สวัสดีครับคุณก๋า

สวัสดียามเช้าค่ะก๋า

การเข้าใจธรรมะ อย่างค่อยเป็นค่อยไป
ก็เหมือนใจเราสงบอย่างค่อยเป็นค่อยไปนะคะ
ค่อยๆเรียรรู้ ค่อยๆปล่อยวาง วันนึงจเราก็จะเยือกเย็น
(แต่มันก็ยากจังค่ะ กับคำว่าใจเราเยือกเย็นนี่ )

พี่การอยู่กับพ่อแม่เป็นการอดกลั้น ฝึกใจเราได้อย่างหนึ่งเลยนะคะก๋า ^^

บ้านพี่ฝนลงเม็ดทั้งคืนเลยค่ะ เช้านี้แหงนดูฟ้าก็ฉ่ำเชียวค่ะ
น้องสาวเจอฝนไปหลายวันเมื่อวานหยุดขายของนอนไปเลยค่ะ

พี่มาก่อนคุณหอมกรไหมน๊า รึว่ามัวพิมพ์จนโดนปาดหน้าไปแล้ววว

เหมือน อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิด ปลง ปล่อยวางครับ

เรียนเองรู้เอง
เป็นสัจธรรม

สวัสดี จ้ะ น้องก๋า

ช่วงนี้ ครูยุ่งอยู่กับงานโรงเรียน งานเกษียณและงานเยี่ยมคนป่วย
ที่รู้จักคุ้นเคย สักวัน เราก็คงเหมือน ๆ กันเนาะ แต่ขออย่างเดียว
ขอไปง่าย ๆ ไม่ทุกข์ทรมาน ห้าห้าห้า

บล็อกก๋าวันนี้ ยังคงให้ข้อคิด เกี่ยวกับการค้นพบธรรมะในตัว
ของเราเอง ไม่ต้องไปเสาะหาจากที่ไหน สักวันเราจะรู้ว่า ธรรมะ มัน
อยู่ในตัวของเราเอง นั่น น่าจะหมายถึง การปฏิบัติทางจิตให้รู้จักจิต
ของตนเองให้มากที่สุด เพื่อเป็นการสั่งสมบุญให้เดินเข้าใกล้การไม่
ต้องมาเกิดอีก น่ะนะ

โหวดหมวด งานเขียน ฯ

สวัสดียามสายค่ะ พี่ก๋า

หนูก็แอบหวังนะคะว่าเราจะได้แชมป์ยูโรป้า
บอสกับทีมนี้ยังไม่เคยได้ค่ะ เราต้องกวาดให้หมด 5555

ฝนตกไม่ได้ไปเดินหลายวันแล้วค่ะ
น้ำหนักเริ่มขึ้นแล้ววววว
พี่ก๋ายังเดินออกกำลังกายอยู่หรือป่าวคะ

เช้านี้แดดดีเลยค่ะ เย็นฝนคงมาอีกกกก

แสงสว่างแห่งปัญญาระดับสุดยอดเลยครับ

หนูโลภค่ะพี่ อยากได้อย่างน้อยสัก2แชมป์ค่ะ 5555
แล้วตอนนี้หายหวัดยังคะ ฝนก็ตกทู้กกกวัน


ป.ล.หนูอยู่แปดริ้ว ฉะเชิงเทราค่ะ

วันนี้มาเย็นเลยคุณก๋า
เดี๋ยวพรุ่งนี้มาทักแข่งกับคุณธัญใหม่ดีกว่า

ถ้ามองในส่วนของอารมณ์ แล้วเป็นอารมณ์ที่ไม่ดี ไม่ต้องให้มันมาเกิดได้เป็นเรื่องที่ดีครับ

การรู้ธรรมอาจคล้ายการออกกำลังกายก็ได้ ต้องค่อยๆ สะสมไป จะเร่งในทีเดียว มันไม่ได้

เมื่อถึงเวลาถึงวาระ แสงสว่างแห่งปัญญาในตัวเราเองจะก่อเกิด
นึกถึงจอมโจรองคุลีมาลครับ ถ้าไม่คิดฆ่าแม่ ก็คงไม่ได้บวช

วันนี้ ก็ไม่มีฝนครับ (แต่เมื่อคืน ฝนมาตกช่วงเที่ยงคืน ตื่นมาได้ยินเสียงฝนตก)