอุส่าห์มาง๊อ มาคุยด้วยด้วย บอลก็ไม่คุยนะครับ เค้าเดินมา บอลเดินหนี จนทุกคนในคณะอ่อนอกอ่อนใจไปตามๆกัน


วันสอบเอ็นทรานซ์ครั้งที่ 2 มีพี่ว๊ากคนนึงมาหาบอลก่อนขึ้นสอบ บอลก็ตกใจนะครับว่ามาได้ยังไง วันสอบเอ็นทรานซ์ช่วงเดือน
เมษา - พฤษภา บอลลาออกตั้งแต่ยังไม่จบเทอม 2 ช่วงเดือนพฤศจิกา แล้วก็ไม่ติดต่อเพื่อนที่พิษณุโลกอีกเลย (เขียนจดหมายติดต่อเพื่อนสนิทอยู่คนเดียว แต่เพื่อนคนนี้ก็รู้ว่าบอลเกลียดพี่ว๊าก) งงมาจนถึงทุกวันนี้ครับ ฮ่าๆๆๆๆ

สวัสดีมีสุขค่ะ

ฝันดีบ้าง ฝันร้ายบ้าง
ก็ฝันกันไปค่ะ
ตราบใดที่ยังมีลมหายใจ อย่าหยุดฝัน

อย่าทำลายความฝันของใคร เพราะเขาอาจเหลือความฝันอยู่แค่นั้น ประโยคนี้อมตะนิรันด์กาลจริง ๆ ครับ
ยูโรพักเตะ 2 วัน พรุ่งนี้รอบ 16 ละครับ

ทุกคนต่างมีความหวัง
ถูกต้องแล้วคร๊าบบบบบบบบ

ผมชอบ quote Obama อันนี้ครับ

The definition of hope is you still believe, even when it's hard.

อย่างเท่เลยครับ เป้น quote โปรดของผมอีกอันนึงเลยครับ

จากบล๊อก
ผมชอบที่พี่ก๋าบอกมากครับ คนเราจะรู้จักกัน ไม่เห็นต้องเริ่มด้วยการตะโกน การข่มขู่
เสียดายที่คนอื่นมองว่ามันคือวัฒนธรรม
แต่ลืมไปว่าความหมายของคำว่าวัฒนธรรม มันหมายถึงศีลธรรมอันดี ความเจริญ ด้วย การตะโกนใส่น้ำลายกระเด็นลงหัว ไม่เห็นจะแสดงความมีอารยะธรรมตรงไหน - -''
เพื่อนที่เข้าห้องเชียร์พูดเหมือนกันเลยครับ น้ำลายรุ่นพี่แม่มลงหัวทุกวัน - -'' ดีนะผมไม่ต้องเข้า
ส่วนผมควรจะเป็นผู้ให้ความบันเทิง 555555 พอให้บทว่าจะต้องหยุดยืนนิ่งๆ ไซโคน้อง ก็ขัดใจครับ เราไม่ได้ตั้งใจฝึกหนักๆ มาเพื่อเห็นคนอื่นเครียด

ถึงดูเหมือนน้ำน้อยจะแพ้ไฟ แต่ดีนะครับพี่ปีถัดไปก็ยกเลิกการโซตัสไป เค้าก็คงเอาคำพูดพี่ก๋าไปคิดบ้างละครับ ว่าไม่ได้มีแค่พี่ก๋าแน่นอนที่คิดแบบนี้ คนรุ่นใหม่ๆ คิดกันหมดแล้ว

แวะมาเยี่ยมและส่งกำลังใจครับ

สวัสดี ยามบ่าย จ้ะ น้องก๋า

บล็อกวันนี้ ขึ้นต้นเรื่องด้วย ความหวัง แต่ตอนจบ จบลงด้วยเรื่อง ความฝัน อ่านแล้วก็งง ๆ นะ
เกือบสุดท้าย เขียนว่า อย่าไปทำลายความฝันของใคร เพราะ
มันอาจจะเหลือความฝันแค่นั้น" แปลก ไม่มีเรื่อง ความหวัง ตาม
หัวข้อเรื่องเฮะ แต่อย่างไรก็ตาม สองเรื่องนี้ คือ ความหวังกับความ
ฝัน มันเดินคู่กันไปได้ คนเราเมื่อมีความฝัน เราก็อยากให้ความฝันนั้น เกิดความสมหวังดั่งที่ฝันเอาไว้ นั่นเอง

โหวดหมวด งานเขียน ฯ

"มหาลัย มีคนเคยแปลให้ผมฟังว่า
ความวิบัติวอดวายอันยิ่งใหญ่
ลัย แปลจาก ประลัย น่ะครับ 555"

สงสัยคนที่แปลให้ ก๋า ฟังน่าจะตกภาษาไทยแน่นอน ห้าห้า
ลัย จะมาจากประลัยได้อย่างไร ไม่เข้าใจจริง ๆ อ่ะ

มานึก ๆ ดูนึกไม่ออกเลยค่ะว่ามีความฝันอะไร 555

ตอนนี้ความหวัง และความฝัน น่าจะไม่มีแล้วมั้งครับ ถ้ามีก็อาจเป็นฝันร้าย

สวัสดีค่ะคุณก๋า..

มีความหวังคะ..

หวังว่าจะถูกlotteryรางวัลที่ 1..อิอิ

มีความฝัน ก็มีความหวัง
ฝันให้ไกล ไปให้ถึง ด้วยความสามารถ+ความดี ไม่ใช่พี่ดึงน้องดัน

ช่วงค่ำฝนตกพรำๆครับ อยากให้ตกหนักๆ ตกน้อย ตกทีหยุดไปหลายวัน

สวัสดีค่ะน้องก๋า

อรุณสวัสดิ์ครับคุณก๋า

...
ระยะนี้มีความรู้สึกว่า อยู่ ตจว.ปลอดภัยมากกว่าอยู่ใน กท.
เมื่อวานเห็นข่าวแคมป์คนงาน ถนนพัฒนาการ 38 พบ 198
คนต้องบอกว่า เยอะจริง.. ดูแผนที่ด่าวเทียมห่างจากบ้าน
5 กม.ได้มั้งเป็นถนนหลังบ้านนะครับ.. ดีที่ไม่ค่อยได้ขับรถ
ไปแถวนั้น..

แคมป์คนงานอันตราย เพราะอยู่แออัด ผนังเป็นสังกะสีแผ่นเรียบหนา โครงสร้างเป็นเหล็ก สร้าง 2-3 ชั้นน่าจะอยู่กันห้อง
ละหลายคน มีบันใดขึ้นเดินเฉียดชิดกัน

ที่เบา ๆ หน่อยคงเป็น คอนโดแต่ก็เสี่ยง

ชักอยากจะไปอยู่ ตจว.ซะแล้ว ดีนะพวกเราอยู่บ้านเป็นหลังๆ
กัน... ผมฉีดแอสตร้าเมื่อกลางเดือนเข็มแรกแล้ว..