พฤศจิกายน 2567
 
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
23 พฤศจิกายน 2567

: กะว่าก๋าแนะนำหนังสือ - พุทธธรรม (ว่าด้วยเรื่องบุญและกุศล) :


: พุทธธรรม (ว่าด้วยเรื่องบุญและกุศล) :
โดย : พุทธทาสภิกขุ








ในหนังสือ “พุทธธรรม” ท่านพุทธทาสอธิบายเรื่อง “บุญและกุศล” เอาไว้อย่างน่าฟังว่า



‘ทานและบุญ’ เปรียบเหมือน ‘ลูกโป่ง’
‘กุศล’ เปรียบเหมือน ‘มีด’



‘การให้ทาน’ เป็นลูกโป่งก็ได้เป็นมีดก็ได้
‘การรักษาศีล’ เป็นลูกโป่งก็ได้เป็นมีดก็ได้
‘การเจริญสมาธิ’ เป็นลูกโป่งก็ได้เป็นมีดก็ได้
แต่สำหรับ ‘ปัญญา’ ในขั้นสุดท้ายแล้วเป็น ‘มีด’ ได้อย่างเดียว


อาการอย่าง ‘ลูกโป่ง’ คือ สิ่งที่ทำแล้วใจฟูฟ่องล่องลอย เบา สบาย
เป็นอาการพองด้วยบุญ ทำแล้วเชื่อว่าตนมีบุญมากกว่าคนอื่น ให้มากกว่าคนอื่น
ความพอใจในบุญทำให้ติดอยู่ในบุญ
เพราะลูกโป่งเหล่านั้น เมื่อถึงจุดหนึ่งมันก็ค่อย ๆ แฟบลง หรือแตกสลายไปในที่สุดเมื่อหมดลม


ส่วนอาการอย่าง ‘มีด’ นั้นคือ การขูดความยึดมั่นถือมั่นในตัวในตนออกไป
ขูดความเห็นแก่ตัว ขูดสิ่งที่พอกพูนจิตใจออกไปไม่ว่าจะเป็นความสุขหรือความทุกข์
เป็นมีดที่ใช้ตัดความปรุงแต่งแห่งสังขาร ตัดความเป็นตัวเป็นตนออกไปจากจิต
ขูดกิเลส ตัดอวิชชาออกไปจนหมดสิ้น

เมื่อสิ้นการปรุงแต่ง ก็หมดสิ้นซึ่งการเวียนว่ายตายเกิด
ว่างจากความเศร้าหมองด้วยอำนาจกิเลส
ไร้ซึ่งความโง่เขลา ไร้ความงมงาย ไร้ความต้องการพึ่งพาทุกสิ่ง
จนจิตสามารถ
‘บรรลุธรรม’ แห่งความจริง


‘มีดแห่งปัญญา’ เล่มนี้ คือ สัมมาทิฏฐิ หรือ ปัญญาเห็นชอบ
คือ เห็นว่าอะไรดี อะไรชั่ว อะไรผิด อะไรถูก
อะไรเป็นการผูกมัด อะไรเป็นการปล่อยวาง
อะไรเป็นความบริสุทธิ์ อะไรเป็นความเศร้าหมอง
อะไรเป็นการจมติดอยู่ในกองทุกข์ อะไรเป็นการปล่อยให้พ้นไป
อะไรเป็นทางให้จมอยู่ในวัฏฏสงสาร อะไรเป็นทางให้หักวงล้อแห่งวัฏฏสงสารเสียได้


‘มีดแห่งปัญญา’ หรือ ‘กุศลจิต’
จึงเป็นธรรมะที่ตั้งคำถามว่า “เห็นอะไร ?” และ “เห็นอย่างไร ?”
ในที่นี้ คือ
“เห็นความจริงของสิ่งทั้งปวง”
เห็นแล้วไม่ปรุงแต่ง เห็นแล้วปล่อยวางสิ่งที่เห็น ปล่อยวางสิ่งที่เป็น
นี่จึงเรียกได้ว่าเป็น
”ผู้ที่เห็นธรรมอย่างแท้จริง”

 



Create Date : 23 พฤศจิกายน 2567
Last Update : 23 พฤศจิกายน 2567 5:39:21 น. 13 comments
Counter : 602 Pageviews.  

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณหอมกร, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณtanjira, คุณmcayenne94, คุณ**mp5**, คุณกะริโตะคุง, คุณmultiple, คุณปัญญา Dh, คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ, คุณnewyorknurse, คุณThe Kop Civil, คุณปรศุราม, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณhaiku, คุณสองแผ่นดิน


 
บางทีก็ใช้คำว่าเห็นทุกสิ่งตามความเป็นจริง
นะคุณก๋า ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ ไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริงจ้า



โดย: หอมกร วันที่: 23 พฤศจิกายน 2567 เวลา:5:40:47 น.  

