ชอบในสิ่งที่ทำ จงทำในสิ่งที่เราชอบ

พี่อุ้มชอบๆๆๆๆๆ
แค่รอเวลาปรากฎตัว

ที่แน่ๆ รูปที่นำมาฝากกันดูน่ากลัวมากกว่าน่ารักคุณก๋า

คุณก๋า ดูภาพแล้วนึกถึง สิ่งที่เห็นแล้วเปรียบเทียบกับสิ่งรอบข้าง
แล้วถ่ายทอดแนวคิด ความเห็นออกมา

ดีครับใช้ภาพสื่อให้เห็นความคิดชัดขึ้น...
...

ผมเคยอ่านงานเขียน ของ อ.วัลลภิศร์ สดประเสริฐ ลูกศิษย์
ของ อ.จักรพันธุ์..

อ.วัลลภิศร์ นำภาพเพียงภาพเดียวขึ้นหัวเรื่อง แล้วก็ร้อยเรียง
ข้อความ ส่วนใหญ่เป็นเรื่องเกี่ยวกับธรรมชาติ ผมนึกเสมอ
ว่าท่านเก่งเขียนทำให้เราคล้อยตามได้

...
ผมพยายามเลียนแบบท่านครับ 555 แต่ก็เขียนได้นิดเดียวกลัวคนอื่นไม่คล้อยตามเลย อัดภาพขยายความเข้าไปอีก
แรก ๆ ที่ลงภาพมีภาพในมือตัวเอง บ้างแต่ยังหาวิธีนำลงไม่ได้เพราะเป็นภาพที่ร้านอัดให้ 555

จนเพื่อนกระทุ้งว่า พี่ดูในกูเกิ้ลซิ ในอิมเมจแต่ดูที่เขาให้ฟรี
นะพี่... ภายหลังลองดูต้องบอกว่าเยอะมาก.. ภายหลังก็
ลองดูภาพของตนเองที่ลงในบล๊อก พอพิมพ์ชื่อกับแนวเรื่่อง
มันโผล่มาเยอะมาก ๆ ... โปรแกรมเมอร์ของกูเกิ้ลนี่่ฉลาด
หลักแหลมมาก ๆ 555
คน

โหวจงานจ้าคุณก๋า

สวัสดีมีสุขค่ะ

มาดูภาพค่ะ
อยากทำอะไรก็ทำทันทีค่ะ
ไม่ต้องรอเวลา
เพราะรอแล้วอาจไม่ได้ทำเลย

สวัสดีค่ะคุณก๋า
ติดตามอีกหนึ่งงานเขียนของคุณก๋าอีกชิ้นหนึ่งต่อไป
นักเขียนส่วนมาก มักเกิดอารมณ์สุนทรีย์ทางความคิด
แล้วลงมือขีดๆเขียนบันทึกไว้...
สักวันหนึ่ง ต้องเข้าตาเข้าความคิดของผู้อ่าน
เป็นกระแสที่ดีบนโลกโซเชี่ยลต่อไป

คุณก๋ามีพรสวรรค์ทางความคิดดีมากๆค่ะ ชื่นชมๆๆ
เรื่องความกลัว...เราเพิ่งฟังท่านพระคุณเจ้าปิยโสภณ
พูดทางทีวีเมื่อวานนี้เอง..เปิดมาเจอเลยนั่งฟัง
ได้แนวคิดคล้ายกับคุณก๋าเขียนนี่ละ
เมื่อเข้าใจแล้ว...เราจะไม่กลัว

ทำเหมือนกันเลยครับ

เปิดโฟลเดอร์รูปขึ้นมาแล้วเขียนตามความทรงจำแรกที่นึกขึ้นได้เกี่ยวกับสถานที่ท่องเที่ยวนั้นๆ หรือเมนูอาหารนั้นๆ ครับ เพราะบางทีถ่ายเก็บแยกไว้เป็นโฟลเดอร์ ไม่ไดด้โพสซักที จนลืมๆไปว่าจะเขียนอะไรเกี่ยวกับรูปนั้นๆครับ

ความกลัว เป็น สัญชาตญาณ ของมนุษย์และสัตว์
เป็นสิ่งจำเป็นในการดำรงชีพ เพราะ พวกไม่กลัว ส่วนใหญ่มักจะตายก่อนนะครับ 555

จะว่าไปความกลัว ถิอเป็นโรคชนิดนึง โรคกลัว phobia นี่แต่ละคนก็กลัวต่างกันไป

อ.เต๊ะ ที่กลัวมากก็คือ คนหลอกลวง คนไม่ตรงปก555 จริงๆถ้าพูดถึงแง่อาชีพนี่ สมัยเป็นครูใหม่ๆ กลัวการพูดหน้าห้อง
พอนานๆไปเอ้า กลับชอบซะอีก แบบว่า ไมค์ข้า ใครอย่าแตะ นะครับ 555

สวัสดี จ้ะ น้องก๋า

วันนี้ขึ้นเรื่องใหม่ละ บล็อกนี้ มาเรื่อง ความกลัว การขจัด
ความกลัวที่เรามีอยู่ ที่จริง ความกลัวมีทั้งคุณและโทษนะ ถ้ากลัวใน
สิ่งที่ชั่วร้าย ก็เป็นความกลัวที่ดี แต่ถ้ากลัวโน่นกลัวนี่ (เหมือนกลัว
จะมีผลข้างเคียงในการฉีดวัคซีนตามข่าวต่างๆ กลัวจนเป็นวิตกจริตไป)แล้วก็ไม่ยอมทำในสิ่งนั้น ๆ ทั้ง ๆ ที่เป็นเรื่องควรต้องทำ
ดังนั้น การขจัดความกลัว จึงต้องค้นหาสาเหตุแห่งความกลัว
และพิจารณาหาเหตุหาผล ก็จะทำให้ความกลัวนั้น บรรเทาลงไปได้

โหวดหมวด งานเขียน ฯ

มันอาจจะเหมือนเหรียญที่มีสองด้านก็ได้ มันไม่ได้หายไปไหน เมื่อพลิกเหรียญให้มุมมันเปลี่ยนไปนิดนึง อีกสิ่งก็จะปรากฎออกมานิดนึง มันอยู่ด้วยกันตลอดเพียงแต่เรามองไม่เห็นเท่านั้นเอง

คิดอะไรได้ก็พิมพ์ลงไปอันนี้ระดับสุดยอดเลยครับ

ความกลัวบางทีก็ดับได้ บางทีก็ดับไม่ได้นะคะ

ความกลัวไม่ดีเลย ^^

สวัสด่ีครับพี่โอพีย์

ขอบคุณครับพี่

สวัสดีค่ะคุณก๋า..

ภาพประกอบสวยจัง..ชอบคะ

สวัสดีครับ

คุณก๋า จัดสรรเวลาได้ดีจริงเลยครับ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจด้วยนะครับ

ภาพที่คุณก๋า นำมาลง ผมเห็นบางภาพ ก็กลัวครับ
ผมชอบให้ภาพเล่าเรื่องเอง เลยไม่ค่อยได้เขียนอะไรใส่ภาพ
แม้แต่ชื่อ ดอกไม้ ก็ไม่ค่อยได้เขียน

วันนี้ ฝนไม่ตกครับ ช่วงสี่โมงเย็นขับรถไปซื้อเมาส์ กับ หมึกพิมพ์ครับ
อากาศยังร้อนเหมือนตอนเที่ยง

สวัสดีค่ะน้องก๋า

มาอ่านข้อคิดดีๆด้วยค่ะ