 
สวัสดียามเช้าค่ะก๋า

อยากให้ทุกคนมี มีดแห่งปัญญา นะคะ
รวมถึงตัวเราด้วยค่ะก๋า

พี่เข้านอนเป็นปรกติแบบนี้มาตั้งแต่สาวๆเลยค่ะ
ต้องนอนให้ได้เยอะๆ จะได้ไม่ป่วยค่ะ (คิดเอง
) แต่มันเป็นแบบนั้นจริงๆค่ะ

พอเริ่ม 50 มีตื่นกลางดึกบ้างค่ะ บางที่ก็เป็นชั่วโมงกว่าจะหลับต่อ
แต่ด้วยพี่กินยาของจิตเวช การนอนมันเลยยาวๆได้ต่อเนื่องค่ะ

แต่พี่มองลุงเขาอีกแบบ 555 ทั้งๆที่เขาก็ไม่ได้มีทีท่าอะไรนะคะ
สรุปพี่คิดดีไม่ได้ใช่ไหมคะเนี่ยยย

สาวข้างบนมาแต่เช้าเลยนะคะ วันนี้วันพระสงสัยจะไปทำบุญนะคะ


โดย: tanjira วันที่: 23 พฤศจิกายน 2567 เวลา:6:27:04 น.  

 
สาธุค่ะ องค์ที่ท่านพ้นแล้ว เขียนแจ่มแจ้งกระจ่าง
ไร้ข้อติติง ถกเถียง

เย็นทำสมาธิมาแต่เด็ก กว่าจะเข้าถึงปัญญา
เกือบไม่ทันเวลา แม้จะฟังอ่านมาก กลับไม่พบข้อความ
หรือถ้อยคำที่จะทะลุไปได้ เวลาบุญกรรมแต่ละคนแตกต่าง
ทำให้ผิดเพี้ยนไป จนกว่าจะถึงเวลา

วัฏฏะนี้ยาวนานหาต้นหาปลายไม่ถูก
ผู้มีปัญญาจึงเห็นทุกข์ในวัฏฏะ

อนุสัย แต่ละเรื่องราว กว่าจะพ้นจะผ่านก็ต้องตอกย้ำกันหลายรอบ
จนกว่าจะลงหมด หมดแล้วมันก็หายไปเฉยๆสิ้นซาก ดับเย็นไปทีละเรื่องราว

เมื่อวาน เย็นหมดความพอใจ เสื้อผ้าข้าวของ ได้จริงๆ
ส่งต่อของใหม่ ของหายากให้คนอยากได้ ใจเป็นลูกโป่งเลย

ความเพียรอ่านฟัง ใดๆ ก็ไม่ถึงใจเท่า “เฝ้าดูเฝ้ามองสิ่งที่เกิดขึ้น ดับไป
ในจิตใจตนเอง ค่อยๆบอกสอนยามเมื่อเผลอสติ ไปมีตัวมีตนออกปฏิบัติจัดการ
ให้เป็นไปตามใจต้องการ” มีสติก่อนการเริ่มปฏิบัติการ
เฝ้า เห็นธรรมจนเป็นธรรมขึ้นเองในที่สุดค่ะ


โดย: mcayenne94 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2567 เวลา:6:56:47 น.  

 
แวะมาเยี่ยมและส่งกำลังใจครับ


โดย: **mp5** วันที่: 23 พฤศจิกายน 2567 เวลา:7:31:47 น.  

 
สวัสดีครับ
อ่านทีแรก ทำบุญ ทำทาน คือ ลูกโป่ง กุศล คือ มีด...ผมนึกว่าจะเอามีดมาเจาะลูกโป่งซะอีก อ่านๆไป อ่อออออ~

ผมทำบุญเพื่อความสุข ความสบายใจ ณ ตอนนั้น ไม่เคยคิดเลยว่าจะสะสมบุญไว้ในตัวเอง มีแต่คิดจะแผ่ถึงคนโน้น คนนี้ อโหสิบุญนี้ให้เจ้ากรรมนายเวรที่เคยมีกรรมร่วมกัน สัตว์น้อยใหญ่ที่ถูกรถชนบนถนน(ผมปั่นจักรยานตามทางผมเจอทุกวัน น่าสงสารมาก) อยากให้ทุกคนได้บุญกุศลนี้ร่วมกัน วันนึงครั้งละเล็กละน้อยไม่เป็นไร แต่จะทำบ่อยๆ เป็นประจำครับ


โดย: กะริโตะคุง วันที่: 23 พฤศจิกายน 2567 เวลา:8:22:06 น.  

 
อาจารย์เต๊ะ ยังปล่อยวางไม่ได้หลายอย่างเลยครับอย่างทรัพย์สมบัตินี่ ยังอยากใช้จ่ายอยู่ทุกวัน อุตส่าห์หามายากลำบากชั่วชีวิตนะครับ
ชาติหน้าก้ไม่รู้เป็นไง ขอใช้ในชาตินี้ก่อนก็แล้วกัน ฮ่าๆๆ

ส่วนที่ตัดขาดปล่อยวางได้ในชาตินี้คือ ลูกเมียครับ
ไม่คิดจะมีแน่นอน แต่แมวอ้วนๆ เสืออ้วนหน้าแบ็วๆ แบบน้อง เอวานี่ ยังอยากได้อยู่ครับ แฮร่ ฮ่าๆๆๆ



โดย: multiple วันที่: 23 พฤศจิกายน 2567 เวลา:8:49:03 น.  

 
สวัสดีครับคุณก๋า


โดย: ปัญญา Dh วันที่: 23 พฤศจิกายน 2567 เวลา:9:56:23 น.  

 
สวัสดียามบ่ายค่ะ พี่ก๋า

วันจันทร์นี้หนูจะกลับมาจริงจังกับการเดินออกกำลังกายอีกครั้งค่ะ
ตอนนี้สภาพไม่ไหวค่ะ ได้เวลาหันกลับมาดุแลตัวเองอีกครั้ง 555

วันอาทิตย์3ทุ่มนะคะ เชียร์หงส์กันต่อ


โดย: โฮมสเตย์ริมน้ำ วันที่: 23 พฤศจิกายน 2567 เวลา:13:14:48 น.  

 

สวัสดีค่ะน้องก๋า



โดย: newyorknurse วันที่: 23 พฤศจิกายน 2567 เวลา:13:41:00 น.  

 
อยากเป็นผู้เห็นธรรมอย่างแท้จริงบ้างครับ แต่ผมปล่อยวางในหลาย ๆ เรื่องยังไม่ได้ งานยากอีกแล้วครับ


โดย: The Kop Civil วันที่: 23 พฤศจิกายน 2567 เวลา:20:23:17 น.  

 
สวัสดี ยามดึก จ้ะ น้องก๋า

วันนี้ ให้หลานมาสอนวิธีโหลดเพลง ใช้เป็บเป็นคลังเพลง เด็ก
รุ่นใหม่เขาเก่ง รู้เรื่องเทคโนมาก แอฟที่เคยโหลดเพลงได้ มันไม่ให้
โหลด หลานต้องหาแอฟใหม่ เราต้องเรียนจากเด็ก จ้ะ อิอิ
หนังสือ คำสอนของท่านพุทธทาส ที่เธอยกมา เป็นเรื่องของ
บุญและกุศล ท่านใช้สิ่งของต่าง ๆ มาเปรียบเทียบ ชอบมากเลย
ไม่ว่าจะเป็น ลูกโป่ง ยามทำทาน ทำบุญ ย่อมอิ่ม ฟูฟ่อง เหมือน
ลูกโป่ง ลืมคิดไปว่า ลมในลูกโป่งมันไม่คงทน เหมือนเราต้องหมั่น
สั่งสมเสบียงบุญอยูาอย่างสม่ำเสมอ มีด มีไว้ขูดกิเลสที่มาขัดขวาง
การสั่งสมเสบียงบุญของเรา ขุดความเห็นแก่ตัว จึงเปรียบเสมือน
เป็นมีดแห่งปัญญาหรือ กุศลจิต นั่นเอง เนาะ
โหวดหมวด แนะนำหนังสือ


โดย: อาจารย์สุวิมล วันที่: 23 พฤศจิกายน 2567 เวลา:21:51:48 น.  

 
กว่าจะปัญญาเห็นชอบ ก็ต้องผ่านมากี่ภพ

อากาศยังไม่หนาวเย็นครับ กลางวันร้อนมาก




โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 23 พฤศจิกายน 2567 เวลา:23:35:06 น.  

 
ถือเป็นการเปรียบเทียบที่แปลก แต่เข้าใจเปรียบเทียบเหมืนอกันครับ ตอนแรกผมยังนึกอยู่เลยว่า ถ้ามีดจิ้มไปที่ลูกโป่งมันจะเป็นอย่างไร


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 24 พฤศจิกายน 2567 เวลา:23:42:28 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 395 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]